Bokt.nl

Onali schreef:

Afgelopen maandag was de betreffende kliniek, niet dezelfde DA, op stal.

Ik sprak haar aan, nadat ze zelf zei dat ze het paard kende die bij de pony stond en we hebben het erover gehad. Collega, de DA die bij het insult aanwezig was, had dit idd ook op de kliniek verteld.
Ondanks dat de DA, die bij het insult aanwezig is geweest, op de dag zelf meerdere keren herhaalde dat ze onmogelijk in de slagader heeft gespoten, gaf ze op de kliniek aan dat dit mogelijk de oorzaak is geweest.
Schijnbaar was het voor haar de eerste keer dat zoiets gebeurde en was het voor haar ook heel heftig.

Ik gaf haar mijn kant van het verhaal, dat de buscopan er slechts een halve minuut in zat voordat ze in elkaar klapte en het insult kreeg. En dat het mijn inziens niet aan daar vandaan kon komen. Ook nadat ze de spuit verwijderde, buscopan was gegeven en ze wilde de pijnstiller geven toen de pony het insult inging, bleef er enkel een klein straaltje bloed lopen omdat de naald nog in de ader zat.
Bij een slagader komt er wel iets meer bloed uit.

Anyways, ook zij, de DA die ik sprak en dus niet de aanwezige DA was. Gaf wederom aan dat zij niks voor handen hebben om een paard uit een insult te krijgen.

Tijdens het praten gaf ze daarna wel aan dat er wel degelijk medicatie bestaan, één waarvan de ik naam niet meer weet en de ander idd een mix van midazolam en ketamine waardoor je meer een sedatie begeleidt.

Was verder een fijn gesprek en ik gaf ook aan of ze wilde overbrengen naar haar collega dat niemand haar iets kwalijks neemt.


We stonden btw te wachten op de eigenaar van een ander paard (waar ze voor kwam) anders had ik nooit die tijd in beslag genomen om over de pony te praten.

Little_Gift schreef:

Onali schreef:

Afgelopen maandag was de betreffende kliniek, niet dezelfde DA, op stal.

Ik sprak haar aan, nadat ze zelf zei dat ze het paard kende die bij de pony stond en we hebben het erover gehad. Collega, de DA die bij het insult aanwezig was, had dit idd ook op de kliniek verteld.
Ondanks dat de DA, die bij het insult aanwezig is geweest, op de dag zelf meerdere keren herhaalde dat ze onmogelijk in de slagader heeft gespoten, gaf ze op de kliniek aan dat dit mogelijk de oorzaak is geweest.
Schijnbaar was het voor haar de eerste keer dat zoiets gebeurde en was het voor haar ook heel heftig.

Ik gaf haar mijn kant van het verhaal, dat de buscopan er slechts een halve minuut in zat voordat ze in elkaar klapte en het insult kreeg. En dat het mijn inziens niet aan daar vandaan kon komen. Ook nadat ze de spuit verwijderde, buscopan was gegeven en ze wilde de pijnstiller geven toen de pony het insult inging, bleef er enkel een klein straaltje bloed lopen omdat de naald nog in de ader zat.
Bij een slagader komt er wel iets meer bloed uit.

Anyways, ook zij, de DA die ik sprak en dus niet de aanwezige DA was. Gaf wederom aan dat zij niks voor handen hebben om een paard uit een insult te krijgen.

Tijdens het praten gaf ze daarna wel aan dat er wel degelijk medicatie bestaan, één waarvan de ik naam niet meer weet en de ander idd een mix van midazolam en ketamine waardoor je meer een sedatie begeleidt.

Was verder een fijn gesprek en ik gaf ook aan of ze wilde overbrengen naar haar collega dat niemand haar iets kwalijks neemt.


We stonden btw te wachten op de eigenaar van een ander paard (waar ze voor kwam) anders had ik nooit die tijd in beslag genomen om over de pony te praten.

Best bijzonder dat een dierenarts zo een collega's handelen bespreekt én dan nog met een niet eigenaar van het dier in kwestie...

Eigenlijk flink haar boekje te buiten gegaan!

Onali schreef:

Verder snappen jullie serieus de essentie niet.

oji schreef:

Onali schreef:

Verder snappen jullie serieus de essentie niet.

Volgens mij snap jij vooral de essentie van de kritiek niet.

Je hebt zelf meerdere malen aangegeven dat je in de zorg werkt. Nou draai de situatie eens om. Jij komt bij een patiënt (of client, weet niet hoe jullie de mensen waar jullie komen noemen) om medicijnen toe te dienen. Op het moment dat jij de medicijnen toedient, raakt die persoon in coma en overlijdt. Op dat moment was er een buurvrouw op de koffie, die verder geen nabestaande of direct betrokkene is, en die staat tegen jou te roepen...Doe iets. Jij bent er op dat moment van overtuigd dat het niet van de medicijnen kan komen, en kan met de kennis en mogelijkheden die jij hebt niets doen.
Een trieste en traumatische ervaring voor jou als zorgmedewerker, voor de nabestaanden en voor de buurvrouw die niets vermoedend op de koffie was.

Later als je er nog eens over nadenkt, bekruipt je het gevoel, misschien heb ik toch iets fout gedaan bij het toedienen van die medicijnen, misschien verkeerde medicijn, verkeerde dosering of verkeerd toegediend. Tijdens een werkoverleg met je collega's komt de case ter sprake, jij waant je in een veilige omgeving, want je bent met collegaas onderling en wilt allemaal leren van dit soort cases, en jij uit je twijfel.

Inmiddels is de buurvrouw op social media de gehele case en haar twijfels uit de doeken aan het doen. Nee ze noemt geen namen, maar wel dusdanig veel details, dat alle buurtbewoners, alle nabestaanden en alle collega's van jou Onali, er wel uit kunnen opmaken dat het om jou als zorgmedewerker en om welke buurvrouw of familielid het gaat. Kan heel pijnlijk voor jou en heel pijnlijk voor de nabestaanden zijn, als die dit lezen. Maar buurvrouw denkt, ach die familie en de mensen bij mij in de straat zitten toch niet op social media dus ik kan wel alle details en mijn twijfels over het handelen opschrijven zolang ik maar geen namen noem. Hoe zou je dat ten eerste al vinden als het jou betreft?

Vervolgens komt een collega van jou bij een andere patient in de straat. Die buurvrouw ziet de auto van de zorginstelling waar jij werkt staan en loopt op die collega zorgmedewerker van jou af. Gaat de case nog eens bespreken met jouw collega, en jouw collega is zo vrij om jouw eigen twijfels, die jij dacht in een veilige omgeving geuit te hebben om er van te kunnen leren, met de bemoeizuchtige buurvrouw te delen. Vind je dat dan zelf okay? Vervolgens zegt de buurvrouw...zeg maar tegen Onali dat we haar niets kwalijk nemen hoor. Alsof dat alles goed maakt.

Want Onali, ik denk dat jij en dus ook de dierenarts in kwestie, zich vervolgens een stuk kwetsbaarder of zelfs niet meer veilig voelt in haar handelen, op het moment dat zij haar werk uitvoert in de aanwezigheid van buitenstaanders die mogelijk alles op SM gooien, maar ook zich niet meer veilig voelt om zich kwetsbaar op te stellen wanneer er cases besproken worden met collega's onderling.

En dat is volgens mij de hele essentie van dit verhaal!

Ik snap je frustratie, ik snap je twijfels, ik snap dat je antwoorden wilt. Maar dat was ook heel eenvoudig te krijgen met de simpele vraag, als paarden een insult krijgen, wat is daar dan aan te doen en zijn dierenartsen altijd voldoende uitgerust om dat te doen. Dan had jij je antwoorden gekregen en was er helemaal niets aan de hand geweest.
Wat ik absoluut niet snap is, juist van een zorgmedewerker, dit totale gebrek aan discretie en empathie naar de direct betrokkenen, de DA in kwestie en de eigenaar van het overleden paard.