Heel veel sterkte met dit verlies Daphne, het leed is niet eerlijk verdeeld
Palmera
Berichten: 9716
Geregistreerd: 25-09-08
Woonplaats: La Palma
Geplaatst: 07-06-18 00:08
Ohw oliebol! Wat een vreselijk drama. Heel erg veel sterkte
Jindai
Berichten: 2045
Geregistreerd: 11-11-12
Geplaatst: 07-06-18 00:09
Jeetje, ik las net dit topic en hoopte op goede berichten, maar helaas. Heel veel sterkte, wat ontzettend verdrietig!
pien_2010
Berichten: 48770
Geregistreerd: 08-12-10
Woonplaats: Limousin
Geplaatst: 07-06-18 00:11
Tuurlijk ben je hier ziek van, het is zo naar dit. ..knuffel voor je....
Jills
Berichten: 150
Geregistreerd: 08-04-04
Geplaatst: 07-06-18 00:13
Wat een ontzettend naar bericht. Veel sterkte
Balou_k
Berichten: 14255
Geregistreerd: 02-01-08
Woonplaats: Westdorpe
Geplaatst door de TopicStarter: 07-06-18 00:30
Bedankt voor alle lieve berichtjes..
Wij zijn net thuis..
Ik ben boos, verdrietig, misselijk, boos, verdrietig...
Zo is ze daar, zo is ze er niet meer..
Bij het doen van de buikpunctie had ik een knoop in mijn maag. Het vocht was troebel, rood bruinig. Dan gingen ze de parameters bekijken en daaruit kwam naar voren dat dit maag/darm inhoud was. Haar hele buikje zat hier vol mee. Ze had vreselijk veel pijn en een operatie was niet mogelijk.
Ik heb dit nog een paar keer tegen beter weten in gevraagd.
Op weg naar de inslaapkamer wou ze niet meer lopen. Je allerliefste moeten laten inslapen die ook nog weigert vooruit te gaan. Dat breekt werkelijk je hart en gaat tegen alles in wat je wilt.
Ze is heel rustig gaan liggen en we hebben haar nog uitgebreid geknuffeld en heel veel kusjes gegeven. Ik hoop dat ze bij Dak, Ylske en Nico is en dat ze op mij wacht. Verdomme.. Wat hou ik van dat kleine mormel, mijn mormel.
Natuurlijk is ze nu bij haar vriendjes! En zonder pijn. Hoe hard het voor jou ook is, zij kon niet meer verder. Je hebt gedaan wat mogelijk was.
Balou_k
Berichten: 14255
Geregistreerd: 02-01-08
Woonplaats: Westdorpe
Geplaatst door de TopicStarter: 07-06-18 00:36
Palmera schreef:
Natuurlijk is ze nu bij haar vriendjes! En zonder pijn. Hoe hard het voor jou ook is, zij kon niet meer verder. Je hebt gedaan wat mogelijk was.
Toen ze met dat nieuws kwam heb ik gevraagd of ze direct alles klaar wouden zetten. Ze mocht niet nog langer pijn hebben. Ik heb plukken manen afgeknipt. Maar ons Grace, mijn mormel, mijn gekke mooie meid.. Ze is er niet meer..
Ik ben de avond continu aan het overdenken.. Wat als.. Wat als.. Niks wat als.. De oorzaak? Obstructie, te hoge druk, ruptuur?? We krijgen nog een volledig autopsie rapport. Maar daar krijg ik mijn meisje niet mee terug.
Wat verschrikkelijk dat het zo snel zo bergafwaarts is gegaan. Die kleintjes zijn zo hard voor zichzelf dat ze echt ontzettend veel geluk heeft gehad met een baasje die al zo snel zag hoe ernstig het was en haar geen minuut langer heeft laten lijden dan nodig was. Jou valt niets te verwijten als ik lees wat je nog allemaal voor haar geprobeerd hebt, maar ik kan me ook voorstellen dat als je pony je zo abrupt ontnomen wordt het heel moeilijk is om dat een plekje te geven. Heel veel sterkte!