Afhankelijk van de bloeduitslag gaan we ook iemand laten komen uit de buurt die werkt met alternatieve geneeskunde (dus kruiden etc.), hij heeft een fjordenfokkerij dus kent heel wat van paarden. Dat willen ze dan eventueel ook nog proberen.
Dat zijn goede geluiden. maar staaat ie nog steeds zo maf in de stal als op het filmpje? Want dan vind ik het behoorlijk lang duren en met deze hitte ook gevaarlijk worden?
Ze begint stilaan te kalmeren en haar ogen beginnen er weer iets normaler bij te staan. Nieuwe DA zei nog enkele dagen af te wachten, en vanaf het kan ze buiten te zetten. Deze keer gebeld met een kliniek dus vermoed dat die het wel zullen weten zeker? Al blijft het frustrerend om niets te kunnen doen...
Die van mij begon dit gedrag op haar 4/5e levensjaar te tonen. Hele tijd janken in, slaan, miepen. Ik mocht haar niet aanraken of mevrouw begon weer te janken zoals die van jou doet.
Heeft een jaar geduurd voordat ze mij trapte en de kogel kreeg. [VVDD] Sorry
Ja telefonisch, maar nu gaan ze hem toch laten langskomen. Ze is al enkele dagen hetzelfde: al iets kalmer dan in het begin maar nog steeds niet oké. Soms kunnen we ze rustig aaien en dan uit het niets begint ze weer gek te doen.
LukieBradley
Berichten: 6562
Geregistreerd: 08-11-04
Geplaatst: 22-08-16 12:46
Wat een vreemd verhaal weer
Om in te haken op het hypofyse en ppid gedeelte in combi met agressie. Het kan wel degelijk. Mijn pony had voor zijn diagnose ook zulke agressie aanvallen, weliswaar anders als deze. Toen de medicijnen stabiel waren zelden tot nooit meer. Alleen dat duurde nooit lang ... of in haalde hem zelf uit een aanval of het was na een paar uur rustiger.
Het gedrag van deze pony is wel echt heel extreem .... staat ze nog steeds binnen? Die stal moet toch ook gedaan worden Ben erg benieuwd ...
Ze staat nog steeds binnen, ja.. Ze strooien er elke keer gewoon wat bij op zodat ze telkens toch droog staat
Gisteren was ik er en had iemand ze eten gegeven: ging eerst heel goed, tot ze weer plots uit het niets een "aanval" kreeg (ga 't nu zo even noemen), dan weer even kalm. Toen hij in het gangetje van haar stal stond, even niets en plots wéér een aanval. Dan proberen kalmeren met eten (daarvoor blijft ze meestal nog lief) maar dan toch na een tijd weer gewoon wortel uit haar mond laten vallen om gewoon te kunnen roepen en gek te doen. Vind het zelf ook allemaal enorm vreemd!