Bokt.nl

**Geplaatst**: 29-11-11 15:53

Geplaatst: 29-11-11 15:53

opisop_shop schreef:
Paard terugkopen voor E1000 terwijl hij al oud en af is lijkt me erg gek? Zo'n verzekering zou ik dus nooit afsluiten, is toch belachelijk om zoveel geld neer te tellen alleen maar vanwege het slachtgeld wat ze mislopen en hooguit E200 is ofzo op dit moment?!

Ik heb voor de paarden die ik terug heb gekocht geloof ik 4000 gulden, 3500 gulden en 2200 euro kunnen aftikken. Maar goed die dieren waren wel voor rond de 8000 euro per stuk verzekerd. Het is misschien misbruik maken van de gevoelens van de eigenaar, maar je zal ze de kost eens geven die met zielig verhaal bij de verzekering komen, cashen en er vervolgens mee door tuffen.

**Geplaatst**: 29-11-11 15:56

Geplaatst: 29-11-11 15:56

Lusitana schreef:
Pinda_Dipje schreef:
En is het uberhaupt fair om hem weer op te lappen, met het risico op pijn tijdens het herstel, en daarna nog wat jaartjes op de weide te laten genieten of te benutten voor wandelingetjes aan de hand? .

Er is geen herstel. Artrose is chronisch en progressief en een peesblessure die terug is gekomen kun je ook als chronisch beschouwen. Suikerziekte is ook blijvend.
Ik heb altijd het idee bij dit soort paarden dat we ze in leven laten omdat wij ze niet kunnen missen. Omdat het afscheid voor ons zo moeilijk is of omdat we denken dat ze het prettig vinden om langer te leven.
"Nog een paar jaar plezier gunnen" is meestal meer "nog een paar jaar laten lijden".
Een paard denkt niet na over hoeveel leven hij nog heeft. Het is geen keuze van "nu moet ik jonger sterven dan normaal" ofzo. Je hoeft je niet schuldig te voelen als je hun leven "kunstmatig verkort" om ze iets te besparen verderop.
Daarbij heb ik begrepen dat het paard niet meer van jullie is. Ik snap dat je betrokken bent, maar als ze de beslissing hebben genomen om hem te laten slachten, laat het dan bij hen, heb er vrede mee. Je "red" hem niet door hem dan maar te laten leven met zijn kwalen. Uiteindelijk moet hij toch een keer dood, grote kans dat het dan in een crisis is als hij veel pijn of orgaanuitval heeft (daar moet je bij insuline problemen-suikerziekte- wel rekening mee houden). Moet je het zover laten komen?
Gun het paard een vredige dood nu het nog niet zo erg er aan toe is. Hij gaat echt alsnog, later. En dan ben je weer nog meer aan hem gehecht en is het nog moeilijker.

Hier ben ik het eerlijk gezegd wel mee eens.

**Geplaatst**: 29-11-11 17:28

Geplaatst: 29-11-11 17:28

Solleke_Noah schreef:
Hm, er zijn echt wel gradaties in een peesblessure. Zoals eerder gezegd, genoeg mensen die een paard met een blessure juist wél op de weide zetten, om energie-uitspattingen te voorkomen.

Maatje van mijn paard had een volledig doorgescheurde pees, en had dus 6 maand compleet stilstaan, maar dat is iets totaal anders, doorgescheurd of niet.

Dat is best knap, een volledige doorgescheurde pees geneest namelijk niet.

In deze discussie ben ik het wel eens met Lusitana omdat dit paard meerdere dingen heeft en je je echt af moet vragen voor wie je het paard in leven houdt. In dit soort discussies komen vaak dingen voorbij zoals:
Lekker op de wei,
Van zijn oude dag genieten,
Genieten van zijn vrijheid,
enzovoort.
Dit zijn allemaal kreten die bedacht zijn door mensen en leven bij een paard helemaal niet.

**Geplaatst**: 29-11-11 17:33

Re: Artrose: Inslapen of met pensioen?

Geplaatst: 29-11-11 17:33

Hm, heeft toen ook nog een topic op bokt van gestaan, kniepees in achterbeen was wel over, dierenarts kon het been ook helemaal verkeerd overstrekken. Of het nu nog met enkele vezels vasthing of niet, been was alleszins nogal onbruikbaar en hij kon dus zeker niet de weide op.

**Geplaatst**: 29-11-11 17:35

Re: Artrose: Inslapen of met pensioen?

Geplaatst: 29-11-11 17:35

Solleke Noah, sommige pezen in het achterbeen kunnen gemist worden, maar dat wil nog niet zeggen dat ze genezen.

**Geplaatst**: 29-11-11 17:38

Re: Artrose: Inslapen of met pensioen?

Geplaatst: 29-11-11 17:38

Goed, dat kan

ik ben ook geen dierenarts. De pony is alleszins 'genezen' en doet nu weer alles net als daarvoor. Maar dat heeft wel zeker anderhalf jaar geduurd met 6 maanden absolute boxrust.

**Geplaatst**: 29-11-11 18:10

Re: Artrose: Inslapen of met pensioen?

Geplaatst: 29-11-11 18:10

TS, wat zegt de DA eigenlijk van de "suikerziekte" ivm weidegang?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 29-11-11 18:22

Geplaatst door de TopicStarter : 29-11-11 18:22

Natuurlijk geneest artrose niet, maar hij heeft tot enkele weken geleden nog wel 3uur per dag gelopen ZONDER medicatie of pijnstillers. Enkel nu hij stilstaat omwille van zijn pees verstijft hij. En juist over de diabetes maak ik me weinig zorgen om de eenvoudige reden dat zijn huidige voeding al niet ideaal is voor een diabetes paard. Mijn huidige ruin heeft een overgevoeligheid voor fructose en manenexceem, maar ook hem hebben we nu volledig onder controle. Er wordt vandaag of morgen geinformeerd naar een terugkoopmogelijkheid vd verzekering; indien mogelijk komt de oude heer gewoon bij mij op stal te staan. S'ochtends stappen, overdag op de wei, savonds stappen en snachts op stal. Paard leeft tnt zonder pijnstillers alleen met glucosimine, en liep minder voorwaarts maar wel zuiver volgens mijn moeder; dit ga ik deze week zelf nog even beoordelen met een second opinion van zijn oude dierenarts. Als hij daadwerkelijk geen pijnstillers krijgt, ga ik hem de kans geven.... Hangt allleen nog even af vd verzekering.

**Geplaatst**: 29-11-11 18:24

Geplaatst: 29-11-11 18:24

Barcelano schreef:
[

Ik bedoel meer als het een onschuldig ongelukje is bijvoorbeeld.
Dat ook zorgen kindjes buiten de kwalen die ze hebben ook nog steeds de nodige ongelukjes kunnen krijgen.
Dat dit dan buiten de gewone kwalen verzorging zoals een poedertje of scannen ook het nodige gaat kosten.

Ik denk niet dat dit bij een stalling van een rusthuis zit inbegrepen....

En tuurlijk is het fijn om zo paard mischien net voor het laten afmaken inslapen nog even die plezier gunnen...
Maar dan is dit eigelijk gewoon een bagger periode om dat te verwezelijken...........

Dat is zo, geen mooi laatste zomer, maar om even terug te komen op dat scannen...

Waarom zou je met een pensioenpaard nog beginnen aan controle echo's van de pees? Dat heeft toch geen zin? Van die echo's of scans wordt hij niet beter, kost veel geld, en als ie toch al niet meer "bruikbaar" is en ook niet meer wordt vanwege de artrose, wat maakt het dan uit of die pees wel goed strak hersteld en of je al mag opbouwen?

Mijn merrie heeft zoveel gedoe gehad, dat wanneer die pees heel is, er vast nog iets anders zit waar ze pijn aan heeft, dus ik doe nu geen dure onderzoeken meer, (wel op de foto bij de hoefbevangenheid, en urine- en bloedonderzoek op de kliniek voor insulineresistentie en cushing, ivm voeding etc. maar dat is ook om te weten hoe ernstig het is en hoeveel pijn ze er van kan hebben) want ze wordt er echt niet meer een sportpaard van... Ze moet het zelf aangeven met haar gedrag hoe ze zich voelt en zo lang ze vrolijk en lief is en het naar haar zin lijkt te hebben (dus niet heel erg veranderd in gedrag ten opzichte van hoe ze was in haar gezonde jaren) dan wil ik haar die ruimte geven om gewoon haar leven te leven. Als je merkt dat ze te veel pijn heeft (zoals die periode met hoefbevangenheid dat ze bijna niet vooruit kwam en later met die hoefzweren echt op 3 benen stond en met geen mogelijkheid gewicht op dit voet kon dragen, dan weet je dat wanneer dat niet weer over gaat, dat het dan gebeurd is...

En dat anderen eerder die keuze kunnen maken respecteer ik, maar voor mijzelf heb ik er wel moeite mee om voor een ander te bepalen wanneer het genoeg is geweest, als ze dat zelf nog niet aangeven.

Bij een zware koliek zou ik haar niet meer laten opereren, maar laten inslapen, bij een enorme wond of andere blessure waarbij ze echt niet van stal mag ook. Langdurige Stalrust is voor haar geen optie... Dan heeft ze helemaal geen leven meer.

TS: succes met je beslissing en zoekocht naar een oplossing.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 29-11-11 18:57

Geplaatst door de TopicStarter : 29-11-11 18:57

Lusitana schreef:
TS, wat zegt de DA eigenlijk van de "suikerziekte" ivm weidegang?

Volgens hem is het het beste om het dag afhankelijk te maken, dus het jonge voorjaarsgras vervangen door onbeperkt ruwvoer, en op koude herfstdagen met een zonnetje voor het paddock kiezen en de weide mijden. Ook is het volgens hem belangrijk om hem consequent aan het werk te houden; in 1e instantie dus heel veel stappen (2x daags) en op de wei of paddock zoveel mogelijk terug te gaan naar de natuurlijke oorsprong waarbij het paard getriggert wordt om te blijven lopen. Door het velen stappen op asfalt wordt de doorbloeding vd hoef bevordert waardoor ook de kans op hoefbevangenheid afneemt. Het is heel simpel: gewoon op de wei gooien maakt hem verrot... Dus we moeten uitgebalanceerd aan de slag om 1) de pees te genezen, 2) kilo's kwijt te raken (paard krijgt nu in rust alsnog wortels en 3kg sportbrok etcetc) en 3)de insulineresistentie in te dammen. Met een beetje geluk behouden we in the end alleen een overgevoeligheid & artrose.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 29-11-11 19:00

Geplaatst door de TopicStarter : 29-11-11 19:00

Volgens de dierenarts is werken als een recreatiepaard zelfs weer haalbaar,maar paard afhankelijk. Als het echt niet gaat, verlossen we hem alsnog

**Geplaatst**: 29-11-11 21:01

Geplaatst: 29-11-11 21:01

Hopelijk wordt het nog iets, zeker omdat je het hem zo gunt...
Ben benieuwd naar de reactie en overname van de huidige eigenaar.
Succes gewenst en we wachten af hoe het gaat......

**Geplaatst**: 29-11-11 21:18

Re: Artrose: Inslapen of met pensioen?

Geplaatst: 29-11-11 21:18

Is er inmiddels al iets meer bekend?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 29-11-11 21:30

Geplaatst door de TopicStarter : 29-11-11 21:30

Ik ga morgenochtend met de huidige eigenaren bellen wat ze hebben kunnen regelen met de verzekering. Hij is verzekerd voor 2500 euro vertelde ze.. Dus ik kan me haast niet voorstellen dat de verzekering 1000 euro of meer vraagt om hem terug te kunnen kopen. Voor de mensen die zo wijs zeiden 'jij bent geen eigenaar meer en hun hebben hun keuze al gemaakt blabla' ---> ik verkoop al mijn paarden altijd met een meldingsplicht en 1e recht van terugkoop en pensioen.... De huidige eigenaren hebben dus op basis van dit contract zelf contact met ons opgenomen om ons te vertellen over de situatie vh paard en ons gelegenheid te geven met een alternatief te komen dat in het belang van het paard is.... Ze zijn dus wel bereidwillig om een pensioen bij mij te overwegen zolang zij er zelf maar niet op leeglopen... Logisch want zij proberen ook gewoon hun bedrijf draaiende te houden.., maar normaliter geven hun alle paarden een kogel

**Geplaatst**: 29-11-11 21:36

Geplaatst: 29-11-11 21:36

Pinda_Dipje schreef:
Lusitana schreef:
TS, wat zegt de DA eigenlijk van de "suikerziekte" ivm weidegang?

Volgens hem is het het beste om het dag afhankelijk te maken, dus het jonge voorjaarsgras vervangen door onbeperkt ruwvoer, en op koude herfstdagen met een zonnetje voor het paddock kiezen en de weide mijden. Ook is het volgens hem belangrijk om hem consequent aan het werk te houden; in 1e instantie dus heel veel stappen (2x daags) en op de wei of paddock zoveel mogelijk terug te gaan naar de natuurlijke oorsprong waarbij het paard getriggert wordt om te blijven lopen. Door het velen stappen op asfalt wordt de doorbloeding vd hoef bevordert waardoor ook de kans op hoefbevangenheid afneemt. Het is heel simpel: gewoon op de wei gooien maakt hem verrot... Dus we moeten uitgebalanceerd aan de slag om 1) de pees te genezen, 2) kilo's kwijt te raken (paard krijgt nu in rust alsnog wortels en 3kg sportbrok etcetc) en 3)de insulineresistentie in te dammen. Met een beetje geluk behouden we in the end alleen een overgevoeligheid & artrose.

In elk geval dus verre van "met pensioen in de wei" sturen. Dit is meer voortdurende intensieve verzorging waarbij je geen dag vooruit kunt plannen.
Ik ben heel blij met je verduidelijking, want "alleen maar op de wei gooien" was geen optie voor zo'n paard en ik wil graag dat men begrijpt waarom niet en dat niet elk paard met "op de wei gooien" vanzelf maar beter wordt...

Er is niet tegen de kogel voor een onbruikbaar paard.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 29-11-11 21:59

Geplaatst door de TopicStarter : 29-11-11 21:59

Lusitana schreef:
In elk geval dus verre van "met pensioen in de wei" sturen. Dit is meer voortdurende intensieve verzorging waarbij je geen dag vooruit kunt plannen.
Ik ben heel blij met je verduidelijking, want "alleen maar op de wei gooien" was geen optie voor zo'n paard en ik wil graag dat men begrijpt waarom niet en dat niet elk paard met "op de wei gooien" vanzelf maar beter wordt...

Er is niet tegen de kogel voor een onbruikbaar paard.

Daar is ook niets op tegen. Maar wel tegen een kogel voor een paard dat nog een goede kans maakt om recreatief op eigen tempo te werken. Hij zou nu gewoon slachtoffer worden van een commerciele instelling, en dat verdiend hij mijn inziens niet...
Dat 'op de wei gooien' heb ik ook nooit in de mond gehad, kan me niet eens heugen dat ik ooit een dier 'op de wei heb gegooid' en vertrouw zelfs mijn kerngezonde sportpaardmerrie aan niemand toe :')

Ik wil hem van zijn pensioen laten genieten voor zolang als dat het hem met een 'frisse blik' gegund is.... En al zijn kwalen nemen we daarbij voor lief en zullen we verlichten/verzorgen/verhelpen, zolang hij pijnvrij blijft.

**Geplaatst**: 29-11-11 22:19

Geplaatst: 29-11-11 22:19

Het is maar waar je staat wat "verdiend hij niet" betreft. Rekken van het leven van een niet gaaf paard kun je ook als niet verdienen zien... Dat is dus heel persoonlijk. Ik vind dat niks met commercie te maken hebben, al maken die er brood mee verdienen natuurlijk wel eerder bij zo'n beslissing.
Een paard weet niet dat je zijn leven verkort of verlengt en of hij ooit van de pijn afkomt of niet, hij ervaart alleen de dagen op zich zoals ze zijn. We doen het "redden" van paarden voor ons eigen gevoel.
En dat ken ik hoor, ik heb zelf net weer twee ponies gered waarvan een bijna kansloos. Maar ik ben me er wel van bewust dat het voor hen alleen maar genadig was geweest als ze naar de slager waren gegaan, maar wat ik ze niet gunde was langzaam doodgaan van de honger of mishandeling.
De tussenweg is vaak een lijdzame. En meestal houden we paarden in leven omdat wij ze niet kunnen missen....

Jij (en ieder) moet gewoon doen wat jouw hart ingeeft. Het lijkt mij dat je eigenlijk al had besloten en nu ben je krachtiger geworden in je besluit en ik denk dat alle input die voorbij is gekomen waardevol is.

Nee, jij hebt "op de wei gooien" niet in de mond gehad, dat beweer ik ook niet maar er zijn zoveel (niet zozeer die hier gepost hebben, maar bv in de "natuurlijk" hoek) die denken dat als je een paard maar "op de wei gooit" alles wel weer goed komt en dat is natuurlijk niet zo.
En in jouw geval, met je verduidelijking kun je precies zien waarom niet! Daarom vind ik zulke info zo goed!

**Geplaatst**: 29-11-11 23:19

Geplaatst: 29-11-11 23:19

Pinda_Dipje schreef:
Ik wil hem van zijn pensioen laten genieten

Hierover ben ik het volledig met Lusitana eens, dit heeft voor een paard geen enkele betekenis. Voor een paard is er geen morgen of gisteren en die is niet bezig of hij een bepaalde toekomst wel of niet verdiend heeft en of hij ervan zal genieten. Het is niet alleen de vraag waarom je een onzekere tijd aangaat voor het paard (wordt hij nog goed genoeg om wat rond te scharrelen?), maar ook vooral waarom je zelf een periode aan wilt gaan waarin je je vooral zorgen zal maken? Iedereen is daar heus vrij in, maar ik verbaas me soms hoe vanzelfsprekend maar wordt aangenomen dat je je tijd, geld, geduld, verdriet en ausdauer blijft investeren in een paard dat al die moeite misschien niet meer 'waard' is. Ik heb dat ook ooit gedaan hoor, maar een duidelijke les uit getrokken en ik wens ook niemand zo'n tijd toe.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 30-11-11 00:39

Geplaatst door de TopicStarter : 30-11-11 00:39

Lovely schreef:
Pinda_Dipje schreef:
Ik wil hem van zijn pensioen laten genieten

Hierover ben ik het volledig met Lusitana eens, dit heeft voor een paard geen enkele betekenis. Voor een paard is er geen morgen of gisteren en die is niet bezig of hij een bepaalde toekomst wel of niet verdiend heeft en of hij ervan zal genieten. Het is niet alleen de vraag waarom je een onzekere tijd aangaat voor het paard (wordt hij nog goed genoeg om wat rond te scharrelen?), maar ook vooral waarom je zelf een periode aan wilt gaan waarin je je vooral zorgen zal maken? Iedereen is daar heus vrij in, maar ik verbaas me soms hoe vanzelfsprekend maar wordt aangenomen dat je je tijd, geld, geduld, verdriet en ausdauer blijft investeren in een paard dat al die moeite misschien niet meer 'waard' is. Ik heb dat ook ooit gedaan hoor, maar een duidelijke les uit getrokken en ik wens ook niemand zo'n tijd toe.

Leer mij dit paard kennen. Laat ik het zo zeggen, het heeft een reden dat heel veel dierenartsen, massagetherapeuten, chiropractors, hoefsmeden, tandartsen, oud stal-genoten, juryleden, stalmedewerkers etc. zich dit paard als geen ander weten te herinneren. Maar daarvoor moet je hem kennen... Het is een bijzonder intelligent dier, en ook vandaag bleek dat weer. Zijn aparte karakter speelt dan ook mee in de beslissing van mijn dierenarts, die man kent mij en het paard... Hij weet dat ik nooit iets toe zal staan als het niet eerlijk is ten opzichte van het dier, en dat ik eerlijk zal blijven en rationeel kan handelen indien nodig.

Ik weet van dit paard dat hij zijn pijn nooit zal verbloemen.... En ik weet als geen ander wanneer hij zich goed voelt en wanneer niet.... In de tijd dat hij van mij was hebben we van de 4,5 jaar bijna 3 jaar schouder aan schouder over asfalt gelopen. Gewoon omdat we elkaar voortdurend afwisselde met blessures... We zijn allebei kneusjes, altijd al geweest.
Mijn moeder heeft eveneens een bijzondere band met hem, en helpt ons financieel op weg indien het allemaal door gaat... Ook tegen haar ben ik eerlijk geweest; Mam, als het paard mij vertelt dat hij op is... Dan laten we hem gaan.

Ik ga deze week bij hem kijken om hem zelf te beoordelen, te zien hoe hij reageert op prikkels en hoe hij loopt in stap. Mijn moeder heeft hem al gezien en ziet er eigenlijk niets bijzonders aan, hij is slomer, maar kijkt wel opgewekt en heeft nog veel oog voor de buitenwereld.

En nogmaals: Ik ben het wel met jullie eens hoor, het merendeel van de paarden heeft ook geen flauw benul van tijd. En voor sommige is het inderdaad beter om ze niet langer te laten lijden, maar nogmaals... Ondanks al zijn problemen heeft hij dus (nog) géén pijn. En dat maakt het voor mij de moeite waard om net zolang met hem te stappen/grondwerken/vrijheidsdressuren/fietsen/wandelen als dat ik had gedaan met een 'gezond' paard met een peesblessure. Als hij pijnvrij is, vrolijk is & ik het geen probleem vind om een paard te bekostigen waar ik misschien wel nooit meer op zal kunnen rijden.... Dan is dat prima lijkt mij.

Afhankelijk van de verzekering is een plekje inmiddels gevonden, mijn sportpaard gaat zo goed als zeker komende week op lease voor onbepaalde tijd. En als alles gaat volgens planning, pik ik de oude heer op de terugweg dan mee naar mijn eigen stal.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 30-11-11 00:41

Geplaatst door de TopicStarter : 30-11-11 00:41

Oh en voor ik het vergeet, ik waardeer jullie reacties allemaal enorm. Zowel positief als negatief vat ik als goedbedoeld en lief op. Ik heb een stappenplan opgesteld, en aan de hand daarvan ga ik eind deze week een beslissing maken.

**Geplaatst**: 30-11-11 01:19

Re: Artrose: Inslapen of met pensioen?

Geplaatst: 30-11-11 01:19

Het zal ongetwijfeld een bijzonder paard zijn, maar dat maakt hem niet meer mens

. Mijn eerste paard was ook heel bijzonder en we hadden zo'n band dat sommige mensen die zelfs konden voelen als ze in onze buurt waren. Hij had er nu nog steeds kunnen zijn hoor, pijnvrij en wel; maar dat is hij dus niet. Althans, je kan hem niet meer zien.

Voor jou hoop ik dat de tijd die je nog met je paard krijgt ook leuk is en dat het precies zo wordt als dat je je nu voorstelt. Probeer dat ook te gebruiken om je grenzen te stellen voor jezelf zodat je weet hoeveel minder dan dat beeld nog goed genoeg is. Voor je paard.

**Geplaatst**: 30-11-11 12:57

Geplaatst: 30-11-11 12:57

Pinda_Dipje schreef:
Oh en voor ik het vergeet, ik waardeer jullie reacties allemaal enorm. Zowel positief als negatief vat ik als goedbedoeld en lief op. Ik heb een stappenplan opgesteld, en aan de hand daarvan ga ik eind deze week een beslissing maken.

$_/-\o_$

Heel goed om eerst een stappenplan te maken en alles goed door te denken alvorens een besluit te nemen. En heel goed dat je alle reacties, ook de "negatieve", in acht neemt. De "negatieve" zijn namelijk goede adviezen die negatief lijken.

Ik hoop en denk dat je er uit gaat komen. Sterkte met je beslissing!

**Geplaatst**: 30-11-11 13:21

Geplaatst: 30-11-11 13:21

Heel goed TS.
Wat Lusitano en Lovely schrijven is dan misschien wel waar, maar waar blijft de menselijke kant, de menselijke gedachte?
Ik ben het type dat niet graag 'wat als' of 'had ik maar' denkt. Proberen kan altijd, niet geschoten is altijd mis.
Daar komt nog bij dat je met het ene dier gewoon meer hebt als met het andere dier.

**Geplaatst**: 30-11-11 13:27

Geplaatst: 30-11-11 13:27

Als je het dier naar je toe kan halen zou toch fijn zijn!?
En ja als je dan de keuze moet maken of kogel of weiland zou ik ook zeggen lekker op de wei/paddock incl pees blessure. Ik zou hem geeneens op stalrust zetten voor de pees blessure! Laat maar lekker rustig rond banjeren.
Mocht het allemaal echt niet beter worden kun je alsnog de beslissing nemen het dier in te laten slapen.

**Geplaatst**: 30-11-11 13:41

Geplaatst: 30-11-11 13:41

In principe mag je een paard na terugkoop niet meer 'verkopen' wat je in dit geval kunt doen is de verzekering eerst overnemen van de huidige eigenaar en de verzekering jou uit laten keren en dit bedrag aan de 'vorige' eigenaar geven + eventueel het geld wat ze moeten inleveren omdat het paard wordt behouden (over het algemeen 600,00). dan is heel het probleem opgelost en de verzekering doet hier als het goed is niet moeilijk over. Bij Equine Risk/Hippo Zorg in ieder geval niet.