Geplaatst 
Het ging slechter en slechter hij ging slepen met achterbenen en de piel werd steeds dikker. We hebben bloedproeven laten doen en daar kwam uit : spierafbraak En nog heel wat dingen. we zijn naar Moerbeke geweest (zh in Gent) en daar hebben ze allerlei testen gedaan (mijn da zei al afmaken die hap word nooit meer wat) bloed prikken bij stilstand gaf al aan spierafbraak (schijnt heel pijnlijk te zijn) loop testen en elke keer tussendoor bloedprikken. de suiker was goed want die scio (zie mijn vorige berichten of zoek op scio) gaf aan dat daar wat mis mee was, dus we dachten insuline resistent maar dat was volgends da in Moerbeke uitgesloten. Hij had juist geen suiker te meten ! (dachten eerst dat de buisjes vuil waren maar na 2 x testen was het echt zo) Maar goed, loop testen op het laatst was zijn lcd (spierafbraak) sky high ! De da (dr de Klerx) dacht aan een spierziekte (lever, lymfe en nieren zijn nagekeken waren niet optimaal vooral lymfe maar niet alarmerend. Die dikke koker is net zo iets als stalbenen, en dat terwijl ze bij mij altijd in en uit kunnen lopen) Dus spierbyopt genomen op 3 plaatsen (onder narcose) Ondertussen moest ik maisolie gaan geven over het voer en brok met 12% vet. De voorlopige diagnose was een spierziekte (er zijn er 4 bekende laten we het nr 1 noemen) en dan kon hij geen energie uit suiker halen maar dan maar met vet proberen. 2 wkn niet werken en dan op gaan bouwen. Maar zover is het niet gekomen. Ten eerste zag ik door de pijnstillers die hij 4 dgn kreeg de echte Pepper weer terug. Fit en alert.
En daardoor had ik door hoe K.. hij zich al jaren voelt. Het was een compleet andere Pepper !
Toen kreeg ik na 2 wkn de uitslag het was geen van de bekende spierziekten ! Het was iets wat zij nog nooit hadden gezien in Merelbeke. Alle literatuur is er op nageslagen er waren 0 gevallen bekend. Hij had namelijk al 50% van zijn spieren omgezet in VET (dus was de voorlopige diagnose absoluut foute boel met dat vette voer) en dat is on om keer baar !!! En bovendien was het een godswonder dat hij nog kon lopen. HIj liep op pure wilskracht. Aangezien er niets meer aan te doen was hebben we besloten (begin oktober) om er een eind aan te laten maken.
Ik heb nog steeds ontzettend verdriet en ik denk niet dat er ooit een ander paard is waar ik zo'n band mee kan hebben. Ik zit wel beetje rond te kijken maar ik haak aldoor af. !!!!!! Want Pepper krijg ik nooit meer.
Gr E
Je hebt er alles aan gedaan wat je kon!
