Bokt.nl

**Geplaatst**: 22-10-09 17:01

Re: laten inslapen nu ze nog goed is?

Geplaatst: 22-10-09 17:01

Heel veel sterkte

**Geplaatst**: 22-10-09 17:24

Re: laten inslapen nu ze nog goed is?

Geplaatst: 22-10-09 17:24

Heel veel sterkte toegewenst vanaf deze kant van het land..
Tis heel moeilijk maar tis beter zo..
Sterkte meis!!!!!

**Geplaatst**: 22-10-09 22:15

Geplaatst: 22-10-09 22:15

Aan de voet van de heuvel, dicht bij de bosrand,
ligt een weelderig en sappig groen grasland.
Hier spelen en rusten onze dierbare vrienden,
nadat ze tijdens hun leven ons dienden.
En hier bij die mooie regenboog brug,
vinden ze hun rust en gezondheid weer terug.
Ze ravotten in het gras, zonder pijn of verdriet,
en spelen tot er één z'n baasje weer ziet.
Dan springt hij op, en spitst zijn oren,
deze vriendschap ging nooit verloren.
Ze begroeten elkaar met eindeloze kussen,
Hier komt echt niemand ooit meer tussen.
Eindelijk hebben ze elkaar weer terug
en tezamen gaan ze over de regenboog brug.
Rust zacht lieve Pepper

**Geplaatst**: 22-10-09 22:55

Re: laten inslapen nu ze nog goed is?

Geplaatst: 22-10-09 22:55

heel erg veel sterkte!
heb met tranen in mijn ogen het hele topic gelezen...

**Geplaatst**: 29-10-09 13:55

Re: laten inslapen nu ze nog goed is?

Geplaatst: 29-10-09 13:55

Jeetje wat erg zeg.!!

En wat een mooie stukje tekst!

Heel veel sterkte.!

**Geplaatst**: 29-10-09 14:11

Re: laten inslapen nu ze nog goed is?

Geplaatst: 29-10-09 14:11

Ondertussen is er alweer een week voorbij gegaan. Hoe voel je je? Heeft het al een plekje kunnen krijgen?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 29-10-09 17:31

Geplaatst door de TopicStarter : 29-10-09 17:31

hmm..ik voel me.. ik weet het niet. ik probeer zoveel mogelijk afleiding te vinden en als mn gedachten afdwalen kan ik snel die gedachten wegzetten. volgens mij verdring ik het en moet de echte klap/ realisatie nog komen. wel ben ik gewoon gaan werken afgelopen zaterdag, op de manege.. en dat beviel me wel, alleen was het raar dat ik daarna niet naar pep ging, maar gewoon naar huis. ik verveel me elke dag na school kapot, geen idee wat ik met mn tijd moet doen. (ja, huiswerk zou wel handig zijn,, maargoed) het lijkt elke dag nog een gewone dag, alsof ik nogsteeds elk moment mn spullen pak om naar pepster te gaan. dit weekend wil ik peps spulletjes opruimen op stal, ik zie er echt als een berg tegenop en ik ben bang dat het besef dan opeens wél komt.. maar ik moet het facen denk ik om het min of meer af te kunnen sluiten. ik durf nu ook niet al te bedenken welke spulletjes is van pep wil houden en welke wegmogen.. ik stop het weg,.
ik eet zelf geen bananen meer, geen appelmoes en zo'n beetje alles wat me aan pep doet herinneren ontwijk ik een beetje.
Maaike (mn baas) heeft me wel goed opgevangen de eerste dag werken, de eerste dag weer paarden zien.. ik was namelijk een beetje bang dat ik de paarden door de dood van pep helemaal niet meer zou zien zitten, maar gelukkig is dat niet zo. Ik zoek ook afleiding op mn werk daardoor, om zo langzaam aan het weer aan te durven om me aan een paard te hechten denk ik.

**Geplaatst**: 29-10-09 17:49

Geplaatst: 29-10-09 17:49

Het zal echt zijn tijd nodig hebben. Erg logisch dat je sommige dingen nog niet ziet zitten om te doen.

Zelf hebben we bij mijn ouders twee honden laten inslapen op korte tijd. de oudste van bijna 14 ging op 3 juli en de andere van 10 jaar hebben we op 11 september laten inslapen. Nog heb ik het er moeilijk mee, ondanks dat er nu twee pups rondlopen waarvan 1 van mezelf. Ik huil nog vooral om de laatste. Dat was gewoon echt mijn meisje, mijn vriendin. De meest vervelende moment zijn om het laatste beetje water wat in de drinkbak zit weg te gooien, voer is nog een tijdje in de tonnen blijven zitten. Van mijn moeder heb ik de voerton van Poe gekregen. Toen ze zei dat die ton voor Do zou zijn kreeg ik de tranen in mijn ogen, net als nu ik het typ. Ik heb Poe's halsband bij mij thuis liggen, die heb ik haar ooit gekocht en gaat nu naar Do als ze groot genoeg is. De bal die ik ooit voor Poe kocht (extra stevig zodat ze die niet stuk kreeg) die ligt ook bij ons in de tuin. Nee de meest vervelende dingen zijn echt het opruimen van hun spullen, voer weggooien is echt definitief bij wijze van.

Huil lekker, haal herinneringen op met het opruimen van haar spullen. Twijfel je om dingen weg te doen bewaar ze dan nog even. Berg ze goed op zodat er niks aan kan komen.

**Geplaatst**: 29-10-09 18:13

Geplaatst: 29-10-09 18:13

muiszje schreef:
dit weekend wil ik peps spulletjes opruimen op stal, ik zie er echt als een berg tegenop en ik ben bang dat het besef dan opeens wél komt.. maar ik moet het facen denk ik om het min of meer af te kunnen sluiten. ik durf nu ook niet al te bedenken welke spulletjes is van pep wil houden en welke wegmogen.. ik stop het weg,.
.

Dat had ik ook. Ik vond het heel confronterend om alles te wassen, na te kijken, in te vetten en te sorteren.
Maar langs de andere kant waren het ook veel herinneringen, hoe fijn dat was Candy haar eigen spulletjes te geven, hoe fantastisch ze wel met sommige dingen stond en hoeveel plezier ik met een aantal zaken heb gehad.
Ik heb gewoon een advertentie gemaakt en op stal gehangen en het is heel fijn dat een deel van haar spullen een tweede leven op stal krijgen bij mensen die er ook hardstikke blij mee zijn.
Daarnaast waren de centjes ook meer dan welkom bij de aanschaf van spullen voor mijn nieuwe paard.
Ik heb ook zoiets van: mijn verdriet zit in mijn hart, en dat gaat heus niet weg door het hamsteren van haar spullen.
Daar moet ik zelf actief doorheen, ook al doet dat regelmatig pijn. Krijg regelmatig de krop in de keel en denk nog steeds dagelijks aan haar.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 29-10-09 18:39

Re: laten inslapen nu ze nog goed is?

Geplaatst door de TopicStarter : 29-10-09 18:39

hihi,
Ik heb ook regelmatig gedacht dat áls het zo ver was ik een paar spullen te koop zou zetten. Nu wil ik er dus niet aan denken en kan ik het (nu ik het nog niet gesorteerd heb en nog helemaal niet naar stal ben geweest) niet over mn hart verkrijgen, heb nu ook een erge drang om te hamsteren, maar aan de andere kant moet ik daar inderdaad realistisch in zijn. Daarbij is alles natuurlijk in kleine maatjes, wat verkopen moeilijker maakt.
Maar zoals jij het verwoord: "Ik heb ook zoiets van: mijn verdriet zit in mijn hart, en dat gaat heus niet weg door het hamsteren van haar spullen".
Als ik dat in mn achterhoofd houd, hoop ik dat ik de juiste keuzes maak wbt haar spulletjes.

**Geplaatst**: 29-10-09 21:05

Geplaatst: 29-10-09 21:05

Het is toch prima om een tijdje wel te "hamsteren". Als jij er klaar voor bent om de spullen te sorteren en te beslissen wat je wel en niet houdt merk je dat van zelf. Tot die tijd kun je je zadelkast al leegruimen en alles schoonmaken waar nodig en goed bewaren, als je daarvoor de ruimte hebt.

Lijkt me inderdaad heel raar als je ineens zoveel tijd over hebt. Ik kan me voorstellen dat je daaraan moet wennen. Ik heb je topic gevolgd en weet dat je maanden naar het einde hebt toegewerkt, het is dan moeilijk om de leegte te vullen en weer een ritme te krijgen in de dingen je doet.

Nogmaals geef het tijd en neem ook de tijd om te rouwen. Vooral rouwen heeft zijn eigen tempo.

Sterkte!

**Geplaatst**: 29-10-09 22:51

Re: laten inslapen nu ze nog goed is?

Geplaatst: 29-10-09 22:51

Neem inderdaad gewoon de tijd.

toen ik Aileen had weggebracht, kreeg ik haar halster en touw weer mee. Had ik eigenlijk niet op gerekend en wist niet wat ik er mee moest. t Was een oud ding, maar weggooien kon ik niet.
Dat ding heeft dus maanden in mijn auto gelegen.
Uiteindelijk was het klaar en toen heb ik het weggegooid. (ik had trouwens genoeg andere herinneringen hoor)

**Geplaatst**: 29-10-09 23:57

Re: laten inslapen nu ze nog goed is?

Geplaatst: 29-10-09 23:57

Het halster waarin mijn paard is overleden heb ik na wat wikken en wegen toch maar wel gebruikt op mijn nieuwe paard en afgelopen voorjaar is het stuk gegaan en na nog wat wikken en wegen heb ik het weggegooid. Het meeste van de andere spullen heb ik nog, ik heb wel wat weggegooid en weggegeven, verkopen is niet zo mijn ding. KOmt tijd komt raad hoor, laat je niet opjutten, als jij nog jaren op die spullen wilt passen is dat prima

.

**Geplaatst**: 30-10-09 01:28

Re: laten inslapen nu ze nog goed is?

Geplaatst: 30-10-09 01:28

*aait Muisz*

**Geplaatst**: 30-10-09 02:34

Re: laten inslapen nu ze nog goed is?

Geplaatst: 30-10-09 02:34

muiszje neem je tijd ervoor, en pas als jij er klaar voor bent dan pas kun je die spullen opruimen

**Geplaatst**: 30-10-09 09:49

Re: laten inslapen nu ze nog goed is?

Geplaatst: 30-10-09 09:49

Nu ook heel veel sterke gewenst.. Misschien is dit nog wel lastiger. Ik zou ook zeggen doe waar je je goed bij voelt en bij twijfel spullen gewoon nog eventjes bewaren. Ik zou ze zeker niet overhaast weg doen. Als je er klaar voor bent (of misschien wel nooit) dan lekker al je spullen houden.
Sterkte!

**Geplaatst**: 02-11-09 15:33

Re: laten inslapen nu ze nog goed is?

Geplaatst: 02-11-09 15:33

Hi Muisz, hoe gaat het met je?

Vandaag is het voor mij 5 weken geleden dat Candy vertrok, en ik denk nog elke dag aan haar.

Volgend weekend is het bij ons dierenwijding tijdens de St-Hubertusviering, en dan worden ook al onze overleden paardjes opgesomd. Candy zal de laatste op de lijst zijn en ik weet nu al dat ik weer ga janken...

**Geplaatst**: 02-11-09 16:08

Geplaatst: 02-11-09 16:08

Ik wens je heel erg veel sterkte! Y;(

**Geplaatst**: 13-11-09 15:52

Geplaatst: 13-11-09 15:52

Hoi Muisz en alle anderen die hun dierbare(n) moeten missen..

Ik heb net dit hele topic doorgelezen en zit met tranen in de ogen, kippenvel op de armen en met een knoop in m'n maag achter de pc. Wat een geweldige sterke, dappere en liefdevolle mensen hier. Zonder egoïsme afscheid kunnen nemen en de juiste beslissing willen nemen voor hun dierbare viervoeter(s).

Muisz; ik heb net je profiel en foto's van Pep bekeken. Wat een mooie foto's; pep was bijzonder! Ook de tattoo.. wanneer mijn oudjes gaan (18 en 20) zal ik zeker ook zo'n blijvend aandenken van ze willen hebben.

Ik kan helaas (of eigenlijk gelukkig) niet met jullie meepraten over verlies. Mijn oude ruin van 18 is wel 1 x erg ziek geweest (hersenvliesontsteking) en heeft 2 weken kantje boord in de kliniek gestaan. Ik dacht toen dat ik blindedarmontsteking had van de pijn in mijn buik omdat ik zo ongerust was. Ik heb me toen zelf ook voorgenomen dat wanneer er geen kans meer zou zijn op herstel ik hem ook in zou laten slapen. Dit heeft de DA me ook op het hart gedrukt. Gelukkig knapte hij na een paar dagen al op.
Ik heb mijn dikke lieverd nu bijna 10 jaar en weet dat de dag van afscheid een keer komt. Het liefst zou ik hem dan een keer dood vinden in z'n stal zodat ik de beslissing niet voor hem hoef te nemen. Maar ik weet dat als ik de beslissing moet nemen ik dat ook zal doen ondanks dat het pijn zal doen en ik hem eigenlijk niet wil missen.

Hartverscheurend al die verhalen en mooie gedichten en met name het verhaal van muisz over haar laatste avond. brrr...
Waar ik denk ik ook tegenop zou zien als hij het tijdelijke voor het eeuwige verruilt (alle paarden staan hier bij ons aan huis) is denk ik zijn hoofdstel en dekens in de schuur te zien hangen, de lege stal, de hoefafdrukken in de bak, 's morgens naar buiten lopen en geen zware hinnik meer ter begroeting.. alle bewijzen die erop wijzen dat hij er is geweest maar niet meer is...

Ik wil iedereen hier een hart onder de riem steken en nogmaals veel sterkte allemaal. Jullie zijn echte paardenliefhebbers!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 13-11-09 17:56

Geplaatst door de TopicStarter : 13-11-09 17:56

hey allemaal,

Het is nogsteeds moeilijk, maar mijn tranen verruilen zich steeds meer voor een rustig en fijn gevoel. Ik heb hier op bokt een paar mensen gevonden die erg mooie sierraden kunnen maken van pep's staart haar. Dat ga ik ook zeker doen (mooi sinterklaas cadeautje voor mezelf ).
Ik ga binnenkort mijn kamer weer een beetje omgooien en heb mooie fotos van pepper uitgezocht die ik wil inlijsten en op een speciaal plekje wil zetten. Ben nog aan het kijken welke foto ik als poster zou willen hebben.
Wat ik trouwens nog wél met jullie wil delen is 1 van de 1e fotos van pepper die ik gemaakt heb, die ik niet op mijn pc heb staan (komt dus nog). Uit die foto straalt pepper écht pepper uit,zoals ze was. Foxy: hoe is het met jou? heb je het een beetje vol kunnen houden op de hubertusviering?

Alle spulletjes van pepper liggen nu in de berging en had het idee, toen ik de spullen mee naar huis nam dat pepper thuis was gekomen. Nog meer rust. Erg fijn.

Ik ben gewoon weer aan het werk op de manege en gelukkig bevalt me dit erg goed. De eerste dag werk was wel even moeilijk.. er staat een pony die ook pepper heet. En alhoewel ik deze andere pepper al langer ken en ik dus los zie van mijn pepper is het toch raar om die naam in je mond te nemen. Ik merk ook dat ik die pepper nu ook pepster noem en het met veel gevoel uitspreek.. dat is wel nog even lastig op sommige momenten, want dan flitst mijn peppert door mn hoofd en kan ik het soms in de les niet helemaal droog houden. Nóg moeilijk is het als de ruiter op die andere pepper opeens gaat spookrijden en dan moet ik dus schreeuwen.. dat voelt niet fijn. Raar is het.

Tafje: wat onzettend fijn dat je post.. En blijkbaar ben jij ook een echte paardenliefhebber als jij zo duidelijk al weet wat je gaat doen als die beslissing ooit gemaakt moet worden.. Dat je erover nadenkt zegt al genoeg. Het is gelukkig voor jou nog niet zo ver, maar wil je succes wensen met je paard. Geniet ervan!

**Geplaatst**: 13-11-09 19:30

Re: laten inslapen nu ze nog goed is?

Geplaatst: 13-11-09 19:30

Fijn dat je er nu vrede mee begint te krijgen Muisz, het was tenslotte ook een juiste beslissing. Ben wel benieuwd naar de foto!

**Geplaatst**: 13-11-09 19:32

Geplaatst: 13-11-09 19:32

Hi Lucilla,

Fijn dat je er weer bent, ik had je een pb gestuurd maar kreeg geen antwoord meer dus dacht ik dat het mentaal even helemaal niet te verwerken voor je was.

Wijding moest ik doen van mijn instructrice, en het was duidelijk qua gevoel een verplicht nummer. Terwijl ik voorgaande jaren een week van tevoren als een gek mijn tuig liep te poetsen, alles wel 3 keer nakeek of het gebruiksklaar op stal lag en Candy de meest uitgebreide beautybehandelingen gaf, heb ik dit jaar mezelf op zaterdag naar stal gesleept, mezelf verplicht te vlechten en sokken te wassen (dankzij behulpzame mede-bokker ging het snel vooruit). Dat is heel raar als je altijd gewent bent geweest alles met veel gevoel te doen.
Op wijding zelf was ze redelijk braaf, enkel bij het vertrekken van het kerkplein heeft ze een ander paard getrapt omdat die haar duwde, en schrok ze heel erg van een opendraaiend hek (waarbij ze even de halve stoet uit elkaar gejaagd heeft). Iemand heeft haar vast gehouden tot we thuis waren. En ze is zich de pleuris geschrokken van de priester die erg kwistig was met het wijwater (hij zag dat alle paarden bang waren en genoot zichtbaar) -:(-

Zo zag het eruit tijdens de mis
Eerst eens goed naar de fotograaf kijken:
Afbeelding

Ok, poseren is geen probleem!
Afbeelding

Ze is groot!
Afbeelding

Ik zit nu al een weekje grieperig thuis, heb dus sinds wijding niet meer gereden en ik heb zondag mijn wedstrijddebuut. Ik heb mijn proef nog niet 1 keer gereden, maar het zal me worst wezen hoe dat dat uitpakt.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 13-11-09 22:21

Re: laten inslapen nu ze nog goed is?

Geplaatst door de TopicStarter : 13-11-09 22:21

@foxy: geloof dat er iets mis gegaan is dan, want ik heb wel gereageerd.. zal even in mn sent items kijken.

heb je er uiteindelijk wel een goed gevoel over? ik bedoel,, als het voelde als verplichting.. helpt het jou met je verwerkingsproces?
ik zag er ook als een berg tegenop om weer wat te gaan doen met paarden en weer lesgeven en stallen uitmesten etc, maar ben er nu blij om dat mn baas me een zetje heeft gegeven, voelde ze goed aan.
doe rustig aan met je nieuwe, veel succes zondag!

**Geplaatst**: 13-11-09 22:58

Geplaatst: 13-11-09 22:58

muiszje schreef:
heb je er uiteindelijk wel een goed gevoel over? ik bedoel,, als het voelde als verplichting.. helpt het jou met je verwerkingsproces?
ik zag er ook als een berg tegenop om weer wat te gaan doen met paarden en weer lesgeven en stallen uitmesten etc, maar ben er nu blij om dat mn baas me een zetje heeft gegeven, voelde ze goed aan.
doe rustig aan met je nieuwe, veel succes zondag!

Ik heb er geen gevoel van vreugde bij, maar ook geen echte afkeer.
Het is meer van: hup, geef jezelf een trap onder de kont en kom uit je luie zetel en blijf niet kniezen.
Het houdt me "van straat" zeg maar, ik heb mijn bezigheid en gelukkig kan ik een hoop op pure routine doen (dankzij Candy).

Het helpt me niet direct met actief verwerken, maar dat komt meer omdat het een heel ander paard is (groot, lief, sociaal tegenover klein, afstandelijk, pismerrie). Als ik op een pony zit krijg ik wel actieve flash-backs, en dat grijpt me wel naar de keel hoor! Begin wel te beseffen hoe goed het is dat ik die NRPS' er toch niet gekocht heb.

Verder springt het op onverwachte momenten in je nek, als ik een foto van iemand krijg, haar spullen nog eens tegen kom op stal (diverse stalgenoten waren ERRUG blij met mijn grot-van-ali-baba-uitverkoop) of zoals verleden week: als een oud, zieltogend dier niet meer recht wil en we met 5 man moeten helpen recht trekken, jij aan zijn staart hangt en in stilte God bedankt dat hij je de keuze gaf je dier pijnloos te laten gaan...

Niemand heeft een pasklaar recept voor verwerken. Daar moet je zelf door, maar ontzeg je geen zaken die je plezier verschaffen omdat het 'not done' is.

**Geplaatst**: 13-11-09 22:59

Re: laten inslapen nu ze nog goed is?

Geplaatst: 13-11-09 22:59

Ik kijk steeds minder uit naar DAT deel van mijn toekomstige beroep, hoor. Al die mensen zo verdrietig maken.