xLoki schreef:Een ruisje is geen diagnose, dat is een symptoom. Een hartruis is altijd het gevolg van onderliggende pathologie, of dat nou onschuldig is of dodelijk. Dus zonder onderzoek zal TS er niet achter komen wat de prognose is. Ik ga wel met mijn voorgangers mee: trek de grens. Financieel. Mentaal. Fysiek. Je hebt de grens nu zo ver opgerekt dat je er zelf aan onderdoor gaat. En is dat het waard? Het paard zal geen last hebben als jij er een punt achter zet, die last zal je zelf moeten dragen. Echter lijkt het me wel een last voor het paard om op de kliniek te staan, verbandwissels te moeten ondergaan, pijn aan zijn voeten te hebben. Choose your battles… hoe pijnlijk ook
De grens van er zelf aan onderdoor gaan rek ik al een jaar op sinds het overlijden van mama.
Het onderzoek is idd de enige weg naar een duidelijke prognose. En word door Equitom aangeraden, vandaar ook dat zij serieus mee werken in drukken van de rekening.
Hem naar huis halen zonder onderzoek is voor ons geen optie., ookal staat dat in mijn vorige post als optie. Voor mij is het geen optie in iedergeval.
Vooral hierdoor niet:
nikkel schreef:Begint zich nu wel op te dringen en tegen de stalwand te laten vallen als andere buiten mogen en hij niet.
Is dat wel de oorzaak. Kan ook uit vanuit het hart komen. Door stress bijv.
Dat is idd de reden dat terug er naar zijn hart geluisterd is. En waardoor duidelijk is dat het probleem terug/nog steeds aanwezig is