Jet schreef:O, dus het was Utrecht die nu dacht dat die derde kies er misschien niet uit hoeft. Ik ben benieuwd wat ze na overleg adviseren.
Ook ik denk dat er nog wel achterblijft hoor en dat hij er wel last van heeft, maar zo te zien niet extreem. Hooi van de grond eten gaat niet goed bij hem, dan moet hij toch erg vaak hoesten. Hij krijgt het nu in een slowfeeder die wat hoger hangt en dan hoest hij niet. Dan pakt hij kleinere plukken natuurlijk en verslikt hij zich minder. Laatst had hij koliek, dat kwam van teveel zand in de darmen en dan zie je echt een algeheel beroerd paard, niet willen eten, achterstevoren in zijn box staan, niet komen kijken als je hem roept, dat was vorig jaar met een rottige hoefzweer ook zo. Dat gedrag heeft hij normaal gesproken niet, dus daarom lijkt het in elk geval zo dat hij er niet teveel last van heeft. Buiten kan hij ook nog gek doen met de anderen in de groep waar hij bij staat. Dat doet hij niet vaak, maar dat deed hij vroeger al niet. De eigenaresse houdt zich daar nu aan vast, helemaal nu er een Da heeft gezegd dat hij op dit moment geen last van zijn gebit heeft en dat hij geen ( grote) last van die pusbende heeft. Ja, het kost handenvol geld en deze wordt inmiddels 22 dit jaar, om nu nog weer te gaan snijden of boren... Hij eet op de kliniek ook heel slecht en is al niet bepaald vet te noemen, allemaal overwegingen om het er maar bij te laten nu. Gaat hij achteruit zal ze wel een definitieve beslissing nemen, maar als hij zo blijft als nu is dat nog niet nodig. Het paard wordt nu wel 1 keer per jaar behandeld door een hele goede paardentandarts ( die ook dierenarts is) en dan een half jaar later dus nog door een DA van de kliniek waar hij geopereerd is. Bij dit paard bleek trouwens ook dat de afvoergaten ( weet even niet hoe die heten) die in een paardenhoofd zitten te hoog zitten bij hem, ze hebben er op de kliniek aan de aangedane kant een gaatje bij gemaakt dat lager zit. dit heeft hij dus al vanaf de geboorte, maar dat merk je normaal gesproken natuurlijk niet.. Dit maakte wel in elk geval dat er hoe dan ook altijd troep in de onderste holte heeft gestaan dat niet afgevoerd kon worden ( bij één of andere ontsteking). Ook zij heeft trouwens achteraf wel spijt dat ze er niet eerder een goede tandarts bij heeft gehaald, de plaatselijke gebitsverzorger leek ook goed. Die heb ik nooit aan een paard van mij laten komen hoor, ik vond het al nooit iets.
Het blijft een heel ingewikkeld iets.
Mijn paard is altijd keurig op tijd behandeld door de tandarts. Eigenlijk zelfs twee keer per jaar. Helaas heeft dat dit alles niet kunnen voorkomen. Volgens de artsen is het gewoon vette pech en zijn het bacteriën waar de een wel last van krijgt en de ander niet..