Bokt.nl

**Geplaatst**: 03-04-14 18:05

Re: Peesblessure... en nu?

Geplaatst: 03-04-14 18:05

Dat is inderdaad balen Peelie. Je maakt je toch meteen weer zorgen.
Hoe was het vandaag met haar been?

Gisteren is de da bij mij geweest. Hij is zeer tevreden over Mercedes. Ze liep niet meer kreupel. We mogen heel voorzichtig gaan opbouwen.
Omdat ze een paar maandenterug ohz zo druk was en ik niet meer durfde, moet ik eerst langeren met zadel op. Ze moet weer ff wennen.
Het is wel zo dat de blessure nooit helemaal weg zal gaan, omdat de schiefer en tussenpees elkaar blijven irriteren. Maar buitenritten mag wel. Maar goed, m'n paard is 20, dus een mooie leeftijd om van buitenritten te genieten.
De da zei ook dat ik (en mijn zus) heel begaan zijn met ons paard, waardoor we "snel" achter de blessure zijn gekomen. Vorig jaar wilde ik haar laten testen op cushing. M'n da dacht dat het niet nodig was, omdat hij niks aan haar zag. Maar ik vond haar sloom en dat was niks voor haar, en wilde toch de test. De da schrok van de uitslag -O-

En door de cushing kwamen we achter deze blessure.

Maar goed. Ik ben blij dat we weer iets kunnen gaan doen

**Geplaatst**: 04-04-14 10:39

Re: Peesblessure... en nu?

Geplaatst: 04-04-14 10:39

Oei Peetje, dat is balen. Hartstikke logisch natuurlijk, maar wel balen. Hoe is het nu met haar been?

Hier ook even een update. Het loopt allemaal niet zoals we willen. Over 1,5 week mogen we terug naar de kliniek, maar Do loopt alles behalve goed. Gelukkig was de VA vorige week op stal voor wat anders, dus konden we even overleggen wat te doen, maar we moeten toch gewoon doorgaan met rijden en over 1,5 week kijken.

Do heeft namelijk op jonge leeftijd zijn bekken/heup gebroken (de heupknobbel is afgebroken) op hetzelfde been als waar de peesblessure zit en het lijkt dat iets daarmee samenhangend de vooruitgang tegenhoudt. Hij is enorm vast in zijn lijf en daardoor uiteraard ook niet regelmatig. Het kan alleen een spierenkwestie zijn, misschien toch de pees die nog niet sterk genoeg is, misschien iets in die heup (hoewel hij daar al 6 jaar prima mee loopt, dus niet heel waarschijnlijk dat het iets chronisch daar is), misschien gewoon m'n zadel (eigenlijk hoop ik hierop, maar hij lijkt nog prima te liggen) of misschien gewoon een gebrek aan kracht door het hele lijf. Kortom, ik weet het niet, m'n instructeur weet het niet en m'n veearts ook niet. Maar we moeten nog wel even gewoon doorgaan om te kijken of hij verbetert. Het is een enorm frustrerend en sloom proces.

Sinds deze week zijn we wel begonnen met spierondersteunende poeders, maar dit heeft uiteraard tijd nodig om in te werken. Al met al gaat het nog niet de kant op die we willen.

Nu ga ik 'm vanavond maar even bijgezet longeren om te kijken hoe dat gaat (we longeren wel al af en toe rustig aan omdat we niet elke dag kunnen rijden en rustdagen hem meer slecht doen dan goed) en of hij dan beter loopt dan onder de man. Wellicht dat we daar al iets wijzer uit kunnen worden. Ik hoop dat we over 1,5 week gewoon iets weten en een plan van aanpak kunnen maken. Die onzekerheid is gewoon killing.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 04-04-14 17:16

Re: Peesblessure... en nu?

Geplaatst door de TopicStarter : 04-04-14 17:16

Mylittlejoy, wat een naar verhaal. Mara's been is nog steeds iets warm, gisteren iig. Vandaag moet ik nog naar stal. Ik zit heel erg te twijfelen of ik haar toch niet gewoon een beetje moet stappen onder de man. Ze staat sinds zondag weer stil en ik denk dat dat niet goed is voor haar geestelijke gesteldheid.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 08-04-14 22:00

Re: Peesblessure... en nu?

Geplaatst door de TopicStarter : 08-04-14 22:00

Vandaag was haar been eindelijk niet pijnlijk meer. Het heeft anderhalve week geduurd...

**Geplaatst**: 09-04-14 12:43

Re: Peesblessure... en nu?

Geplaatst: 09-04-14 12:43

Dan zie je maar dat het lichaam toch kwetsbaar blijft, ook in de opbouwfase. Maar gelukkig is het niet pijnlijk meer! Het heeft dan wel anderhalve week geduurd, maar het is in ieder geval weer beter, daar gaat het om!

Ik heb Do sinds vorige week op de Muscle Impulse staan. De VA (die arme man wordt volgens mij helemaal gek van mij) was afgelopen weekend weer voor een ander geval op stal, dus toen heeft mijn vriendin een filmpje van mijn les laten zien en mijn instructeur heeft om advies gevraagd. Hij vond het filmpje zeker niet dramatisch en gaf aan dat we toch gewoon door moeten en neigt richting de spieren. Do staat nu sinds vorige week dinsdag al op de poeders en hij gaat nu eigenlijk al veel losser laten en dus beter lopen. Ook scheelt het dat ik zelf m'n verstand wat meer op 0 kan zetten en gewoon ga rijden, ipv als een onzeker kuikentje erop te zitten. :))

Maar volgende week vrijdag gaan we weer op bezoek, dus ik ben benieuwd!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 09-04-14 12:59

Re: Peesblessure... en nu?

Geplaatst door de TopicStarter : 09-04-14 12:59

Ik zit er zeer sterk aan te denken om Mara te laten dekken voor dit jaar, omdat ik bang ben dat het weideseisoen Mara absoluut niet goed gaat doen. Als ik haar dan op het land zet, dan blijft ze gwoon op het land totdat het veulen er is. Dan tegen de tijd dat het veulen er af mag zijn we 1,5 jaar verder.

Dit "plan" had ik vorig jaar al, maar nooit uitgevoerd. Die weide gedoe doet mij er wel weer erg sterk aan denken.

**Geplaatst**: 10-04-14 00:51

Re: Peesblessure... en nu?

Geplaatst: 10-04-14 00:51

Ik denk dat dat een verstandig idee is Peelie! Had ik ook gedaan met een merrie!

Spot mag in de vakantie weer onder zijl en een scan laten maken.. Ben een beetje bang, maar hij staat dan bijna exact een jaar stil. Hopen dat het niet voor niets is geweest!

**Geplaatst**: 10-04-14 10:16

Re: Peesblessure... en nu?

Geplaatst: 10-04-14 10:16

Vind ik ook een slim idee, Peelie. Als ik geen ruin had gehad, had ik dat ook gedaan.

Bij mij nog steeds opbouwen, een half uurtje stappen 3x/week.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 10-04-14 11:23

Re: Peesblessure... en nu?

Geplaatst door de TopicStarter : 10-04-14 11:23

Ik vind het heel erg frustrerend dat Mara's been zo wisselend gaat en ik ben echt bang dat het met het aankomende weideseisoen echt niet beter wordt. Ik kan haar ook niet de rest van haar leven op stal laten staan, dat is niet eerlijk tegenover haar.

Ze staat nu een paar uur per dag op een kleine paddock, daar ontsnapt ze niet uit, maar ik denk dat ze wel uit een afgezet stukje land gaat ontsnappen, zeker als de rest van de kudde aan de andere kant staat. En Mara is er een die gewoon springt, hoe hoog het ook is.

Ze zal dan in een gemenden rustige kudde komen op een heel groot stuk land. Dan kan ze lopen als ze wil, maar ook stil staan. Mara heeft gelukkig ook goede papieren, dus ren veulen is niet zomaar, ook is het dan niet haar eerste veulen.

Wel realiseer ik mij dat als het over anderhalf jaar nog niet goed is (dan zijn we 2,5 jaar verder) dat het een aflopende zaak is en dat het voor Mara ook niet leuk is om alleen maar op het land te staan. De mogelijkheid tot ieder jaar een veulen heb ik wel, maar de markt is er niet naar. Ik weet niet hoe haar volgende veulens zullen zijn, Nash iss erg goed gelukt, maar dat geeft geen garantie.

Erg veel om over na te denken en nogsteeds weet ik het zelf ook nog niet helemaal.

Zolang Mara op stal en paddock staat en onder het zadel loopt, is er niks aan de hand, maar ik ben bang dat het weiland funest gaat zijn voor haar been. Zeker in de groepen hier, die zijn vrij druk.

**Geplaatst**: 10-04-14 17:51

Re: Peesblessure... en nu?

Geplaatst: 10-04-14 17:51

Lastige keus Peelie.
Maar is het geen optie dat ze in een klein groepje op de wei gaat? Misschien voor een maandje om te proberen? Je hoort zoveel dat weidegang beter is voor een peesblessure dan op rust in stal.

Ik snap heel goed dat je bang bent dat de weide niet goed zal zijn voor haar been. Ik ben er ook heel bang voor geweest.
De eerste paar keren in februari/maart, toen de wei nog wat nattig was, is Mercedes een paar keer volledig uit de naad gegaan. Haar been werd, net als aan de hand stappen, dik en warm.
Toen ik terug kwam van mijn vakantie in maart, was het been ineens zoveel verbeterd. Veel minder dik, en het is niet meer warm geweest.

Ik vind het echt super rot voor je dat Mara nu een soort "terugval" heeft. Maar niet de moed opgeven hoor!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 10-04-14 19:21

Re: Peesblessure... en nu?

Geplaatst door de TopicStarter : 10-04-14 19:21

Mara heeft vorig jaar 5 maanden 24/7 buiten gestaan in een klein groepje maar de merries zijn niet echt vriendelijk tegen elkaar, dat is soms nog knokken. En daar gaat het voornamelijk mis denk ik.

De weidegang heeft haar vorig jaar absoluut niet goed gedaan. (zie OP)

Ik geef de moed en hoop ook absoluut niet op, maar ik zou ondertussen toch wel graag willen dat het klaar was. De laatste scan was ook zo positief dat ik misschien te optimistisch ben geweest? De DA had het over 3 maanden voordat het weer helemaal goed zou kunnen zijn. We zijn ondertussen 2 maanden verder.

Soms is het janken van geluk en soms van verdriet en boosheid.

**Geplaatst**: 10-04-14 19:40

Re: Peesblessure... en nu?

Geplaatst: 10-04-14 19:40

Hmm, balen dat het mis is gegaan. Ik probeer een beetje met je mee te denken wat voor opties er nog zijn.

Ik snap wat je bedoeld. Ik ben heel wat keertjes jankend thuis gekomen van winter.
Het kan natuurlijk zo zijn dat je te optimistisch was. Maar ik lees al zo lang mee. Ik geloof niet dat je te enthousiast bent geweest met opbouwen. Maar na zo'n lange blessure hoeft er maar iets superkleins te gebeuren waardoor het weer opspeelt.
En dat is super rot. Voor je gevoel begin je weer opnieuw.

Is het anders een idee dat als het been weer de goede kant op gaat, te beginnen met buitenritjes? Ik weet niet of ze braaf is buiten?
Ik heb hier thuis een boek liggen over de conditie van het paard. Totaal ander onderwerp natuurlijk. Maar daar staat ook een stuk in over opbouwen.

In ieder geval een dikke knuffel :(:)

maar het komt vast allemaal goed.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 10-04-14 19:54

Re: Peesblessure... en nu?

Geplaatst door de TopicStarter : 10-04-14 19:54

Sinds haar blessure is ze compleet gestoord buiten. Ze is echt gevaarlijk. Ze haald gericht uit naar fietsers, die hier nogal veel zijn in de polder. Ook auto's, honden en mensen zijn opeens eng. Vroeger ben ik heel erg veel met haar op buitenrit geweest, alleen tractors waren eng en grote vrachtwagens die niet langzamer gaan rijden. Maar dat snap ik volkomen.

Ik denk en ben bang dat ik haar niet met goed fatsoen, voornamelijk voor veiligheid van overige weggebruikers mee naar buiten kan nemen.

Ik heb idd iedere keer het gevoel dat ik weer opnieuw begin... Zucht...

**Geplaatst**: 10-04-14 20:10

Re: Peesblessure... en nu?

Geplaatst: 10-04-14 20:10

Ja... Ik zit in dezelfde situatie.
Vroeger op buitenrit waren alleen schapen eng. Toen ik in januari aan het wandelen was schrok ze toen een auto vol in z'n remmen ging, omdat de bestuurder iets te zeggen had tegen mijn vriend die kwaad werd omdat hij niet rustiger ging rijden bij het passeren van ons. Daardoor kwam ze bijna op de motorkap van de 2e auto terecht

Trillend op m'n benen kwam ik terug op stal

**Geplaatst door de TopicStarter** : 10-04-14 22:52

Re: Peesblessure... en nu?

Geplaatst door de TopicStarter : 10-04-14 22:52

Ik heb vandaag overleg gehad met de stalbaas. Er gaat een speciaal stukje afgezet worden voor Mara met 10 dubbel draad zodat ze er niet overheen of onderdoor kan. Daar mag ze dan op en dan overdag steeds meer uitbouwen zodat haar been kan wennen.

Daar ben ik heel erg blij om

hopelijk wordt de uitvoering zoals ik verwacht, wil, wens, hoop, droom dat het zal zal zijn. Maar dat is een kwestie van tijd.

Alsnog ga ik maandag wel bij een hengst kijken voor Mara. Die optie wil ik eel open houden.

**Geplaatst**: 10-04-14 23:50

Re: Peesblessure... en nu?

Geplaatst: 10-04-14 23:50

Peelie een doolhof was hier heel fijn om toch een groter stuk te geven zonder risico op gek doen. Alle "vlakken" waren immers slechts 5 meter breed en 10 meter lang, maar doordat je er verschillende aan elkaar koppelt hebben ze veel meer ruimte en bewegen ook meer. Scheelt weer stappen bij wijze van spreken. Misschien kan je het stuk waar ze op kan dan groter maken en de indeling met prikpaaltjes. Je hebt er wel veel nodig maar ik vond het zelf echt een uitkomst zo.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 11-04-14 04:43

Re: Peesblessure... en nu?

Geplaatst door de TopicStarter : 11-04-14 04:43

Ik heb het idee van een doolhof maken aangedragen, maar daar stond ze niet echt open voor. Ik ben al lang blij dat ze een stukje af wil zetten waar Mara snachts op kan zodat ze zich niet helemaal suf rent.

De paarden gaan hier heel geleidelijk het land op, steeds meer uren als het waren. Dus het kan ook mooi opgebouwd worde.

**Geplaatst**: 11-04-14 06:09

Re: Peesblessure... en nu?

Geplaatst: 11-04-14 06:09

Gelukkig Peelie! Ik hoop dat het een uitkomst is voor Mara.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 11-04-14 06:41

Re: Peesblessure... en nu?

Geplaatst door de TopicStarter : 11-04-14 06:41

Dat hoop ik ook echt

**Geplaatst**: 12-04-14 09:41

Geplaatst: 12-04-14 09:41

Hier gaat tot nu toe alles goed. We zijn nu ongeveer 10 weken verder en ik stap nu ohz bijna 50 min buiten gecombineerd met 8 min drafwerk in de bak. Aan het been zie je niets en ze loopt goed. Verder staat ze dag en nacht op een paddock van 6 bij 11. Van de da had ik nu alweer vol mogen trainen, maar doe het rustig aan. Ik vind de revalidatietijd die ze gegeven heeft wel erg kort. Ook hoefde ik niet terug te komen.... Nu komt het financieel ook totaal niet uit, maar ben van plan om over ongeveer 6 weken toch op controle te gaan. Verder blijf ik maar gewoon opbouwen elke week en ik zie wel.

**Geplaatst**: 13-04-14 19:52

Re: Peesblessure... en nu?

Geplaatst: 13-04-14 19:52

Hey Peelie,

Hoe is het nu? Heeft Mara al een apart wei-tje?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 13-04-14 20:11

Re: Peesblessure... en nu?

Geplaatst door de TopicStarter : 13-04-14 20:11

Mara heeft vandaag voor het eerst even op de wei gestaan. Wel gewoon met de andere paarden, ze staat op de paddock ook met de andere paarden. Ze was erg braaf vind ik. Morgen maar eens voelen wat de uitwerking op jaar been is.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 14-04-14 21:37

Re: Peesblessure... en nu?

Geplaatst door de TopicStarter : 14-04-14 21:37

Vandaag dag 2 dat Mara even op het land heeft gestaan, het gaat tot nu toe goed. De benen (alle 4) lijken droger, de pees is koel en lijkt slanker te worden. Tot nu toe ben.ik.blij dat het zo goed gaat, maar ze staat natuurlijk nog geen hele dagen op het land... We gaan het beleven.

**Geplaatst**: 14-04-14 21:52

Re: Peesblessure... en nu?

Geplaatst: 14-04-14 21:52

Dat is in ieder geval al iets positiefs!!! Hopelijk blijft het zo. Ben blij dat haar been slanker lijkt te worden.

Mercedes heeft verschrikkelijk de voorjaarskriebels. Iedereen is leuk en lief. $*\%/*$ Ze hinnikt naar alles dat voorbij komt. Het aantal ik dat ik haar de afgelopen 7 jaar heb horen hinniken, was op 1 hand te tellen. Ze reageert op alles dat beweegt, houdt alles en iedereen in de gaten. En Gisteren zag ik haar voor het eerst flemen!! :wow:

Gisteren wel een klein ongelukje. Ik wilde haar uit de wei halen, en voor het eerst in3 jaar kreeg ik haar niet te pakken. Ze rende de wei door zodra ze me zag. Ik vond het niet heel erg, daar is ze een maal paard voor. En er komen vaak wel leuke foto's uit.
Ik wilde haar filmen in haar dolle bui. En terwijl ik op start druk gaat ze vol onderuit :(:)

ze vergat haar achterbenen en hop... Daar lag ze, op d'r zijkant. Ik schrok harder toen ze ook nog even bleef liggen. Ik denk dat ze er zelf ook van schrok. Ze stond vervolgens op en ging vrolijk verder.
Ze heeft er gelukkig niets aan over gehouden. Alleen een klein wondje in haar flank.
Maar schrikken was het wel zeg!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 21-04-14 08:19

Re: Peesblessure... en nu?

Geplaatst door de TopicStarter : 21-04-14 08:19

Mara is ook zo heerlijk lomp. Nash ook trouwens, daar heb ik een geniale fotoserie van die ik zo even zal uploaden voor jullie

. Hoe gaat het nu met Mercedes?

Hier nu ook maar weer eens een update over Mara. Ze is afgelopen vrijdag bekapt. Haar hoeven waren veeeeeel te lang geworden en ik was eerlijk gezecht bang om haar te laten bekappen. Ik was bang dat ze een heel dikke en warme poot zou krijgen na het bekappen. Maar gelukkig is dat niet gebeurd, sterker nog, naar been is juist beter geworden! Nou moet ik daarbij zeggen dat na mijn laatste post haar been toch weer warm, dik en pijnlijk is geworden. Dus het is niet zobdat haar been nu nog beter is.

Ik heb ook besloten de paarden te verhuizen. Ik ben na wat gezeur (waar ik mij verder niet over ga uitlaten tot na mijn vertrek, aangezien ik deze maand wil afmaken omdat ik er voor betaald heb) helemaal klaar bij Manege Vermeer.

Ze gaan naar een weiland hier nog geen 5 minuten fietens vandaan. Daar gaan zee lekker coor de zoner 24/7 op het land. Ik ga voor op zn minst Nash opzoek naar een stal in de winter. Mara mag lekker haar been verder aansterken en buitenritjes hobbelen totdat haar been me weer naar mn zin is. Dat wil ik dus dat haar been voor een paard weken (minimaal) pijn en vocht vrij is. Gelukkig is de kudde waar ze in komen heel erg rustig. Er staan paarden tussen die in de afgelopen 10 jaar geen stal gezien hebben.

Ik ben benieuwd