Bokt.nl

**Geplaatst**: 28-04-25 22:07

Re: De Grens. Ofwel, hoe ver ga je met een ouder paard

Geplaatst: 28-04-25 22:07

Sterkte.

**Geplaatst**: 29-04-25 07:03

Re: De Grens. Ofwel, hoe ver ga je met een ouder paard

Geplaatst: 29-04-25 07:03

Heel veel sterkte

**Geplaatst**: 29-04-25 08:06

Re: De Grens. Ofwel, hoe ver ga je met een ouder paard

Geplaatst: 29-04-25 08:06

Veel sterkte :knuffel:

**Geplaatst**: 29-04-25 11:24

Geplaatst: 29-04-25 11:24

Heel veel sterkte Tuttifrutti_, goed dat je het paardwaardig hebt gehouden.

**Geplaatst**: 29-04-25 11:26

Geplaatst: 29-04-25 11:26

TuttiFrutti_ schreef:
Zojuist heb ik afscheid genomen van mijn lieverd. Ik kwam terug van mijn werk en zag dat ze weer enorm was teruggevallen qua lopen. Ik zal haar verschrikkelijk missen.

Gecondoleerd en veel sterkte met het gemis :(:)

**Geplaatst**: 29-04-25 11:45

Re: De Grens. Ofwel, hoe ver ga je met een ouder paard

Geplaatst: 29-04-25 11:45

Gecondoleerd en heel veel sterkte

**Geplaatst**: 29-04-25 21:15

Geplaatst: 29-04-25 21:15

Heel veel sterkte Tuttifrutti_. Heel naar om zo thuis te moeten komen van je werk Y;(

Ik zit met mijn oudje zo in dubio.Er komt steeds meer bij wat maakt dat ik nadenk over wel of niet inslapen.
Het moeilijke vind ik de goede momenten. Rennend en blij de weide in, nog even de baas spelen over z'n kudde maatje. Ze ziet er dan zo blij uit en lijkt zo gelukkig. Tegelijk spelen er dingen die niet goed zijn. Hoe gaan jullie daarmee om? En hoe maken jullie de dan een keuze?

**Geplaatst**: 29-04-25 21:57

Geplaatst: 29-04-25 21:57

Hoe ik het zie;

1. Dieren leven op instinct. En een vluchtdier zal nooit zijn zwakte willen tonen, want dan loopt hij risico op verstoting door de kudde en gepakt worden door roofdieren. Dat is 1 ding om in je achterhoofd te houden. Want zie jij dat je paard zich van zijn zwakke kant laat zien, dan weet je dus dat het goed mis is.

2. Goede momenten horen er 100x meer te zijn dan slechte.
Af en toe een slecht moment is do-able, maar standaard slecht is einde verhaal.

3. Leven met pijn is geen optie. (Kreupelheden incl want een paard zonder pijn loopt niet kreupel!)

4. Een paard moet goede kwaliteit van leven hebben. Niet ernstig beperkt zijn in basiszaken als opstaan, bewegen, meekomen met de rest, etc.

5. Ga niet over je eigen grenzen; Let ook op wat jij zelf aan kan. Zowel emotioneel als fysiek als financieel.
En luister altijd naar je onderbuikgevoel!

6. Last but not least; Je kunt niet te vroeg zijn met euthanasie, enkel op tijd of te laat.

**Geplaatst**: 29-04-25 22:00

Geplaatst: 29-04-25 22:00

Heel veel sterkte TuttiFrutti_ en anvt_xx!

Oretha schreef:
Ik zit met mijn oudje zo in dubio.Er komt steeds meer bij wat maakt dat ik nadenk over wel of niet inslapen.
Het moeilijke vind ik de goede momenten. Rennend en blij de weide in, nog even de baas spelen over z'n kudde maatje. Ze ziet er dan zo blij uit en lijkt zo gelukkig. Tegelijk spelen er dingen die niet goed zijn. Hoe gaan jullie daarmee om? En hoe maken jullie de dan een keuze?

Mijn dierenarts heeft mij altijd gezegd dat ze vindt dat de goede dagen er meer moeten zijn dan de slechte, dus zodra er meer slechte dagen zijn dan goede, dan is het sowieso tijd volgens haar.
Verder ben ik het ook eens met de dingen die BarbaLala zegt.

**Geplaatst**: 29-04-25 22:50

Re: De Grens. Ofwel, hoe ver ga je met een ouder paard

Geplaatst: 29-04-25 22:50

Ik sluit mij geheel aan bij Barbalala!

**Geplaatst**: 29-04-25 23:19

Geplaatst: 29-04-25 23:19

Eens met barbalala, al vind ik punt 6 wel een lastige.
Als een paard even een dip heeft of iets onder de leden heeft wat zonder veel problemen of rigoureus ingrijpen nog goede kans heeft om te verbeteren dan zou op zo'n moment inslapen wel te vroeg zijn.

Ookal is de mijne een senior en leeft hij in reserve-tijd dan nog streef ik vooral (zoals iedereen denk ik) naar op tijd inslapen. Te laat is emotioneel lastig, maar met te vroeg of geen kans geven zou ik ook problemen hebben.

Als leven lijden wordt en er is geen kans meer op verbetering dan zo snel mogelijk inslapen.

**Geplaatst**: Gisteren, 07:47

Geplaatst: Gisteren, 07:47

TuttiFrutti_ schreef:
Zojuist heb ik afscheid genomen van mijn lieverd. Ik kwam terug van mijn werk en zag dat ze weer enorm was teruggevallen qua lopen. Ik zal haar verschrikkelijk missen.

Uiteindelijk dan toch het moment dat er al even aan zat te komen.... goed dat je nu wel echt voelde dat dit het was zeg maar. Sterkte met het gemis :(:)

Op de vraag wanneer het juiste moment is, ben ik het eigenlijk niet helemaal eens met dat je niet te vroeg kan zijn. Ik vind het persoonlijk wel belangrijk voelen om wel degelijk het juiste moment te kiezen, dat de ziel van het dier er ook echt klaar voor (mee.... :(:)

) is zeg maar.

Zolang je merkt dat er nog genoeg levensvreugde is. Niet te veel last van pijntjes en kwaaltjes. Dat de kwaliteit van leven nog voldoende is voor het betreffende paard. Ze nog lekker kunnen doen wat ze graag doen en dagelijks toch fijne uurtjes hebben. Er nog glans in de ogen zit. Ze lekker rondbanjeren. Lekker rollen. Hun schoonheidsslaapje liggend doen. Met anderen klooien. Er over het algemeen tevreden uitzien.

Dan trek je imo niet de stekker er uit tenzij er een acuut probleem komt waar paard niet meer van op gaat knappen. Of dat herstel te onzeker en langdurig en moeilijk is, de potentiële voordelen niet meer opwegen tegen de potentiële nadelen.

Als je eerlijk naar je paard kan kijken en het beestje een beetje goed kent / doorziet / begrijpt dan weet je wel waar het omslagpunt ligt :(:)

Ik ben blij dat ik heb gezien dat het voor Mareentje toch ineens klaar was. Ze wilde niet meer eten (alleen wortels) en stond er een beetje gelaten bij. At nog wel wat gras, leek geen pijn te hebben ofzo maar ze straalde uit dat het wel klaar was zo.... en ik had heel sterk het gevoel dat het wel eens heel snel wèl vervelend zou kunnen gaan worden dus dat dit het "window" was zeg maar waarin het juiste moment was om afscheid te nemen :(:)

Nu is dat natuurlijk ook makkelijker voor een 30+ paard dan voor een jonger dier.
Daarmee ben je toch eerder geneigd nog wat te dokteren omdat het een dipje kan zijn waarna ze nog járen te leven hebben met een beetje geluk.

En begrijp me niet verkeerd: als iemand er voor kiest om er toch nog alles aan te doen bij een 30 plusser, of juist al eerder de stekker er uit trekt: dat moet ieder voor zich weten natuurlijk

Als je zo'n keuze vanuit liefde voor je dier maakt en je best doet om het allemaal netjes af te sluiten dan is het helemaal prima.