voorn2 schreef:Tabletjes zijn vergeven.
Ik heb nog steeds een rot gevoel over hoe het bij ons is gegaan. Op zich weet ik dat niemand er schuld aan heeft maar toch....bv;
we lieten onze pony al paar jaar scheren dus dan merk je van t verharen niet zo veel
ze viel al drie jaar af als ze van t land af ging en meer op stal kwam te staan. Al n x n da gebit na laten kijken maar dat was prima zei hij(?). Begonnen met slobber voeren en voedingssup en ze knapte wat op.
Dit voorjaar andere dierenarts erbij en die zei dat gebit rampzalig was ze verwees ons door naar specialist. begin mei dit jaar werden 2 kiezen getrokken en n enorme haak verwijderd, we hebben echt nooit maar dan ook nooit gemerkt dat ze pijn had, enigste was dat ze erg slordig at.
Vanwege haar gebit kreeg ze subli seniores priores.
Na de gebitsingreep knapte ze op, ging weer groeien en was nog steeds haar vrolijke en ondeugende zelf.
Half augustus de fysio erbij gehaald om een plan op te stellen om haar weer in een betere conditie te gaan krijgen, ivn heel weinig bespiering.
Fysio vond haar een beetje ataxies, vooral rechtsachter en slecht bespiert maar ze was immers behoorlijk afgevallen door dat gebitsprobleem.....dachten we.. :-(
en aantal opbouwende oefeningen gekregen en die moesten we 2 weken gaan doen.
Gaande weg die periode merkte ik dat dr achterbeen steeds meer ging zwabberen en t werd levensgevaarlijk om de dijk terug naar de boerderij af te lopen.
da er weer bij gehaald en die kon ook niet echt vinden wat er was, artrose, beetje ataxie, beetje vage klachten en nog steeds een vrolijke en lieve pony.
Ze stelde voor te testen op cushing, dat was gratis die maand en konden we dat afvinken.
Andere dag al t bericht dat ze positief was getest. en andere arts in de praktijk heeft zelf n paard met cushing en die doet het al n paar jaar prima op medicatie dus wij ook met goede moed begonnen.
Tussendoor nog een echo laten maken, ze was om de haverklap hengstig en het kon zijn dat er bij baarmoeder en eierstokken ook iets fout was maar dat was gelukkig niet t geval.
dus weer hoop op een goed resultaat.
maar door die slechte bespiering kreeg ze steeds meer last van de artrose. Ze wilde nog zo graag ff met je mee...naar buiten maar we moesten soms met zn drieen haar helpen om in de paddock te komen waar ze dan geen stap meer kon verzetten. Ze stond voor op ijzers en die moesten er echt af maar toen de smit bezig was,met heel veel pauzes voor haar, viel ze toch om, hartverscheurend om te zien.
n dan moet je je af gaan vragen hoe ver gaan we. We hadden gehoopt met de medicatie alles te kunnen rekken zodat ze kon genieten van haar welverdiende pensioen maar we vonden dat dat wel paardwaardig moet zijn....zo goed als pijnvrij lekker rond hobbelen en dat ging gewoon echt niet meer...ze leed enorm en t was niet eerlijk om haar dat aan te doen omdat wij nog geen afscheid van haar konden nemen.....
wat triest...maar wat niet gaat ,gaat niet 
Waarschijnlijk hebben jullie omdat ze steeds geschoren werd de vachtveranderingen niet echt meegekregen.
Het is inderdaad heel belangrijk om te zorgen dat de bespiering op peil blijft.Dat zorgt er ook voor dat ze weer goed overeind kunnen komen na liggen of rollen.
Ik denk dat jullie er goed aan hebben gedaan haar in te laten slapen 
Het moet wel voor het paard in iedergeval...wel leuk blijven.
Geplaatst: 21-11-13 23:39 Op het moment is hij weer aan het aanbouwen. Maar in zijn normale doen beweegt hij een dag of 6 pw. Wel eens waar op recreatieve basis. Maar ik merk (al jaren) dat hij erg snel invalt als ik zijn meusli weg haal (en zelfs op den duur biks bij moet gaan voeren)
). 
)
