Loop nog steeds een beetje verdwaasd rond. We zijn allebei verslagen. Wel een "goed" gevoel over de wat we gedaan hebben.
Achteraf is Eefida geboren met een aangeboren afwijking aan de slokdarm, maag en een stukje dunne darm. De hersenen geven niet voldoende prikkels voor de werking. Als ik het zo goed benoem.
Toen ze bij haar moeder liep en melk dronk ging alles goed. Ze at wel kleine beetje mee op een gegeven moment, maar dat kon haar lichaam wel aan. Toen zij afgespeend werd, nu 6 weken geleden, is ze veel meer gaan eten. Dat kon haar lichaam niet verwerken. Heel langzaam werd de maag steeds voller en rekte steeds verder uit. Tot hij ermee stopte. Net als een ballon die opeen gegeven moment niet meer terug komt in de oorspronkelijke vorm. Achteraf heb ik wel eens gezien dat ze een prop maakte in haar mond als ze aan het eten was, mogelijk is dat al geweest omdat ze het niet weg kreeg.
Eefida was een prachitg veulen, ze heeft 6 maanden een super leven gehad met een verschrikkelijke lieve merrie als moeder en een heerlijk groep merries om mee op de weides te lopen. Ze is vertroeteld en bewonderd. Helaas heeft de natuur een fout gemaakt toen ze Eefida maakte.