ik ben er helemaal verdrietig van... wat een foto's... vreselijk.... ik hoop dat je dit snel kunt verwerken... wat een prachtmerrie....
het kon niet anders.. dat is ze zien aan haar.....
Chanel_
Berichten: 347
Geregistreerd: 27-07-08
Woonplaats: in een huissieee
Geplaatst: 29-06-09 01:01
Hier ook tranen in me ogen. Heel veel sterkte de komende tijd. Je ziet echt dat ze niet meer kan, je hebt een goed en moedig besluit genomen. Wat een mooie merrie was het
Rust zacht nuala
daantjuhhh
Berichten: 28398
Geregistreerd: 23-11-04
Woonplaats: The Netherlands
Geplaatst: 29-06-09 01:16
Ik ken jou niet, ik het paard niet, ik ben geen jankerd... maar toch was dit verhaal mij nu net iets te heftig.
Vooral dat ze op moest staan, ik zou net als je vriend woest worden hoor.
Maar je hebt een goede keus gemaakt. Je paard is gewoon een vechter tot het laatste moment. Je had haar eerder in kunnen laten slapen en dan had je misschien wel spijt gehad, want wie weet was het nog, of wie weet konden we nog?
Ik denk dat ik het zelfde had gedaan hoor. Je hebt voor der gevochten. Zij heeft ook gevochten.
Ook hier stille tranen, ik zit op mn werk en kan dus eigenlijk niet huilen. Wat een verdriet, wat ik al eerder schreef in haar ogen zie je dat het goed is.
lieverd heel veel sterkte de komende tijd, ook voor Patrick. De tijd van gemis, leegte en verdriet gaat nu komen. Neem de tijd ervoor, dat hebben jullie nodig.
Nuala wees vrij zonder pijn, leef voort in je kinderen en kleinkind. Je zult uitgroeien tot een prachtige engel in de hemel waar je altijd herinnert zal blijven als een hardknokkend paard met een wereld karakter, en ook dit leeft voort in je nakomelingen...
wat een triest verhaal en wat een moeilijke beslissingen hebben jullie moeten nemen de laatste tijd. al die onzekerheden, waar doe je goed aan. Nu weet je zeker waar je goed aan hebt gedaan, soms is loslaten het ultieme houden van... heel veel kracht en ik hoop dat de mooie herinneringen voor jullie een troost zijn.
starjo
Berichten: 2009
Geregistreerd: 28-06-08
Geplaatst: 29-06-09 07:26
Die foto's , een brok in mijn keel, en veel tranen hier. Bij zo'n afscheid is niets mooier dan dat ze tevreden haar hoofd in je schoot legt, zo van, eindelijk jullie zijn er nu mag ik gaan. Ze heeft echt ze op jullie gewacht.
Heel veel sterkte allebei. En koester de mooie herinneringen
julian
Berichten: 852
Geregistreerd: 13-10-05
Geplaatst: 29-06-09 07:28
Wat in en in verdrietig, heel veel sterkte nog de komende tijd Gelukkig heeft ze nu geen pijn meer.
fanci_mike
Berichten: 1976
Geregistreerd: 25-03-09
Woonplaats: Kouwekappel!
Geplaatst: 29-06-09 07:29
* leest ook stilletjes mee *
heeeeel veel sterkte! Wat een prachtpaard! Gelukkig heb je haar fluisteringen verstaan, en haar zachtjes kunnen laten gaan.
LBLGypsyCobs
Berichten: 8886
Geregistreerd: 01-05-04
Geplaatst: 29-06-09 07:30
Lees net het verslag met tranen over m'n wangen.
Daarboven zijn ze een prachtige koningin rijker, maar wat zal ze hier gemist worden.
Khoop dat je het een plaats kan geven, je hebt gedaan wat goed is voor het dier. Afscheid nemen is nooit leuk, maar probeer kracht te vinden uit wat jullie samen hadden.
jacky2
Berichten: 2854
Geregistreerd: 20-10-04
Woonplaats: stellendam
Geplaatst: 29-06-09 07:38
Speciaal voor esmee en Pat , dit prachtige gedicht en sterkte met deze moeilijke dagen !
God vroeg de geest van het paard Ben je klaar om thuis te komen? Ja zeker, helemaal antwoorde de dierbare ziel. En, als paard weet je dat ik heel goed in staat ben om voor mezelf te beslissen.
Ga je dan mee? vroeg god. Straks antwoorde de ziel met manen maar ik moet langzaam gaan want mijn mensenvrienden hebben het moeilijk Want weet je, ze hebben me nodig.
maar begrijpen ze dan niet, vroeg god Dat je ze nooit zult verlaten? Dat jullie zielen met elkaar verstengelt zijn! Voor altijd. Dat er niets word geschapen en niets verwoest! Het is gewoon.... voor eeuwig en altijd.
Dat zullen ze later begrijpen antwoorde het prachtige paard want ik zal het in hun hart influisteren dat ik altijd bij ze ben ik ben er gewoon...... Voor eeuwig en altijd.
Caye
Berichten: 7505
Geregistreerd: 20-07-04
Woonplaats: 070
Geplaatst: 29-06-09 07:40
Ik ken dit paard wel. Heeft aantal keer bij ons gestaan. Nuala was trots.. Ik herken haar gewoon niet meer. Je heb de beste keuze gemaakt meis die je maar kon doen. Je bent eerlijk oprecht en straight geweest!!
Ik kan het eigelijk niet bevatte deze horror eigelijk allemaal. Wat een ellende.. Je denkt je meisje naar weg te brengen om een mooi veulentje volgend jaar. En dan in eens dit.
PFFFF Ik weet even niet wat ik moet zeggen.. sorry..
Ik weet ook geen woorden meer te vinden. Als enkel maar tranen, voor het verlies van je mooie meissie. Nuala je mag gaan meissie. Ga zonder pijn naar als onze andere dierbare. Rust zacht
Anoniem
Geplaatst: 29-06-09 07:55
Esme, bedankt dat je je verhaal en de foto's wilde delen...
Ik zie nog wel een glimp van de Nuala die ik kende, zo die ene sprankel en helderheid en haar volle karakter in haar ogen. Maar ook niet meer dan een glimp. Ik zie verder inderdaad een paard wat moegestreden was...
Einde van een tijdperk, begin van een enorm gemis. Niet alleen persoonlijk voor jou en Pat, maar ook voor de Tinkerfokkerij.
Er is al zoveel gezegd, ik kan weinig meer toevoegen...
Ik ben trots op dat ik haar via jou heb leren kennen, ik heb genoten van haar hoogtijdagen en haar kinders. Langs de kant, in de ring, bij jou thuis, via verhalen en van foto's.
De woorden van Dees (stalnijmegen) zijn woorden om je aan te houden vind ik. Ze is er pas niet meer, zodra men niet meer aan haar denkt. Ze leeft ook voort in een aantal prachtige paarden.
Heel veel sterkte Esme en Pat
Keeva
Berichten: 4127
Geregistreerd: 05-08-04
Woonplaats: Noord-Brabant
Geplaatst: 29-06-09 08:18
Esmé en Patrick, heel veel sterkte met het verlies van jullie prachtige "grande dame" ....
Kiara04
Berichten: 2135
Geregistreerd: 03-10-04
Woonplaats: Limburg's Belgie
Geplaatst: 29-06-09 08:22
Heel veel sterkte met dit verschrikkelijke verlies, .
De tranen rollen mij over de wangen. Jullie hebben haar een mooi en waardig afscheid gegeven. Heel veel sterkte met het verwerken van dit grote verlies.