Ik heb een pony (kruising shetlander/welsh) gehad die is 40jaar geworden.
Ze was al een poostje mager en kreeg ook zeer schilferige benen (het kwam er met korsten af) hier hebben we zalf voor gekregen. Op een dag stond ze niet meer op en heb ik de veearts laten komen. Deze heeft haar laten inslapen omdat ze de nacht niet meer halen zou. Het was waarschijnlijk leverkanker. Ik heb deze ellende nog een keer moeten meemaken helaas met een veel jonger paardje. Mijn friese merrie Ilse was nog net geen 5jaar. Toen ze 4 was werd ze al heel mager en ook dit paardje kreeg allerlij huidaandoeningen. Ik heb dat halve jaar gewoon een abonnement op de veearts gehad die me steeds maar vertelde dat het wel goed ging komen met haar. (Weer zoveel spuiten later) Op een gegeven moment leek mijn paardje van 4 wel 25jaar zo mager en raar zag ze eruit. Ze heeft nog een poos zelfs met 40graden koorts op stal gestaan en er kwamen toen ook nog eens gezwellen onder haar buik en keel. Toen de d.a. weer kwam kwam eindelijk het verlossende woord dat ze het niet meer redden zou en heb ik direct gezegd. "nu dan meteen laten inslapen want dan wil ik ook niet meer dat ze verder nog onodig lijd" Ik ben met haar naar de bak gelopen en ben daar bij haar gebleven tot ze weg was. Gewoon heel kalm tegen haar gesproken. Ik mis haar nog iedere dag zo ontzettend. Ook dit is hoogwaarschijnlijk leverkanker geweest omdat haar tandvlees en oogvlees ook helemaal geel waren.