cooky schreef:ik ken het gevoel maar al te goed hoor!
ik heb mijn "hengst-af" nu een 7tal jaar, en het heeft me een héle tijd gekost om die knoop door te hakken hoor!
uiteindelijk dan toch de beslissing genomen, en ik heb er tot op heden helemaal geen spijt van gehad.
ik hield hem eigenlijk hengst omdat ik er 'vroeg of laat' nog een veulen van wou (als ik ooit een merrie zou hebben), dat hield ik me altijd voor ogen. maar ondertussen is mijn situatie zo veranderd, daarbij komt dan ook nog eens dat ik bij mensen sta die voornamelijk merries hebben, en 4kinderen die allemaal paardrijden. het verantwoordelijkheidsgevoel speelt dan ook wel eens op. niet dat ik mijn hengst niet vertrouwde, maar hij had wel een heel duidelijke en correcte hand nodig.
ook vond ik het niet verantwoord om met een hengst buitenritten te gaan maken, iets wat ik nu wel lekker kan doen!
daarbij kon de mijne zich wel opwinden als hij buiten stond (en dan hadden we al het geluk dat hij elke dag buiten stond!), met als gevolg de hele wei kapotgetrapt en een paard waar je geen vet aankreeg!
ik heb alle voor- en nadelen tegen elkaar opgewogen, en uiteindelijk beslist dat er genoeg leuke merries en hengsten rondlopen. met een veulen van hem had ik misschien wel iets wat mij terug aan hem deed denken (om het even sentimenteel te zeggen), maar als ik zie hoeveel meer plezier ik er nu als ruin aan heb, weegt dat bovenvernoemde er echt niet tegenop!!!
als het een niet goedgekeurde dekhengst is zou ik wel sneller tot het castreren overgaan, maar ik begrijp wel dat het een moeilijke beslissing is.
succes ermee!
dat is een van de redenen dat ik er over denk, wat ALS ik er van af val??
dan blijft ie, hoe goed opgevoed dan ook, écht niet stil staan als er voor hem 3 merries lopen
ik moet er niet aan denken wat er dan gebeurt..
Niet alleen met buitenrijden, maar ook met wedstrijden.
Ik bedoel ik heb hem goed onder controle hoor, en hij gaat niet raar doen
maar ALS..