Knavia schreef:Hé m'n berichtje is weer eens in het niets verdwenen, nou de herhaling dan...
In eerste instantie volgt het gedrag steeds na een 'stressor', een situatie die dus stress oplevert voor het paard. Later wordt het gedrag bevestigd en dat betekent dat het ook onafhankelijk van een stressor kan worden getoond.
Wel kan je het uitlokken, bij die van ons dus met het plaatsen van een ander paard, waar hij niet bij kon, in de stalgang. Maar evengoed vertoonde hij het gedrag ook in de stapmolen (ging er zelfs stil voor staan) en zelfs midden in de nacht waar niemand bij was (video).
Bij sommige paarden kan je het blijkbaar 'corrigeren' door lange tijd terug te gaan naar een ideale situatie, waarover het paard volledige controle heeft, zoals dag en nacht buiten in een stabiele groep. Bij die van ons was dat geen optie.
Vaak schijn je het in de hand te kunnen houden door aanpassing van je stalomgeving, maar die aanpassing is voor elk paard ander, en dat wordt dan vooral veel uitproberen. Of je zet aversie middelen in, zoals cribox smeren op de benen, schouders en flanken, of in meer ernstige gevallen een halsrek zoals ook bij dekenslopers wordt ingezet.
En meestal gaat het goed. en je bent dus niet de enige!
Als je aversie middelen inzet, waardoor het gedrag dus onmogelijk maakt, krijgt hij ook weer MEER stress, hij "moet"dit gedrag dwangmatig uitvoeren, en als het niet meer kan, gaat ook dezee stress weer een uitweg zoeken.
Dit geval is in mijn ogen dusdanig ernstig dat je er niet al te veel mee moet rommelen zelf zonder begeleiding =van een deskundige.
Buiten natuurlijk zijn omgeving zo paardvriendelijk mogelijk te maken, maar daar heb je je best al voor gedaan!