Toen mijn (ex)bijrijdpaard kreupel werd is meursing regelmatig langsgeweest. Gips erop gezet en kijken of het dan iets zou worden. Een aantal verschillende diagnoses gesteld om er uiteindelijk achter te komen dat hij het toch niet wist. Toen hij terug kwam om het gips eraf te halen was had hij een aardig drankje op. Was bang dat hij te diep zou snijden.
Toen het arabje met erg mok stond heb ik zelfs een aantal keren moeten bellen op één dag om te vragen waar hij bleef. Meursing was het gewoon vergeten, lekker is dat.
Mijn paard gaat daar in ieder geval niet naar toe.