Bokt.nl

germie schreef:

Ataxie doet normaal gesproken ook geen pijn. Dus daarom hoef je niet te laten inslapen.
En veel paarden met lichte ataxie kunnen gewoon gereden worden, inclusief springen.

Polar schreef:

Alhoewel ik het er mee eens ben dat ik met dit paard ook af zou wachten en lekker in de wei zou zetten, heb ik toch moeite met bepaalde uitspraken.
Ja, er zijn heel veel paarden (geweest) bij wie ECVM nooit wordt ontdekt, deze paarden worden met regelmaat weg gezet als 'moeilijk', 'zuur', vanwege hun staakgedrag onder het zadel of hun reactie op aanraking.
Ik vind het juist heel goed dat er nu meer volgens het ECVM protocol wordt geröntgend.

Er zijn paarden met ECVM die symptoomvrij zijn tot ze 18 zijn of ouder.
Er zijn paarden met ECVM die vanaf veulenleeftijd al symptomen laten zien.
En er zijn paarden met ECVM die foutloos springen, maar kapot gaan van de pijn.
Het is geen kant en klare diagnose die zich hetzelfde laat zien in elk paard.
Vandaar dus wel er mee eens om het tijd te geven, maar om ook eerlijk te zijn.

Het is heel makkelijk om te wennen aan hoe ziek je paard is, als het zo geleidelijk gaat.

Oehlala schreef:

ik ga ook wel mee met Marjan. Heb bij ons thuis vele jonge paarden gehad en ook bij anderen, maar heb er nooit een gehad die er zo bijstaat. Dus dit afdoen als is jeugdig en logisch want hij staat bij de draad gaat voor mij niet op, en TS heeft dit vaker geconstateerd dus het is ook geen momentopname.

bulck schreef:

Oehlala schreef:

ik ga ook wel mee met Marjan. Heb bij ons thuis vele jonge paarden gehad en ook bij anderen, maar heb er nooit een gehad die er zo bijstaat. Dus dit afdoen als is jeugdig en logisch want hij staat bij de draad gaat voor mij niet op, en TS heeft dit vaker geconstateerd dus het is ook geen momentopname.

Wij hebben bij ons thuis altijd jonge paarden gehad en sommige konden echt in bizarre houdingen staan (dat we toen ook soms dachten is dat wel normaal, van paarden die overkruist gingen staan, tot spagaathoudingen, zakken in voorknieen etc). We hebben ooit een wobbler veulen gehad, kwam door een trap van zijn eigen moeder, en ja dat beestje was ook echt duidelijk in pijn, geen coordinatie meer en was einde verhaal. Maar van al onze andere paarden, wel allemaal met foto's benen, rug en hals en goede klinische proeven nooit issues gehad, ondanks sommige dus als jong dier soms klungelig overkwamen. *side note RX'en in die tijd gemaakt, laatste zelfgefokt dier is in 2018 op de foto gegaan.

Verder beweer ik ook nergens dat het paard van TS niets heeft, maar om op basis van een kort filmpje kunnen we eigenlijk weinig zeggen.
Nu wordt er al gezegd dat het veulen te schraal staat... Wat verwachten we dan van een jaarling, dat ze eruit zien als een atleet/volwassen paard of liever shetlander/ kleine brabander? Een beetje ribben zien is nog niet onmiddellijk schraal. En zelf schraler staan is op dit ogenblik van het jaar ook niet geheel abnormaal, wisseling van vacht, plus de groei, het vraagt wat van een paardenlichaam. Maar om nu te zeggen dat het paard ongemak/pijn heeft, is wel heel kort door de bocht. Er wordt duidelijk goed gezorgd voor het beestje en momenteel zijn er geen grote signalen of red flags (paard geraakt gemakkelijk op, beweegt goed, geen verwondingen van vallen of die kunnen duiden op onbalans)