Bokt.nl

Lomax123 schreef:

Als hij met andere paarden stond, was dat dan met 1 ander paard of in een kudde?

Mijn (Spaanse) merrie staat in een gemengde kudde van 30 paarden, vorig jaar is er een jonge, pas gecastreerde ruin bijgekomen, die ook de paardentaal nog niet begreep.
De kudde heeft hem echt geholpen in het leren van kuddegedrag en gecorrigeerd waar nodig. Nu doet hij het heel goed, is erg sociaal en heeft vriendjes en vriendinnetjes.

Mijn merrie heeft ook in andere settings gestaan (van veel op stal tot alleen de nachten op stal). Hier was ze ook ronduit asociaal tegen andere paarden. Pas toen ze 24/7 in een kudde kwam te staan, werd haar gedrag veel beter. Veel relaxter en lekker in haar vel.

Misschien is de setting niet passend voor je ruin, en heeft hij daardoor veel frustraties.

_coquette_ schreef:

Als dit hetzelfde paard is als wat fleemt met een bit in vind ik dat er wel erg veel vlagen omhoog gaan mbt pijn en ongemak. En zou hem toch eens bij een echt goede kliniek afleveren om eens door te laten lichten...

superpony schreef:

Als je hem toch wil samen krijgen met andere paarden wat misschien wel kan werken, is het verstandig om dat echt goed op te bouwen en verstandig te koppelen. Niet zomaar paarden bij elkaar zetten en ook niet op een te kleine ruimte.

Niet tot het einde van de maand wachten met voer veranderen. Dan verkoop je je voer dat je over hebt, maar ik zou echt stoppen met zoveel (verkeerd) voeren.
Het mooiste is als je een hooi analyse hebt hoeveel hij binnen krijgt. Dan kan je daar op gaan aanvullen. Ik denk niet dat hij bijv veel energie nodig heeft, wat je nu wel voert.

Vraag iemand met een stabiel paard om samen te gaan wandelen. Mensen denken altijd dat paarden samen los moeten en dat is grotendeels ook zo. Maar paardentaal leren, kan ook door samen iets te ondernemen. Met samen wandelen, leest hij ook het gedrag van het andere paard. Plus, dat ze dan alleen elkaar hebben en een soort kleine kudde vormen.

Je kan vanaf de grond rek en strek oefeningen doen, liefst met begeleiding eerst. Elke keer als hij naar zijn borst hapt en je onderbreekt dat door zijn hoofd naar bijv beneden, opzij of omhoog te vragen en dat te belonen, kan je ook misschien doorbreken wat hij nu doet. Je kan er niet 24/7 bij zijn, maar wel aan dat kleine deel werken.

Het kan ook zomaar zijn dat als je aan zijn mentale gezondheid werkt, dat al gaat schelen in gedrag.

Weet je zeker dat de castratie echt goed en volledig is gedaan nu?

Als hij voldoende buiten komt, stabiel is op voer en op afstand goed kennis kan maken met andere paarden, kan je hem straks ergens bij zetten. Ik zou hem nu ook niet bij mn paarden willen, maar als mensen de veranderingen zien of hij gaat eerst goed met eentje, valt dat probleem vaak ook wel weg.

En anders zou ik ook overwegen om hem tot het najaar nog in een grote opfok/ natuurgebied te zetten. Hij moet zoveel leren nog en je wil niet dat hij dit gedrag zijn hele leven houdt.

superpony schreef:

Lomax123 schreef:

Als hij met andere paarden stond, was dat dan met 1 ander paard of in een kudde?

Mijn (Spaanse) merrie staat in een gemengde kudde van 30 paarden, vorig jaar is er een jonge, pas gecastreerde ruin bijgekomen, die ook de paardentaal nog niet begreep.
De kudde heeft hem echt geholpen in het leren van kuddegedrag en gecorrigeerd waar nodig. Nu doet hij het heel goed, is erg sociaal en heeft vriendjes en vriendinnetjes.

Mijn merrie heeft ook in andere settings gestaan (van veel op stal tot alleen de nachten op stal). Hier was ze ook ronduit asociaal tegen andere paarden. Pas toen ze 24/7 in een kudde kwam te staan, werd haar gedrag veel beter. Veel relaxter en lekker in haar vel.

Misschien is de setting niet passend voor je ruin, en heeft hij daardoor veel frustraties.

Mooi!

Het is ook wel logisch dat 24/7 samen beter werkt om een kudde te vormen. Waar paarden op stal staan en elke dag enkele uren samen staan, moeten ze toch steeds weer een kudde vormen. Paarden worden gewisseld, ze willen in die tijd ook eten, rollen of rusten en bij beperkte tijd buiten kan dat vaak gewoon niet allemaal.

De een zal het dan beter doen dan de ander, maar dat is ook vaak met aangeleerd gedrag.

Lomax123 schreef:

Door te wandelen met andere paarden verwacht ik niet dat je veel verder komt. Hij zal dan toch met jou rekening moeten houden. Ik denk dat 24/7 in een (grote stabiele) kudde hem veel zal helpen.

In hoeverre zit je vast aan de huidige stal?

Ayasha schreef:

VinceMaestro schreef:

Tot nu toe zijn we eigenlijk nergens gekomen, hij moet paardentaal leren door met andere paarden in contact te komen, dus dat ga ik wel doen, veel wandelen met andere paarden en 24/7 buiten? Dat is geen doen voor mij want mijn staleigenares gaat het daar niet mee akkoord

Paardentaal leren ze alleen als mensen zich niet moeien.
Maar ga maar iemand vinden die zijn of haar paard wil riskeren aan jouw project.

henshem schreef:

Kijk goed naar het voer, probeer evt. ESDR.
Mijn Spaanse merrie kon ook niet bij andere paarden. Draadje er tussen. De Shetlanders gingen onder het draadje door. Zodra ze ging aanvallen renden ze snel terug naar mijn andere merrie. Na een paar dagen waren de shetjes geaccepteerd en niet veel later ging het ook met de merrie goed.

Art_Ificious schreef:

Paard komt 3u per dag buiten, het vriest snachts nog, daar heeft dit paard vermoed ik geen aangepaste vacht voor (paarden op stal staan vaak minder dik in vacht dan 24/7 buiten paarden), ik zou deze dus niet zo ineens 24/7 buiten laten lopen eerlijk gezegd tenzij je graag ook nog TS haar paard ziek wil laten worden.


Is er enigszins bewijs dat het gedrag van bijten naar de borst over gaat als er een maatje is?
Op stal waar ik sta doet 1 paard dit ook (toevallig ook een Spanjaard) staat samen met nog een Spanjaard en toch blijft hij bijten naar de borst. Staan doorgaans 8u per dag buiten en in de lente tot herfst 24/7 buiten.


Sociaal contact kunnen hebben vind ik wel belangrijk. Maar kunnen ze over een draadje heen ook kroelen met elkaar (lagere omheining dus dan en geen stroom op bovenste draad bv) , dan is dat ook sociaal contact.
Van achter een draadje meelopen met de buren maar elkaar niet kunnen aanraken is niet hetzelfde vind ik.

Daarom staan mijn paarden ook nóóit alleen (tenzij ik even ga rijden/wandelen dan blijft 1 wel alleen achter helaas).

Lusitana schreef:

Dit is gedrag is een weg om frustratie en negatieve prikkels te verwerken. Eenmaal aangeleerd is er weinig kans dat het totaal verdwijnt en het enige dat je kunt doen is zorgen voor regelmaat in zijn leven zodat alles zoveel mogelijk te voorspellen is voor hem, want dat geeft rust in zijn hoofd.
Een grote skippybal om zich op uit te leven in de paddock is misschien ook een idee?

Het is zo sneu als dit soort paarden de handel in raken. Daarmee wordt het ook meteen erger voor zo´n paard want die kan niet rekenen op het feit dat hij ergens blijft en alles is weer nieuw en eng en dat beïnvloed zijn gedrag weer, waardoor mensen weer eerder afstand doen en zo gaat het door.