Ninx schreef:996981 schreef:Zelf heb ik geen ervaringen met paarden die sober gevoerd moeten worden wegens ziekten. Wij hebben sportpaarden en deze wil je juist graag voldoende voedingstoffen geven ivm spieropbouw etc.
Komt het voor paarden die sober gevoerd moeten worden zo precies dat een afwijking van een klein percentage zorgt voor wel/niet voerbaar?
Ik ben wat dat betreft echt een boer en voer op het oog… worden ze dik, voer je minder en/of werk je meer. Kan dat niet ga je droger/stengeliger hooi voeren. Puur op het oog dus. Dat gaat bij onze paarden altijd goed. Ook zonder dat we precies weten wat er per baal wel/niet aan voedingsstoffen zitten. Wat ze eventueel (tijdelijk) te kort komen wordt opgevangen door het voeren van krachtvoer.
Het hele uitpluizen tot op percentage nauwkeurig is onbekend terrein voor mij. Doen mensen dat omdat op het oog voeren niet altijd werkt?
In de veehouderij is het altijd al gebruikelijk om te analyseren en daar het rantsoen op af te stemmen.
Dat wij dat in de paarden nog weinig deden is niet perse goed of slecht, maar wanneer je weet wat je voert kun je je paard natuurlijk wel beter onderhouden. Ook zonder analyses zijn er paarden 40 geworden, dus het lijkt me geen must. Maar zeker wel van waarde.
Sobere rassen zijn afgestemd op het de hele dag zoeken naar armetierige stengels... Warmbloeden hebben een heel ander metabolisme.
Voor die sobere rassen komt het dus nogal precies.
Omdat ruwvoer nu eenmaal 99% van het rantsoen betreft krijgen ze er ook nogal wat van binnen. Eenvoudigweg maar minder voeren omdat ze dik worden is ook geen oplossing wanneer je niks alternatiefs kunt aanbieden en ze een groot deel van het etmaal met een lege maag staan.
M.a.w.: als je het jezelf makkelijk wil maken koop je een warmbloed... qua voer dan he?!
ps: toch blijft beweging key.... hoe meer ze lopen, hoe meer 'speling' je hebt...
Is dat zo? Dat het metabolisme van een warmbloed per definitie anders is? Dat is nieuw voor mij

Voor mij zit daar merk ook de moeilijkheid qua voeren op analyses. Je weet dan wat er in zit, maar niet wat er daadwerkelijk opgenomen wordt en in welke hoeveelheden? Ik dacht dat ze bij koeien daarin veel verder waren qua onderzoek? Koeien zijn natuurlijk veel uniformer qua ras maar ook in ondersoorten dan paarden. Daarnaast weet je veel beter hoeveel ze wel/niet bewegen. Bij paarden is dat veel pluriformer?
De vrees om paarden enkele uren met “lege” maag te laten staan speelt denk ik ook mee? Het is niet zo dat ze in de natuur continu een volle buik hebben (de vraag is ook of je weet hoe snel welk type hooi verteerd en hoe snel je dus weer moet zorgen voor aanvulling om te voorkomen dat de maag helemaal leeg is?).
Ik kijk denk ik vooralsnog liever naar ieder individueel paard qua voeren. Met af en toe bloed trekken en goed kijken hoe het paard in z’n vel zit kom je volgens mij heel ver om te zorgen dat het paard voldoende (en dus ook niet teveel) voedingstoffen binnenkrijgt.
Ik weet nog de hype van eitwitarm voeren omdat dit gezond zou zijn en hb tegen zou gaan. Resultaat was allemaal paarden die alle spieren verloren waren en compleet futloos raakten en eigenaren die dat niet meer zagen omdat ze
zo overtuigd waren van eiwitarm voeren dat dit het probleem niet kon zijn.
En met je eens: beweging is key. Veel paarden (en mensen) bewegen simpelweg veel te weinig. Maargoed we gaan Best Off topic

