Bokt.nl

**Geplaatst**: 26-07-24 12:12

Geplaatst: 26-07-24 12:12

Ik schrik eigenlijk wel wat van deze reacties en dat er zo weinig gaan over dat je je paard ook anders kunt trainen...

Ik denk dat veel van hoe we naar onze paarden en dieren in het algemeen gestoeld zijn op ouderwetse, doorgaans christelijke wereldbeelden. Namelijk dat de mens verheven is boven alle dieren en dat werken goed is. Bijna liever nog als het werk tegelijk ook niet leuk is. Want je moet wel bijdragen aan de maatschappij, want daar komt je waarde als mens (of als paard, schijnbaar) vandaan.

"Je geeft hem een goed leven en daar mag hij best wat voor terug doen" is daar een mooi voorbeeld van. Ik denk dat zo'n verhouding niet slecht is, want inderdaad hebben veel paarden het wel echt slecht in kleine stallen etc, maar ik merk dat ik er de laatste jaren toch anders naar ben gaan kijken.

Ik ben gaan clickertrainen en merkte dat mijn paard daar heel veel energie van kreeg en het super leuk vond. Als ik dan ging rijden zonder de clicker, zag ik dat verschil. Ik ben me gaan afvragen waarom ik zo nodig wilde dat ze voor me werkte als ik erop zat en kon geen goede reden bedenken.

Beweging? Ja, misschien, maar rijden heeft ook negatieve impact op het paardenlichaam en ik kan ook zorgen dat ze in haar vrije tijd genoeg ruimte en een interessante omgeving heeft zodat ze sowieso veel beweegt. En ik kan met haar wandelen, fietsen en vanaf de grond trainen. Dit argument hield voor mij dus niet staande. Ik kon geen reden bedenken waarom ik mijn paard zou moeten dwingen dingen te doen die ze niet wil als daar geen noodzaak voor is. Dus voor een deel ben ik gestopt en voor het andere deel heb ik een invulling gevonden die zij ook leuk vindt.

Met clickertrainen en door haar nee te laten zeggen als ze niet wil, heb ik een paard gekregen die graag met me mee op pad gaat naar buiten, die altijd naar me toe komt als ze me ziet, die vaak los met me mee loopt en waar ik ook nog eens vaak complimenten voor krijg dat ze zo lief en beleefd is. En dit bevalt mij veel beter, al vraagt het wel om het loslaten van veel verwachtingen.

Aan de andere kant betekent dat niet dat ik nooit meer iets van haar zal vragen wat ze liever niet doet omdat ik dat leuk vind (zolang het haar geen pijn doet of iets). Misschien stap ik nog wel eens op haar rug terwijl zij liever gaat wandelen. Maar dan lukt het me niet meer om dat goed te praten met dat de beweging goed voor haar is of dat ze het toch zo goed heeft en daar wel wat voor terug mag doen. Ze is maar een paard en ik kan ervoor zorgen dat ze een fijn leven heeft waarbij ze zelden iets hoeft te doen wat ze niet wil.

**Geplaatst**: 26-07-24 12:19

Geplaatst: 26-07-24 12:19

Citaat:
Nu er veel nieuws naar boven komt over misstanden ben ik helemaal blij dat ik er niks meer mee te maken heb.

deze pik er even uit.

Ik heb hier ook niks mee te maken.
Ram mijn paard niet met een zweep omdat hij moet piaferen oid.
Dus nee, daarvoor hoef ik het niet te laten om te rijden.

**Geplaatst**: 26-07-24 12:29

Geplaatst: 26-07-24 12:29

DuoPenotti schreef:
Citaat:
Nu er veel nieuws naar boven komt over misstanden ben ik helemaal blij dat ik er niks meer mee te maken heb.

deze pik er even uit.

Ik heb hier ook niks mee te maken.
Ram mijn paard niet met een zweep omdat hij moet piaferen oid.
Dus nee, daarvoor hoef ik het niet te laten om te rijden.

Dat is niet wat ik bedoel DP
Ik vind het gewoon niet meer gepast om mee te doen aan de paardensport gezien wat er allemaal speelt.
Ik ga al jaren niet meer naar wedstrijden omdat er elke wedstrijd wel iets te zien was waar mijn tenen van gingen krommen. En ja, ik spreek mensen dus wel aan op wangedrag en dat wordt je niet in dank afgenomen want paard moet maar luisteren.
Veel maneges die ik ken zijn ook zo, pak hem maar flink aan want jij bent de baas.

Natuurlijk zijn er velen die het goed doen, bedoelen.
Maar wat je nu leest in reactie op wat er speelt betreffende mishandeling van een OS amazone, niet normaal.
Mensen schijnen het toch normaal te vinden, er wordt gezegd dat iedereen wel eens over de scheef gaat, ik weiger daarin mee te gaan.

Ik heb mijn paarden nooit iets aangedaan, altijd met respect zonder enige dwang gereden, zonde enig, sporen, zweep enz enz.

Maar ik wil gewoon niks meer te maken hebben met de paarden sport in het algemeen. Het misbruiken van dieren.
En dit is mijn mening .
Wat jij vindt is jouw goed recht.

**Geplaatst**: 26-07-24 12:32

Geplaatst: 26-07-24 12:32

SjonnieZ schreef:
Maar wat is doorschieten? Die grens leggen we steeds lager.

Gisteren een jongedame geobserveerd die het in de ogen van vele perfect doet. Paard van rond de 1,80 moest haar personel space respecteren. Zij bleef kalm… het paard liep steeds harder over haar heen, tot aan gevaarlijk aan toe.

Datzelfde paard staat in de kudde bij mijn paard. Daar wil hij ook nog wel eens lomp zijn tegen de anderen… dan krijgt ie van z’n soortgenoten af en toe een klap die echt wel wat heftiger is dan een tik van een eigenaar.

De grens van wat doorschieten is geen harde grens maar vooral persoonlijk.
Ik denk dat er mensen zijn die vinden dat ik doorschiet met mijn paard waar andere vinden dat ik niet ver genoeg ga in luisteren naar mijn paard.

Wij moeten ons handelen niet gaan vergelijken met wat paarden onderling doen. Wij zijn geen paarden en dat weten ze dondersgoed.

Vaak kun je met intentie en bijbehorende lichaamstaal al veel doen bij paarden. Ze zijn meester in het lezen van lichaamstaal.

**Geplaatst**: 26-07-24 12:36

Re: Knagend onderbuikgevoel bij paarden hobby

Geplaatst: 26-07-24 12:36

@Stripe000

ik begreep wel dat jij dat voor jouzelf zo benoemde.

Maar daarom ook expres zonder naam gequote. Het ging me om de stelling.

Ik voel mij daarom niet aangesproken niet meer paard te rijden, want dat ben ik niet en doe ik niet.
En distantieer ik me ook van.
Maar wil dat niet in 1 lijn getrokken hebben met iedereen die paardrijd

**Geplaatst**: 26-07-24 12:44

Geplaatst: 26-07-24 12:44

Mijn paard is inmiddels al wat ouder en heeft zo half en half pensioen. Bij mooi weer doen we nog een buitenritje, en hij geeft zelf ook wel aan of hij mee wil, en loopt dan met mij mee naar de uitgang (of niet). Hij mag al heel lang zelf ook aangeven of hij verder wil of liever terug naar huis. Zijn Tomtom werkt prima. Soms geeft hij het kortste ritje aan, dat is 3 km, maar soms loopt hij zonder morren of 'knipperlicht aan' door, of neemt een afslag die mij verrast. Vooral bospaadjes zijn heel favoriet, dan neemt hij het voortouw welke hij wil nemen. Het is erg grappig te ervaren dat als ze ruimte krijgen, hoe ze weten en communiceren welke route ze willen.

Het prijzengeld/roem/lintjes (geef het maar een naam) van alle paardensport, van hoog tot laag en 'op niveau' als dressuur, OS en Grandprix etc. heeft deze sport bedorven.
Niet elke (top) ruiter mishandelt zijn paard(en), er zijn ook vele bij die het zonder dwangmiddelen etc. prima voor elkaar krijgen op elk niveau; echter het werkt het wel in de hand als de prestaties volgens de mens op of achter het paard achterblijven. En dat zie je van hoog tot laag. Kindertjes die hun pony al vooruit meppen, hard in de mond trekken tot GP ruiters met alle abuse die steeds meer naar buiten gebracht wordt.

Niet naar eigen kunnen kijken, maar prestaties op het paard afwentelen door alle idioterie die men verzint en het paard als gebruiks- en wegwerpvoorwerp misbruiken. Met die takken van 'sport' wil ik niets te maken hebben.

fransje23 schreef:
De grens van wat doorschieten is geen harde grens maar vooral persoonlijk.

Wij moeten ons handelen niet gaan vergelijken met wat paarden onderling doen. Wij zijn geen paarden en dat weten ze dondersgoed.

Vaak kun je met intentie en bijbehorende lichaamstaal al veel doen bij paarden. Ze zijn meester in het lezen van lichaamstaal.

$_/-\o_$

**Geplaatst**: 26-07-24 12:53

Geplaatst: 26-07-24 12:53

Ik heb niet alles gelezen dus misschien is het al genoemd?

Even kort door de bocht: ik vind sporten ook geen zak aan maar het is wel goed voor mijn gezondheid.
Als de basisbehoeften voor je paard op orde zijn (voedsel, genoeg buiten staan, een maatje/kudde etc) en je traint je paard op een vriendelijke manier, dan is het toch prima?

**Geplaatst**: 26-07-24 13:01

Re: Knagend onderbuikgevoel bij paarden hobby

Geplaatst: 26-07-24 13:01

Ik vind wel dat er doorgeschoten wordt, paarden worden vermenselijkt en dat is toch ook een gevolg van veel meer mensen met paarden ipv paardenmensen. Waarmee ik niet automatisch zeg dat alle paardenmensen het goed doen, het conservatieve en harde is wat mij betreft wel achterhaald. Maar het consquent en duidelijk zijn op een vriendelijke manier met gevoel er bij is toch wel echt een kunst. Paarden hebben absoluut baat bij een kundig persoon die ook precies kan inschatten wanneer er doorgepakt moet worden en wanneer niet.

**Geplaatst**: 26-07-24 13:07

Geplaatst: 26-07-24 13:07

pol013 schreef:
BoYo schreef:
Dat maakt mij dan heel onzeker. Heeft ze pijn? Wil ze de kudde niet verlaten? Is ze gewoon liever lui dan moe? Hoe los ik dit op? Zet ik nu beloning in bij positief gedrag of moet ik gewoon even goed streng zijn? Zelfde bij mijn andere paard. Die gaat op buitenrit staan eten en wat ik ook doe, voorwaarts gaat ie niet meer. Ook niet als de rest van de groep gewoon doorgaat. Ik wil alles zo vriendelijk mogelijk oplossen. Maar is dat wel altijd de oplossing? En wie doe ik nou een plezier met wandelingen en ritten? Mijzelf, het paard of beiden? Of is het gewoon belangrijk om ze aan de gang te houden want rust roest? Dus ja, ook een boel vragen waar ik regelmatig mee worstel.

Niet vervelend bedoeld hoor.
Maar dit is ook echt een killing gevoel om te hebben in de omgang met een paard. En het werkt zo compleet averechts.

Heb je helemaal gelijk in! Ik heb ook gemerkt dat je bij paarden vooral heel duidelijk moet zijn in communicatie, en dan heb je aan twijfel dus inderdaad helemaal niks. Maarja, de theorie is altijd makkelijker dan de praktijk

. Ik leer nog elke dag. Met slechts een half jaar twee paarden in bezit ben ik nog echt een groentje. Maar dat het een leerproces is vind ik juist zo mooi. Zowel voor mij als voor paard. Zolang ik er plezier aan heb én mijn paard ook (dat ze elke keer vrijwillig en met ontspanning naar me toe komen zie ik als een bevestiging) denk ik dat we op de goede weg zijn.

**Geplaatst**: 26-07-24 13:12

Geplaatst: 26-07-24 13:12

JudithGigi schreef:
SjonnieZ schreef:

De vraag is of het onkunde is of dat we te ver van het natuurlijke gedrag van het paard zijn gaan staan doordat we denken alleen met lieve woordjes een dier van 600 plus kilo te kunnen managen.
En daarmee promoot ik niet het continu slaan etc van paarden.
Ik tik mn paard zelden maar er zijn grenzen… wandelt hij daarover heen dan krijgt hij een kleine maar duidelijke tik.
En mijn paard is echt nog steeds veel blijer als ik wat met hem doe dan dat ik hem een weekje laat grasmaaieren..

Maar je probeert nu "lieve" onkunde te vergelijken met "harde" kunde. Dat zijn niet de enige opties. Je kunt respectvol met een dier omgaan zonder gevaarlijke situaties te creëren of een dier over je heen te laten walsen.

Uiteraard maar we schieten best wel door. Laatst las ik ergens een zweep moet verboden worden…. Een zweep is een prima hulp middel, mits de eigenaar van de hand die hem gebruikt nadenkt over wat hij/zij doet.

En bij het ene paard zijn lieve woordjes voldoende en bij een andere moet je meer en duidelijkere grenzen stellen. Ik kreeg vroeger als kind ook wel eens een tik…. En die had ik dan echt wel verdiend.

**Geplaatst**: 26-07-24 13:14

Geplaatst: 26-07-24 13:14

Thioro schreef:
Goh die vergelijking hond paard heb ik hier thuis ook al eens gemaakt.

Mijn hond is versie hieperdepieper, àltijd blij me te zien, wil àltijd mee, alles is leuk.

En dan m'n merrie. Altijd de oren plat .
Staan steunen en zuchten als ze weer eens uit de weide geplukt wordt. Slepen met de voeten als we van stal weg gaan, niet te houden als we weer terug naar stal gaan.
Nu ben ik geen fanatieke ruiter en merrie doet ondanks haar gemopper wel alles braaf dus ik probeer er verder niet bij na te denken.
Tot ik haar heb laten dekken en ze nu dus met veulen aan huis staat.
Ik vraag letterlijk niets van haar, enkel dat veulen opvoeden, samen met ome pony.
En nog steeds gaan die oren plat tenzij ik een voerbak vast heb.
Nu heb ik echt meer iets van b*tch, fix your face. Ik ben godganse dagen in de weer om je een zo paardvriendelijk mogelijk leven te hebben, steek geld en tijd in voer en strontscheppen, je steekt momenteel geen poot uit dus een minimum aan 'dankbaarheid' of op z'n minst vriendelijk gedrag mag wel.

Dus heb uiteindelijk minder medelijden met de merrie gekregen . Ze bekijkt het maar met haar bokkepruik maar haar eten komt ook niet uit de lucht vallen, dus daar mag wel iets tegenover staan.

Pony en veulen zijn wel altijd blij me te zien verder.

Dat is ook wel een hele menselijke manier van denken. Je paard heeft natuurlijk geen idee dat jij zoveel tijd en geld in haar steekt, die leeft gewoon haar leven van dag tot dag. Ze heeft er ook niet voor gekozen om met mensen samen te moeten leven

Ze zal vast niet voor de lol boos doen of om je te pesten, zo werken paarden niet. Het zal dan toch echt gewoon in haar natuur zitten, of iets aangeleerds zijn.

**Geplaatst**: 26-07-24 13:22

Geplaatst: 26-07-24 13:22

Stripe000 schreef:
Dat is niet wat ik bedoel DP
Ik vind het gewoon niet meer gepast om mee te doen aan de paardensport gezien wat er allemaal speelt.
Ik ga al jaren niet meer naar wedstrijden omdat er elke wedstrijd wel iets te zien was waar mijn tenen van gingen krommen.

Dan sluit ik mij wel aan bij DP: Ik heb helemaal niks te maken met die misstanden.
Ik doe zelf niks verkeerd en kom bij mijn instructeurs ook geen gekke dingen tegen.

En ik ben óók mijn sport. Net zo goed als de toppers dat zijn. (oke, ik maak een beeeeetje minder impact

maar zo kan en wil ik niet denken. Ik heb een positieve bijdrage, hoe klein die ook is)
Dus liever probeer ik gewoon op een aardige manier verder te komen. Gewoon voor mijn paarden maar ook voor het imago van de sport.

**Geplaatst**: 26-07-24 13:26

Geplaatst: 26-07-24 13:26

fransje23 schreef:
SjonnieZ schreef:
Maar wat is doorschieten? Die grens leggen we steeds lager.

Gisteren een jongedame geobserveerd die het in de ogen van vele perfect doet. Paard van rond de 1,80 moest haar personel space respecteren. Zij bleef kalm… het paard liep steeds harder over haar heen, tot aan gevaarlijk aan toe.

Datzelfde paard staat in de kudde bij mijn paard. Daar wil hij ook nog wel eens lomp zijn tegen de anderen… dan krijgt ie van z’n soortgenoten af en toe een klap die echt wel wat heftiger is dan een tik van een eigenaar.

De grens van wat doorschieten is geen harde grens maar vooral persoonlijk.
Ik denk dat er mensen zijn die vinden dat ik doorschiet met mijn paard waar andere vinden dat ik niet ver genoeg ga in luisteren naar mijn paard.

Wij moeten ons handelen niet gaan vergelijken met wat paarden onderling doen. Wij zijn geen paarden en dat weten ze dondersgoed.

Vaak kun je met intentie en bijbehorende lichaamstaal al veel doen bij paarden. Ze zijn meester in het lezen van lichaamstaal.

Nou wat ik nog wel eens hoor is hoe pijnlijk een tikje wel niet moet zijn als je bedenkt dat ze iedere vlieg voelen. Bij die hardhandige klappen die zij onderling uitdelen liggen wij al gauw in het ziekenhuis en zij huppelen vrolijk verder. Dus laten we niet overdrijven hierin is meer de boodschap.

En dat ze een meester zijn in lichaamstaal. Helemaal mee eens en in de meeste gevallen kun je daar ook heel veel mee oplossen.als je dat niet kunt hoor je geen zweep vast te pakken.

**Geplaatst**: 26-07-24 13:27

Geplaatst: 26-07-24 13:27

SjonnieZ schreef:
JudithGigi schreef:

De vraag is of het onkunde is of dat we te ver van het natuurlijke gedrag van het paard zijn gaan staan doordat we denken alleen met lieve woordjes een dier van 600 plus kilo te kunnen managen.
En daarmee promoot ik niet het continu slaan etc van paarden.
Ik tik mn paard zelden maar er zijn grenzen… wandelt hij daarover h

Maar je probeert nu "lieve" onkunde te vergelijken met "harde" kunde. Dat zijn niet de enige opties. Je kunt respectvol met een dier omgaan zonder gevaarlijke situaties te creëren of een dier over je heen te laten walsen.

Uiteraard maar we schieten best wel door. Laatst las ik ergens een zweep moet verboden worden…. Een zweep is een prima hulp middel, mits de eigenaar van de hand die hem gebruikt nadenkt over wat hij/zij doet.

En bij het ene paard zijn lieve woordjes voldoende en bij een andere moet je meer en duidelijkere grenzen stellen. Ik kreeg vroeger als kind ook wel eens een tik…. En die had ik dan echt wel verdiend.

En wat in mij ogen het verschil is, een paard vraagt er niet om om in de bak rondjes te lopen, of op buitenrit te gaan. Die verwachtingen leggen wij ze op. Als ze zich dan 'misdragen', dan hebben ze die tik 'verdient'

Daarnaast is het gewoon wetenschappelijk bewezen dat een dier of mens iets leren met straf een minder goed effect heeft dan beloning én kan zorgen voor stress en trauma wat het leervermogen niet ten goede komt.
Maar op de een of andere manier vinden paardenmensen dat een/hun paard een uitzondering daar op is. Terwijl het leervermogen van zoogdieren nauwelijks verschillen van elkaar.

**Geplaatst**: 26-07-24 13:40

Re: Knagend onderbuikgevoel bij paarden hobby

Geplaatst: 26-07-24 13:40

Nala, hoeveel werk doet Nala nu?
Ik kan mij van topics van de winter herinneren dat er een stuk of 3 bijrijders waren en daarnaast dus ook nog met de wagen gereden werd.
Ik kan mij goed voorstellen dat bij een niet passend hoeveelheid werk, het paard flegmatieker wordt.

Ik wordt ook niet vrolijk om met een flegmatiek paard aan het werk te gaan. Wij passen ons aan aan het type werk waar het paard wel vrolijk van wordt.

**Geplaatst**: 26-07-24 13:47

Geplaatst: 26-07-24 13:47

Macs schreef:
Daarnaast is het gewoon wetenschappelijk bewezen dat een dier of mens iets leren met straf een minder goed effect heeft dan beloning én kan zorgen voor stress en trauma wat het leervermogen niet ten goede komt.
Maar op de een of andere manier vinden paardenmensen dat een/hun paard een uitzondering daar op is. Terwijl het leervermogen van zoogdieren nauwelijks verschillen van elkaar.

Straffen en een hulp geven zijn wel 2 andere dingen.

TS geeft een zweephulp als versterking van haar stem hulp.

Die hulpen hebben niet zo veel met straffen nog belonen te maken. Je geeft een signaal. Zoals iemand ook een hand op jouw arm legt als ze er even langs willen. Die hulpen moeten in de basis niet zo vervelend zijn dat ze een beloning zijn als je ze wegneemt.

Straffen is het corrigeren van ongewenst gedrag.

Dat is volgens mij ook waar dat onderzoek over gaat. Straf je verkeerd gedrag of beloon je goed gedrag. Dat gaat dus niet (minder) over hoe je vraagt om het gedrag.

**Geplaatst**: 26-07-24 14:11

Geplaatst: 26-07-24 14:11

Elisa2 schreef:
Ik vind wel dat er doorgeschoten wordt, paarden worden vermenselijkt en dat is toch ook een gevolg van veel meer mensen met paarden ipv paardenmensen. Waarmee ik niet automatisch zeg dat alle paardenmensen het goed doen, het conservatieve en harde is wat mij betreft wel achterhaald. Maar het consquent en duidelijk zijn op een vriendelijke manier met gevoel er bij is toch wel echt een kunst. Paarden hebben absoluut baat bij een kundig persoon die ook precies kan inschatten wanneer er doorgepakt moet worden en wanneer niet.

Er staan in dit topic echt heel veel voorbeelden van wat jij hier aangeeft, het vermenselijken van paarden en men beseft niet dat het hand-in-hand gaat met het ontkennen van het wezen paard. Een paard heeft van nature zijn plek in de rangorde nodig en die kunnen wij (de mensen) goed voor hem afkaderen, maar dat lukt in mijn ogen niet met een zak paardensnoepjes om hem te lijmen en te lokken. Want er is niks vriendelijks aan om een paard een zak snoepjes leeg te laten eten om niks, daarmee verpest je een paard en je versuikert hem. Respect voor het paard moet betekenen dat je respect hebt voor het wezen paard en hoe die in de wereld staat.

Stripe000 schreef:
Voelt gewoon niet meer goed.
Nu er veel nieuws naar boven komt over misstanden ben ik helemaal blij dat ik er niks meer mee te maken heb.

Maar waarom? Waarom heeft iets wat andere mensen goed of fout doen te maken met wat je zelf wil? Het is namelijk niet zo dat deze misstanden overal zijn en een geaccepteerde norm zijn, juist veel minder dan vroeger! In mijn omgeving gebeurt het niet en ik doe het zelf ook niet, op mezelf heb ik namelijk het meeste invloed en zo maak ik mijn keuzes.
Dus omdat een topruiter een paard slaat, heb jij je paard verkocht? Ik snap dat niet.

**Geplaatst**: 26-07-24 14:26

Geplaatst: 26-07-24 14:26

Lynnepinny schreef:
Thioro schreef:
Goh die vergelijking hond paard heb ik hier thuis ook al eens gemaakt.

Mijn hond is versie hieperdepieper, àltijd blij me te zien, wil àltijd mee, alles is leuk.

En dan m'n merrie. Altijd de oren plat .
Staan steunen en zuchten als ze weer eens uit de weide geplukt wordt. Slepen met de voeten als we van stal weg gaan, niet te houden als we weer terug naar stal gaan.
Nu ben ik geen fanatieke ruiter en merrie doet ondanks haar gemopper wel alles braaf dus ik probeer er verder niet bij na te denken.
Tot ik haar heb laten dekken en ze nu dus met veulen aan huis staat.
Ik vraag letterlijk niets van haar, enkel dat veulen opvoeden, samen met ome pony.
En nog steeds gaan die oren plat tenzij ik een voerbak vast heb.
Nu heb ik echt meer iets van b*tch, fix your face. Ik ben godganse dagen in de weer om je een zo paardvriendelijk mogelijk leven te hebben, steek geld en tijd in voer en strontscheppen, je steekt momenteel geen poot uit dus een minimum aan 'dankbaarheid' of op z'n minst vriendelijk gedrag mag wel.

Dus heb uiteindelijk minder medelijden met de merrie gekregen . Ze bekijkt het maar met haar bokkepruik maar haar eten komt ook niet uit de lucht vallen, dus daar mag wel iets tegenover staan.

Pony en veulen zijn wel altijd blij me te zien verder.

Dat is ook wel een hele menselijke manier van denken. Je paard heeft natuurlijk geen idee dat jij zoveel tijd en geld in haar steekt, die leeft gewoon haar leven van dag tot dag. Ze heeft er ook niet voor gekozen om met mensen samen te moeten leven Ze zal vast niet voor de lol boos doen of om je te pesten, zo werken paarden niet. Het zal dan toch echt gewoon in haar natuur zitten, of iets aangeleerds zijn.

Uiteraard is dat een heel menselijke manier van denken. Maar dat krijg je als je op die manier piekert.
Daarom dat ik voor mezelf dat soort gedachtengang niet te ver laat gaan. Kan je jezelf helemaal gek mee krijgen.
Maar die platte oren doet ze maar naar de muur od, ik hoef dat gesteun en gemopper voor niets niet.
Onderling zie ik soms ook wel dat de andere paarden het gehad hebben met haar bokkepruik en haar wandelen sturen

.

En als ik haar dan een keer streng toegesproken heb dat het welletjes is geweest met haar slechte manieren, kan ze ineens wel met de oortjes naar voren komen of me laten naderen.
Is gewoon haar karakter. Beetje merrietrutten.

Daar moet je dus idd niet teveel over piekeren.

**Geplaatst**: 26-07-24 14:37

Geplaatst: 26-07-24 14:37

Even ingaand op bovenstaande (Macs/pol013), wellicht wordt straffen hier verward met negatieve bekrachtiging. Met straffen leert een dier zeker minder goed dan met positieve bekrachtiging (R+) maar dat geldt ook voor positieve VS negatieve bekrachtiging (R-). Plaatje ter illustratie, als we het bij training hebben over positief dan voegen we iets toe. Bij negatief nemen we iets weg. De verwoording heeft in deze niets te maken met fijn of niet fijn (een flinke tik met de zweep is een positieve correctie om maar een voorbeeld te noemen)

Afbeelding

In de 'traditionele' omgang met paarden is negatieve bekrachtiging de norm. Je trekt aan je linker teugel > paard gaat naar links > druk gaat van teugel. Je legt je kuit aan > paard loopt naar voren > je haalt je kuit van het paard af etcetera. Hier is niets mis mee en er kan prima ethisch getraind worden op deze manier maar voor sommige paarden is alleen het loslaten van druk onvoldoende motivatie om het gewenste gedrag te vertonen. In dat geval is doorgaans een zweep of spoortje het antwoord. Dit is het vergroten van de 'aversive' (negatieve prikkel die het paard wil vermijden) en kan het probleem al dan niet tijdelijk oplossen.
Wat veel mensen in de paardenwereld (nog) niet weten is dat het ook anders kan, namelijk met positieve bekrachtiging. Sturen kun je bijvoorbeeld prima aanleren met een target net als het commando voorwaarts. Later kun je de 'traditionele' hulpen hier weer aan koppelen. Dit wil niet zeggen dat je rest van je leven met clicker en voertjes moet blijven rijden, als je het goed aanpakt kun je de associatie met het gedrag dusdanig positief maken dat het paard het gedrag op zichzelf al als beloning ervaart (daarmee gaan we richting 'intrinzen', ook mega interessant).
'Maar krijg ik dan geen bedelend zakkenrollend monster?'
Veel paarden reageren ook prima op een enthousiast 'goedzo' of een kriebel en hoef je niet te belonen met voer. Als je wel beloont met voer is dit alleen voor de aanleerfase, later is dit bijna niet meer nodig. Ook kun je ze voedselweigeren aanleren en aan de basis staat uiteraard dat ze weten dat jij een persoonlijke ruimte hebt.

Ja, als je je paard gewoon 'vooruit schopt omdat hij moet luisteren' kom je ook van a naar b. Maar daarmee zal een flegmatiek paard nooit zin krijgen om te werken.
Positieve bekrachtiging levert nog zoveel weerstand op binnen de paardenwereld terwijl je paard er echt onwijs door kan veranderen (mits correct toegepast uiteraard). Ze krijgen zin om te werken, staan open voor communicatie en gaan eigen ideeën inbrengen waar je vervolgens weer op door kunt werken. Het is een hele andere manier van trainen en vergt een hoop omdenken maar het kan echt zo onwijs veel opleveren. Je hoeft niet te kiezen tussen het een of het ander, R+ en R- kan elkaar heel mooi aanvullen.

Voor de topicstarter, zoek eens een instructrice die op deze manier werkt en ga eens kijken wat het voor jou en je paard doet. Misschien gaat er een hele nieuwe wereld voor jullie open

**Geplaatst**: 26-07-24 14:57

Geplaatst: 26-07-24 14:57

Ook daar is dus nog nuance nodig beestenfreack.

Want het plaatje alleen suggereert dat negative reinforcement altijd als negatief ervaren wordt. En dat hoeft niet.
Volgens mij gaat het negative er om dat je iets doet en weer weghaalt als je hebt wat je wilde hebben.
Mijn gewichtshulp is ook negative reinforcement. Als ik stop en hem 'weghaal' weet mijn paard dat we zijn waar we moeten zijn.

Door iets weg te halen (negative) bekrachtig ik het gedrag (reinforcement)

Zelf de ademhaling die ik gebruik om langzamer te gaan is negative reinforcement. En die kan ik niet zo zielig vinden.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 26-07-24 15:03

Geplaatst door de TopicStarter : 26-07-24 15:03

cobiie schreef:
Nala, hoeveel werk doet Nala nu?
Ik kan mij van topics van de winter herinneren dat er een stuk of 3 bijrijders waren en daarnaast dus ook nog met de wagen gereden werd.
Ik kan mij goed voorstellen dat bij een niet passend hoeveelheid werk, het paard flegmatieker wordt.

Ik wordt ook niet vrolijk om met een flegmatiek paard aan het werk te gaan. Wij passen ons aan aan het type werk waar het paard wel vrolijk van wordt.

Klopt inderdaad, vroeger had ze meerdere bijrijders. Nu nog maar eentje, en loopt ze 3-4 keer per week voor de koets.

Ze staakt niet, ze is alleen minder enthousiast dan ik graag zou zien, om het maar heel beknopt te zeggen. En ik weet niet of haar motivatie aangeleerde “ik reageer nu maar voordat de pijn komt” is, of echt willen werken.

**Geplaatst**: 26-07-24 15:08

Geplaatst: 26-07-24 15:08

Ik snap de vragen heel goed. Ik krab me ook echt wel achter de oren bij bepaalde trainingsmethoden. Ik denk dat ik mijn paarden op een heel paardwaardige manier houd, en daar hoort ook bij dat ze de benodigde beweging krijgen om gezond te blijven. Leggen ze in de natuur niet iets van 10-20 km per dag af? Dat bootsen we niet na op een wei, en vaak ook niet op een PP. Dus moeten we wel iets met ze doen.
Verder denk ik dat zolang de ene echt blij is als hij zijn zadel en hoofdstel aan mag, en de ander doodstil blijft staan bij het poetsen en opzadelen en de eerste wegjaagt, want "dit is zijn moment" dan zit het nog wel goed

Maar heel goed om te blijven reflecteren wat er nog beter kan en vooral, hoe we onze grote vrienden geen onnodig leed berokkenen door oneerlijk of wreed tegen ze te zijn.

**Geplaatst**: 26-07-24 15:45

Geplaatst: 26-07-24 15:45

Nala schreef:
cobiie schreef:
Nala, hoeveel werk doet Nala nu?
Ik kan mij van topics van de winter herinneren dat er een stuk of 3 bijrijders waren en daarnaast dus ook nog met de wagen gereden werd.
Ik kan mij goed voorstellen dat bij een niet passend hoeveelheid werk, het paard flegmatieker wordt.

Ik wordt ook niet vrolijk om met een flegmatiek paard aan het werk te gaan. Wij passen ons aan aan het type werk waar het paard wel vrolijk van wordt.

Klopt inderdaad, vroeger had ze meerdere bijrijders. Nu nog maar eentje, en loopt ze 3-4 keer per week voor de koets.

Ze staakt niet, ze is alleen minder enthousiast dan ik graag zou zien, om het maar heel beknopt te zeggen. En ik weet niet of haar motivatie aangeleerde “ik reageer nu maar voordat de pijn komt” is, of echt willen werken.

Ik denk even out of the box hoor. Maar heb je je paard weleens helemaal los laten maken door bijvoorbeeld een fascia therapeut? Ik krijg bij jouw verhaal meer het gevoel dat je paard niet lekker in zijn vel zit.

**Geplaatst**: 26-07-24 15:52

Geplaatst: 26-07-24 15:52

pol013 schreef:
Ook daar is dus nog nuance nodig beestenfreack.

Want het plaatje alleen suggereert dat negative reinforcement altijd als negatief ervaren wordt. En dat hoeft niet.
Volgens mij gaat het negative er om dat je iets doet en weer weghaalt als je hebt wat je wilde hebben.
Mijn gewichtshulp is ook negative reinforcement. Als ik stop en hem 'weghaal' weet mijn paard dat we zijn waar we moeten zijn.

Door iets weg te halen (negative) bekrachtig ik het gedrag (reinforcement)

Zelf de ademhaling die ik gebruik om langzamer te gaan is negative reinforcement. En die kan ik niet zo zielig vinden.

Het woord "negatief" wordt vaak met negatieve, nare dingen geassocieerd en dat is in dit geval inderdaad totaal irrelevant.

**Geplaatst**: 26-07-24 15:57

Geplaatst: 26-07-24 15:57

Mijn persoonlijke ervaring is dat veel paarden die het stempel flegmatiek krijgen toch ergens een medisch probleem hebben.
Zeker als ze in het verleden wel gewoon voorwaarst waren en zin hadden om dingen te ondernemen.
Het sluipt er vaak langzaam in waardoor het niet direct opvalt.

Ik zou dat dus uit laten sluiten