Bokt.nl

**Geplaatst**: 16-06-21 12:24

Geplaatst: 16-06-21 12:24

Heftig zeg!
Heb wel ervaring met de agressieve vorm bij mijn paard alleen dat was in 1 oog. Die was ook snel blind aan het oog en was binnen een paar maand na de eerste aanval zijn oog kwijt (laten opereren).
Beide ogen blind is wel heel erg heftig, helemaal voor zo’n jonkie nog! Heel veel sterkte en wijsheid toegewenst!

**Geplaatst**: 16-06-21 12:40

Re: Acute maanblindheid

Geplaatst: 16-06-21 12:40

Jeetje, wat een moeilijke keus zeg! Ik had zo gehoopt dat je beter nieuws zou krijgen $:\$
Ook ik ben wel benieuwd of er een erfelijke factor is, want volgens mij zou dat bij sommige vormen van maanblindheid wel kunnen meespelen en dat zou ik ook als fokker dan wel graag willen weten denk ik.

Heel veel sterkte met wat je ook beslist! :(:)

**Geplaatst**: 16-06-21 12:46

Geplaatst: 16-06-21 12:46

Ik zal even onze situatie schetsen, misschien helpt dat een beetje (in welke richting dan ook).
[***] is bij mij gekomen in 2011 toen hij plots blind was aan 1 oog en hierdoor weg moest van de manège wegens niet meer betrouwbaar (en dan via via via via is hij bij mij gekomen). Het plotse was het rare aan het verhaal en heb ik nooit begrepen, tot 2 jaar later bij mij precies hetzelfde gebeurde met zijn andere oog. Ik had de pony's in eigen beheer dus ging elke dag, en heb pas een probleem gezien toen hij bij het voeren niet meer van de weide naar de stal geraakte (hij moest daarvoor een hoek om en daar stond hij "vast"). Conclusie toen was dat het al te laat was, het oog was al verloren qua zicht. Dus ja, maanblindheid, asymptomatisch (zou vaker voorkomen bij Appaloosa-kleurige paarden heb ik later ontdekt). Heb nooit het idee gehad dat hij ook maar ergens last van had, en toch heeft hij waarschijnlijk steeds aanvallen gehad die het zicht hebben aangetast.

En toen begon het een beetje qua trail & error mbt de manier van huisvesten. Hij liep samen met mijn andere pony maar dat is altijd een haat/liefde-verhouding geweest dus ze weer uit elkaar gehaald. Na een aantal maanden verhuist omdat ik merkte dat hij 's avonds/'s nachts bang was en niet meer in de weide durfde, samen met wat andere dingen (lang verhaal, maakt niet uit). Daar ging hij 's nachts op stal en overdag met mijn andere pony in een paddock met hooi en een schuilstal. Ging in het begin super, tot het weer mis ging. Mijn andere pony is een beetje een rotzakje en dan helpt blind zijn natuurlijk niet. Stroomdraad overigens ook niet. Dus de paddock opgesplitst zodat ze elk hun eigen stukje hadden en dat ging een hele tijd goed. Het is 1x mis gegaan door de hoefsmid (ook weer een heel verhaal) en dan 1 keer door een onbekende oorzaak maar toen ging het wel goed mis. Hij is toen door de stroomdraad gegaan, tegen de betonnen muur van de mesthoop gebotst en heeft besloten dat er over kruipen de enige optie was .. hij is toen een stuk lager in (gelukkig) de mesthoop terechtgekomen. Ik was er niet bij maar het moet heel heftig geweest zijn. Toen heb ik ook echt getwijfeld wat ik moest doen .. Zo ging het wel goed, maar dat buiten staan .. en dat moet een paard toch kunnen.

Eventjes heb ik hem op stal gehouden en dan elke dag eruit om wat met hem te doen (grazen aan de hand ed) maar het bleek al snel dat dit geen oplossing was, hij werd heel vervelend en je moest echt opletten dat je de deur niet te ver open had voor je zijn halster aan had want hij zou op z'n eentje naar buiten vliegen ... Toen heb ik het even moeilijk gehad en kwamen er verschillende keuzes voorbij. Gelukkig heb ik geweldige staleigenaren die meedenken en eigenlijk alles prima vinden dus zodoende kreeg hij aan z'n schuilstal buiten een kleine uitloop met hekken, zonder stroom. Deze hekken heb ik overigens zelf aangeschaft maar was allemaal geen probleem voor de staleigenaren. Het was heel klein, maar voor hem blijkbaar genoeg om weer zichzelf te worden. 's Nachts ging hij dan nog op stal.
Toen zijn we met de hele stal verhuisd naar een andere locatie en nu staat hij nog steeds op dezelfde manier. Zijn stal is nu zijn schuilstal geworden, en daarrond staan hekken als paddock. Wel met beton omdat het anders echt niet te doen was qua modder, maar hij kan naar buiten, heeft daar zijn hooibak en waterbakken en kan wat rondwandelen + z'n schuilstal is er nog met lekker veel stro. Het lijkt heel weinig, en ik weet dat het voor sommigen niet paardwaardig is, maar hij lijkt gewoon echt gelukkig.

Wat in mijn ogen wel belangrijk is, en dat heb ik nog al gezegd is hoe het paard er zelf mee omgaat. [***] is een type dat uit zichzelf zowat nergens bang van is en als hij schrikt staat hij stil, of springt hij een pas opzij en dat is het. Mijn andere pony zou nooit een goede blinde pony zijn, die moet alles kunnen zien en als hij iets hoort wat hij niet ziet kan die echt in paniek geraken. Dus moest daar iets mee gebeuren dan wordt dat wel een ander verhaal ...
En natuurlijk jij als eigenaar. Hier heeft hij zijn basispaddock en als ik er ben dan doen we vanalles, hij kan loslopen in de binnenpiste, longeerpiste, buitenpiste (20x60) en lekker rollen. We gaan regelmatig wandelen en grazen, soms aan de hand, soms los (het ligt er aan welke weiden beschikbaar zijn, we hebben er die met hout zijn afgemaakt dus daar kan hij gewoon los, die met stroomdraad hou ik hem voor de zekerheid vast maar in principe kan hij daar ook los als alles rustig is). Ik heb er ook nog wel op gereden en ook buiten, maar hij is oorspronkelijk bij mij gekomen voor een goed pensioen dus dat was nooit de hoofdzaak. Neen, hij staat niet in een kudde op een grote weide, maar ik heb niet het idee dat hij daardoor ongelukkig is. Hij is sowieso meer een mensenpaard dan een paardenpaard, waarschijnlijk in zijn verleden nooit veel contact gehad met andere paarden (zijn jaren op de manège sowieso niet) dus dat zal ook meespelen.

Het is allemaal heel dubbel in zo'n situatie .. het paard, de eigenaar, de leefomstandigheden, andere omstandigheden. Er speelt zoveel mee dat het heel moeilijk is om zomaar een beslissing te maken. Die van jou is nog jong, maar heeft wel al een basisopvoeding achter de rug. Dat vind ik persoonlijk dan weer anders dan bv. een veulen wat blind geboren wordt en nog niks kent (zonder een oordeel te vellen over zo'n situatie want ik weet ook niet wat ik dan zou doen).

En sorry voor het lange verhaal

Maarja, 10 jaar .. dan heb je wel eens wat meegemaakt, hahaha.
Als je nog vragen hebt of wil weten hoe ik met bepaalde dingen omga dan staat mijn inbox ook altijd open.

**Geplaatst**: 16-06-21 12:50

Re: Acute maanblindheid

Geplaatst: 16-06-21 12:50

Nee zeg wat een vreselijke ellende. Y;(

ik wil je heel veel sterkte en wijsheid toewensen...

**Geplaatst**: 16-06-21 13:11

Re: Acute maanblindheid

Geplaatst: 16-06-21 13:11

Oh wat naar zeg... Sterkte! :(:)

Vraagje, moet het rechteroog er echt uit? Je schrijft at hij daarmee misschien nog licht en donker kan zien, maar geen pijn meer heeft, toch? Kan je het dan niet gewoon laten zitten; dan kan hij langs die kant misschien nog net een beetje zien dat hem kan helpen bij zijn oriëntatie.
Ik denk niet dat een blind paard geen paardwaardig leven kan lijden, maar het hangt van het paard en de omstandigheden af. Maar je kan maar een keer inslapen... Dus je kan altijd proberen hem mee naar huis te nemen en kijken of het lukt. Zolang hij geen pijn heeft, lijkt dat me zeker het proberen waard. Misschien kan je op voorhand ene lijstje maken met dingen waarvan je vindt dat hij ze moet kunnen om paardwaardig te kunnen leven. En dan na een aantal dagen/enkele weken evalueren wat hij allemaal wel of niet kan, aan de hand van de lijst. Misschien gaat het lukken, misschien niet, maar dat weet je natuurlijk pas als je het probeert.

**Geplaatst**: 16-06-21 13:44

Geplaatst: 16-06-21 13:44

Klinkt erg herkenbaar -O-

Veel sterkte TS!

Mijn paard heb ik toen in Utrecht laten inslapen. Ze gaven toen aan dat hij zeker veel hoofdpijn zou hebben (zijn oogdruk was ook verhoogd) en dat de ontsteking in dat oog waarschijnlijk naar buiten zou komen in de toekomst. Ik vond een volledig blind (en pijnlijk) paard niet eerlijk, zeker niet bij zijn type qua karakter. Houden van betekende voor mij toen ook loslaten.

Veel sterkte en wijsheid de komende tijd. Y;(

**Geplaatst door de TopicStarter** : 16-06-21 15:35

Re: Acute maanblindheid

Geplaatst door de TopicStarter : 16-06-21 15:35

Robin, wat verschrikkelijk. Als ik vraag of Dibbes pijn heeft kan de arts geen goed antwoord geven. Zijn oogdruk was ook verlaagd als ik het goed begrepen heb. Ik ga er morgen weer heen en zal dan weer proberen de arts te spreken. Hij belde zojuist en zei dat Dibbes het goed doet maar natuurlijk in een vreemde stal staat en hij zijn hoofd wel eens stoot.

Ik vind houden van ook loslaten. Zeker als er pijn in het spel is. Maar dat laatste is zo moeilijk te beoordelen..

goldyc: ik weet niet of rechts er perse uit moet direct. Links zou wel moeten. Maar omdat een aanval van maanblindheid steeds terugkomt is het dan wel wachten op een nieuwe aanval.

**Geplaatst**: 16-06-21 15:46

Re: Acute maanblindheid

Geplaatst: 16-06-21 15:46

Voor wat het nu waard is, wij hebben onze merrie van 23 vorig jaar laten opereren en het rechteroog laten weghalen ivm glaucoom en immuungerelateerde keratitis. Daar is ze enorm van opgeknapt en dat gaat fantastisch. Ze heeft wel met enige regelmaat (~4 maanden) ook links een aanval van keratitis maar met cyclosporine (krijgt ze sws permanent) en dexa is dat goed controleerbaar. Maar een tweede oog verwijderen is voor ons geen optie.
Wij hebben erg goede ervaringen met Anne Brunott ( https://brunott.biz/ ), ze zit net ten zuiden van Utrecht.

Heel veel sterkte, wat een rot situatie!

**Geplaatst**: 16-06-21 15:57

Re: Acute maanblindheid

Geplaatst: 16-06-21 15:57

Ik kom dit topic tegen en vind het eerlijk gezegd wel moeilijk om te lezen

Ik ben meteen met bloedspoed naar Utrecht gestuurd. Ik heb er niet eens over gedacht om zelf iedere twee uur te gaan druppelen. (de dierenarts raadde het ook niet aan.)Ik woon een uurtje van Utrecht af.

Wat een vreselijke uitkomst, ik wens je heel veel sterkte, voor mij is een blind paard een nogo. Het paard is van zijn zicht afhankelijk als vluchtdier. Hoe kun je dat paardwaardig maken. Ik snap dat er mensen zijn die blinde paarden hebben en andere ervaringen hebben maar ik ga het mijn paard niet aandoen mocht het zover komen.
Zij is net 5 net als jouw paardje Flux.
Met mijn paard gaat het goed, ik ben nu nog twee keer per dag aan het druppelen en mag vrijdag naar een keer per dag. En dan maar hopen dat het een eenmalig iets was.

**Geplaatst**: 16-06-21 16:11

Re: Acute maanblindheid

Geplaatst: 16-06-21 16:11

Jeetje Justkid, ik schrik heel erg van je bericht. Sterkte meid met Elsie, dit wist ik niet.

**Geplaatst**: 16-06-21 16:25

Geplaatst: 16-06-21 16:25

Wat vervelend,zeker bij 2 ogen....
Maanblindheid zal altijd met aanvallen komen. Zand, stof, wind, zoiets kan ineens dat oog irriteren waardoor weer een aanval plaats vindt. Een goed masker is een must...dagelijks,ook in de winter met bewolkt weer of regen. Atropine verwijd de pupil waardoor zonlicht pijnlijk is aan dat oog. Maamblind oog implodeert op een gegeven moment, het oog wordt steeds kleiner en verschrompelt als het ware. En dat geeft pijn.

Misschien heb je wat aan mijn link https://www.bokt.nl/forums/viewtopic.php?f=3&t=1628771&hilit=Shandy+atropine

De shet werd na het 2e jaar na het implantaat alsnog geheel blind aan 1 oog en we hebben die alsnog laten verwijderen. Hij heeft nergens last van en gedraagt zich als iedere andere pony op de wei en in de stal. Ook met transport.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 16-06-21 16:46

Geplaatst door de TopicStarter : 16-06-21 16:46

justkid schreef:
Ik kom dit topic tegen en vind het eerlijk gezegd wel moeilijk om te lezen
Ik ben meteen met bloedspoed naar Utrecht gestuurd. Ik heb er niet eens over gedacht om zelf iedere twee uur te gaan druppelen. (de dierenarts raadde het ook niet aan.)Ik woon een uurtje van Utrecht af.

Wat een vreselijke uitkomst, ik wens je heel veel sterkte, voor mij is een blind paard een nogo. Het paard is van zijn zicht afhankelijk als vluchtdier. Hoe kun je dat paardwaardig maken. Ik snap dat er mensen zijn die blinde paarden hebben en andere ervaringen hebben maar ik ga het mijn paard niet aandoen mocht het zover komen.
Zij is net 5 net als jouw paardje Flux.
Met mijn paard gaat het goed, ik ben nu nog twee keer per dag aan het druppelen en mag vrijdag naar een keer per dag. En dan maar hopen dat het een eenmalig iets was.

Niemand heeft me met spoed doorverwezen. Of überhaupt besproken dat ik beter naar Utrecht kon gaan. Dat bracht ik na een paar dagen zelf op omdat ik de schade wilde weten. Achteraf oerstom natuurlijk. Al kunnen we niet weten of hij die extra aanval ook niet in Utrecht had gehad.

Fijn dat het met jouw paard beter gaat! Ik duim voor je dat het bij die ene keer blijft.

Morgenochtend zie ik hem weer iig. Ik kon zelf nog niet de euthanasie plannen. De arts is in de ochtend nog beschikbaar dus kan nog met hem overleggen.

**Geplaatst**: 16-06-21 17:00

Geplaatst: 16-06-21 17:00

Flux schreef:
Niemand heeft me met spoed doorverwezen. Of überhaupt besproken dat ik beter naar Utrecht kon gaan. Dat bracht ik na een paar dagen zelf op omdat ik de schade wilde weten. Achteraf oerstom natuurlijk. Al kunnen we niet weten of hij die extra aanval ook niet in Utrecht had gehad.

Helemaal niet oerstom. Je hebt echt geen idee op het moment dat je zoiets voor het eerst meemaakt. En al helemaal niet in de vorm die jouw paardje heeft.

Ik heb het eerder meegemaakt met mijn paard. Die had een herpes gerelateerde uveitis. En hebben we best lang buiten de deur kunnen houden. Hij had een ander probleem waardoor we hem hebben moeten laten inslapen. We hebben omdat het weideseizoen begon en mijn dochter niet meteen afscheid kon nemen hem nog op de wei gezet. Omdat het daar lastig was om een kap op en af te doen, stond hij zonder kap. En toen kreeg hij het terug. En toen hebben we sneller het besluit genomen om te laten inslapen. De DA zegt dat er geen direct verband heeft met UV licht, maar ik denk echt van wel.
Toen kreeg onze huidige merrie ook uveitis. Ik dacht echt nee... niet weer. Sinds de eerste, History, letten we altijd goed op de ogen. Waar een ander niet ziet dat er iets mis is (de staleigenaar waar mijn merrie toen op de wei stond) zagen wel het wel. We kwamen daar vrijwel dagelijks, gelukkig en waren er snel bij. Daarom was het ook snel over. Ik denk dat het bij haar toch trauma gerelateerd was, want ze had een ontvelling boven haar oog. Geen maanblindheid dus. Maar bij de eerste was dat wel het geval. Toch altijd maar wel op de wei een kap op.

**Geplaatst**: 16-06-21 17:25

Geplaatst: 16-06-21 17:25

Oh Flux ik vind het zo erg.
Ik had ook geen idee, Ik schrok er ook heel erg van dat ze me zo met spoed doorstuurde.
Elsie heeft er een week gestaan, ze hebben 4 dagen om de twee uur gedruppeld dag en nacht, dat had ik ook nooit zelf kunnen doen, daarna ging het naar 6 keer en pas toen het druppelen naar 4 keer ging mocht ik haar ophalen.
Het verbaast me wel een beetje hoe verschillend er door dierenartsen wordt gehandeld.
Mijn dierenarts is net geweest, het ziet er goed uit. ze moet alleen nog wel veel langer haar afgedekte vliegenmasker op omdat de pupil nog niet echt reageert op licht, de atropinedruppels zijn nog niet uitgewerkt.

@babootje ik denk ook dat er wel direct verband is met UV licht zeker als ze al eens zo'n aanval hebben gehad.

Maar Flux aan twee ogen is ook wel het ergste scenario en dat het zo verschrikkelijk snel kan gaan, dan lijkt het me ook haast onmogelijk om daar op tijd bij te zijn.

Afbeelding

Zo haalde ik Elsie destijds uit de wei. En heb toen meteen de dierenarts gebeld.

Afbeelding

En zo gaat ze nu door het leven als piraat 8-)

**Geplaatst**: 16-06-21 17:37

Re: Acute maanblindheid

Geplaatst: 16-06-21 17:37

Jeetje wat heftig, als naamgenoot van Vu voelt het toch erg dichtbij.
Ik wil je veel wijsheid en sterkte wensen voor de komende tijd.

**Geplaatst**: 16-06-21 17:45

Geplaatst: 16-06-21 17:45

Zo geblindeerd ging mijn shet ook door het leven. Maar maanblindheid is pijnlijk. Atropine veroorzaakt een verwijde pupil waardoor licht erg pijnlijk is. Met die kap voorkom je veel ellende inderdaad maar op den duur verschrompelt het oog en is de pijn blijvend. Dan rest slechts een beslissing om het oog er uit te laten halen. In de eerste 2 jaar is de kans op maanblindheid aan het 2e oog het grootste. Daarna neemt dat risico af las ik destijds in een wetenschappelijk stuk.

Laatst bijgewerkt door Bravura op 16-06-21 18:02, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 16-06-21 17:57

Re: Acute maanblindheid

Geplaatst: 16-06-21 17:57

Dat hoeft niet altijd he dat het oog verschrompeld, pas wanneer ze een nieuwe aanval krijgt kan dat gebeuren.

**Geplaatst**: 16-06-21 18:01

Geplaatst: 16-06-21 18:01

Zo zag het er bijvdie van mij nog niet uit. Die had echt een lichte zwelling en knipperde met het ene oog ook wat meer als het andere. Paarden knipperen normaal gesproken met beide ogen tegelijk. Maar het is dat je het een x mee maakt en al ziet dat t geen vliegen zijn ofzo.

**Geplaatst**: 16-06-21 18:02

Geplaatst: 16-06-21 18:02

justkid schreef:
Dat hoeft niet altijd he dat het oog verschrompeld, pas wanneer ze een nieuwe aanval krijgt kan dat gebeuren.

Dat gebeurt te vaak na enkele jaren...

**Geplaatst**: 16-06-21 18:18

Geplaatst: 16-06-21 18:18

Bravura schreef:
justkid schreef:
Dat hoeft niet altijd he dat het oog verschrompeld, pas wanneer ze een nieuwe aanval krijgt kan dat gebeuren.

Dat gebeurt te vaak na enkele jaren...

Bij die van mij tijdens de 2e aanval, enkele maanden daarvoor had hij de eerste aanval..

**Geplaatst**: 16-06-21 19:08

Re: Acute maanblindheid

Geplaatst: 16-06-21 19:08

Och, wat ontzettend rot. Zoiets verwacht je niet. Zo moeilijk om te weten wat het beste is.

Heel erg veel sterkte!!

**Geplaatst**: 16-06-21 22:38

Re: Acute maanblindheid

Geplaatst: 16-06-21 22:38

Oh wat naar zeg!
Mijn ervaring is na oog verwijderen dat onze pony er enorm van opknapte. Had toen geen aanval, maar desondanks achteraf toch wel pijn/hoofdpijn, waarschijnlijk door de verlaagde oogdruk.
Ik wilde je dat toch wel meegeven voor je beslissing, wat die ook gaat worden.
Heel veel sterkte!

**Geplaatst**: 16-06-21 22:45

Geplaatst: 16-06-21 22:45

justkid schreef:
Ik kom dit topic tegen en vind het eerlijk gezegd wel moeilijk om te lezen
Ik ben meteen met bloedspoed naar Utrecht gestuurd. Ik heb er niet eens over gedacht om zelf iedere twee uur te gaan druppelen. (de dierenarts raadde het ook niet aan.)Ik woon een uurtje van Utrecht af.

Wat een vreselijke uitkomst, ik wens je heel veel sterkte, voor mij is een blind paard een nogo. Het paard is van zijn zicht afhankelijk als vluchtdier. Hoe kun je dat paardwaardig maken. Ik snap dat er mensen zijn die blinde paarden hebben en andere ervaringen hebben maar ik ga het mijn paard niet aandoen mocht het zover komen.
Zij is net 5 net als jouw paardje Flux.
Met mijn paard gaat het goed, ik ben nu nog twee keer per dag aan het druppelen en mag vrijdag naar een keer per dag. En dan maar hopen dat het een eenmalig iets was.

Hier staan ze aan huis en heb ik wel zelf gedruppeld, in het begin om de 2 uur, ook 's nachts. Op zich is dat niet iets dat alleen op de kliniek kan.

In reactie op anderen, weet even niet wie: ik ben er ook van overtuigd dat direct uv licht het kan triggeren en de veearts hier (Bodegraven) ook. Die gaven ook het advies om haar een goed uv werend masker op te doen.
Met atropine is licht sowieso een no go omdat de pupil niet kan samenknijpen..

**Geplaatst**: 16-06-21 23:41

Geplaatst: 16-06-21 23:41

Ik val zo halverwege in, wat een nachtmerrie moet dit voor jou zijn... Heel veel sterkte en wijsheid gewenst :(:)

**Geplaatst**: 17-06-21 11:22

Re: Acute maanblindheid

Geplaatst: 17-06-21 11:22

Jeetje TS wat een ontzettend naar bericht.

Ik kan je alleen maar heel veel sterkte wensen.
Hopelijk kun je nog een tijdje van je maatje genieten, 4 is echt veel te jong