Moderators: C_arola, Essie73, Coby, balance, Firelight, Dyonne, Neonlight, Sica, NadjaNadja
manubres schreef:Ik heb trouwens mijn paard een paar keer laten behandelen bij (cranio sacraal therapie) https://www.facebook.com/devlinstherapie/
Het heeft enorm geholpen. Zij helpt een paard energetisch weer in balans te komen. Toen ze mijn merrie ging behandelen werd mijn merrie ineens heel boos. Ik zei: wat gebeurt er? Ze zei: Er zit zoveel boosheid in dit paard opgeslagen, dat komt er allemaal uit. Het heeft echt geholpen. Na een paar behandelingen was ze veel toegankelijker.
Brainless schreef:Je zou contact op kunnen nemen met Annemarie van der Toorn.
Als er iemand is, is zij het (en haar team) om het paard weer zelfvertrouwen te kunnen geven.
Dit is nl echt een geval voor een zeer professioneel persoon die al veel moeilijke gevallen heeft meegemaakt.
superpony schreef:Wij hebben een soortgelijke situatie gehad. Kochten een paard, goedgekeurd, jong, dus moet goed zijn. Hij was super lief, maar had wel wat dingetjes. Dan denk je; hengst, jong, hoort erbij.
We zaten op de goede weg, dus dan denk je dat het goed gaat. Hij was redelijk stabiel en wat hij deed schaarde we altijd onder jong en hengst.
Toen we hem verder wilden opbouwen kwam hij soms in verzet. Dat was soms best heftig.
Ik wilde met balkjes gaan werken en hij reageerde daar wat vreemd op, dus echt stap voor stap gewerkt, maar elke keer leek ik weer 10 stappen terug te moeten doen.
Hij kon met andere paarden, maar kon zo van heel lief, naar bijten omslaan. Weer geef je dan het hengst zijn de schuld.
Uit het niks kwam een flinke rodeo met rijden en viel mijn man echt heel lelijk en hard. Daarop weer wat stappen terug en willen opbouwen, maar werd wat moeizamer.
We hebben hem daarna uit handen gegeven en daar was hij braaf, maar wel wisselend qua gedrag. Daarop hebben we hem ergens in de verkoop gezet en laten castreren.
Heel even leek alles beter te gaan en hebben we hem toch opgehaald.
Alles ging best oke, maar naar andere paarden bleef hij heel wisselend. In het bos rijden ging best goed, dus komt wel goed dachten we.
Ik nam hem vaak mee en het begon op te vallen dat hij bijv echt niet over een tak kon stappen. Ik dacht gelijk weer aan de balkjes.
We hadden de groep in 2en en hij stond met de merrie. Heel lief tot iemand langs liep, dan viel hij vreselijk aan.
Hij begon wat af te vallen en liep soms best typisch. Er waren inmiddels wel foto's van zijn rug gemaakt, omdat ik daar zocht. Ook naar pssm en dergelijke gaan denken en kijken. Was zogenaamd n/n op pssm1, maar dat geloofde ik niet meer.
Toen kwam de veearts van stal en liet ik het zien. Toen deden we wat klinische tests en had hij een vreemde reactie op plekken in de hals.
Daarop zijn we de gehel hals op de foto gaan zetten en zagen we daar afwijkingen bij een aantal wervels. Hij is besproken door een groep artsen en die hadden het ook nog nooit gezien, incl de klinische reactie.
Ben helaas dat filmpje kwijtgeraakt met crash van oude telefoon.
We vermoeden dat bepaalde houdingen hem zeer deden waarop hij dan bijv niet het hooi kon eten en zijn pijn uitte naar de andere paarden.
Op dat moment de merrie ook weer bij de rest ernaast gezet omdat hij haar dwars door de dekens heen tot bloedens aan toe had gebeten.
Waar hij doorgaans echt heel lief was.
Hij was pas 7 en wegzetten zou dus ook geen optie zijn en alle veeartsen waren het er over eens, dat dit niet te verhelpen was. Daarop is hij ingeslapen.
Ik had hem vast en kon hem vasthouden, maar veearts kon niet eens meer in de buurt komen. Inslapen duurde echt lang.
Wij zijn tussendoor bij een alternatieve arts geweest die hem nog heeft geholpen met acupunctuur en kruiden, wat hem echt even heeft verlicht. Maar het is soms echt een zoektoch, dus daarom zou ik niet meer zeggen dat het niet iets fysieks is. Je kan bijna nooit alles uitsluiten als je som niet weet waar je moet zoeken.
Wij zijn dus 3 jaar bezig geweest en hebben ook in verhouding weinig plezier gehad, weinig kunnen rijden etc.
Je zag duidelijk dat dit paard echt een goed hart had. Maar ergens was ik blij en opgelucht dat we erachter kwamen dat hij echt pijn en beperkingen had.
*Als je nog wel ergens hoop hebt, zou ik zeggen; Kijk naar een goede trainer en haal hem weg uit zijn situatie, neem afstand en laat een ander ermee werken en beoordelen.
Niet omdat jullie het niet weten of kunnen, maar blanco erin kan voor het paard werken of voor jullie bevestiging zijn dat je alles hebt geprobeerd en dit paard nooit normaal zal functioneren.
manubres schreef:Wat een triest verhaal superpony. Maar geeft wel aan dat een paard meestal (en misschien wel altijd) een reden heeft voor zijn gedrag. Maar dat een ander je paard altijd beter kan beoordelen ben ik het niet mee eens. Heb mijn vorige paard ook weggebracht omdat hij nooit voorwaarts was/wilde. Daar is hij er even doorheen gereden, niks aan de hand werd gezegd. Terwijl ik er toch andere gedachtes over had. Uiteindelijk kapotte nekband en kissing spines gevonden.
Caaatje schreef:Zoek ECVM en Sharon May Davis even op. Het is nog heel onbekend maar in dissecties is nu duidelijk aan het worden dat enorm veel paarden hier last van hebben. Dit brengt je paardje niet terug natuurlijk maar misschien haal je er wel wat afsluiting en kennis uit die de dierenartsen je niet konden geven
superpony schreef:manubres schreef:Wat een triest verhaal superpony. Maar geeft wel aan dat een paard meestal (en misschien wel altijd) een reden heeft voor zijn gedrag. Maar dat een ander je paard altijd beter kan beoordelen ben ik het niet mee eens. Heb mijn vorige paard ook weggebracht omdat hij nooit voorwaarts was/wilde. Daar is hij er even doorheen gereden, niks aan de hand werd gezegd. Terwijl ik er toch andere gedachtes over had. Uiteindelijk kapotte nekband en kissing spines gevonden.
Ik ga er altijd vanuit dat alles een reden heeft. Maar je hebt geen rontgen ogen en paarden hebben soms ook een verleden, dus het is een breed pakket en je bekijkt alles, probeert diverse dingen en soms is het makkelijker en soms is het echt zoeken en puzzelen.
Ik bedoel ook niet dat een ander het beter kan beoordelen. Maar als je er dicht bovenop zit, je bent al lang bezig en hebt een emotionele band met het paard, kan het soms echt helpen dat een ander er een frisse blik op werpt, Dat is geen wedstrijd wie er beter in is of het beter kan.
Ik heb veel paarden ervaring, maar mijn eigen paarden zijn toch anders dan die van anderen of voorheen van klanten.Caaatje schreef:Zoek ECVM en Sharon May Davis even op. Het is nog heel onbekend maar in dissecties is nu duidelijk aan het worden dat enorm veel paarden hier last van hebben. Dit brengt je paardje niet terug natuurlijk maar misschien haal je er wel wat afsluiting en kennis uit die de dierenartsen je niet konden geven
Heb het zitten lezen. Het zou erop kunnen lijken, maar heel veel herken ik ook niet. Kan het eens naar de veearts toen ( vorige woonplaats ) sturen. Gezien zijn werkgroep denk ik haast wel dat dit naar boven was gekomen toen ze hem bespraken, incl klinisch beeld op film en de rontgen.
Caaatje schreef:Nee het is nog bijna volledig onbekend omdat het heel moeilijk is om die wervels in de juiste hoek op foto te krijgen. Op Spotify is er een podcast specifiek over deze malformatie van de paardenpodcast
LDRD schreef:Ik lees even mee, wellicht dat er voor mijn merrie nog goede tips voorbij komen.
Wel ben ik even benieuwd naar wat je omschrijft met betrekking tot de hoefsmid. Jij fopt hem door te doen alsof jij met hem bezig bent. Ik vraag me af hoe je dat precies doet. Het lijkt mij dat jij en de smid elkaar dan behoorlijk in de weg staan? Zou je mij dat eens nader willen uitleggen, eventueel in een PB?