Bokt.nl

**Geplaatst**: 20-07-19 17:21

Geplaatst: 20-07-19 17:21

Wat ik zou doen? De factuur betalen en vanaf nu met een andere dierenarts in zee gaan.
En dat zelfs zonder heel het verhaal van de rug in overweging genomen, 80 euro voor een inenting is veel.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 20-07-19 17:21

Geplaatst door de TopicStarter : 20-07-19 17:21

Cowgirl schreef:
Heleennn schreef:
Mijn paard kan moeilijk zijn bij de DA, net als veel andere paarden. Als je dat goed aanpakt, zoals alle voorgaande DA’en die mijn paard behandeld hebben, is er geen probleem. Ze is in de 7 jaar dat ik haar heb altijd halfjaarlijks geënt en dat was nooit een probleem buiten wat wriemelen en trekken. Dat staat ook duidelijk in de OP, het idee dat het een gestoord wild beest is klopt niet echt. Dat is pas gekomen bij deze DA. Vandaar mijn frustratie.

Waarschijnlijk een beetje aarzelende DA in combi met de lucht die ze altijd mee nemen

Ik heb dat ooit eens met mijn haflinger gehad. Die was al een beetje een pieperd geworden na het zetten van de chip. Toen kwam er een vrouwelijke DA die net ff twijfelde en toen lukte het bijna ook niet.
DA die erna kwamen en niet twijfelde hadden er geen problemen mee. Soms gingen zo snel dat het paard het niet eens door had.

Maar als de volgende keer weer die zelfde DA komt geef die spuit dan gelijk maar aan je stalgenoot of doe het zelf. Niemand heeft er wat aan als er gewonden vallen en blijkbaar lukt het zo wel.

Ja klopt, zo is dat. Ik heb inderdaad het gevoel dat de DA bang is voor mijn paard, dat begrijp ik wel, maar dan heeft het ook geen zin meer om door te blijven gaan tot er opnieuw ongelukken gebeuren. Hij had bij de laatste enting meerdere kansen om te prikken op momenten dat ze rustig stilstond maar greep die kansen niet, dat deed de andere man wel en dan lukte het meteen.

De vraag over ontstekingsremmers: het leek mij vrij duidelijk in de OP dat ik bij dezelfde DA de medicatie heb gekocht. Dit is ook apart gefactureerd naast de enting en rug. Dus daar lijkt mij geen verwarring over te zijn. Tot zolang ik de DA te pakken heb gekregen (al een aantal keer geprobeerd maar geen succes, het is tenslotte weekend en ik ga het maandag opnieuw proberen zo dringend is het niet) ga ik er vanuit dat het inderdaad een miscommunicatie is tussen assistente en DA. Dat zal dan wel duidelijk worden.

**Geplaatst**: 20-07-19 18:12

Geplaatst: 20-07-19 18:12

Devitootje schreef:
Kuggur schreef:
Het is een probleempaard. Waaróm het een probleempaard is, is een andere vraag.

Het is een paard met een probleem (in dit geval voor een bepaalde DA). Dat is iets heel anders dan een probleempaard - als ze al bestaan.

Juist ja! Alleen zou ik zeggen dat het probleem voor het paard deze DA is.

Maar waarom dat dan meteen een probleem paard maakt weet ik niet.

En als ik vaccinaties/spuiten eng zou vinden ben ik toch ook niet meteen een probleem mens?

dan heb ik gewoon een angst voor spuiten. Maar dat paard is een probleem paard

**Geplaatst**: 20-07-19 19:23

Geplaatst: 20-07-19 19:23

Mooie vergelijking Maartje!

We hebben het wel over een paard wat achterover slaat he...

Als jij door jouw angst een gevaar word voor de dokter die jou moet prikken, dan ben jij ook een ' probleemmens' vrees ik

Ik vermoed zomaar dat wanneer de naalden bij jou in het rond vliegen je ook verzocht word daar eerst aan te werken voordat je je volgende enting komt halen

En ach, probleempaard, paard met een probleem. Vergeef me de termen, jouw paard heeft een probleem. Dat is de juiste verwoording.En daar moet je als eigenaar aan werken.

Ik vind gek dat er dan gesproken word over een ' te twijfelende DA' of een ' bange DA' , het is niet de taak van de DA om jouw paard op te voeden. En als die DA zijn been breekt omdat hij er onder ligt is hij wel de pisang, dus ik zou ook voorzichtig zijn als DA zijne.

Als staat de DA er 10 minuten de vogeltjesdans omheen te doen voordat hij prikt bij wijze van spreken...Dat zou een paard toch moeten kunnen?

En nee, niet alle paarden kunnen dat, maar dan baal ik daarvan. Dan baal ik van het feit dat een behandelaar een groter risico loopt om mijn paard te behandelen. En dan zou ik blij zijn dat iemand dat alsnog wil doen

.

**Geplaatst**: 20-07-19 19:54

Re: Verwonding door DA, wat nu? Factuur betalen?

Geplaatst: 20-07-19 19:54

Ts had bij de DA ook aan kunnen geven dat ze het genoeg vond voordat het mis ging. Daar heeft zij als eigenaar alle recht toe naar ze heeft het ook laten gebeuren.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 20-07-19 20:10

Geplaatst door de TopicStarter : 20-07-19 20:10

belle_boef schreef:
Ts had bij de DA ook aan kunnen geven dat ze het genoeg vond voordat het mis ging. Daar heeft zij als eigenaar alle recht toe naar ze heeft het ook laten gebeuren.

De DA was zeker wel van plan om verder door te gaan, ik heb toen gezegd dat de andere man moest enten en niet de DA. Dus dat ik het heb laten gebeuren is een ongelukkige uitspraak, alsof ik mijn paard bewust zichzelf laat bezeren. Het is allemaal makkelijk praten voor mensen die de situatie niet kennen om in een topic als dit te (ver)oordelen maar daar gaat het eigenlijk helemaal niet om. Hoe het allemaal precies gelopen is tijdens het enten en hoe het paard zich gedroeg is iets wat enkel ik, de DA en de mensen op stal weten. De rest zijn dus aannames die ook niet kloppen. Ik deed mijn verhaal om te horen hoe anderen er over denken dat de kost voor de rug aangerekend werd. Verder ga ik er ook niet meer op in, ik neem contact op met de DA en schakel over naar een andere DA.

Laatst bijgewerkt door Heleennn op 20-07-19 20:16, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 20-07-19 20:16

Geplaatst: 20-07-19 20:16

Ruitje, ik zal het mijn pony vertellen dat ze eerst de vogeltjesdans moeten kunnen doen.

Die is t niet eens hoor, en ik mezelf prik 3x per dag en daarbij 2x per week intraveneus.
Ik ben van de categorie geef mij de enting maar en dan prik ik m er onverwachts in.
Dan kijk je hem daarna maar na maar dan zit hij er vast in.
Mijn pony was bij aankoop 15 en ik ken zijn hele verleden, hij is altijd moeilijk geweest aldus de fokkers waar hij 13 jaar gewoond heeft.
Hij is ook 1x gehecht bij eigenaar 2, en toen hebben ze hem volop geslagen om te kunnen sederen is mij verteld.
Als dat al geen indruk maakt, ik kies voor sederen met pasta en accepteren dat hij het vreselijk vind.
Nu als de dokter komt wankelt hij al, zonodig duwen we hem tegen de wand en spuiten wat bij en dan is er rust.
Gevolg is dat mijn pony met de tandarts en sederen steeds makkelijker word.
De aanpak werkt heel goed en zijn gedrag bij de dierenarts gaat elke keer beter.
Ze belonen hem ook de hemel in als hij braaf is, maar ze trutten niks, doen ze goed!
Ik laat ze voor als ze voor iets komen waarvoor ik niet sedeer ook snoepjes geven.
Ze doen hun best om hem te leren dat ze hem niet opeten, maar het blijft een eigenzinnig portret waar elke dierenarts om moet lachen.
Ondanks zijn vreselijke gedrag als we niet opletten qua aanpak smelten ze toch allemaal.

Maargoed ik neem dus maatregelen.
Tis een super, superlief beest maar de dierenarts is zijn grootste vijand en rent hij heeeel hard voor weg als hij kan.
De dierenartsen die ik heb zijn van mening dat pony’s anders zijn dan paarden.
Dat je met die ukkies niet moet willen vechten en ze meer in hun waarde moet laten als een paard.
Ze vinden mijn methode met sederen voor iedereen fijn, en zeker ook voor mijn pony.
Tis geen rotbeest, hij is echt bang.

Mooi voorbeeld is dat hij elke zes maanden naar de tandarts moet.
Dikke tong, propvol mondje geeft snel plekjes op zijn tong van scherpe randjes.
De dierenarts kan niks met hem, ik kan hem een mondklem indoen en nakijken.
Voor randjes weghalen sedeer ik voor nog geen kwart van wat de dierenarts doet, puur zodat hij zijn tong rustiger houdt.
Dat doe ik tussendoor nu dus zelf, het is dus niet de behandeling maar de dierenarts die eng is.
Als ik zo niet capabel was hem te handelen had ik ook niet zelf zijn gebit bij kunnen werken.
Toch blijft de dokter stom aldus pony.

**Geplaatst**: 20-07-19 21:29

Geplaatst: 20-07-19 21:29

Ik ben sowieso al blij met 'mijn' dierenartsen, maar als ik de verhalen en meningen hier zo lees dan helemaal. Ik had ook een zogenaamd probleempaard alleen maakten de dierenartsen hier geen probleem van. Zij klapte bij de dierenarts ook achterover door angst en door haar ataxie. Dierenarts zou haar onderzoeken en maakte net even een te abrupte beweging, paard schrok en klapte achterover. Hij heeft staan vloeken... Op zichzelf. "Ik weet toch hoe dit paard is waarom let ik nu niet even beter op". Het heeft een flinke tijd geduurd voordat we haar weer overeind hadden omdat er eerst een buurman met een tractor moest komen. Dierenarts is er al die tijd bijgebleven. Die tijd stond ook vermeld op de factuur maar zonder bedrag omdat hij het zijn schuld vond. Ook de metacam die ik kreeg was voor zijn rekening.
Paar jaar later moest paard geënt. Ging altijd zonder problemen wanneer het op 'onze' manier ging, paard in de bak met achterhand tegen bakwand en dierenarts kwam pas in actie als ze van mij een seintje kreeg.
We gingen altijd met een grote groep tegelijkertijd en hadden altijd dezelfde dierenarts. Toen zij een keer verhinderd was had ze haar collega al ingeseind dat er een geval apart bijzat, maar als hij het deed zoals de eigenaar aangaf dan was er geen enkel probleem. Helaas heeft hij deze raad niet opgevolgd want hij vond het maar onzin dat getuttel met een paard. Hij kon daardoor niet bij m'n paard in de buurt komen dus heb ik meteen gezegd dat hij het verder ook maar niet hoefde te proberen. Ik zou wel een nieuwe afspraak maken. Vaste dierenarts kwam en het enten was zo gepiept. Ik heb de voorrijkosten niet hoeven betalen toen zij nu voor mij alleen kwam, terwijl ik dat geen enkel probleem had gevonden. Zij vond echter dat ik geen extra kosten hoefde te maken omdat haar collega niet heeft willen luisteren.
Het kan dus ook anders met probleempaarden gelukkig.