Bokt.nl

**Geplaatst**: 26-06-19 08:42

Geplaatst: 26-06-19 08:42

Skippy01 schreef:
Is het puur dat ze niet meer gereden/ getraind kunnen worden, maar niet dat ze pijn hebben: dan zullen de meesten niet willen inslapen.

Niet gereden kunnen worden en geen pijn (en ik breid het uit tot beperkingen, dat is wat ruimer): dat lijkt mij eigenlijk een theoretisch iets.

Wat zou daar onder kunnen vallen?

Artrose? Nope, dan mankeert het paard echt iets wat ook nog eens progressief is en pijn geeft (ook al toont een paard het niet in de wei)
Chronische peesproblemen, HKO? Nee, geeft ook onbelast pijn, ook al toont het paard het niet.
COPD? Ook niet. Eveneens progressief en geeft ook onbelast benauwheid
Cushing/PPID? Indien behandeld is dat geen reden tot niet meer rijden, indien onbehandeld heeft het paard wel degelijk klachten. Als je daar het geld niet voor (over) hebt, is inslapen echt een reeele optie voor een DA.
Chronisch hoefbevangen (al dan niet door PPID): uitermate pijnlijk en progressief.

En wat is het alternatief als een DA nee zegt in bovenstaande voorbeelden? Paard verdwijnt de handel is, of, nog erger, paard wordt gewoon niet meer verzorgd. Beetje DA weet dat de handel niet in het belang van een chronisch ziek paard is.

**Geplaatst**: 26-06-19 12:15

Re: Hoe vertel je de dierenarts dat het genoeg is?

Geplaatst: 26-06-19 12:15

@ibbel, ik durf het zo niet direct te zeggen, bij welke situaties dat zo is... wij hebben op stal veel niet-meer-getrainde oudjes staan, die met ppid staan vooral, maar ook gewoon echt oudjes waar een ruiter als tiener uitgegroeid is en die de ruiter nooit verkocht heeft, maar die dus al vanaf hun 20e met een soort gezond vroeg pensioen staan en nu 30+ zijn en nog rondlopen. Maar ook die krijgen op den duur kwaaltjes... vorig jaar eentje ingeslapen bij ons, beestje was 39, had ppid en kreeg daar wat andere kwaaltjes bij. Toen een van die kwaaltjes werd dat hij zo stijf werd dat hij niet meer fijn kon grazen, heeft de eigenaar besloten tot inslapen over te gaan. Tot op dat moment was hij - voor zover wij konden inschatten allemaal - pijnvrij geweest, maar wel al even met pensioen.

**Geplaatst**: 26-06-19 12:31

Geplaatst: 26-06-19 12:31

He,

Wat moedig om dit onderwerp bespreekbaar te maken. Onze veearts is helemaal niet moeilijk met inslapen. Ook niet onnodig hoor, maar ze hebben bij ons een (boeren instelling). Een paard is gezond... of niet. En als eigenaar voel je wanneer het tijd is. Als je paard niet meer happy is, dan mag je gerust kiezen om te stoppen.

Sterkte

**Geplaatst**: 26-06-19 12:33

Geplaatst: 26-06-19 12:33

Maar ponies waar de ruiter uitgegroeid is, zijn geen ponies die niet bereden kunnen worden. Op het moment dat je besluit: mijn paard kan niet meer bereden worden, doe je dat omdat-ie klachten heeft. Stijfheid, net niet helemaal rad, allemaal dingen die beteken dat je paard iets mankeert. Ook een paard van 30 kan nog bereden worden als-ie verder goed is.

Dat je zelf vindt, OK, jij mag met pensioen nu je 20-25-30 bent, is een ander verhaal. De aanname was: een DA slaapt geen paard in dat 'alleen maar niet meer bereden kan worden maar wel pijnvrij is'. Die combi bestaat imo domweg niet. Daar zijn paarden iets te dure grasmaaiers wordt, je hebt ze normaalgesproken toch echt om er iets mee te doen.

**Geplaatst**: 26-06-19 12:41

Geplaatst: 26-06-19 12:41

Ibbel schreef:
Daar zijn paarden iets te dure grasmaaiers wordt, je hebt ze normaalgesproken toch echt om er iets mee te doen.

Dat is ook wel een beetje een aanname... ik sta op zo'n (héle vreemde

) stal waar van de 35 paarden er maar ongeveer 15 op regelmatige basis gereden / gelongeerd / gegrondwerkt / gemend worden. De rest staat echt dure grasmaaier te zijn, en poets/knuffelmaatje

De groep mensen die er alleen mee wandelt groeit in z'n algemeenheid zelfs gestaag

(en als ik buitenaf zou wonen en plek zou hebben, zou ik misschien ook wel pony's hebben erbij die eigenlijk compleet functieloos zouden zijn... gewoon, voor de gezelligheid)

En inderdaad: sommige paarden bij ons zouden echt nog best bereden kunnen worden, maar sommige eigenaren trekken bij de constatering dat er ppid is al de conclusie dat er niet meer gereden gaat worden, uit welzijnsoogpunt. Wel gewandeld, getut, gepoetst, maar niet meer gereden.

**Geplaatst**: 26-06-19 12:47

Re: Hoe vertel je de dierenarts dat het genoeg is?

Geplaatst: 26-06-19 12:47

Maar dan nog, paarden met PPID hebben een ziekte. Geen DA zal weigeren in te slapen als een eigenaar zegt: ik vind het wel genoeg. En ook niet als de eigenaar zegt: je kan de boom in met je prascend, dat is me te duur.

**Geplaatst**: 26-06-19 13:24

Re: Hoe vertel je de dierenarts dat het genoeg is?

Geplaatst: 26-06-19 13:24

Ik heb gelukkig heel goed contact met "mijn" dierenartsen en als ik zeg dat het klaar is dan nemen ze dat ook van mij aan. Al was het alleen al omdat ze weten hoe ver ik wel wil gaan qua behandelen.
Gelukkig is de vraag van TS hypothetisch, voor hetzelfde geld doet haar dierenarts helemaal niet moeilijk als ze de kwestie voorlegt.

**Geplaatst**: 26-06-19 13:52

Geplaatst: 26-06-19 13:52

Goof schreef:
Opbellen en aangeven dat je een afspraak wil maken om het dier te laten inslapen omdat ze helemaal op is en permanent kreupel staat.
Kort en concreet zijn, ik zou in eerste instantie niet met een ellenlang verhaal komen.

Zeker als er al veel gedokterd is , zal er geen enkele DA je nog een ander traject aanbieden....ze kennen de stand van zaken.

wij hebben ook afgelopen winter de shet 26 jaar inlaten slapen ...ja we konden hem nog laten opereren maar de sectie achteraf wees uit dat het geen nut gehad zou hebben dus volg altijd je eigen gevoel (tenzij je zwaar deperesief bent!)

**Geplaatst**: 26-06-19 14:09

Geplaatst: 26-06-19 14:09

Ibbel schreef:
Maar ponies waar de ruiter uitgegroeid is, zijn geen ponies die niet bereden kunnen worden. Op het moment dat je besluit: mijn paard kan niet meer bereden worden, doe je dat omdat-ie klachten heeft. Stijfheid, net niet helemaal rad, allemaal dingen die beteken dat je paard iets mankeert. Ook een paard van 30 kan nog bereden worden als-ie verder goed is.

Dat je zelf vindt, OK, jij mag met pensioen nu je 20-25-30 bent, is een ander verhaal. De aanname was: een DA slaapt geen paard in dat 'alleen maar niet meer bereden kan worden maar wel pijnvrij is'. Die combi bestaat imo domweg niet. Daar zijn paarden iets te dure grasmaaiers wordt, je hebt ze normaalgesproken toch echt om er iets mee te doen.

Je zet me wel even aan het denken.
Ik heb hier twee paarden lopen....
1. Merrie van 26 jaar, peesblessure gehad (vermoedelijk meer dan een keer), artrose, eorth. Doet het op zich goed op duivelsklauw, maar ga er niet meer op rijden.
2. Ruin van 16 jaar, helaas sinds februari peesblessure aan check ligament. Nu weer aan het revalideren (stappen), maar eergisteren zag ik hem nog kreupelen in draf.

Ik houd er rekening mee dat het niet goed komt met mijn ruin, dan heb ik eigenlijk geen rijpaard meer. Maar heb ik dan eindelijk wel de verplichting om twee paarden in leven te houden die vermoedelijk wel pijn ervaren? Ik vind dat lastig.

**Geplaatst**: 26-06-19 18:39

Re: Hoe vertel je de dierenarts dat het genoeg is?

Geplaatst: 26-06-19 18:39

Ik heb mijn paard vorig jaar in laten slapen door (zware) artrose en EOTRH, had hem ook op duivelsklauw staan maar de pijn kwam daar doorheen en de slechtere dagen begonnen groter te worden dan de goede..aan de DA gevraagd of hij nog een paardwaardig leven had omdat ik het zelf vertroebeld door emoties onmogelijk in kon schatten en ook niet (langer) mijn kop in het zand wilde steken. Helaas pas 17 jaar..dus 26 vind ik een prachtige leeftijd als ze zo oud mogen worden.

De peesblessure kan nog wel genezen, checkligament is nooit super ernstig..vorig veel tijd en rust geven en liever te weinig dan te veel doen.

**Geplaatst**: 26-06-19 22:39

Geplaatst: 26-06-19 22:39

Ibbel schreef:
Op het moment dat je besluit: mijn paard kan niet meer bereden worden, doe je dat omdat-ie klachten heeft. Stijfheid, net niet helemaal rad, allemaal dingen die beteken dat je paard iets mankeert. Ook een paard van 30 kan nog bereden worden als-ie verder goed is.

Dat je zelf vindt, OK, jij mag met pensioen nu je 20-25-30 bent, is een ander verhaal. De aanname was: een DA slaapt geen paard in dat 'alleen maar niet meer bereden kan worden maar wel pijnvrij is'. Die combi bestaat imo domweg niet. Daar zijn paarden iets te dure grasmaaiers wordt, je hebt ze normaalgesproken toch echt om er iets mee te doen.

Dat mag jij vinden maar dat is ook enkel jou idee maar.
Ik heb een 15 jarige staan in pension ,hij is niet van mij. Onder het zadel loopt hij niet lekker , hij is binnenste buiten gekeerd in zowel merelbeke als equitom. Niks te vinden.Ze hebben hem weg gebracht zodat iemand anders hem opnieuw kon rijden omdat ze dachten dat het aan hun eigen rijkunsten lag.Maar ook daar begon hij weer vreemd te lopen,hij heeft op 1 of andere manier last van zijn rug. Op de wei zie je er niks aan,geen vrolijker paard als hij en hij loopt geen stap onregelmatig.Dus is hij voor zijn eigenaars een dure grasmaaier en genieten ze van hem te vertroetelen en er mee te wandelen.

**Geplaatst**: 27-06-19 00:26

Re: Hoe vertel je de dierenarts dat het genoeg is?

Geplaatst: 27-06-19 00:26

Al die aannames wanneer een paard wel of niet pijn heeft, vind ik te kort door de bocht. Zeker als erbij staat; ook al toont hij het niet.

Ik weet wat onze paarden mankeren en ben uren per dag bij ze, dus zie hun gedrag en zo standaard is het niet, een paard heeft dit, dus pijn.....

Een paard wil overleven en zal altijd zijn best doen om te eten en te lopen. Maar je kan behoorlijk goed inschatten of dit nog goed gaat of moeilijker wordt.

Natuurlijk zijn het dieren en moeten wij voor ze beslissen, maar niet alles is een doodvonnis. Wel moet je soms zaken aanpassen en het paard ondersteunen met het 1 of ander.

Zelfde als dat een paard bedoeld is om te rijden. Onze shet hebben we 19 jaar en was ooit rijpony, maar gek genoeg groeien kinderen. Hij loopt voor de sulky, maar lukt nog weinig. Die pony gaat echt nergens heen. Net als de rest.

En ja, we laten inslapen wanneer nodig, maar niet omdat een dier niet geschikt is voor de sport ofzo.

Overigens blijkt dat wel een grote reden zijn dat paarden veelal worden ingeslapen. Niet bruikbaar voor de sport.
Waar ik het deels mee eens kan zijn. Ja, een paard moet pijnvrij zijn en kan dan feitelijk gereden worden. Maar belasten is soms zwaarder.

Een dier mag gewoon ouder worden en daar kunnen kwaaltjes bij horen. Dan kan onder het zadel met gewicht of verplichte oefeningen, op gewenst tempo van de ruiter zwaarder worden. Maar zoals we in Nederland paarden houden, is dat niet altijd een probleem.

Wij hebben momenteel een kudde van 5 ( 10, 20, 21, 21 en 26 jaar ) Ze zijn stabiel en mijn minste ruin van 21 valt niet buiten de groep. En mevrouw van 26 staat nog steeds bovenaan en loopt het hardst.

Er zijn heel veel paarden die iets mankeren wat niet eens gezien wordt. Dat komt omdat paarden vaak pas heel laat pijn of ongemak tonen. Maar net zo goed worden paarden veel teveel gepamperd als ze iets mankeren, waar vaak gewoon bewegen het beste is, zowel lichamelijk, maar vooral geestelijk.

**Geplaatst**: 27-06-19 07:16

Re: Hoe vertel je de dierenarts dat het genoeg is?

Geplaatst: 27-06-19 07:16

@superpony mee eens inderdaad. Niet alles is een doodvonnis... (zou bij mensen eens zo moeten werken, dan hadden ze mij allang een spuitje gegeven hoor... artritis, hooikoorts, hypermobiliteit, paar scheurtjes in botten gehad... ik zou zowel een klinische als rontgenologische keuring niet doorkomen en écht niet geschikt zijn voor de topsport, maar een beetje rondwandelen en recreatief sporten vind ik bést heel leuk hoor :Y)

)
Wat nog waardig kan rondlopen en fysiek en sociaal voldoende mee kan in de kudde: lekker laten lopen!

**Geplaatst**: 27-06-19 07:29

Geplaatst: 27-06-19 07:29

Pijn kan natuurlijk ook een tijdelijk iets zijn, het is dan de vraag of je als eigenaar daar doorheen wilt.
Die van mij stond een paar jaar geleden ineens met een poot omhoog in de wei. Hoe het er uit zag had ik er een heel naar gevoel bij.

DA erbij. Die had ook meteen een "oei....foute boel..." gevoel. Maar kon gek genoeg eigenlijk niks vinden en heeft een hele poos verbaasd zitten voelen, draaien aan die poot en nadenken. Ze snapte het niet. Mobiele RX foto's gemaakt. Die zagen er ook prachtig uit, paardje van 20+ geen vlekje artrose +:)+

Dan maar op pijnstiller gezet en kijken hoe het zich ontwikkelde. Diertje bleef kreupel - maar vrolijk.
DA had foto's doorgestuurd naar specialist en die zag eigenlijk ook geen verklaring voor de kreupelheid...alleen tja je moet toch IETS kunnen zien....en met veel fantasie zag hij wel een onregelmatig randje ergens bij de kroonrand. Waarschijnlijk een keer ergens tegenaan gestoten ofzo. Maar zo minimaal....dat zou geen kreupelheid van deze aard moeten veroorzaken.

Een maand of 2 later nogmaals foto's gemaakt. En toen zat dat hele gewricht vòl met artrose, getriggerd door dat heel licht beschadigde plekje!

Afijn er was een optie om het gewricht met een plaatje vast te zetten op de kliniek, zodat het vast zou kunnen groeien en de pijn weg zou gaan. Maar dat gaf geen enkele garantie op succes, wel garantie op een langdurige opname en stal-arrest.

Nou dat is een simpele keuze: daar is Marena het paardje niet naar dus dat doen we niet. Gewricht inspuiten met ontstekingsremmer kon nog. En er zou een héle kleine kans zijn dat het gewricht "natuurlijk" vast zou groeien en de pijn weg zou gaan. Voor die optie zijn we dan maar gegaan, op Duivelsklauw. Paardje is vrolijk, rent alleen niet meer zoveel als vroeger maarja ze is inmiddels ook alweer een jaar of 25-26 en staat al 10 jaar dag en nacht met vrije inloopstal buiten, met een "slome Fjord" als maatje..dan gaan de ergste wilde haren er ook wel af

Zolang het beestje er nog plezier in heeft, vrolijk rondloopt, nog soepel genoeg kan liggen en opstaan en goed eet en drinkt enzo, mag ze van mij lekker rond scharrelen en hoop ik dat er nog wat stapritjes met onze zoon in zitten

Maar 2 jaar geleden dacht ik wel dat de laatste zomer aangebroken was en dat de ochtend er aan zat te komen dat ik aan haar zou zien dat het genoeg zou zijn geweest...dan zou ik ook direct hebben gebeld voor een spuitje :(:)

**Geplaatst**: 27-06-19 11:30

Re: Hoe vertel je de dierenarts dat het genoeg is?

Geplaatst: 27-06-19 11:30

Skippy01, nou, helemaal. Ik zou echt total loss zijn verklaard en jaren terug al ingeslapen worden. Ik heb onder andere bechterew en ben lid van zo een groep op fb. Als ik daar lees hoe mensen er naar leven, niks kunnen etc, word ik ook niet vrolijk.

Nu kunnen paarden niet praten en zichzelf verzorgen,. maar ook paarden hebben zo een eigen instelling hoe ze ergens mee omgaan.

Natuurlijk zou mijn ene ruin zich in het wild never redden, maar het is duidelijk dat hij in onze stabiele kudde prima functioneert.

Hij mankeert dingen en heeft zich aangepast. Onze merrie is 5jr ouder, 26 nu en als ik haar helemaal door zou laten lichten, komen we vast en zeker ook dingen tegen, maar zij zit vol energie, loopt als een trein etc. En die heeft echt wel wat meegemaakt in het leven.

Alles telt mee en elke situatie is anders.

**Geplaatst**: 27-06-19 12:39

Geplaatst: 27-06-19 12:39

Ik ben kennelijk niet zo duidelijk geweest, want de reacties zijn allemaal over paarden die met mankementen gewoon in de wei staan - al dan niet volkomen pijn-/klachtenvrij.

Ik heb nooit geschreven: zodra een paard iets mankeert moet-ie gaan hemelen.
En ook niet: zodra een paard niet meer gebruikt wordt moet-ie gaan hemelen.

Mijn gevoel is wel dat als je besluit dat een paard dat altijd gebruikt is om te rijden/mennen/whatever niet meer te gaan belasten omdat die belasting te veel is voor het dier (dus niet omdat je er uit gegroeid bent, of omdat je zélf niet meer kunt rijden door ziekte oid), dat je dat besluit níet neemt als er niet één of ander al dan niet diagnosticeerd iets aan de hand is wat die belasting vanaf dat moment voor altijd onmogelijk maakt. Waarom zou je anders stoppen met rijden als je dat altijd hebt gedaan? En dan heb ik het ook niet over: paard kan geen topsport meer aan, maar kan wel op recreatief niveau nog gezond bereden worden. Nee, ik heb het specifiek over die dieren die helemaal níet meer bereden kunnen worden, terwijl je dat wel altijd gedaan hebt. Dan ligt daar imo íets aan ten grondslag. Want, we hebben het hier over dieren waarbij na jaren pensioen de vraag komt: hoe laat ik 'm nu inslapen, want het is genoeg.

En dat je besluit dat zo'n paard lekker op de wei mag, en het lijkt alsof dat pijnvrij kan, prima.
Maar áls de eigenaren van die paarden-met-klachten-die-al jaren-happy-met-pensioen-zijn hun dier willen laten inslapen omdat de rek er uit is, zegt volgens mij geen DA: "doe ik niet" omdát die klachten er zijn en het paard dáárom met pensioen is gedaan.

Dus ik kan me echt geen voorbeeld voor de geest halen van een paard dat altijd bereden is, met pensioen is omdat-ie wat is gaan mankeren en dan niet kan worden ingeslapen als een eigenaar het tijd vindt omdat een DA dan zegt: die mankeert niets.

En ik heb nog geen voorbeeld langs zien komen dat deze vraag wel beantwoord.

**Geplaatst**: 27-06-19 13:42

Re: Hoe vertel je de dierenarts dat het genoeg is?

Geplaatst: 27-06-19 13:42

Maar wat is dan het moment?

Ik had het er vd week over en je bent altijd te laat. Een gezond dier wordt in principe niet ingeslapen, dus een paard moet iets mankeren voor je over gaat tot inslapen. Dan heeft hij dus al een mankement, pijn, ongemak etc.

Ik ben het ermee eens dat een paard dat niet gereden kan worden, eigenlijk niet meer gezond is. Zelfde als niet in de sport, maar wel recreatie er bij mij ook niet goed in gaat. Voor recreatie moet een paard ook pijnvrij rondlopen.

Maar rijden kan wel een zwaardere belasting zijn dan onbelast rondlopen. Gewicht van ruiter en zadel , verplicht tempo wat ruiter wenst, oefeningen, obstakels in het bos bijv, kunnen zwaarder zijn dan gewoon rondlopen.

Veeartsen kijken toch veel naar de eigenaar en het paard; Het eet, drinkt, loopt rond, dus prima. Paarden staan soms jaren op de bute en dat kost geen drol.
Kijk naar de dierenpolitie........Verwaarloosde paarden; lange hoeven, broodmager, maar paarden hebben eten, drinken, elkaar en een stal, dus is het goed genoeg.

Buiten dat komt een veearts aan die vertrekt weer. Veel eigenaren komen ook maar kort bij hun paard en vaak niet eens dagelijks. Die zien echt niet alles. Soms staat een paard somber en knappen ze even op van een poetsbeurtje, aandacht, een snoepje etc. Dan ziet een baas de rest echt niet en een veearts al helemaal niet die maar kort langskomt en ergere gevallen ziet.

**Geplaatst**: 27-06-19 14:46

Geplaatst: 27-06-19 14:46

Een DA kan inderdaad weigeren om het paard in te slapen, maar kan jou nooit verplichten te behandelen.
Dat weigeren zal hier wel mee vallen denk ik omdat de DA de achtergrond van blessures ook lijkt te kennen.

Mijn oude merrie is 7 jaar geleden met pensioen gegaan (toen 16 jaar) omdat ze met werken steeds wat dikkere pezen kreeg (ze stond toen al 24/7 buiten) onbelast houden de pezen zich goed.

**Geplaatst**: 27-06-19 15:41

Geplaatst: 27-06-19 15:41

Jes schreef:
Een DA kan inderdaad weigeren om het paard in te slapen, maar kan jou nooit verplichten te behandelen.
Dat weigeren zal hier wel mee vallen denk ik omdat de DA de achtergrond van blessures ook lijkt te kennen.

Mijn oude merrie is 7 jaar geleden met pensioen gegaan (toen 16 jaar) omdat ze met werken steeds wat dikkere pezen kreeg (ze stond toen al 24/7 buiten) onbelast houden de pezen zich goed.

Dat eerste is overigens wel ernstig, want er lopen echt paarden rond die beter verzorgd moeten worden en veeartsen durven of kunnen inderdaad hun nek niet uitsteken.

Ik stond ergens waar paarden verwaarloosd werden, liet een veearts kijken en die reageerde niet, deed niks en tilde zijn schouders op.
Een ander belde de dp en die verplichte tot medisch nakijken, maar ook die veearts deed niet veel, dus was de dp tevreden genoeg.
Waar ik dus destijds foto's had van ernstige vermagerd paard, zwaar verwaarloosde hoeven etc.

**Geplaatst**: 28-06-19 08:32

Geplaatst: 28-06-19 08:32

superpony schreef:
Maar wat is dan het moment?

Ik had het er vd week over en je bent altijd te laat. Een gezond dier wordt in principe niet ingeslapen, dus een paard moet iets mankeren voor je over gaat tot inslapen. Dan heeft hij dus al een mankement, pijn, ongemak etc.

Ik ben het ermee eens dat een paard dat niet gereden kan worden, eigenlijk niet meer gezond is. Zelfde als niet in de sport, maar wel recreatie er bij mij ook niet goed in gaat. Voor recreatie moet een paard ook pijnvrij rondlopen.

Maar rijden kan wel een zwaardere belasting zijn dan onbelast rondlopen. Gewicht van ruiter en zadel , verplicht tempo wat ruiter wenst, oefeningen, obstakels in het bos bijv, kunnen zwaarder zijn dan gewoon rondlopen.

Veeartsen kijken toch veel naar de eigenaar en het paard; Het eet, drinkt, loopt rond, dus prima. Paarden staan soms jaren op de bute en dat kost geen drol.
Kijk naar de dierenpolitie........Verwaarloosde paarden; lange hoeven, broodmager, maar paarden hebben eten, drinken, elkaar en een stal, dus is het goed genoeg.

Buiten dat komt een veearts aan die vertrekt weer. Veel eigenaren komen ook maar kort bij hun paard en vaak niet eens dagelijks. Die zien echt niet alles. Soms staat een paard somber en knappen ze even op van een poetsbeurtje, aandacht, een snoepje etc. Dan ziet een baas de rest echt niet en een veearts al helemaal niet die maar kort langskomt en ergere gevallen ziet.

Bute sloopt de maag...

Maar dit is een lastige kwestie want pijn hebben wil niet zeggen dat de levenskwaliteit zo slecht is dat ze ingeslapen moeten worden. Een groot grijs gebied inderdaad en paarden kunnen helaas niet zelf aangeven hoe en wat. Maar zodra je een gedragsverandering ziet, paard sluit zich meer af..of is niet meer zo vrolijk..verliest zijn/ haar streken. Dan is het een heel duidelijk teken aan de wand volgens mij. Misschien zien niet alle eigenaren dat bij hun paard, maar er zijn ook genoeg liefdevolle eigenaren die het wel zien.

**Geplaatst**: 28-06-19 11:25

Re: Hoe vertel je de dierenarts dat het genoeg is?

Geplaatst: 28-06-19 11:25

Ja, dat weten de meeste mensen wel, maar toch staan heel veel paarden daar langdurig op.

Dat kunnen tekenen zijn. Maar paarden worden ook ouder en er zijn meerdere redenen waarom ze zich anders gaan gedragen.
Onze paarden zijn jaren terug van op stal naar 24/7 buiten gegaan. Er is een paar keer een paard bij gekomen en er is een paard weggevallen.

Onze merrie van 26 heeft nog behoorlijk haar streken, maar het is echt geen slecht teken als zij wat minder tekeer gaat, wat minder recht op haar achterbenen gaat staan etc. Als het puur leeftijd is, mag een paard best wat veranderen.

Afzonderen vind ik wel een probleem.

Veel eigenaren komen niet zo gek veel bij hun paard. Zoals gezegd; ze komen aan, paard reageert en ze doen wat en klaar. Meeste mensen zie ze die andere 23 uur niet en aandacht wil ook nog weleens een positieve reactie geven bij een paard.

Als je kijkt wat bijv bij de dp de basis is, moet een paard kunnen rondlopen, eten en drinken, dus dat is een beetje de norm.
Als we echt zo kritisch zouden zijn, zouden de pensioen stallen wel kunnen sluiten, want daar lopen echt heel veel paarden met mankementen die niet meer goed mee kunnen komen en dagelijks medicatie krijgen etc.

**Geplaatst**: 29-06-19 09:39

Re: Hoe vertel je de dierenarts dat het genoeg is?

Geplaatst: 29-06-19 09:39

Ik kan daar geen oordeel over geven want ik kom eerlijk gezegd nooit op pensioenstallen. Ik denk zolang een paard redelijk pijnvrij (dus beetje pijn oke, geen allesoverheersende pijn die al het plezier weg haalt) kan rondscharrelen met soortgenoten en de natuurlijke behoeftes nog kan vervullen nog een paardwaardig leven heeft.

Het is inderdaad belangrijk om te observeren wat het paard doet in de overige tijd als er geen aandacht is om te kijken of bovenstaande nog kan of niet. Ik denk dat de meeste eigenaren hun paard wel goed genoeg kennen om te zien of er gedragsveranderingen zijn die wijzen op dusdanige pijn dat het niet meer paardwaardig is. Ik denk alleen wel dat het heel moeilijk is om het als eigenaar ook te "willen" zien..

**Geplaatst**: 29-06-19 10:14

Re: Hoe vertel je de dierenarts dat het genoeg is?

Geplaatst: 29-06-19 10:14

Op zich zullen er genoeg eigenaars zijn die willen voorkomen, dat leven lijden wordt voor hun dier. Maar ik denk dat vooral de geleidelijk glijdende schaal tricky is. Vandaar dat ik persoonlijk wat grenzen wil hanteren: zolang ze nog vrolijk rondwandelt, goed kan liggen en opstaan, goed eet en drinkt dan vind ik het prima.

Een paard dat door de pijn niet meer durft te gaan liggen omdat opstaan zo moeilijk gaat, dat vind ik te ver gaan :(:)

Die van mij deed overigens al amper meer wat voordat ze ineens met die poot in de lucht in de wei stond, ik kwam simpelweg nauwelijks aan rijden toe.... maar dat rijden maakt ook niet echt uit als je paard gewoon lekker de ruimte heeft om rond te wandelen / rennen / gek doen / spelen en zelf naar binnen en buiten kan, die vermaakt zich wel met een kroel en wat hooi in een slowfeeder als het gras minder wordt

**Geplaatst**: 29-06-19 11:07

Re: Hoe vertel je de dierenarts dat het genoeg is?

Geplaatst: 29-06-19 11:07

Pmarena, nou dat zeker! Bij ouderdom en als je je paarden dagelijks zelf verzorgd, kan je dingen echt wel gaan missen. Het gaat soms heel langzaam.

Niet gaan liggen werd vroeger bij oude paarden heel normaal gevonden. Zeker toen paarden nog op stand stonden, zeiden ze gewoon; oudere paarden slapen staande, omdat ze nog moeilijk kunnen opstaan.

Ik zie juist in een kudde dat ze gaan liggen en er altijd wel 1 of meer staan te waken.

Op een pensionstal waar we stonden, kon een ouder paard echt niet meer zelf in de benen komen en toch wilde de baas nog niet inslapen. Echt vreselijk dat dan niemand ingrijpt. Stal en veearts lieten het toe, want zij waren niet de baas.........

**Geplaatst**: 29-06-19 12:39

Re: Hoe vertel je de dierenarts dat het genoeg is?

Geplaatst: 29-06-19 12:39

Ja dat is sneu, ik vind dat ook te ver gaan..als zo'n paard uit pure vermoeidheid dan wel gaat liggen en niet meer overeind komt kunnen ze alsnog inslapen. Zoiets kun je beter voor zijn, ook heel hard gezegd uit praktische overwegingen. (een dood paard krijg je niet zo maar uit een stal)

De glijdende schaal is inderdaad tricky, ze kunnen helaas ook niet praten...