eva1969 schreef:Wat ik me afvraag is wat de prognose is op langere termijn. Ik begreep altijd dat kissing spines een progressieve afwijking is en vergelijkbaar met spondylose bij honden. Aan de ruggewervels gaan uitsteeksels groeien totdat ze de volgende wervel raken en de wervels vergroeien dan uiteindelijk met elkaar. Het proces van vergroeien is pijnlijk, maar wanneer het volledig is vergroeid is er geen pijn meer alleen natuurlijk een beperking in beweging. Dit proces impliceert dat wanneer een uitsteeksel operatief wordt verwijderd, de wervel later toch weer een uitsteeksel gaat vormen. De hele wervel verwijderen lijkt mij, maar ik heb er geen verstand van, niet kunnen. Ik ben dus oprecht benieuwd hoe dit uitpakt op de lange termijn.
In Nederland wordt de operatie nog maar 3 jaar uitgevoerd, in bepaalde andere landen al veel langer. Zoals in een van de eerdere reacties ook werd aan gegeven is de lange termijn prognose in Zweden gunstig. Ik moest even opzoeken hoe ik een antwoord op jouw vraag kon geven, ben geen dierenarts en heb niet alles door gevraagd, ik kreeg alleen als antwoord dat het niet terug kon komen. Deze informatie vond ik net:
kissing spines bij het paard
Kissing spines is ook een vorm van artrose. De kissing spines bevinden zich aan de bovenzijde van de wervelkolom. Bij deze aandoening raken de doornuitsteeksels van twee rugwervels elkaar.
Door het raken van de botdelen ontstaat er een plaatselijke irritatie van het bot/kraakbeen en ontstaat er nieuw bot. Deze fase van botnieuwvorming is een pijnlijk proces. Soms is de pijn alleen maar zichtbaar tijdens het rijden omdat door de holle rug alleen dan de doornuitsteeksels elkaar raken. Als het proces voortduurt kunnen uiteindelijk deze botdelen helemaal aan elkaar vastgroeien. Meestal is de pijn dan ook weg. Het gebied van vergroeiing is dan natuurlijk wel minder beweeglijk. Kissing spines komen vaak voor in de schoft en achter het zadel.
De "uitsteeksels" die ontstaan zijn dus nieuwe botvorming, die ontstaan door de irritatie. Met de operatie worden doornuitsteeksels verwijderd, waardoor de botdelen elkaar niet meer raken en er dus geen irritatie ontstaat en geen nieuwe botvorming.
Door dit topic ga ik de vragen opzoeken en leer nog steeds meer over kissing spines

Heel eerlijk toen ik dit topic opende had ik dit doel voor ogen, het anderen mee laten delen in de revalidatie van zo'n onbekende operatie, maar was erg bang dat er allerlei vervelende en betweterige reacties zouden komen. Daarom heb ik wel getwijfeld om het te plaatsen. Ik vind het erg fijn om jullie oprecht geïnteresseerde reacties te lezen.
