Geplaatst Naath86 schreef:Nicky1963 schreef:Het is ook netjes wat betreft de rekening. Het zou te bizar zijn om te moeten betalen voor een dier dat dood is gegaan onder hun beheer en verantwoording.
De dierenarts is ook heel erg van streek, hij zit er verschrikkelijk mee. Morgen bellen mijn man en hij weer om nogmaals te praten en antwoorden te krijgen op onze vragen.
We zijn niet meer langs geweest. Ik kon het niet aan. Vorig jaar hebben we ook al een paard in moeten laten slapen en daar ben ik bij geweest. Ik wilde niet ook deze grote jongen dood zien liggen.
Er is ons niets verteld over de risico's, niet van de narcose, niet van de operatie en niet van het bijkomen.
Dat maakt het ook zo verschrikkelijk: hadden we het gedaan als we de risico's hadden geweten? Of hadden we een andere oplossing proberen te zoeken, een alternatief of een beter geoutilleerde kliniek?
En wat te doen als er een ander paard van ons onder het mes zou moeten?
Gek word je van die hersenen....
En toch is dat de normale gang van zaken, de rekening betalen voor een operatie die niet geslaagd is. Dus vind het raar dat je zo reageert, snap het wel, zullen de emoties wel zijn.. Maar dit is één van de grootste risico's van onder narcose opereren.
Die van mij is vorig jaar in Utrecht geopereerd en voordat ik haar achter heb gelaten, moest ik een formulier ondertekenen voor dit soort gevallen. Tuurlijk is het hun verantwoording, maar dit zijn de risico's..
Heel veel sterkte met dit verlies...
Raar dat ik hoe reageer? Vind jij het niet bizar dan om een factuur te krijgen van een operatie terwijl het beestje dood is? Bizar als in gek, of absurd? Ik zeg niet dat de DA bizar is om een factuur te sturen.
Vaak lijkt het inderdaad wel alsof je van de regen in de drup komt zodra één paard iets begint te mankeren. Vergeet dan niet dat jullie paarden het ontzettend goed hebben bij jullie. Er wordt excellent voor ze gezorgd, ze zijn onwijs geliefd en het ontbreekt ze aan niets. Als je al denkt over opgeven, zou ik je daarom aanraden je daarbij te baseren op jezelf. Jouw paarden komen echt niets tekort, maar ga na hoe het met jou gaat onder dit alles. Hoeveel kán en wil je nog met deze schatjes doormaken? Ik denk echter niet dat je nu in een stadium zit waarin je daar gebalanceerd over na kan denken. Er hoeft nu nog helemaal niets besloten te worden, dus neem vooral de tijd die je nodig hebt om dit verlies een plaatsje te geven. 
