Citaat:
@Vincy jouw verhaal is zo herkenbaar. Wij hebben Whizz uiteindelijk met balen hooi onder hem in de trailer gezet zodat hij als hij zakte eigenlijk op de balen zat, dat heeft hem vlgs mij wel veel steun gegeven en wonder boven wonder stond hij ook nog toen we in Bodegraven aan kwamen.
Ik zou denk ik zelf na de 2e keer de kliniek al hebben opgezocht, maar dat komt omdat ik de vorige keer mijn paard wel verloren ben en als ze door pijnstillers heenkomen is voor mij een hele grote NO NO geworden. Maar het is altijd lastig om te weten wat te doen.
Maar jemig wat mocht jij snel al weer met haar aan de gang joh! Zeker als er ook nog een stuk darm verwijderd is! Hoe lang was je toen bezig in totaal toen ze 7 week thuis was? Dus hoe lang heeft ze op de kliniek gestaan?
@ fargo: Op 13 okt. is ze ziek geworden. Zelf had ik dit toen gelukkig nog nooit meegemaakt en vertrouwde dus vollop de dienstdoende DA. Vandaar dat hij dus 3 keer is geweest. Wanneer zoiets weer mocht gebeuren zou ik acuut anders reageren, maar toen wist ik niet beter. Ook de anderen op stal hadden zo'n ernstige vorm van koliek nog nooit meegemaakt.
Bijoux heeft ruim een week op de kliniek gestaan. Na een paar dagen toen het beter met haar leek te gaan mocht ze naar buiten toe om te luchten en een klein rondje lopen. Dat deden de assistentes met alle koliekpaarden daar als ze eraan toe waren.
Toen Bijoux een week (en in de 2e week ook) thuis was heeft ze nog een koliekaanval gehad!! Nou dan is de grond onder je voeten verdwenen. Gelukkig bleek dit niets ernstigs te zijn en kon het met pijnstilling opgelost worden. Uit overleg met de kliniek bleek dat dit 'normaal' is en kan voorkomen na zo'n grote operatie. Als je zelf een heftige operatie ondergaat ben je ook niet gelijk de oude.
11 nov. zijn de hechtingen verwijdert.
Wanneer Bijoux 6 weken thuis zou zijn (dus 7week na OK), mochten we een afspraak maken om op controle te komen in de kliniek. Hadden we ook gedaan, echter ging ze de trailer niet meer op (vind ik ook niet zo gek na die keer dat ze zo'n pijn had en erop móest). Dus afspraak uitgesteld.
We zijn 9 dec. terug geweest naar de kliniek. We mochten tussendoor komen wanneer het trailerladen lukte, zo aardig van die mensen daar!
De echo bleek goed te zijn en ik mocht het rijden weer opstarten.
Zelf heb ik haar de eerste week alleen maar in de wei gelaten, dat vond ik wel even genoeg voor d'r na zo'n lange tijd boxrust. Ze zijn dan zo blij en vrolijk dat dat wel even genoeg is voor ze, van al dat blijde gedoe en gebok zal ze vast behoorlijk spierpijn hebben gehad.
Dus weer een week later heb ik haar voor het eerst aan de longe gedaan. Dat ging goed en ben er voor het eerst op gaan zitten, verder niet. Je merkt zelf heel goed wat je het beste bij je eigen paard kan doen. Die van mij is niet zo heet aangelegd dus durfde ik het de eerste keer al aan om erop te gaan. En zo zijn we steeds een stapje verder gegaan en merk gewoon per keer aan haar dat het steeds een beetje beter gaat.
Tijdens de boxrust-weken thuis heb ik elke dag trouw met d'r gewandeld en dit deed haar goed merkte ik. Effe die stal uit de frisse buitenlucht in.
Mijn paard is trouwens geopereerd in kliniek Lingehoeve in Lienden.
Ik merk dat er toch wel verschillende aanpakken zijn wat betreft revallidatie enzo tussen de verschillende klinieken.
Bij mijn paard zag zo de wond eruit na OK, een groen doek was erover heen vastgehecht:

Na een paar dagen halen ze die doek eraf en zie je dus de hechtingen van de wond zelf.
Wat is de reden dat die van jullie zo'n bodypack om krijgen bij je paard?
@ Bojangles: Wat heb jij een ander revalidatieschema zeg! Echt apart dat ze verder helemaal niet uit d'r stal mocht!
Voor de liefhebbers hier een filmpje van mijn paard toen ze voor het eerst de wei in mocht:
http://www.youtube.com/watch?v=M27NKDylUFw
En wat was ik ook gelukkig haha!!