Moderators: C_arola, Essie73, Coby, balance, Firelight, Dyonne, Neonlight, Sica, NadjaNadja
Shanelle schreef:savath schreef:![]()
![]()
![]()
Ik wou hier net een heel verhaal neer typen dat we bij ons 2 paarden hebben met oog'problemen', zie ik net Bliss staan! Blissje staat nu enkele maanden bij ons op stal, en het gaat sùper goed met haar!
Paard nr 1:
Heeft een accident gehad waarbij haar oog ernstige schade heeft opgelopen, en het zicht is normaliter 0,0. Dat oog zit er wel nog in, maar er komt altijd veel prut uit, wat heel vervelend is met de vliegen en eerlijk is eerlijk - het ziet er ook wat akelig uit aangezien het lid wat naar buiten draait en het oog soms ook draait. Er wordt gezegd dat ze er geen last van heeft...
Paard nr 2:
Bliss dus, is helemaal happy met maar 1 oog. Ze functioneert helemaal zoals een paard met 2 ogen. De eigenaren doen ook lekker veel grondwerk met haar zodat die vertrouwensband, die je imo toch wel een beetje extra nodig hebt, aangesterkt wordt. Vooral het longeren vraagt nog wat oefening op een bepaalde kant (laat ik nou net vergeten op welke hand tov het ontbrekende oog). Maar eigenlijk gaat het gewoon super! Dat ontbrekende oog is ook helemaal niet eng, is heel netjes gedaan!
teuben schreef:Ik moet hier toch even op reageren. Normaal gesproken lees ik alleen, maar ben nooit ingelogd of reageer ergens op.
Mijn paard heeft 10 jaar geleden de eerste verschijnselen van maandblindheid moeten ondervinden. Heel veel pijn, oog ontstoken en een blauwe vlies over het oog. Met de pech dat hij het aan beide ogen had. Het is echt verschrikkelijk om je paard zo te zien. Hij stond tijdens de periode van de ontsteking als een futloos paard op stal en geen trek in eten. Omdat maanblindheid in die tijd nog niet goed te behandelen was, hebben we na een half jaar dierenartsbezoeken besloten om het oog wat telkens ontstoken was te laten verwijderen. Hij was inmiddels al aan beide ogen blind en het oog had geen nut meer. Wat ben ik blij geweest met deze beslissing, mijn paard leefde weer op en kon weer genieten. Ik had hem met vervroegd pensioen gezet en hij kon blind prima in de wei staan en wist zijn inloopstal zonder moeite te vinden. Na 4 jaar rust heb ik langzaamaan het rijden opgepakt. Eerst zonder zadel en voorzichtige pasjes in draf tot later zelf endurance wedstrijden. Voor 2 jaar geleden begon het andere oog ook te ontsteken en ik heb geen minuut getwijfeld en heb het oog direct laten verwijderen. Hij was hier toch al blind mee en ik heb hem verlost van de pijn, want geloof mij, dat doet pijn voor een paard !!!!
Ik heb een vrolijk, lief en levenslustig blind paard die mij elke dag eraan herinnert hoe bijzonder onze band is !!!
Dus Bren, twijfel niet meer, denk niet wat zullen andere mensen ervan denken en hoe gaat het lijken. Denk aan het welzijn van je paard.