Bokt.nl

**Geplaatst**: 17-10-12 06:58

Geplaatst: 17-10-12 06:58

heel veel sterkte

**Geplaatst**: 17-10-12 07:23

Geplaatst: 17-10-12 07:23

Sterkte Gees, en Daan ook... Hoop dat het goed en stressloos gaat of is gegaan...

**Geplaatst**: 17-10-12 08:08

Re: Accute paniek aanvallen? of ergens pijn?

Geplaatst: 17-10-12 08:08

Heel veel sterkte, ik heb je hele topic gelezen en denk oprecht dat je de beste beslissing hebt gemaakt, hoewel het keihard is $:\$

**Geplaatst**: 17-10-12 08:55

Geplaatst: 17-10-12 08:55

Sterkte Gees en Daan

**Geplaatst**: 17-10-12 09:16

Re: Accute paniek aanvallen? of ergens pijn?

Geplaatst: 17-10-12 09:16

Nogmaals heel veel sterkte. Verdriet mag er zijn, en je ben juist sterk door een goede beslissing te maken, dat had hij zelf niet gekund.

Rustig aan meis

**Geplaatst**: 17-10-12 10:36

Re: Accute paniek aanvallen? of ergens pijn?

Geplaatst: 17-10-12 10:36

Heel vee sterkte en ik heb echt diep respect voor je! Gun jezelf de tijd jij weet dat jij de juiste beslissing hebt genomen

**Geplaatst door de TopicStarter** : 17-10-12 12:47

Re: Accute paniek aanvallen? of ergens pijn?

Geplaatst door de TopicStarter : 17-10-12 12:47

Ik ben Smoke-loos.

Ik zal vertellen hoe het is gegaan vanmorgen:
Om 5 uur heb ik Daan (Fanci_Mike) opgehaald en naar stal gereden. Daar hebben we de trailer aangepikt en alles klaar gemaakt, hooinet gevuld met kuil en paspoort in de auto gegooid.
Ik heb hem nog even geborsteld en toen was het tijd om te gaan laden.
Om 6 uur stond hij erop en zijn we vertrokken.

Om half 8 kwamen we aan bij het slachthuis, en het was echt super druk! Allerlei auto's met trailers kris kras door elkaar en op de weg. Er kwam een man naar ons toe (dit bleek Martin de Kok te zijn, de man die ik had gesproken) hij wilde graag al het paspoort hebben en zei dat we aan het einde van de weg maar moesten parkeren, tot iemand ons zou komen halen.

Ik ben bijna gelijk uit de auto gesprongen en ben bij Smoke in de trailer gaan kroelen. Gelukkig had ik mezelf toen weer onder controle, en wilde ook gewoon sterk zijn voor hem.
Om kwart over 8 stonden we daar nog steeds, en toen is Daan maar eens gaan vragen hoe lang het nog zou duren, want je staat daar gewoon kapot te gaan.
Gelukkig kwam Martin vrij snel daarna naar ons toe. Ik moest een papier tekenen waarmee ik toestemming gaf voor de slacht, en om te vertellen hoe het zo zou gaan. Ik heb hem toen gelijk heel duidelijk verteld dat ik bij alles aanwezig ging zijn, en niet alleen achteraf kijken. We mochten zijn deken af doen, nog op de trailer. En hij zou zwaaien als wij aan de beurt waren.
Dat gebeurde bijna gelijk daarna.

Martin heeft de trailer achteruit de loods in gereden, en daar rook je de dood. Ik werd direct heel erg misselijk, en ik zag paniek in Smoke zijn ogen komen. Dus ik ben gelijk weer de trailer ingesprongen om bij hem te zijn en hem gerust te stellen.
Toen heb ik hem zelf afgeladen, maar omdat hij het erg eng vond kwam iemand me helpen om hem te houden, en die man heeft hem direct meegenomen.
Martin zei toen dat ik later mocht kijken, maar ik stond erop erbij te zijn. Ik heb aan de zijkant gestaan, dichterbij mocht niet omdat ze bang waren dat hij op me zou vallen.

Die man kwam met dat masker aangelopen en Smoke keek heel nieuwsgierig omhoog en toen was er een knal. Zijn achterbenen schoten onder hem uit en hij viel met zijn billen eerst en toen de rest.
Hij heeft even flink nagetrapt, maar toen was het over.
Ik heb geen bloed gezien of wat dan ook, totdat ik later het halster opraapte uit de trailer (ze hadden het daar in gegooid) daar zat wel bloed aan, maar ik heb echt niks gezien op zijn hoofd.

En toen was het over.... Mijn grote stippel is niet meer... En ga je met een lege trailer terug.

Ik weet dat ik de juiste beslissing heb genomen, maar voel me echt heel slecht, een verrader, een lafaard, iemand die ipv zijn vriend beschermd hem brengt naar mannen die hem dood maken.

Ik had beloofd erbij te blijven tot het einde, en dat heb ik gedaan, en ik weet dat het zo snel ging dat hij er niet echt wat van heeft meegekregen en dat was mijn streven.
Ik weet ook dat het pure liefde voor hem is wat nu bij mij als een rotsblok op mijn maag ligt.

Smoke dankjewel voor alles! Kies de helderste ster uit en schijn je goedheid over mij uit.

**Geplaatst**: 17-10-12 12:50

Re: Accute paniek aanvallen? of ergens pijn?

Geplaatst: 17-10-12 12:50

Ik heb ontzettend veel respect voor jouw beslissing en de manier waarop je hem naar zijn laatste plaats hebt gebracht. Je bent een ontzettend sterk mens!

**Geplaatst**: 17-10-12 12:53

Geplaatst: 17-10-12 12:53

Jee wat rot dat je moest wachten. Toen ik hier mijn paard wegbracht, gebeurde dat onmiddellijk in een schone stal; dus ook geen onaangename geur.

Ik denk echter dat smokes reactie gewoon een instinctieve reactie is geweest. Hij heeft niet geweten wat hem boven het hoofd hing en het is dus allemaal snel gegaan. Het naschoppen is een reflex geweest, zoals je ook ziet bij onthoofde kippen. Ze zijn namelijk weg nog voordat ze vallen.

Je bent geen verrader of lafaard. Er is heel wat meer lef nodig om de verantwoordelijkheid te nemen en te zorgen dat er geen pijn en leed meer is, dan hem weg te geven met een onzekere toekomst in het verschiet (wat je dus heel erg veel ziet)

Om zelf verantwoordelijkheid te nemen en hem te beschermen tegen verdere pijn en ellende, heb je lef nodig; moet je van hem houden.
Dat heb je gedaan.

Heel erg veel sterkte

**Geplaatst**: 17-10-12 12:57

Geplaatst: 17-10-12 12:57

Het is goed zo lieverd. Je bent je beloftes nagekomen, tot het einde heb je voor hem gezorgd... Verraad is iets heel anders, dit is liefde, en liefde is soms een hele moeilijke daad verrichten omdat de ander dat zelf niet kan... Voor altijd leeft hij voort in onze herrinneringen, sommige zoet, andere bitterzoet.
Het is goed zo, echt...

**Geplaatst**: 17-10-12 16:43

Geplaatst: 17-10-12 16:43

Lieve Lieve Mister01,

n.a.v je pb dit verhaal gelezen en ik wil toch even hier reageren, sorry dat ik zo binnen kom stormen..
Maar de tranen staan me haast in de ogen...

Wat ben jij ongelooflijk belachelijk behandeld door de eigenaar van dit slachthuis.. En ik zei al niet zo best met deze vent te kunnen(martin) via pb..
Ik vind het echt heel erg dat je dit op deze manier hebt moeten meemaken, had graag gezien dat dit anders was gegaan.. Met rust... en met liefde voor paard en eigenaar...

Deze man slacht in een loods..10-tallen dieren achter elkaar.. Veel word er niet schoongemaakt..
Dit is de reden waarom het daar dan zo ongelooflijk stinkt... Het is gewoon 1 grote slacht-rij die ze doorgaan.

Wat ben jij onwijs dapper dat je je mond hebt opengetrokken en hebt gezegd '' Ik blijf tot het einde bij hem! ''
Je bent echt top! Want dit is wat Martin jou probeerde te verbieden met allemaal smoesjes zoals veiligheid en aansprakelijkheid..
Je bent echt een topper dat je dit hebt gedaan! Zeker zijn dat je paard dood is!
Het naschoppen gebeurt bijna atijd, dit zijn stuipen omdat het hart nog klopt.

Laat duidelijk zijn, dit is niet de juiste manier van hoe een slachthuis te werk zal moeten gaan.
Ik raadde dit slachthuis al niet aan, en na het lezen van jou verhaal ga ik het juist afraden.. Wat ben jij daar ongelooflijk slecht behandeld.
Dit is NIET de normale gang van zaken.. Een angstig dier meenemen, eigenaren verbieden om erbij te zijn, je zo lang laten wachten, en dan ook nog eens het halster vies terug in de trailer gooien....!

Je hoort aan te komen, je paard te kunnen uitladen, afscheid nemen en het dier hoort met RUST en RESPECT een SCHONE hal in te lopen waarna hij nog een kroel krijgt, afscheid, en dan is het gebeurt!
Dit is bij jouw paard niet het geval geweest. Jouw paard was bang.. En dat vind ik zo erg voor jou! Het paard merkt er niets meer van.. maar jij wel...

Ik wil je een hart onder de riem steken en ontzettend veel sterkte wensen.
En ik hoop dat als dit ooit nog eens moet, afscheid nemen, dat dit op een nette manier zal gebeuren door iemand die je paard met respect behandeld. de rust geeft, en jou met liefde behandeld die je zo ontzettend nodig heb op het moment van afscheid nemen!

Liefs en via deze weg een onwijs stevige knuffel :(:)

Jollie

**Geplaatst**: 17-10-12 17:24

Geplaatst: 17-10-12 17:24

heb mijn oorspronkelijke post weggehaald. Wil alleen zeggen dat ik mijn petje voor Dees afneem, voor het begeleiden van haar paard en hem verder leed en ellende te besparen, ondanks haar verdriet.

Laatst bijgewerkt door liljebo op 17-10-12 17:35, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 17-10-12 17:33

Re: Accute paniek aanvallen? of ergens pijn?

Geplaatst: 17-10-12 17:33

Maar dames zullen we die discussie niet hier voeren? Misschien geen perfecte slager maar het is nu eenmaal zo gegaan.
Gees voelt zich al rot zat.

**Geplaatst**: 17-10-12 17:34

Geplaatst: 17-10-12 17:34

Ik zie hier nergens een discussie ontstaan.. En zo zijn de bovenstaande posten ook absoluut niet bedoeld.
De berichten zijn vol van steunbetuigingen en ervaringen.
Dit moet toch geen probleem zijn?

Wij weten dondersgoed hoe moeilijk zo iets is...En proberen op die manier ons steun te betuigen.

Nogmaals, alles uit mijn mond is als steun bedoeld en niéts anders!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 17-10-12 17:37

Geplaatst door de TopicStarter : 17-10-12 17:37

@ jolligirl: ik schrik van je verhaal, weet dat ik erom had gevraagd, maar dit had ik niet verwacht.
Het is nu eenmaal gebeurt, kan ik niks meer aan veranderen.
Dankjewel voor je antwoord en uitleg.

@ Daan: ik had haar zelf gevraagd om een reactie.

Voorlopig heb ik het gevoel dat ik gewoon vervelend heb gedroomd, en dat mijn Smoke nog lekker op stal staat. Het is zoooo onwerkelijk, maar morgen als ik op stal kom zal er wel een flink stuk realisatie komen.

**Geplaatst**: 17-10-12 17:43

Re: Accute paniek aanvallen? of ergens pijn?

Geplaatst: 17-10-12 17:43

Het gebeurt helaas.
En weetje, jij hebt deze keus voor je paard gemaakt. Je paard was op slag dood. en DAT is het belangrijkste!
Hou dat in je achterhoofd..

Jij hebt die keus gemaakt en dit was eerlijk voor je paard. Mij zal je ook niet horen dat je een foute keus hebt gemaakt.
Je hebt het goed gedaan.

Ik hoop dat je het kunt gaan verwerken en het een plekje kunt gaan geven.
Het dier heeft geen pijn gehad, en het echte moment is snel gebeurt. Hij keek nieuwschierig wat er was en toen is het gebeurt. Zonder pijn.
Dat kan ik je garanderen.

Je hebt het heel goed gedaan!

**Geplaatst**: 17-10-12 17:51

Re: Accute paniek aanvallen? of ergens pijn?

Geplaatst: 17-10-12 17:51

bedankt voor je eerlijkheid,het zou mij doen besluiten hier niet mijn paard te laten slachten.
Ik vind het erg voor je dat het zo gegaan is,heel veel sterkte! Uit alles haal ik je liefde voor smoke,heel bijzonder!

**Geplaatst**: 17-10-12 17:59

Re: Accute paniek aanvallen? of ergens pijn?

Geplaatst: 17-10-12 17:59

gelezen en geen woorden.......sterkte.

**Geplaatst**: 17-10-12 18:13

Geplaatst: 17-10-12 18:13

Tjonge wat een dag heb jij gehad zeg,erg emotioneel allemaal :(:)

Weet je Smoke heeft nu geen pijn meer en het belangerijkste is dat het voor hem allemaal zo snel is gegaan bij de slager dat hij er denk ik geen last van heeft gehad..Het is alleen vervelend dat jij met een rotgevoel achterblijft..Ik ben in Nijkerk geweest en dat gaat daar wel veel respectvoller,ook naar de eigenaar toe..

Sterkte hoor met het verwerken van het verlies van je grote vriend!

**Geplaatst**: 17-10-12 20:19

Re: Accute paniek aanvallen? of ergens pijn?

Geplaatst: 17-10-12 20:19

Gees; hoe kun je een verrader zijn? Je hebt hem als ukkie in je armen en hart gesloten. Hem bijgestaan in het ontdekken van de wereld, zij aan zij. Mooie dingen gedaan, moeilijke momenten doorstaan. En de weg die voor jullie lag had nog heel lang moeten zijn. Alleen heeft Smoke met zijn lichaam heel veel pech gehad, maar alsnog stond je aan zijn zijde. En dat is ook wat je vandaag hebt gedaan, je hebt aan zijn zijde gestaan. Sterker nog; je hebt je niet van zijn zijde laten wegjagen. Niet om hem te verraden, of omdat je hem dood wilde. Maar omdat het de enige keuze nog was, ieder alternatief was slechter... Zo slecht als Smoke het getroffen heeft met zijn lichaam, zo goed heeft hij het getroffen met zijn baas.
Dat het bij het de Kok niet fijn ging; waardeloos dat-ie nog stress heeft moeten hebben, maar die stress heb jij hem niet aangedaan, die heb jij voor hem weggenomen...

**Geplaatst**: 17-10-12 21:02

Geplaatst: 17-10-12 21:02

ik schrik er van hoe het bij martin verlopen is,ik ken zeker andere ervaringen daar.
hoe dan ook heeft smoke geen pijn meer.

jolliegirl@ zou je mij per bp jouw ervaring willen delen?

**Geplaatst**: 17-10-12 21:26

Geplaatst: 17-10-12 21:26

ik heb aan je gedacht...
wat een heftige dag moet dit voor jou zijn geweest zeg... :(:)

in die situatie die jullie daar aantroffen had ik het denk niet getrokken om te blijven, ik was omgekeerd en naar huis gegaan denk ik...
Ontzettend dapper dat je toch hebt doorgezet ondanks dat de omstandigheden anders waren dan gepland en beloofd...

ik wens je heel veel sterkte toe met het verlies van je vriendje...

**Geplaatst**: 17-10-12 21:41

Geplaatst: 17-10-12 21:41

Meiske, TS, heel heel veel sterkte, ik lees dat het toch niet is gegaan maar beter gezegd: niet is afgelopen, zoals je had gehoopt of verwacht. Met jouw geliefde Smoke.
Ik kan je niet zeggen hoe zeer ik dat betreur.
Dat is heel erg.
Ook heel erg, dat je nog hebt moeten zien, hoe hij in paniek raakte. Smoke, die altijd zo rustig was.
Heel dapper dat je er op gestaan hebt, er zelf ondanks jezelf, voor hem bij te blijven.
Alleen de sterksten kunnen dit opbrengen.

Nu ben je kapot, van verdriet en gemis.

Laat een soort van schuldgevoel hier nu niet de overhand krijgen, de jouw het meest na staanden zijn er voor je.

Je was er tot zijn laatste snik.

En dat was genoeg.

**Geplaatst**: 17-10-12 23:31

Re: Accute paniek aanvallen? of ergens pijn?

Geplaatst: 17-10-12 23:31

Heel veel sterkte he! Het komt wel goed, je moet dit ni over je heen laten komen, en het laten bezinken, maar je moet het nooit vergeten.

**Geplaatst**: 18-10-12 11:37

Re: Accute paniek aanvallen? of ergens pijn?

Geplaatst: 18-10-12 11:37

Heel veel sterkte met deze zware beslissing
respect voor jouw manier van handelen, nogmaals sterkte...