Voor het eerst lekker buiten de manege gewandelt. Ik moest langer wandelen volgens de manege's eigenaresse's dochter. Er moest namelijk vocht/bloed uitkomen ( wat ik pas na de wandeling wist ). Dus ik lekker een lang pad afgelopen, midden tussen het platteland en de bergen. Zó mooi was het, en dan nog het heerlijke zonnetje wat op ons scheen. Fuego overal aan ruiken, en alsmaar hinniken. Hij vond het helemaal geweldig, en schrok gelukkig nergens van. Langs blaffende agresieve honden gekomen, geen probleem. Langs auto's/busjes, trok die niets van aan. Erg trots op hem dus.
Maargoed, na een tijdje gewandeld te hebben was het wel is tijd om terug te gaan, en toen merkte mijn moeder opeens dat hij zijn benen heel hoog opgooide. Dus ik kijken, en het bloede vreselijk, en stroomde over zijn benen heen, een hele spoor van bloed. Ik schrok echt zo erg. Ik dufde niet te kijken wat er aan de hand was. Ik heel snel doorgelopen naar de manege. Fuego bleef er heel kalm onder. Daar aangekomen, de aardige hoefsmit gedag gezegt, die zag het ook gelijk en zei er wat over in het Spaans wat ik niet verstond. Toen kwam de dochter er aan gerent van de manege eigenaresse. En toen was alles goed, ze zei dat dat juist een goed teken was. Dan kwam het vocht/bloed erruit, en dat moest. Ik helemaal opgelucht. Daarna moesten we dat ff wassen met de spuit, vond ie wel spannend, en daarna ontsmet. Het was zo geweldig, maar ik ben tegelijkertijd zo erg geschrokken, terwijl het niets was. Morgen weer, dan met foto's
.
.
.