Voor het eerst lekker buiten de manege gewandelt. Ik moest langer wandelen volgens de manege's eigenaresse's dochter. Er moest namelijk vocht/bloed uitkomen ( wat ik pas na de wandeling wist ). Dus ik lekker een lang pad afgelopen, midden tussen het platteland en de bergen. Zó mooi was het, en dan nog het heerlijke zonnetje wat op ons scheen. Fuego overal aan ruiken, en alsmaar hinniken. Hij vond het helemaal geweldig, en schrok gelukkig nergens van. Langs blaffende agresieve honden gekomen, geen probleem. Langs auto's/busjes, trok die niets van aan. Erg trots op hem dus.

Het was zo geweldig, maar ik ben tegelijkertijd zo erg geschrokken, terwijl het niets was. Morgen weer, dan met foto's
