Moderators: Essie73, Coby, balance, Firelight, Dyonne, NadjaNadja, Neonlight, Sica, C_arola
Ik ben verdrietig er is gemis maar ik merk dat de zorgen en stress zijn weggevallen. Heb afgelopen nachten geen nachtmerries gehad en vannacht zelfs diep en goed doorgeslapen. Dat laatste is echt voor het eerst sinds minstens een maand of zelfs langer.
eerst heerlijk hapje eten, daarna rockcafe met goede livemuziek opgezocht daarna door de stad gewandeld. Nou ja ik zitten op mijn krent hij rolstoel duwen
onderweg naar huis nog een hond het leven gered door haar op tijd te zien en vn de weg te krijgen, anders was ze 1,5 minuut later overhoop gereden door wen snoeihard rijdende bus. Alles bij elkaar ging ik pas over 3 naar bed. Daar word ik langzaam toch te oud voor. Maar heeft me geestelijk wel erg goed gedaan.
van me!!!
op die manier neem je in ieder geval geen beslissing waar je spijt van krijgt. Ik wens je veel kracht toe
luister naar jezelf...
vanaf mei bijna dagelijks rondbellen, langsgaan monsters meenemen. En steeds opnieuw niet geschikt. Je ziet je baaltjes rap minder worden. Bij iedere plek schimmel denken weer een dag minder eten.
wetende dat zonder eten je gewoon niets meer kunt doen. Een gemene deadline letterlijk dan.
hopelijk vannacht een goede lange nacht slaap.knollentuin schreef:Ik zal wel op een hoop zieltjes trappen, maar ik vind echt dat als je als eigenaar kiest om je paard in te laten slapen dat een arts daaraan mee mag helpen. Er zijn genoeg redenen die voor mij een geldige zijn. En de jouwe was er ook zo een karuna.
Maar ook iemand die een gezond 23 jarig paard niet meer kan onderhouden omdat ze het werk kwijt is en financieel niet meer rondkomen. Dan de keus maken om je paard te laten gaan ipv verkopen moet gewoon kunnen. Toch?