Bokt.nl

**Geplaatst**: 22-01-24 12:46

Re: PSSM1 en PSSM2 in verschillende rassen: stand van zaken

Geplaatst: 22-01-24 12:46

Mensen zijn altijd argwanend, maar ik heb echt behoorlijk wat goede ervaringen met bruikleen. Is dat niks? Desnoods doe je dan maandelijks ook een bijdrage.

**Geplaatst**: 22-01-24 13:30

Geplaatst: 22-01-24 13:30

MRIIIS schreef:
Ik snap je helemaal! Ik trek het emotioneel en financieel ook niet meer en ik heb ook gezegd dit is mijn laatste (4e) jaar dat ik het probeer. Ik heb er sinds ik haar heb een paar keer opgezeten.

Maarja wat dan hé.. dan wordt het dus inslapen (niet verkoopbaar) en daar ben ik echt (nog) niet klaar voor Ze is zo'n groot deel van mijn leven geworden.. kan me een leven zonder haar gewoon niet voorstellen.

Ja en dat laatste is dus bij mij totaal niet zo. Ik heb echt gehouden van de vorige pony, dat was echt 'mijn' meisje en dit is gewoon 'mijn pony, bij ownership'. Overigens herken ik me in je verhaal, gezien ik ook sinds aankoop - toevallig ook mijn 4e jaar - alleen maar aan het klungelen ben.

Het hele paardenmeisje in mij is gewoon ook echt weggegaan, dus het is ook niet zo dat paarden een deel van mijn leven nog zijn. Ik vind het leuk om in de zomer lekker op buitenrit te gaan. En tuurlijk een lekkere training in de bak geeft me voldoening, maar het is niet dat ik het mis momenteel (kan momenteel weer niet, want er is weer vanalles).

Caily schreef:
Mensen zijn altijd argwanend, maar ik heb echt behoorlijk wat goede ervaringen met bruikleen. Is dat niks? Desnoods doe je dan maandelijks ook een bijdrage.

Nee dat is niks voor mij. Ik ben een controlefreak en dan is het ineens een gedeelde controle. Het is of houden of weg (op welke manier dat ook is). Toch bedankt voor het meedenken.

Het is echt een klote situatie. Ik heb ook gewoon geen motivatie meer om er meer centen in te spenderen. Dat is voornamelijk het breaking point. Ik voel al weinig en dan moet je ook steeds meer erin investeren. Voor mijn hond zou ik het bijv. met alle liefde doen; dat voelt echt als mijn kindje. Het kan ook zijn dat het momenteel zo voelt, omdat alles me gewoon teveel wordt. Ik ben echt wel gek op hem, maar het is gewoon anders op dit moment, omdat het inmiddels aan mijn eigen gevoel van geluk begint te vreten.

Ik zit momenteel met het volgende
- zijn buik is nog niet opgelost; uit zich in heel erg boos zijn met opzadelen, maar later met afzadelen of andere zaken vertoont hij niet hetzelfde gedrag. Overigens ook met longeersingel. Zandkuur gegeven, check zadelmaker gehad, maar dat heeft/had ook geen nut gezien hij continu in goede en slechte periodes qua bespiering veranderd.
- het deel van de ontsteking in de nek volgens de chiro (geen echte diagnose, maar dat vermoedde ze, toen ik daar aankwam maar hij ook in een terugval zat, dus ik niet anders gewend ben dat hij dan in de bovenlijn terug valt, overigens is zijn nek weer normaal qua zicht, dus ergens heb ik zoiets van als ze hem niet had gezien in terugval gemoedsstand dan had ze wellicht die conclusie nieteens getrokken).

En we gingen echt heel goed qua trainen en rijden overigens. Nu is het weer de hele apk straks langs. Echo's van hals zijn geopperd, maagscopie maken et cetera. Heel eerlijk? Ik weet gewoon niet meer waar ik het vandaan moet halen emotioneel en financieel om weer de hele molen door te gaan.

Ergens denk ik laat hem eens een maand staan om gewoon even te kijken en voelen hoe dat is, maar ook dat kan niet, want dan wordt hij weer stijf. Ik ben het echt zo zo zat...

Laatst bijgewerkt door Elin_ op 22-01-24 13:46, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 22-01-24 13:38

Geplaatst: 22-01-24 13:38

Een pssm paard uit handen geven zou ik echt alleen doen als ik 100% zeker zou weten dat iemand die zorg kan leveren en vol kan houden, want dat is echt pittig, zoals we hier allemaal weten…

Als de belasting en de kosten te zwaar worden en je hebt niemand waarmee je dit samen kunt doen is er denk ik uiteindelijk maar 1 eerlijke weg… en dat is inslapen, hoe moeilijk ook…

**Geplaatst**: 22-01-24 13:50

Geplaatst: 22-01-24 13:50

Nouvel schreef:
Een pssm paard uit handen geven zou ik echt alleen doen als ik 100% zeker zou weten dat iemand die zorg kan leveren en vol kan houden, want dat is echt pittig, zoals we hier allemaal weten…

Als de belasting en de kosten te zwaar worden en je hebt niemand waarmee je dit samen kunt doen is er denk ik uiteindelijk maar 1 eerlijke weg… en dat is inslapen, hoe moeilijk ook…

Dank voor je reactie. Ik heb even wat aanpassingen in mijn posts gedaan. Anders lijkt het net of ik een of ander botte boerin ben die er niks voor over heeft, maar ik zit alles wel te typen met tranen in mijn ogen. Ik heb gewoon al die jaren al heel veel ervoor gegeven. Elke terugval weer met glimlach en positieve insteek opgepakt ('als rijden niet lukt gaan we lekker wandelen, ook goed voor onze band' et cetera). En dat lukt me gewoon even niet meer.

Ik lees nu de 17 pagina's van dit topic door; [MD] Drager pssm1, slacht of verkopen?

En ga zeker niet overhaaste beslissingen maken. Immers heb ik het al die jaren al gedaan en nu al minstens een jaar als single. Ik vind het alleen ergens gewoon bijna 'moord' dat ik zeg; ik stop ermee, dus dan ga jij maar dood.

Hij speelt veel met zn maatje, dus het voelt gewoon niet goed. Anderzijds lees ik ook in bovenstaand topic de singelnijd van pssm's door en het feit dat hij nu alweer weken kort loopt (ik las bovenstaand ook nog ergens iemand die het had over het aparte geluid wat ze maken bij het ademenen; dat herken ik de afgelopen tijd ook weer).

Hij heeft gewoon weer een langdurige terugval, maar is er dan niet zo erg aan toe als menig paard in de fb groep welke amper kunnen lopen van de pijn (dan was de keuze heel makkelijk geweest).

**Geplaatst**: 22-01-24 14:24

Re: PSSM1 en PSSM2 in verschillende rassen: stand van zaken

Geplaatst: 22-01-24 14:24

Ik wilde je een privébericht sturen, Elin. Maar dat kan eigenlijk ook prima zo. Ik herken mezelf voor een groot deel in jouw verhaal. Bij mij is het wel echt ‘mijn paard’. Alles wat ik na mijn vorige (dat was écht een ‘once in a lifetime’ (gruwel bij het woord) paard) wilde hebben. Die vorige is óók ingeslapen aan PSSM, dan wel 1 ipv 2. Was zes, Grayson nu vijf. Zegt niks, maar ik heb het wel goed in mijn achterhoofd zitten.

Financieel en emotioneel/mentaal trekt het je leeg. Bij mij in ieder geval ook. Ik doe er alles voor om hem goed te houden, maar we blijft geen euro over. Slecht slapen, heel veel zorgen, stress, verdriet. Iets wat jullie vast herkennen. En ja, hij is het geld meer dan waard en de zorgen ook, maar waar ligt de grens?

Uit rijden haal ik ook geen plezier meer, ook niet zozeer met mijn andere paard. Enkel het bezig zijn met de paarden vind ik heel fijn. Het vanaf de grond werken, ervoor zorgen. Rijden niet meer.

Wij hebben het er gisteren thuis nog over gehad. Wat is de druppel van inslapen, want verkopen doe ik niet. Wat ik zeg, het is wel mijn grootste vriend.

Het is allemaal zo ingewikkeld. Ik kan begin februari in de kliniek terecht met hem voor een bloedonderzoek, misschien krijgen we dan duidelijkheid. Ik ben in de tijd sinds dat ik supplementen geef, ze één keer vergeten, waarna hij onwijs slecht was. Waren dat de supplementen die hij miste, of was het toeval icm het weer? Want als het door het gemis aan supplementen komt, vraag ik mezelf soms oprecht af waar we (ik) mee bezig zijn. Voor elk dier/mens is een pilletje voor medicatie hier en daar wel eens nodig, maar dit is anders. Dit is niet één poedertje/pilletje oid.

Voor alsnog overheersen de goede dagen gelukkig nog met de slechte, maar er zijn wel steeds meer slechte. Daarbij is uit eerder onderzoek gebleken dat bij hem zijn rugspieren ‘verzuren’, dus hoeveel last heeft hij iedere stap?

Nou, weer een heel uit de klauwen gewassen bericht, maar wel hoe het is op het moment. En waar, denk ik, meerdere wel eens mee worstelen.

**Geplaatst**: 22-01-24 14:31

Geplaatst: 22-01-24 14:31

Elin_ schreef:
Nouvel schreef:
Een pssm paard uit handen geven zou ik echt alleen doen als ik 100% zeker zou weten dat iemand die zorg kan leveren en vol kan houden, want dat is echt pittig, zoals we hier allemaal weten…

Als de belasting en de kosten te zwaar worden en je hebt niemand waarmee je dit samen kunt doen is er denk ik uiteindelijk maar 1 eerlijke weg… en dat is inslapen, hoe moeilijk ook…

Dank voor je reactie. Ik heb even wat aanpassingen in mijn posts gedaan. Anders lijkt het net of ik een of ander botte boerin ben die er niks voor over heeft, maar ik zit alles wel te typen met tranen in mijn ogen. Ik heb gewoon al die jaren al heel veel ervoor gegeven. Elke terugval weer met glimlach en positieve insteek opgepakt ('als rijden niet lukt gaan we lekker wandelen, ook goed voor onze band' et cetera). En dat lukt me gewoon even niet meer.

Ik lees nu de 17 pagina's van dit topic door; [MD] Drager pssm1, slacht of verkopen?

En ga zeker niet overhaaste beslissingen maken. Immers heb ik het al die jaren al gedaan en nu al minstens een jaar als single. Ik vind het alleen ergens gewoon bijna 'moord' dat ik zeg; ik stop ermee, dus dan ga jij maar dood.

Hij speelt veel met zn maatje, dus het voelt gewoon niet goed. Anderzijds lees ik ook in bovenstaand topic de singelnijd van pssm's door en het feit dat hij nu alweer weken kort loopt (ik las bovenstaand ook nog ergens iemand die het had over het aparte geluid wat ze maken bij het ademenen; dat herken ik de afgelopen tijd ook weer).

Hij heeft gewoon weer een langdurige terugval, maar is er dan niet zo erg aan toe als menig paard in de fb groep welke amper kunnen lopen van de pijn (dan was de keuze heel makkelijk geweest).

Ik begrijp je helemaal hoor en verwacht vooral geen verklaringen en verdediging, ik heb jaren de zorg gehad voor een paard met pssm en auto immuun problemen en dat is zwaar, je bent altijd aan het zorgen en daarnaast kost het ook nog eens een hoop aan hulp, de juiste voeding en supplementen.
Blijf gewoon zelf goed kijken hoe het leven van je paard is en vooral ook van jou en of het voor jullie beide te doen blijft, en misschien vind je wel iemand die je erbij wil helpen, dat zou zeker lucht kunnen geven.
Veel sterkte!

**Geplaatst**: 22-01-24 14:41

Geplaatst: 22-01-24 14:41

Elin_ schreef:
Hij speelt veel met zn maatje, dus het voelt gewoon niet goed. Anderzijds lees ik ook in bovenstaand topic de singelnijd van pssm's door en het feit dat hij nu alweer weken kort loopt (ik las bovenstaand ook nog ergens iemand die het had over het aparte geluid wat ze maken bij het ademenen; dat herken ik de afgelopen tijd ook weer).

Hij heeft gewoon weer een langdurige terugval, maar is er dan niet zo erg aan toe als menig paard in de fb groep welke amper kunnen lopen van de pijn (dan was de keuze heel makkelijk geweest).

Ik haak hier nog even op in. Dit is met die van mij net zo. Hij speelt veel met z’n vriend, maar heeft onwijze stress/angst/pijn(?) met zadelen, zowel zadel als longeersingel. Mede hierom rijden we niet meer. Het korte lopen herken ik ook. En de gekke geluiden met ademen is hij óók. Daarnaast het lamlendige staan, vele gapen, strakke spieren etc etc.

Maar ja, als je dan weer een paard ziet spelen, is het weer zo moeilijk. Of eentje die aangerend komt als ‘ie je ziet. Zullen ze dit altijd blijven doen of alleen als ze zichzelf goed voelen?

Inderdaad lang niet zo slecht als menig paard in die groep, maar ook niet een gezond paard.

Bijgevoegd een foto van Grayson. Hier viel het zowel mij als mijn moeder op dat hij niet goed was. Een plek waar hij nooit staat, het koppie laag, pootje op rust. Voor een ander misschien geen gekke dingen, maar de combinatie is voor hem en ons wél zorgwekkend.

Afbeelding

**Geplaatst**: 22-01-24 14:43

Geplaatst: 22-01-24 14:43

Bedankt voor beide berichten. Ik schiet weer vol, maar nu vooral omdat het zo lief en meedenkend is én heel erg fijn om te praten met gelijkgestemden. Mijn lesgever - tevens bekende van de chiro - vindt hem echt nog te goed hiervoor en dat speelt ook mee in hoe moeilijk ik het vind. We zijn met bepaalde manier van trainen heel ver gekomen, maar dan toch weer een flinke terugval (onregelmatigheid niet op één been, maar gewoon niet lekker in het lijf). Vanwege opmerking van de chiro zitten beide in het denkpatroon dat het wel een halsissue moet zijn en dat ik dat in de beste kliniek zou moeten laten onderzoeken aka andere kant van Nederland. Zij denken dat het niet de PSSM is die de overhand heeft, maar andere onderliggende zaken, maar voor mij komt de vraag direct boven; dan laat ik hem echoën en eventueel behandelen (halsinjectie proces is nogmaals E1000), maar dan is hij nog steeds ziek..

Verkopen ga ik niet doen. Door het topic en jullie reacties bevestigd het wel mijn onderbuikgevoel en dat voelt gewoon niet goed. Eventueel eens kijken wat er gebeurd als ik hem van de supplementen af haal?

**Geplaatst**: 22-01-24 14:44

Geplaatst: 22-01-24 14:44

Danuah schreef:
Elin_ schreef:
Hij speelt veel met zn maatje, dus het voelt gewoon niet goed. Anderzijds lees ik ook in bovenstaand topic de singelnijd van pssm's door en het feit dat hij nu alweer weken kort loopt (ik las bovenstaand ook nog ergens iemand die het had over het aparte geluid wat ze maken bij het ademenen; dat herken ik de afgelopen tijd ook weer).

Hij heeft gewoon weer een langdurige terugval, maar is er dan niet zo erg aan toe als menig paard in de fb groep welke amper kunnen lopen van de pijn (dan was de keuze heel makkelijk geweest).

Ik haak hier nog even op in. Dit is met die van mij net zo. Hij speelt veel met z’n vriend, maar heeft onwijze stress/angst/pijn(?) met zadelen, zowel zadel als longeersingel. Mede hierom rijden we niet meer. Het korte lopen herken ik ook. En de gekke geluiden met ademen is hij óók. Daarnaast het lamlendige staan, vele gapen, strakke spieren etc etc.

Maar ja, als je dan weer een paard ziet spelen, is het weer zo moeilijk. Of eentje die aangerend komt als ‘ie je ziet. Zullen ze dit altijd blijven doen of alleen als ze zichzelf goed voelen?

Inderdaad lang niet zo slecht als menig paard in die groep, maar ook niet een gezond paard.

Bijgevoegd een foto van Grayson. Hier viel het zowel mij als mijn moeder op dat hij niet goed was. Een plek waar hij nooit staat, het koppie laag, pootje op rust. Voor een ander misschien geen gekke dingen, maar de combinatie is voor hem en ons wél zorgwekkend.

[ [url=m/UYmDqn.jpg]Afbeelding[/url] ]

Herkenbaar.. Es kijkt al zuur met het lopen naar de opzadelplek, tijdens het zadelen (of uberhaupt dekens wisselen, ook bij het borststuk; is dat herkenbaar?)

**Geplaatst**: 22-01-24 15:00

Geplaatst: 22-01-24 15:00

Zo lastig he, ik begrijp het helemaal hoor, ze zijn elke dag anders, dan weer hoop, dan weer verdriet…
Je voelt je zo machteloos soms…

Die van mij heeft weer nooit problemen gegeven met opzadelen en aansingelen.
Wel met nat weer heel kort en gevoelig lopen, ook na bekappen kon hij vaak een week niet fatsoenlijk op het harde lopen, en met nat en koud weer kwam hij eind van de dag nog nauwelijks van zijn plaats in de paoddck.
Eenmaal een paar uurtjes op stal was het weer oke en kon ik ‘m prima rijden ..

Maar toen die peesblessure erbij kwam stortte alles als een kaartenhuis in elkaar… -O-

**Geplaatst**: 22-01-24 15:22

Geplaatst: 22-01-24 15:22

Nouvel schreef:
Zo lastig he, ik begrijp het helemaal hoor, ze zijn elke dag anders, dan weer hoop, dan weer verdriet…
Je voelt je zo machteloos soms…

Die van mij heeft weer nooit problemen gegeven met opzadelen en aansingelen.
Wel met nat weer heel kort en gevoelig lopen, ook na bekappen kon hij vaak een week niet fatsoenlijk op het harde lopen, en met nat en koud weer kwam hij eind van de dag nog nauwelijks van zijn plaats in de paoddck.
Eenmaal een paar uurtjes op stal was het weer oke en kon ik ‘m prima rijden ..

Maar toen die peesblessure erbij kwam stortte alles als een kaartenhuis in elkaar…

Ja drama.. Het is ook echt gedrag wat steeds erger werd/wordt. Het niet willen werken, terwijl de beweging wel nodig blijft om hem niet stijf te houden. Juist door de training werden zijn spieren beter, waardoor hij beter (en ruimer) dan ooit liep, maar die training is nu juist hetgeen waar hij echt protest op geeft in de vorm van weglopen in stal/wei, tijdens optuigen en naar de bak toelopen. Met alleen wandelen heb ik hem helemaal niet goed kunnen houden, dus ik weet nu ook even niet goed wat ik moet. Dit speelt ook nog naast het hele verhaal waar mijn lesgever en chiro het nu over hebben (de halsecho et cetera).

**Geplaatst**: 22-01-24 15:45

Geplaatst: 22-01-24 15:45

Heel herkenbaar…Ik moest die van mij altijd door dat lastige stukje heen helpen in het begin en daarna werd hij losser en beter, hij had die verplichte beweging ook echt nodig.
Zo gauw hij stil kwam te staan met die peesblessure, en dus alleen stapwerk mocht doen en in een verkleinde paddock moest staan ging hij elke week verder achteruit qua lijf… zo frustrerend -O-

**Geplaatst**: 22-01-24 16:27

Geplaatst: 22-01-24 16:27

Nouvel schreef:
Heel herkenbaar…Ik moest die van mij altijd door dat lastige stukje heen helpen in het begin en daarna werd hij losser en beter, hij had die verplichte beweging ook echt nodig.
Zo gauw hij stil kwam te staan met die peesblessure, en dus alleen stapwerk mocht doen en in een verkleinde paddock moest staan ging hij elke week verder achteruit qua lijf… zo frustrerend

Dat dus.. heel erg lastig. Ik ga nu eens kijken met strak schema hoe het dan gaat. En keer van de supplementen afhalen om ook de afhankelijk ervan.

**Geplaatst**: 22-01-24 16:54

Re: PSSM1 en PSSM2 in verschillende rassen: stand van zaken

Geplaatst: 22-01-24 16:54

Ik wil jullie even allemaal een hele dikke knuffel geven als hart onder de riem. Heel confronterend om te lezen en ook wel beduidend dat ik in mijn handjes mag knijpen dat het in vergelijking allemaal wel mee valt. Ik hoop ook echt dat het beter wordt voor jullie en de paarden. Maar ik wilde even een hart onder de riem geven!

**Geplaatst**: 22-01-24 17:16

Geplaatst: 22-01-24 17:16

xDenies schreef:
Ik wil jullie even allemaal een hele dikke knuffel geven als hart onder de riem. Heel confronterend om te lezen en ook wel beduidend dat ik in mijn handjes mag knijpen dat het in vergelijking allemaal wel mee valt. Ik hoop ook echt dat het beter wordt voor jullie en de paarden. Maar ik wilde even een hart onder de riem geven!

+1

Super verdrietig om te lezen. Ik leef met jullie mee :(:)

**Geplaatst**: 22-01-24 18:05

Re: PSSM1 en PSSM2 in verschillende rassen: stand van zaken

Geplaatst: 22-01-24 18:05

Elin, ik herken enorm de maag en buik klachten die jouw paard heeft. De mijne reageert hier ook enorm op (door pijn of stress vanuit zijn pssm denk ik). Heb je al eens overwogen nexium te geven? Is gewoon bij de drogist te verkrijgen dus dat was iig voor mij wel financieel haalbaar naast alle andere financiële zorgen die m'n pssm'er creëerde. Heb hem toevallig deze winter weer een kuurtje gegeven en is nu weer aan de betere hand na 1 en al ellende door het wisselende weer (zijn grootste trigger).

**Geplaatst**: 22-01-24 18:46

Geplaatst: 22-01-24 18:46

Ik herken je gevoel ook hoor, het is echt een zware last om een pssmer te hebben.
Zoveel zorgen, zowel emotioneel als financieel.
Bij de mijne gaat het nu goed maar ook tegen inslapen aan gezeten.
Maar Dax verlaat hier niet levend het erf.
Verkopen of weggeven onder voorwaarden gaat zo enorm vaak fout, vaak komen de paarden in de handel terecht met als gevolg moeten werken met veel pijn.
Dax ziet voor de buitenstaander er echt goed uit en kan makkelijk als "gezond" de handel in gaan.
Eenmaal verkocht heb je geen zeggenschap meer.
Een paard leeft in het nu, en ik denk dat je veel eerlijker tegenover je paard bent om er dan een einde aan te maken dan hem weg te doen.

**Geplaatst**: 22-01-24 19:22

Geplaatst: 22-01-24 19:22

Dank allen. Het voelt even fijn om te luchten.

MalaQ schreef:
Elin, ik herken enorm de maag en buik klachten die jouw paard heeft. De mijne reageert hier ook enorm op (door pijn of stress vanuit zijn pssm denk ik). Heb je al eens overwogen nexium te geven? Is gewoon bij de drogist te verkrijgen dus dat was iig voor mij wel financieel haalbaar naast alle andere financiële zorgen die m'n pssm'er creëerde. Heb hem toevallig deze winter weer een kuurtje gegeven en is nu weer aan de betere hand na 1 en al ellende door het wisselende weer (zijn grootste trigger).

Nee nog nooit van gehoord. Goede tip! Ik was nu weer begonnen met darmbalans, maar ik ga nexium erna proberen als het niet beter wordt.

Tinkermuts schreef:
Ik herken je gevoel ook hoor, het is echt een zware last om een pssmer te hebben.
Zoveel zorgen, zowel emotioneel als financieel.
Bij de mijne gaat het nu goed maar ook tegen inslapen aan gezeten.
Maar Dax verlaat hier niet levend het erf.
Verkopen of weggeven onder voorwaarden gaat zo enorm vaak fout, vaak komen de paarden in de handel terecht met als gevolg moeten werken met veel pijn.
Dax ziet voor de buitenstaander er echt goed uit en kan makkelijk als "gezond" de handel in gaan.
Eenmaal verkocht heb je geen zeggenschap meer.
Een paard leeft in het nu, en ik denk dat je veel eerlijker tegenover je paard bent om er dan een einde aan te maken dan hem weg te doen.

Je hebt helemaal gelijk. Zo dacht en denk ik er ook over, maar ben aan het twijfelen gebracht door stalgenoten die dan toch een ander huisje opperen. Esio is hetzelfde verhaal en daarnaast ook behoorlijk knap met zijn 2 blauwe ogen (al zeg ik het zelf

)

**Geplaatst**: 22-01-24 19:55

Geplaatst: 22-01-24 19:55

Nee verkopen als weidemaatje of bruikleen oid doe ik ook nooit. Die van mij is erg knap en heeft mooi papier dus ze gaan er zoiezo op rijden of mee fokken 8)7

Verkopen heeft de vorige eigenaar gedaan en nu zit ik ermee. Pensioen heb ik over nagedacht, maar ze heeft zoveel individuele zorg nodig.. dat gaat ze nergens krijgen. En dat is het juist he, die balans is weg. Investeren is niet erg, maar na 3 jaar er nog steeds niks voor terugkrijgen..

Vandaag na 2 weken (alles bevroren) 'gelongeerd' en natuurlijk een knettergek paard (Px), kon r wel wurgen, ze doet zo extreem dan

Hopelijk geen spierpijn morgen.

Wbt darmen, ik geef nu Phytonics micro comp en dat lijkt goed te werken. Wbt maag gaf ik Equine 74 (nu even gestopt ivm Hempine CBD).

**Geplaatst**: 23-01-24 08:44

Re: PSSM1 en PSSM2 in verschillende rassen: stand van zaken

Geplaatst: 23-01-24 08:44

Fijn dat we er met z'n alle eerlijk over kunnen zijn en er geen veroordelingen komen. Ik twijfelde ook om het online te zetten, maar het is wel hoe het is. Hopelijk gaan we een betere tijd tegemoet en/of komt er bij een aantal paarden meer duidelijkheid.

**Geplaatst**: 23-01-24 09:47

Geplaatst: 23-01-24 09:47

Danuah schreef:
Fijn dat we er met z'n alle eerlijk over kunnen zijn en er geen veroordelingen komen. Ik twijfelde ook om het online te zetten, maar het is wel hoe het is. Hopelijk gaan we een betere tijd tegemoet en/of komt er bij een aantal paarden meer duidelijkheid.

Zou het jouw paard niet helpen de deken op te houden? Ook als de zon schijnt? Het was immers wel koud en dat vinden de spieren echt niet fijn.

Als het paard echt raar ademt dan zou ik overwegen een scopie te maken. Longproblemen/astma gaan wel vaker hand in hand met andere problemen.

Hier heeft paard ook astma. Die maakt soms ook zo'n raar geluid. Als ik de astma dan weer behandel voelt die zich veel fitter en fanatieker.

Is maar een tip ook voor Elin maar misschien wel iets om in je achterhoofd te hebben. Mijn paard heeft verder geen typisch astma beeld namelijk.

**Geplaatst**: 23-01-24 10:43

Geplaatst: 23-01-24 10:43

MRIIIS schreef:
Nee verkopen als weidemaatje of bruikleen oid doe ik ook nooit. Die van mij is erg knap en heeft mooi papier dus ze gaan er zoiezo op rijden of mee fokken

Verkopen heeft de vorige eigenaar gedaan en nu zit ik ermee. Pensioen heb ik over nagedacht, maar ze heeft zoveel individuele zorg nodig.. dat gaat ze nergens krijgen. En dat is het juist he, die balans is weg. Investeren is niet erg, maar na 3 jaar er nog steeds niks voor terugkrijgen..

Vandaag na 2 weken (alles bevroren) 'gelongeerd' en natuurlijk een knettergek paard (Px), kon r wel wurgen, ze doet zo extreem dan Hopelijk geen spierpijn morgen.

Wbt darmen, ik geef nu Phytonics micro comp en dat lijkt goed te werken. Wbt maag gaf ik Equine 74 (nu even gestopt ivm Hempine CBD).

Ik begrijp je zo goed. Ik zie pensioen ook niet voor me; dan bewegen ze helemaal niet meer? Ik ga al jullie opties even opschrijven. Ik vraag me alleen af of het echt buikpijn van de maag is of gewoon spieren, gezien deken dezelfde bozigheid geeft.

Danuah schreef:
Fijn dat we er met z'n alle eerlijk over kunnen zijn en er geen veroordelingen komen. Ik twijfelde ook om het online te zetten, maar het is wel hoe het is. Hopelijk gaan we een betere tijd tegemoet en/of komt er bij een aantal paarden meer duidelijkheid.

Ja dat vind ik ook enorm fijn. Dik compliment (en sowieso dank, gisteren zat ik er echt even doorheen) naar iedereen. Ik merk vooral veel onbegrip bij niet kenners of bij de fb groep. Aka de niet-kenners vinden het gauw zonde en 'even wat op suikers letten' en de fb-groep is een geval apart

Spenk schreef:
Danuah schreef:
Fijn dat we er met z'n alle eerlijk over kunnen zijn en er geen veroordelingen komen. Ik twijfelde ook om het online te zetten, maar het is wel hoe het is. Hopelijk gaan we een betere tijd tegemoet en/of komt er bij een aantal paarden meer duidelijkheid.

Zou het jouw paard niet helpen de deken op te houden? Ook als de zon schijnt? Het was immers wel koud en dat vinden de spieren echt niet fijn.

Als het paard echt raar ademt dan zou ik overwegen een scopie te maken. Longproblemen/astma gaan wel vaker hand in hand met andere problemen.

Hier heeft paard ook astma. Die maakt soms ook zo'n raar geluid. Als ik de astma dan weer behandel voelt die zich veel fitter en fanatieker.

Is maar een tip ook voor Elin maar misschien wel iets om in je achterhoofd te hebben. Mijn paard heeft verder geen typisch astma beeld namelijk.

Ik heb echt geen idee qua deken, gezien hij het enorm snel warm heeft. Mijn forester had ik in de winter onder 400 grams of meer staan, maar deze zweet zo snel. Qua adem heb ik nog niet echt de behoefte gehad dit te laten checken, dan staat nog eerder de maagscopie en halsecho op het menu. Het is meer wanneer hij echt slecht is en dan tijdens het trainen meer hoorbaar is van de inspanning.

Maar het komt als 3e optie op het menu

Ik ga het wel even googelen.

**Geplaatst**: 23-01-24 12:51

Geplaatst: 23-01-24 12:51

@Elin; ik heb een p1/p1 koudbloed die al dr hele leven zuur is op singels en in mindere mate dekens. Al vanaf dat ze als 1,5 jarige eens een longeersingeltje om kreeg.

Zij heeft een tijdje maagbeschermers in de vorm van nexium gehad (mini met maagzweren dus had het in huis) maar dat maakte geen verschil.

Ik voer wel elke dag zout in de vorm van natriumbicarbonaat (gewoon zout in welke vorm dan ook moet ze niet). In de volksmond ook wel maagzout genoemd, omdat het het maagzuur buffert.

**Geplaatst**: 23-01-24 13:10

Geplaatst: 23-01-24 13:10

Floortje_NL schreef:
@Elin; ik heb een p1/p1 koudbloed die al dr hele leven zuur is op singels en in mindere mate dekens. Al vanaf dat ze als 1,5 jarige eens een longeersingeltje om kreeg.

Zij heeft een tijdje maagbeschermers in de vorm van nexium gehad (mini met maagzweren dus had het in huis) maar dat maakte geen verschil.

Ik voer wel elke dag zout in de vorm van natriumbicarbonaat (gewoon zout in welke vorm dan ook moet ze niet). In de volksmond ook wel maagzout genoemd, omdat het het maagzuur buffert.

Dank, ga ik ook toevoegen! Dit is bij Es helaas sinds de afgelopen periode.

Het ging heel erg goed, tenminste dat dacht/denk ik.

Zo ging het ooit (net na aankoop, nog geen idee hoe en wat) https://www.instagram.com/p/CWT9PXro-Nx/?hl=en

Uiteindelijk een before en after, nadat we gestart zijn met lessen werken aan de hand (eerst eens spieren kweken voor je erop gaat zitten). Voornamelijk zijn ruimere gangen lieten me ook echt zien dat het beter ging.
https://www.instagram.com/p/CxEEiyGI6yE/?hl=en

Vervolgens in november glijder in de weide gemaakt; liep gewoon niet lekker in de achterhand en sindsdien niet meer lekker gekregen. (ik vermoed een pssm aanval, gezien daarna ook sloomheid, stijf et cetera) Chiro ondertussen de opmerking gemaakt dat het een ontsteking in de hals kon zijn, want ingevallen hals, maar dat herken ik weer als hetgeen van een aanval (dat is namelijk nu weer weg).

**Geplaatst**: 23-01-24 13:54

Geplaatst: 23-01-24 13:54

Spenk schreef:
Danuah schreef:
Fijn dat we er met z'n alle eerlijk over kunnen zijn en er geen veroordelingen komen. Ik twijfelde ook om het online te zetten, maar het is wel hoe het is. Hopelijk gaan we een betere tijd tegemoet en/of komt er bij een aantal paarden meer duidelijkheid.

Zou het jouw paard niet helpen de deken op te houden? Ook als de zon schijnt? Het was immers wel koud en dat vinden de spieren echt niet fijn.

Als het paard echt raar ademt dan zou ik overwegen een scopie te maken. Longproblemen/astma gaan wel vaker hand in hand met andere problemen.

Hier heeft paard ook astma. Die maakt soms ook zo'n raar geluid. Als ik de astma dan weer behandel voelt die zich veel fitter en fanatieker.

Is maar een tip ook voor Elin maar misschien wel iets om in je achterhoofd te hebben. Mijn paard heeft verder geen typisch astma beeld namelijk.

Ik heb hem de afgelopen maanden veel onder de deken staan, maar niet iedere dag. Ik had hem deels geschoren, maar nog steeds stond hij dan onder 100 gram te zweten zodra de zon schijnt. Vandaag is het zonnig, maar guur. Dus wel 100 gram op. Daaronder is hij echt warm. Gisteren even af, zweet droop van de schouders af.

Hij is ook oncomfortabel onder de deken, dus we doen echt ons best, maar het moet voor hem wel leuk zijn ook. De scopie hebben wij het inderdaad over gehad en gaan we overleggen in de kliniek.