jesito schreef:Mijn inmiddels 23 jarige merrie heeft jaren geleden een kreupelheidsonderzoek gehad omdat ze al een tijd onregelmatig liep in meer of mindere maten.
Met foto's en alles kwamen we uit op kogelartrose en achter in de hakken.
Maar hiermee wel licht rijbaar.
Een jaar later zakte ze steeds door haar achterbenen, waarna we vanalles geprobeerd hebben.
Technologie bij mijn da toen was nog niet dermate goed en een foto van de rug zou niet duidelijk worden.
We hebben nog een fysiotherapeut laten komen en zij kreeg alles los maar merkte al meteen op dat ze het stuk in haar kruis niet los kreeg.
Ze toen gemasseerd en bleef onder controle, maar de therapeute herkende dit en noemde meteen KS ook haar reactie (het doorzakken) is daar typisch voor.
Mijn da die contact met haar had gehad was hier ook al bang voor.
Inmiddels staat ze al 8 jaar stil, maar geniet nog steeds van het leven.
Ik ben zowiezo met haar aandoening te zwaar voor haar.
Dat doorzakken in de achterhand/benen, is iets wat bij die van mij de laatste tijd steeds erger word.
Jaren geleden(ver voor de diagnose KS) heeft ze dat ook een aantal keer gehad, een paar keer gewoon terwijl ze vaststond en zichzelf dan bijna ophing. En een aantal keer tijdens het rijden. Ik vond dat als klein meisje wel allemaal wat vreemd, maar ze was toen ook net van de ijzers af en liep mega gevoelig en met mijn weinige verstand heb ik dat daaraan verweten.
Daarna is het jaren weggeweest en ook na de diagnose KS nooit meer teruggekomen. Inmiddels de laatste paar weken wel weer en begin me daar toch een beetje zorgen over te maken... Het gebeurd regelmatig met het rijden en voelt een beetje alsof ze de coördinatie dan even kwijt is en doorzakt(weet even niet anders te omschrijven). Daarna kreupelt ze ook een paar passen rechtsachter(dat is haar kreupele been geweest van vlak voor de KS diagnose).
Zijn er meer mensen met deze ervaringen? En is het iets wat in de loop van de tijd erger word?