Bokt.nl

**Geplaatst**: 09-09-09 22:26

Geplaatst: 09-09-09 22:26

Muiszje..

Wat zit je in een ontzettend moeilijke situatie!
Ik zou zeggen: neem vooral de tijd om je keuze te maken en doe wat jouw hart je ingeeft.

Ik zou mij niet kunnen voorstellen om in zo'n situatie te zitten..ik zou mezelf ws. geen raad weten.

Ik wil jou heel veel sterkte wensen met de keuze die je maken gaat..het zal hoe dan ook moeilijk zijn (laten inslapen maar ook haar laten leven en je elke dag nog afvragen hoeveel pijn ze vandaag heeft en of ze er morgen nog is).

Sterkte!!

**Geplaatst**: 09-09-09 22:28

Geplaatst: 09-09-09 22:28

Iessie schreef:
Ellebel schreef:
Ik denk dat de meeste tips al wel gegeven zijn. Ik kan vooral instemmen met Yamcha. Blijf rationeel, ik weet dat iedereen altijd zegt "als het tijd is weet je het en voelt het goed" maar geloof me, het voelt nooit goed, het voelt k*t. En daardoor ga je stiekem voor jezelf toch de grens verschuiven.

Ik vind dat er wel verschil is tussen achter je beslissing staan en niet (of nauwelijks) meer twijfelen, en ''goed voelen''.
Goed voelt het inderdaad nooit, misschien dat je achteraf denkt dat je het goed hebt gedaan voor de pony, maar dat het vantevoren goed voelt kan ik me inderdaad bijna niet voorstellen.

Klopt, het zál nooit goed voelen, en daarom moet je ook niet op dat gevoel afgaan. Vanuit je gevoel maak je altijd een keuze voor jezelf, en je wilt zoveel mogelijk hartzeer vermijden. Maar hartzeer heb je toch.

Ik mis mooie Tibeau nog altijd, en dat zal ook nog wel blijven.
Ik heb een nieuwe liefde, Dimo, maar wat ben ik bang om weer die DA praktijk binnen te stappen, want ergens denk ik dat Tibeau daar nog altijd ligt...... en ik weet wel dat het niet zo is, maar mijn gevoel zegt iets anders. Ik verwacht van Dimo soms dezelfde stabiliteit als van Beau, maar Dimo is geen Beau, Dimo is jong en gek, en best een dominant hondje, maar ook wat onzeker, en daar moet hij mee om leren gaan, en aan mij de schone taak om dat alles te begeleiden. Komt dat goed? Ik denk het wel.
Maar ja, dat doet soms zeer. Het doet zeer om zo een oud maatje te laten gaan, en jij en die jonge donderstraal moeten gewoon weer aan elkaar wennen, en samen moet je weer opnieuw dat hele traject door. Je krijgt het niet voor niets.

Maar weet dat je de pijn kunt voorkomen, weet ook dat je pony al 10 jaar met artrose rondloopt, dat artrose gruwelijk veel pijn kan doen, en dat er een moment zál komen, dat er geen momenten meer zijn zonder pijn. Wacht er niet op. Ik begrijp je twijfels heel goed, echt, ik begrijp het helemaal.
Ik kan je alleen maar aanraden om de beslissing zélf te nemen, niet wachten tot het goed voelt, niet wachten tot het niet meer gaat......

**Geplaatst**: 10-09-09 00:27

Geplaatst: 10-09-09 00:27

Lusitana schreef:
Nemurin schreef:
Klinkt misschien gemeen van me, maar zo bedoel ik het niet hoor: maar als ik zo lees "dat is erg dichtbij" ben je misschien gewoon bang om te beslissen, en te beslissen dat ze in moet slapen.

Heel begrijpelijk, maar misschien moet je je toch gaan afvragen of je niet gewoon het onvermijdelijke uitstelt.

Dit komt over alsof wij mensen maar 1 keuze hebben en dat is beslissen wanneer onze paarden dan maar dood moeten.
Er is niks tegen een paard gewoon van ouderdom dood laten gaan.
We kunnen ze letterlijk uit hun lijden helpen, maar dat wil niet zeggen dat het een verplichting is en het lijden is soms ook heel slecht meetbaar.
Ook kunnen we niet weten wat er nog komt soms.

Het was ook niet echt de bedoeling dat het zo overkwam, pardon. Ben het helemaal met je eens verder, maar ik dacht er wat puntjes uit te lichten.

**Geplaatst**: 10-09-09 02:01

Geplaatst: 10-09-09 02:01

Muiszje ik volg dit topic al even en wilde eigenlijk niets schrijven omdat ik van mening ben dat je tzt wel de goed beslissing zal nemen. Maar ik wil je het volgende verhaal meegeven.

Mijn wederhelft had een aantal jaar geleden een pony gekocht voor zijn dochter, merrietje zou tussen de 15 en 18 zijn. Mijn inschatting was een heel stuk ouder, zeg maar tussen de 25 en 30 jaar. Maar goed de eerste jaren niks met het diertje aan de hand. Liep fijn op het land en werd heel af en toe een beetje rondgehobbeld (serieus rijden deed zijn dochter niet, ze was ook niet vaak bij ons). Ik lette dus ook goed op dat ze het dan niet te gek maakten. Na een paar jaar zag ik gewoon dat ze het swinters koud kreeg en zich ondanks de wintervacht niet meer warm kon houden. Dus deken erop. Van 1 regendekentje gingen we naar een regendeken met een licht dekentje eronder, en naar een behoorlijke deken eronder. Tot ik zelf een dekbed verbouwd heb (400 grams) om haar maar warm te houden. Op een bepaald moment stond ze zelfs met 4 dekens op omdat ze het zo koud had. En ze ging ook extra vroeg naar binnen omdat ze het anders niet meer vol kon houden. Stram met lopen dus ergens zal er best artrose ingezeten hebben, en ondanks al het voer wat ik erin stopte magertjes in de winter. Maar elke voorjaar bloeide ze weer op, en zomers liep ze voor haar doen niet slecht. Maar dan kwam die verhipte winter weer, en weer het stramme lopen, ergens staan te sippen op de wei/paddoc en het koud hebben. En als ik dr dan ging halen moest ik langzaam lopen omdat ze het anders niet bijbenen kon.
De laatste winter kwam ik savonds op stal om ze hooi te brengen en ze lag (iets wat je haar nooit zag doen) en bleek ze gewoon niet meer de kracht te hebben zelf op te staan. Ik heb haar moeten helpen met opstaan, en tja toen stond ze weer en at en er was niets aan de hand. Dit gebeurde weken later nog een keer, we hebben haar een super grote box gegeven zodat ze meer ruimte zou hebben. Ook dat ging weer een paar weken goed tot ze weer lag en niet overeind kon komen, weer overeind geholpen en weer ging het gewoon goed. Ze at en hobbelde wel achter me aan naar buiten en weer naar binnen, zo braaf was ze wel. Maar ik wist gewoon dat ik haar nog meer lijden niet aan kon doen, en ik heb mijn wederhelft verteld dat het einde voor Tante Nel in zicht was. En dat ik een afspraak ging maken haar uit dr lijden te verlossen. Ze is vredig gegaan, maar achteraf ben ik ervan overtuigt dat ik zelfs te laat was met haar weg te brengen. Te vaak de grenzen heb verlegd omdat ze nog zo goed leek, maar als je dan achteraf gaat nadenken over de dingen die gebeurd zijn (vaak maar kleine dingen) en hoe ze reageerde en hoe ze was, het voor haar doen goed lopen in de zomer (met name dat voor haar doen goed is zon vernijnige), de vacht die er dan goed uitziet, het eten en de goed gevulde buik die ze dan had, had ik eerder die beslissing moeten nemen.

En voor diegene die maar roepen van niet in laten slapen; hoe ver wil je gaan en je paard een lijdensweg toemoeten. Ook voor jullie een verhaal:
Mijn o zo geliefde Paintmerrie, ze was mijn alles, mijn klikpaard. Kreeg een scheur in een hoefbeentje. DA was erg negatief over een goede afloop, maar toch van alles geprobeerd en gedaan om haar er maar bovenop te helpen. En het leek goed te gaan. Breuk werd na een periode opnieuw gerontgend en de scheur was heel. Ik heb zo ongeveer gejuigt daar in de kliniek. Maar toch er waren periodes dat ik gewoon voelde, er zit iets niet goed. Ze liep maandenlang goed en dan toch weer steeds kreupeler. Het waren pieken en dalen. Je zag haar ook steeds weer van voorbeen wisselen kwa kreupelheid, dan het linker dan het rechter. Fysio massages alles hebben we geprobeerd, omdat ze zich ook in de spieren vastzette. Op een bepaald moment weer een vaag kreupeltje en ik naar de kliniek met haar. Dat moment vergeet ik echt nooit meer, dat bericht, dat O zo verschrikkelijke bericht dat niet het breukbeen maar het andere been vanwege overbelasting sinds de scheur kapot was. Inslapen was een optie maar ik kon ook met speciaal beslag en pijnstillers haar nog jaren laten lopen. Ik kon het niet, ik kon niet mijn zo geliefde paard elke 8 weken die pijn van het beslaan aandoen. Want het was een helse pijn voor haar het beslaan en ze was te braaf om zich er echt tegen te verzetten. En dan had ik wel kunnen zeggen je houdt die pijn maar even uit want dan kan ik je nog langer bij me houden, maar ik kon het niet. Het is gewoon niet eerlijk tegenover je paard om zoiets van hem/haar te verwachten.

Het wanneer je je geliefde paard moet laten gaan is voor elk paard verschillend. Soms heb je mazzel dat het dood omvalt maar in de meeste gevallen zal je als eigenaar het dier gewoonweg lijden moeten besparen.
En Muiszje een verrader ben je zeker niet, al snap ik precies wat je bedoeld, je houdt zo van je paard dat je het kunt laten gaan als de tijd daar is. Ik ken helaas ook de andere vorm van mensen met paarden, die koste wat het koste, en ten koste van het paard het dier laten lijden en niet inslapen. Dat zijn in mijn ogen lafbekken die geen hart voor hun dier hebben.

Oeps

sorry beetje lang verhaal geworden zo.

**Geplaatst**: 10-09-09 03:24

Geplaatst: 10-09-09 03:24

zwijnenstal schreef:
hoe verzin je zo een vraag.Ik zou er alles voor over hebben om mijn paard bij me te houden ook al is ze oud.
Dan wacht je nog maar even met een nieuw paard.
Of je zoekt iemand die wel voor haar wil zorgen,of naar een rusthuis heeft ze wel verdiend denk ik ...maar ja kost geld

Het is juist goed om hier mee bezig te zijn!! Ze laat juist zien dat ze zich heel erg bewust er van is hoe heftig ze de beslissing vind en dat het niet is dat ze van haar pony af wilt..
Maar ooit komt die beslissing en.. ik vind het juist goed dat ze zich afvraagt of ze haar pony het leed van alle mankementen wil laten doormaken.

Ik zit namelijk met dezelfde vraag!!
Ik heb een paard van 27 jaar die echt in topconditie is!! Hij heeft wel enorme overhoef en loopt hierdoor eigenlijk steeds kreupel, maar hij is nog steeds het baassie in het land en loopt op kop met alles voor zover het lukt!! Hij glimt je tegemoet zonder al te veel zorg.
Hoeveel kreupeler moet hij worden voor hij wordt ingeslapen? Hij is in zijn kop nog goed, maar z'n lijf kan niet mee, hij ondervind nu al af en toe de frustraties van..bijvoorbeeld als een groepje hem inhaald, ook ziet hij slecht, hij wordt onzeker als hij zijn grote vriendin niet bij zich heeft.. Nu krijgt hij bij ons een prima oude dag en is er geen sprake van een toekomstig jong paard

, maar ik denk er wel eens aan... hij blijft tot z'n dood bij ons.. het liefst zie ik hem nog 10 jaar meegaan en gewoon aan een hartaanval in het weiland overlijden. Maar ik wil hem wel onnodig (zowel fysiek als mentaal)lijden besparen, zoals nog meer kreupel gaan, maar waar ligt de grens? Die zogeheten grens is bij ons nog lang geen sprake van, maar toch sta ik er wel eens bij stil.

De natuurlijke dood is een hele mooie dood, en je hoopt altijd dat je paard vredig inslaapt op een respectabele leeftijd, maar kreupele paarden zouden in de natuur allang gegrepen zijn door een wolf oid, de zwakke worden als eerst gepakt, nu is dit totaal niet van belang bij het inslapen van onze paarden en paarden zullen als natuurlijke reactie altijd zichzelf willen blijven redden (hoeveel artrose, overhoef, afgescheurde pezen ze in de natuur ook zouden hebben), bij ons lopen ze door tot wij zeggen 'het is genoeg', dus nadenken voor je paard is niet eens zo erg, het moet wel reëel blijven natuurlijk.

Ik zou persoonlijk ook een rusthuis inschakelen, als je zelf liever ook een jong paard zou willen hebben, dan geef je haar nog wel een goede oude dag en wordt er alsnog op tijd de beslissing genomen van 'niet langer lijden'.

**Geplaatst**: 10-09-09 07:29

Geplaatst: 10-09-09 07:29

cissie schreef:
jesito schreef:
Cissie, ik hoop idd voor je dat je paardje het nog gaat halen.
Maar het is wel duidelijk dat je paardje op is als ik het zo lees.

Hij heeft wel vaker een wat mindere periode gehad, maar nog nooit 2 wk. hoogstens een paar dagen of een weekje, dat gaat al jaren zo, dat het nu wat langer aanhoudt baart me wel zorgen.
De komende dagen zullen we het nog aankijken, vanavond kwam hij bijvoorbeeld wel weer vrolijk aandraven tot hij hoorde dat ik brokjes in zn voerbak deed, maar goed aan ieder leven komt een eind en ik hoop dat het nog even duurt, maar ergens ben ik bang dat het sneller zal zijn dan dat ik had gehoopt.

Ik hoop voor je dat hij het gewoon nog mee kan maken en jullie ook.
Veel succes.

**Geplaatst**: 10-09-09 07:30

Geplaatst: 10-09-09 07:30

Ik vind dat, als jij vind dat het tijd is, je hem moet laten gaan.
Jij kent je pony het best, niet wij.
Wij kunnen niet beslissen voor jou, omdat wij hem niet kunnen zien, we kunnen niet zien hoe hij draaft, hoe hij eruit ziet, hoe goed hij nog is, dat kan alleen jij zien.
En als de winter eraankomt, kan je de pijn en kou maar beter voor zijn. 36 Jaar is een hele mooie leeftijd!

Zou het anders niet lukken om het jonge paard te kopen, en Pepper te houden als weidemaatje?
Ik weet natuurlijk niet hoeveel ruimte/geld/tijd je hebt..

**Geplaatst**: 10-09-09 08:53

Geplaatst: 10-09-09 08:53

Lovely schreef:
touchofpink schreef:
Renske: ik heb alleen stukjes tekst van TS gekopieerd en daar mijn mening bij gezet. Als ik lees hoe ze haar stukje schrijft lijkt er mij weinig aan de hand te zijn. Ik snap dat ze bang is voor de winter maar waarom niet eventjes afwachten. De artrose is al 10 jaar stabiel zegt ze. Waarom dan nu ineens de keuze? Komt het door het jonge paard? Dat zijn dingen die bij mij dan door mn hoofd schieten.

Maar goed dat neemt niet weg dat ik blij ben dat ik niet voor die keuze sta.

Weinig aan de hand? Aan de berichten van TS kun je toch duidelijk zien dat ze zich zorgen maakt en dat zou ze heus niet doen als er totaal geen reden toe was. Het zou niet eerlijk zijn om de zorgen van TS weg te wuiven, ze zijn er namelijk niet voor niks en die gutfeeling is er ook niet voor niks. Het enige wat TS nog nodig heeft is tijd om haar gedachten op een rij te zetten hierover en een beslissing te nemen of deze pony nog mee gaat de komende winter in.

Als ik de beginpost lees van TS lijkt mij er inderdaad weinig aan de hand maar daar heb ik al op gereageerd door de stukjes te kopiëren en er mijn mening bij te zetten. Als ik de volgende posts lees van TS blijkt inderdaad dat het misschien erger is dan het op het eerste gezicht lijkt. Ook nadat ze Pepper beter is gaan observeren blijkt wel dat ie misschien toch meer pijn heeft dan gedacht. Waar ik heel erg over viel in het eerste stukje is de tekst over het jonge paard dat ze zo graag wil en waar Pepper dus voor zou moeten wijken. Misschien heb ik me daar te erg door laten leiden.

**Geplaatst**: 10-09-09 09:00

Geplaatst: 10-09-09 09:00

Rina voor jouw speciaal mijn verhaal

Maart 2008 pony kreeg koliek en niet een beetje nee het ergste soort wat er is een operatie was bijna noodzakelijk en dan moesten ze waarschijnlijk nog 2e keer opereren.

Daar stond ik dan met mijn 25e jarige toppper, ogod ogod de pony die nooit ziek was, moest ik laten inslapen of laten opereren dat is toch geen keuze.

Ik heb iets gedaan, kreeg heel nee veel bokkers over me heen ik was geen paard waard en mijn paard zou het nog zwaar krijgen.

Ik heb hem laten herstellen al het erge wat er kan gebeuren gebeurde van geen dunne darm stond op het knappen was 8.5cm mocht maar 4mmm zijn, vervolgens ging ie zichzelf vergiftigen, vervolgens kreeg ie heimwee, kans was groot dat ie bevangen ging raken

Nu 1.5 jaar weder ongeloofelijk maar hij leeft nog, tot nu toe geen koliekaanval gehad.
Herstellen ging super binnen een maand reed ik alweer springlessen

Het kan ook anders aflopen, blijkbaar wilde mijn oude pony niet.
[VVDD] Laatste fotos van Prince (acute koliek) pagina 61

Toen ik deze foto-poste ong 1 week was heel bokt van mening dat het tijd was
Afbeelding

Laatst bijgewerkt door tita op 10-09-09 09:03, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 10-09-09 09:02

Re: laten inslapen nu ze nog goed is?

Geplaatst: 10-09-09 09:02

Tita...... het KAN ook anders aflopen, tuurlijk kan dat absoluut

maar procentueel gezien, zou ik het niet gedaan hebben

tis net als loten in de loterij.......

fijn voor je dat je beessie weer goed geworden is......... maar echt veel kans had je niet

**Geplaatst**: 10-09-09 09:08

Geplaatst: 10-09-09 09:08

KIWIKO

Kans is er om te gebruiken en nee hij had ong 15% overlevingskans ik heb niks bijzonders gedaan het was de wilskracht van de pony blijkbaar.

Maar toch hoop ik dat ik mensen hoop kan geven met mijn verhaal, en iid luister heel goed naar je paard.

Arsten wilde hem inlaten slapen tot 2x toe of was het 3x >;)

maar ze konden altijd aan hem merken dat ik geweest was, en dat was voor hun een teken en zoals ie doods op stal stond, wilde hij wel knabbelen in de weide.

pepper wilt ook nog knabbelen en is ook nog wel een speels dat ie ouder en strammer gaat worden daar kan je niks aan doen.

**Geplaatst**: 10-09-09 09:13

Re: laten inslapen nu ze nog goed is?

Geplaatst: 10-09-09 09:13

Maar natuurlijk........ ik ben heel blij voor jou en je ponie

echt super goed!!

alleen ik persoonlijk had het niet gedaan

Maar dat is mijn ding

altijd lastig, en ik vind het heerlijk om te lezen dat er paarden door dat oog heen zijn gekropen en het weer goed doen.....

alleen trek ik voor mij andere grenzen

**Geplaatst**: 10-09-09 09:27

Geplaatst: 10-09-09 09:27

zwijnenstal schreef:
hoe verzin je zo een vraag.Ik zou er alles voor over hebben om mijn paard bij me te houden ook al is ze oud.
Dan wacht je nog maar even met een nieuw paard.
Of je zoekt iemand die wel voor haar wil zorgen,of naar een rusthuis heeft ze wel verdiend denk ik ...maar ja kost geld

Vind het juist alleen maar goed dat ze zich het afvraagt! Het gaat er ook niet om dat ze hem perse kwijt wil. Niemand wil zijn paard/pony zien lijden en zich dan bedenken: ik had em eerder moeten laten inslapen...

Wij hebben het zo ook ongeveer meegemaakt en wilden het betreffende paard ook in laten slapen, we wilden niet dat het een lijdensweg zou worden. Uiteindelijk wilden we haar smaandags in laten slapen, en is ze in de nacht van zondag op maandag er zelf tussenuit geknepen.

TS: het is en blijft JOUW beslissing, jij moet kiezen voor hetgeen wat voor jou het beste voelt. Een ander kan voor jou niet kiezen wat de beste oplossing is. Voor de winter hoef je eigenlijk alleen bang te zijn als het nat en koud is. De kou opzich, daar kunnen ze wel tegen, het is meer de combinatie van koude en regen.

**Geplaatst**: 10-09-09 10:05

Geplaatst: 10-09-09 10:05

Noatjuhh schreef:
Ik vind dat, als jij vind dat het tijd is, je hem moet laten gaan.
Jij kent je pony het best, niet wij.
Wij kunnen niet beslissen voor jou, omdat wij hem niet kunnen zien, we kunnen niet zien hoe hij draaft, hoe hij eruit ziet, hoe goed hij nog is, dat kan alleen jij zien.
En als de winter eraankomt, kan je de pijn en kou maar beter voor zijn. 36 Jaar is een hele mooie leeftijd!

Zou het anders niet lukken om het jonge paard te kopen, en Pepper te houden als weidemaatje?
Ik weet natuurlijk niet hoeveel ruimte/geld/tijd je hebt..

eeeeh
wat denk jij precies dat pepper nu is.....

**Geplaatst**: 10-09-09 12:19

Geplaatst: 10-09-09 12:19

@Tita ik had hetzelfde gedaan als Kiwiko, ik had dus ook niet laten opereren. Het percentage kans dat het wel goed gegaan was is zo klein. En als mijn nu 23 jarige een koliekaanval krijgt ist gewoon gebeurd.
En in het kader van verhalen, meis dan heb ik er nog wel een paar voor je. Een 3 jarige die een tumor achter z'n stembanden krijgt en 2 keer opereren net zo hard terugkomt. Dan kan je wel blijven opereren maar ergens moet je dan toch een streep zetten. Of een 3 maand oud veulen die een hartritme en volume stoornis heeft. Kans op verbetering 30% en de zomer moest nog komen. Ik heb in mijn leven al meer dan eens die rotbeslissing moeten nemen. En echt hij is nooit leuk en het is elke keer weer een tranendal, maar ik kies dan voor het paard en om hem een lijdensweg te besparen. Ik heb echt wel respect voor iemand die het toch nog wil proberen, maaarrr en das een hele grote maar, er moet wel iets van een kans zijn. Daarnaast in geval van Muiszje het paard is 36, wat wil je die nog aan levensverwachting geven? Net als mijn 23 jarige en jouw oudje ooit is er toch eens een einde aan. Ik vind het geweldig voor je dat jou paard die zware OP overleeft heeft en goed doorstaan heeft, maar de kans dat het toch fout zou zijn gegaan is vele malen groter dan het goedgaan en ik had het paard laten gaan.

En om dan even die andere kant te laten zien, mensen met paarden die ze een lijdensweg geven. Iemand in mijn omgeving heeft een paard, westfalen van een jaar of 6. Beestje heeft artrose, en krijgt hoefkanker. Kan bijna niet meer lopen van de pijn. Ipv het paard uit zijn lijden te verlossen moest het elke dag de hoeven ingesmeerd krijgen met echt heel smerig spul (iets wat wettelijk zelfs verboden was) omdat de DA zei dat KAN mss helpen. Het paard sloeg je bijna het licht uit als je probeerde zijn voet op te tillen zo zeer deed em dat. Maar inslapen ho maar. Het dier heeft zo nog meer dan een jaar rondgelopen, met echt ongelovelijk veel pijn. En om het verhaal dan compleet te maken, ze heeft nog een paard van nu 30. Het arme dier kan ook bijna niet meer lopen, schuiveld langzaam over het weiland. Het enigste waar ik nu nog op hoop is dat die arme binnen niet al te lange tijd maar dood omvalt want zij en inslapen dat zit er niet in. Dat zijn imo mensen met paarden ipv paardemensen.

Maar let wel, ik adviseer Muiszje nu niet dat ze haar paard nu maar moet laten inslapen. Dat is geheel en alleen haar beslissing en alleen zij kan zien of het al tijd is voor de hare.

**Geplaatst**: 10-09-09 12:23

Geplaatst: 10-09-09 12:23

FF voor de duidelijkheid mijn pony is NIET GEOPEREERD hij heeft een overdosis medicijnen gehad, hij zou of sterven aan de koliek een arts wilde hem het dubbele geven en dat was een van de goede dingen.

Ik zie dat het krom geschreven is met ik liet hem herstellen daar bedoelde ik mee dat ie het op eigen kracht moest gaan doen

**Geplaatst**: 10-09-09 12:30

Geplaatst: 10-09-09 12:30

Wat rusthuizen betreft:

Er is geen verschil tussen een rusthuis en gewoon een particulier. Ik denk dat mensen zich daar soms een beetje in vergissen. Er zijn "rust"huizen waar paarden gewoon bereden worden, en er zijn er waar ze in de wei hobbelen. Maar allemaal eutaniseren ze paarden als ze lang kreupel blijven of andere gezondheidsproblemen hebben.
Als TS haar pony daar heen liet gaan (en afgezien het feit dat er een wachtlijst is en hij waarschijnlijk voor die tijd al dood zou zijn), wordt hij waarschijnlijk redelijk snel ge-eutaniseerd. En dan heb je hem dus eerst ook nog eens het trauma van ene verhuizing aangedaan.
Paarden zijn heelmaal niet blij met verhuizen. Ze weten nl helemaal niet waar ze heen gaan en of ze daar al of niet moeten blijven. De aanpassing kost moeite en ze hopen nog lange tijd terug te gaan naar huis.

"Rusten" is trouwens ook niet altijd het beste voor een oud paard. Beweging en vooral de aandacht is belangrijk, ze moeten zich gewaardeerd voelen. Als je hem maar in een wei gooit en alleen voert, verpieteren ze juist en dan lijden ze meer.

Artrose is altijd lastig, omdat je weet dat het bij tijd en wijle ontzettend pijnlijk is en dat het ook niet beter wordt, zoals ziekte of een spierprobleem.

Ik heb zelf artrose en zeg altijd in mjn slechte tijden: "Ik wou dat ik een dier was, dan kon ik me af laten maken". Maar als ik goed ben, is dat wel het laatste wat in mij opkomt. Maar ja, ik ben nog geen tachtig.

Artrose op zich is wel een goede reden om aan inslapen te denken. Zeker als het al lang bestaat en het paard is al oud. Het wordt nl niet beter.

Off topic:Ik denk ondertussen dat het best zin heeft een subforum aan te vragen voor oudere paarden.

**Geplaatst**: 10-09-09 17:18

Re: laten inslapen nu ze nog goed is?

Geplaatst: 10-09-09 17:18

Dat is denk ik ook ieder voor zich.
Ik heb zelf ook artrose in mijn onderrug en hele erge scoliose.
Maar ik heb nou nooit het gevoel van konden ze me maar inslapen.
Ik heb ook vaak best wel veel pijn en ben pas 29 jaar (is met 22 jaar geconstateerd)
Ik snap wel dat een paard dit niet zo kan relativeren zoals een mens.
Ik heb mijn pony ook staan met artrose, maar ben ook zo'n beul die de knoop niet door kan hakken.
Maar ik weet van mezelf dat ik wel rieel ben als het moment daar is en dat ik geen minuut langer wacht.

**Geplaatst**: 10-09-09 17:38

Re: laten inslapen nu ze nog goed is?

Geplaatst: 10-09-09 17:38

Subforum voor oudere paarden en inslaap-vraagjes etc. is eigenlijk best wel een goed idee Lusitana!

In ieder geval:

@Zwijnenstal: jij zou je paard laten lijden dus, omdat jij er alles voor over hebt om het langer bij je te houden? Ieder zijn ding, maar ik vind het goed dat de TS zich dit afvraagt in plaats van zonder erover na te denken te zeggen van "ik hou Pepper lekker" zonder zich af te vragen of Pepper dat zelf nog wel zo fijn vindt.

**Geplaatst**: 10-09-09 21:03

Geplaatst: 10-09-09 21:03

Ik vind het inderdaad ook heel goed en dapper dat je er zo over nadenkt en ik denk ook dat ik persoonlijk een rusthuis niet als een optie zou zien in dit geval. Voor het overige blijft het een lastige situatie. Aan de ene kant zou ik zeggen; kijk het nog even aan, eventueel na overleg met je DA over de vraag hoe snel het kan gebeuren nadat je hem gebeld hebt. Maar aan de andere kant zitten daar ook weer nadelen aan. "Voordeel" is misschien wel dat er op een slechte dag minder kans is dat ze ertegen gaat vechten (weet ik niet hoor).

Ik ben het denk ik wel eens met de mensen die zeggen dat je geen overhaaste beslissing moet nemen (behalve misschien als het ineens heel slecht gaat) en dat je ervoor moet waken dat je je niet teveel laat beïnvloeden door wat andere mensen zeggen. Ik kan me voorstellen dat het fijn is om met anderen van gedachte te wisselen en ik denk dat het je ook kan helpen bij je beslissing. Maar er zullen altijd verschillende meningen zijn dus ergens zou het misschien beter kunnen zijn om hetgeen je hier hebt gelezen even te laten bezinken en dan zelf een beslissing te nemen en pas als je daar vrede mee hebt weer het topic te lezen. Ik weet het niet hoor, maar ik kan me zo voorstellen dat je door de verschillende reacties misschien een beetje heen en weer geslingerd wordt tussen de 2 uitersten. Jij kent Pepper het beste en kunt haar het beste aanvoelen dus behalve dat jij de enige bent die de beslissing in praktische zin kan maken denk ik dat jij ook de enige bent die dat in feite kan. Het enige dat ik kan zeggen is probeer naar je gevoel te luisteren...

Verder wil ik nogmaals zeggen dat je je onder geen omstandigheden schuldig hoeft te voelen. Misschien is het wel verstandig om na het, op korte of lange termijn, overlijden van Pepper even te wachten voordat je met een ander paard aan de slag gaat. Maar dat is heel persoonlijk denk ik. Hoewel het natuurlijk een heel andere situatie is denk ik dat ik achteraf niet helemaal de goede keuzes heb gemaakt mbt een bijrijpaard omdat ik (onbewust) gewoon heel graag een soort vervanging wilde hebben na de verkoop van mijn eigen paard. Iedereen verwerkt een beslissing/gebeurtenis als die waarin jij nu zit op een andere manier maar probeer er in ieder geval de tijd voor te nemen. Hoewel ik totaal niet gelovig of wat dan ook ben denk ik soms wel dat als iets echt "voorbestemd" is, dat het toch wel gebeurt. Dus als het jonge paard echt "voor jou gemaakt" is wachten ze wel tot jij er klaar voor bent of komt het op een andere manier wel goed. Dit klinkt misschien heel erg zweverig en misschien slaat het nergens op maar is het alleen maar iets dat ik mezelf wijsmaak om beslissingen makkelijker te maken

**Geplaatst door de TopicStarter** : 10-09-09 21:46

Geplaatst door de TopicStarter : 10-09-09 21:46

KiWiKo schreef:
Maar natuurlijk........ ik ben heel blij voor jou en je ponie echt super goed!!

alleen ik persoonlijk had het niet gedaan Maar dat is mijn ding

altijd lastig, en ik vind het heerlijk om te lezen dat er paarden door dat oog heen zijn gekropen en het weer goed doen.....

alleen trek ik voor mij andere grenzen

Ja,,
Maar pepper is al meerdere keren, sinds ik haar heb door het oog van de naald gekropen. En beide keren (met koliek naar utrecht en nachten lang waken etc) had ik geen moment twijfel of ze het zou redden. Alles zei in mij dat ze er bovenop zou komen... Maar als ik haar nu zie..denk ik dat het reeeler is om voor de echte kou te stoppen.

**Geplaatst**: 10-09-09 21:50

Re: laten inslapen nu ze nog goed is?

Geplaatst: 10-09-09 21:50

Er is een tijd van komen, en een tijd van gaan. Het geluk is dat wij mensen erover kunnen beslissen!
Jij kent Pepper het beste dus volg je gevoel.

Al zou ik niet graag in je schoenen willen staan, lijkt me toch wel moeilijk om je maatje te laten gaan. Maar denk wel dat er maar weinig pony's zijn die zo oud zijn geworden. Pepper heeft zo te lezen een heel goed leven gehad.

**Geplaatst**: 11-09-09 07:26

Geplaatst: 11-09-09 07:26

uiltje001 schreef:
Al zou ik niet graag in je schoenen willen staan, lijkt me toch wel moeilijk om je maatje te laten gaan. Maar denk wel dat er maar weinig pony's zijn die zo oud zijn geworden. Pepper heeft zo te lezen een heel goed leven gehad.

In ieder geval sinds ze bij TS is, over de tijd daarvoor weet ik het nog niet zo zeker maar dat is een ander verhaal. Ik ben in ieder geval erg blij dat Pepper de mogelijkheid heeft gehad om een fijne oude dag te hebben. En ik denk dat iedereen die TS en de pony IRL kent sowieso achter haar beslissing zal staan, wat die ook is.

Laatst bijgewerkt door Pluutje op 11-09-09 07:39, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 11-09-09 07:33

Re: laten inslapen nu ze nog goed is?

Geplaatst: 11-09-09 07:33

Zou toch erg rot zijn dat jij Pepper in wilt laten slapen voor de kou terwijl het misschien helemaal geen strenge winter wordt

Terwijl Pepper zich nog happy voelt.
Terwijl Pepper zich nog goed voelt.

Ik hoop dat ik nooit voor die keuze komt te staan. Want als mijn paard er nog goed uitziet en kan nog eten, rollen en af en toe een bok of sprint op zijn tijd, laat ik hem niet inslapen.

Bovendien vind ik dat hier raar wordt gereageerd over rusthuizen.
Ja rust is roest maar in dit geval wordt Pepper al niet meer bereden.
Rust ie roest geldt enkel nog voor ponies die nog in de training zijn zoals de mijne ik doe er niks meer mee enkel springen en buitenritten...laten we eerlijk zijn niet mijn piece of cake ik stop liever vandaag dan morgen.
Maar dat kan niet rust is roest.

Als Prince dadelijk niet meer onder het zadel kan of ik wordt te dik voor hem

(kinderen gaan echt niet) dan gaat ie mooi naar een stal waar ie paar uur buiten kan komen.
Ik wil niet zeggen dat een rusthuis per defenitie slecht is, verhuizen is niet altijd fijn voor een paard, maar ook paarden kunnen zich aanpassen.

**Geplaatst**: 11-09-09 09:34

Re: laten inslapen nu ze nog goed is?

Geplaatst: 11-09-09 09:34

Maar tita, Pepper staat eigenlijk al op een rusthuis, alleen hangt dat bordje daar niet boven de poort, maar de dagelijkse gang van zaken is eigenlijk hetzelfde. Daarbij vind ik het juist goed dat muiszje zelf voor haar paard zorgt, in plaats van haar te dumpen in een rusthuis om er zelf niet naar om te hoeven kijken.