Moderators: Coby, balance, Dyonne, Sica, C_arola, Neonlight, Firelight
freeride schreef:Raamzicht schreef:Is pssm niet altijd progressief?
Nee, de varianten van pssm2 wel,maar p1 is en blijft een suikeropslag-stoornis,het wordt niet erger, en het is geen fout in de cellen die spieratrofie veroorzaakt.
Sizzle schreef:Wittepit, een veulen fokken met een PSSM1 paard zou strafbaar moeten zijn.
Je zet dan doelbewust met 50% kans een ziek dier op de wereld.
xyzutu2 schreef:Over dat 'heel veel' mensen hun paard direct na de diagnose PSSM 1 in zouden laten slapen:
Ik heb persoonlijk ook nog nooit gehoord van mensen die vanuit het niets besluiten om hun totaal klachtenvrije paard op PSSM 1 te laten testen, en als ze dan te horen krijgen dat het paard inderdaad PSSM 1 heeft besluiten om hun volledig klachtenvrije paard direct af te laten maken omdat ze geen zin hebben in supplementen kopen.
Ik vind dat een wonderlijk scenario. Mijn ervaring is dat mensen eerst eindeloos worstelen met steeds meer vage klachten bij hun paard die compleet los van elkaar lijken te staan: sloom - misschien gisteren teveel getraind, dus maar eens een ander trainingsschema proberen? soms tegen hoefbevangenheid aan - toch teveel suiker in het hooi, misschien maar eens weken? trillende spieren - magnesiumgebrek? een deuk in een spier - misschien uitgegleden in de wei of een trap gehad, maar even een paar dagen aankijken en koelen. koliek-achtige aanvallen - de dierenarts weet het ook niet, maar misschien toch zandkoliek, toch maar weer lijnzaad bijvoeren? altijd weer zwakke hoeven - toch maar een nieuwe bekapper proberen? Of hoefschoenen? Of toch ijzers?
Enzovoorts enzovoorts enzovoorts.
Tot je op een dag ergens iets leest over een vreemde spierziekte waar al die extreem van elkaar los staande symptomen bij blijken te horen. Dan ga je testen, krijg je de uitslag en bepaal je of dat leven voor je paard nog te managen is en of het nog paardwaardig is.
Sommigen zullen meteen na een PSSM 1 test een paard in laten slapen. Niet omdat ze toch altijd al liever een ander kleurtje op stal wilden hebben, maar omdat als je beseft dat ál die symptomen en symptoompjes bij elkaar horen en ze allemaal afzonderlijk al steeds lastiger werden, je beseft dat je paard eigenlijk al best ver in het progressieve ziekteverloop gevorderd is en de kans op beter worden 0 is, zeker als je al alle voorschriften volgt.
En een ander zal zo'n paard in laten slapen omdat ze beseffen; dit zal ik zelf nooit goed kunnen managen omdat dat ontzettend veel tijd en energie en kennis kost, en ik wil het risico ook niet lopen dat dit paard in de handel belandt.
Het is heel makkelijk om te roepen dat mensen die een paard na een diagnose van PSSM 1 direct laten inslapen lafbekken of egoisten zijn, maar sta eens even stil bij hoeveel er al met dat paard en die eigenaar gebeurd is voordat de eigenaar op het idee kwam om op een erfelijke ziekte te testen?
Als mijn shetlander vandaag even kucht dan bel ik ook niet meteen Utrecht voor een longspoeling, operatie en DNA-onderzoek. Voor je dat als baas doet is er echt al wel wat gebeurd, en die periode was niet per se fijn voor dat paard. Kun je dat voor je paard verbeteren, en kun je zijn of haar toekomst veilig houden? Zo ja, ga ervoor, zo nee, trek je conclusies.
Jessica schreef:freeride schreef:
Is pssm niet altijd progressief?
Nee, de varianten van pssm2 wel,maar p1 is en blijft een suikeropslag-stoornis,het wordt niet erger, en het is geen fout in de cellen die spieratrofie veroorzaakt.
wittepit schreef:@ gini: De kwaliteit van leven is afhankelijk van hoe het dier gehouden wordt. De eigenaar wil het dier verkopen en verliest dan dus de zeggenschap over hoe het dier gehouden wordt. De vraag is, is dit fair naar het paard en naar het geweten van de huidige eigenaresse toe?
freeride schreef:Dat klopt niet, alleen als er effectief spiercellen beschadigd zijn zal een volgende aanval opgevangen moeten worden door minder spiercellen en zal er meer schade ontstaan op minder cellen, je hebt het dan over volledige spierbevangenheid, een deel van pssm1 waar de focus steeds op ligt, maar die helemaal niet zo vaak voorkomt, zeker niet bij paarden die van zo jong mogelijke leeftijd gemanaged worden. pssm1 paarden hebben ook geen atrofie zoals pssm2 paarden. Ik heb zelfs bij pssm1 paarden( die geen pssm2 erbij hebben) zelden spierbeschadigingen gezien of gevoeld, en dan alleen nog bij paarden die al problemen hadden naast pssm1 en pas op latere leeftijd gemanaged werden omdat het nu eenmaal niet eerder bekend was. Pssm1 is dus niet progressief zoals pssm2.