Elin_ schreef:Ik denk dat we allen niet voorbij moeten gaan dat het een oplossing in uiterste nood is. Dat het niet altijd is bij alle paarden die wat hebben, maar enkel bij de chronische pijn paarden in combinatie met een eigenaar die het echt niet meer kan opbrengen..
Normaliter houd je er rekening mee wanneer je een paard koopt dat er hogere kosten aan verbonden kunnen zijn en aan de hand daarvan beslis je of je een paard kunt veroorloven en de verantwoordelijkheid kunt dragen, lijkt me?
Hier ben ik het volledig mee eens!
Paardenfann4 schreef:Als je zelf de paarden aan huis kunt houden is de keus vaak niet zo moeilijk. Hier ook meerdere grasmaaiers (gehad). Die blijven tot ze van ouderdom doodgaan of door iets anders ingeslapen moeten worden.
Een paard op een stalling houden kost veel geld, alle andere dingen, hoefsmid, dierenarts etc die kosten blijven ook gewoon doorgaan. Als je niets meer met het paard kan, dan is het een enorme kostenpost. Daar zit niemand op te wachten, weidemaatjes worden er in alle soorten en maten aangeboden met allerlei blessures. Er zijn, maar erg weinig mensen op zoek naar een paard als weidemaatje met een gebrek wat wellicht op termijn ook nog de nodige kosten aan dierenartsen gaat opleveren. Dus ja, wat je dan met zo'n paard moet? Ik zou het beestje ook niet in de handel willen hebben en nog 10 of meer jaren krom liggen om de kosten te kunnen betalen is ook niet voor iedereen haalbaar. Dus wat dan de oplossing is als inslapen niet een optie is?
Goh ja paarden aan huis en daardoor makkelijker, dat zou ik niet durven zeggen...
Ik heb mijn paarden nu sinds 2,5 jaar aan huis (hiervoor 8 jaar in eigen beheer en daarvoor nog eens 8 jaar op pensionstal) en het enige wat weg valt is de stallingskost maar daarvoor krijg je wel andere kosten terug;
1/ afvoer mest
2/ onderhoud weilanden en omheining en stal
3/ stalbedekking
4/ hooi aankopen
5/ eigen stroom en waterverbruik
6/ etc etc...
Dus daaraan alleen al lig je bijna aan de pensionprijs.
Daarnaast komt dan ook nog de vaste kosten die iedereen heeft zoals:
- hoefsmid
- dierenarts
- entingen
- voer/muesli/balancer etc
- ontwormingen
- etc etc
En daarbovenop dus in geval van een chronisch medisch probleem:
- medicatiekosten
In mijn geval liggen de medicatiekosten alleen al maandelijks boven de 200 euro.
Mijn paard kan al 3 jaar helemaal niks meer doen.
En ik betaal al 8 jaar die medische kosten (laatste 2 jaar verdubbeld, het was niet altijd zoveel natuurlijk).
Maar ik heb destijds gekozen voor dit dier en ze is mijn soulmate, mijn once in a lifetime... Ik ga nog liever zelf ten onder dan dat ik haar tekort doe of opgeef.
Er komt ook geen nieuw paard bij voor mezelf want al mijn energie, financiën en tijd wil ik vrij hebben voor haar.
Er zijn destijds wel 2 mini's bij gekomen zodat ze haar eigen kudde zou hebben en die blijven hier ook gewoon levenslang, ook als zij er op een dag niet meer is.
Enkel als zij me duidelijk maakt dat de rit ten einde is, zal ik haar laten gaan.
Dat verdient ze.
Maar niet eerder.
Maar dit is mijn geval, totaal niet relevant voor deze casus hier en niet wat ik een ander zou aanraden.
Het moet geval tot geval bekeken worden en door middel van open vraagstelling en open communicatie zonder vooroordelen, zonder suggesties en zonder dubieuze vraagstelling, kan men tot een oplossing komen per casus.