Art_Ificious schreef:Waarom steeds "jij" erbij zetten?
Bij verhuis naar de manege was ik er niet bij. En stalbaas zei dat hij zweette en wat onrustig stond op de trailer.
Het uitladen en in de stal zetten is wel goed verlopen. Maar hij heeft een week lang met opgetrokken buik gestaan.
Na de castratie is hij ook weer afgevallen, de spieren die hij had zijn toen verdwenen en stond een poosje met opgetrokken buik.
Waar ben ik dan schuldig aan stress bezorgen naar hem toe?
Ik weet wat ik ervaren heb (2x, bij verhuis naar mij toe, en naar manege toe) in beide gevallen heeft hij stress gehad terwijl ik helemaal niet gestresst was.
Het heeft geen zin hier verder over te discussiëren.
Er komt tevens nóg iemand naar Limo om te zien of het echt angst is of onbegrepen worden.
Als er nog bokkers willen komen, graag. Alle hulp en begeleiding is welkom.
Ik vind het opzich vrij normaal dat jonge paarden (die dus weinig in handen zijn geweest) wat zweten en/of onrustig op de trailer staan. Toen wij vorige week twee veulens (half jaar oud) gingen ophalen, waren ze na een rit van een klein uurtje ook helemaal zeiknat.
Het al dan niet onrustig staan kan ook heel goed liggen aan het soort trailer en bestuurder! Vooral die laatste maakt heel veel uit!
Wij hebben een heel erg fijn geveerde (nieuwe, bj 2017) trailer, hierin staat mijn paard beduidend rustiger dan in de vorige trailer. Daarnaast hebben we daarvoor een auto staan die wel twee trailers kan trekken 
en rijden we gewoon heel rustig.
Heb je een oudere trailer, die niet apart geveerd is, waarbij de banden mogelijk ook te veel spanning hebben, dan rammelt dit natuurlijk aan alle kanten. Niet een prettige ervaring voor het paard. Kan het prima flink bezweet van de trailer komen, zeker als hij niet bepaald ervaren is in het trailervervoer.
Stress van een nieuwe locatie heeft vrijwel elk paard. Die van mij is vanwege shows regelmatig enkele uren elders gestald geweest. Was geen pretje, terwijl zijn buurman ook gewoon mee ging... Ze stonden naast elkaar. Maar dat maakte geen verschil hoor, die van mij wilde graaaaaag naar huis.
Hetzelfde met de veulens, als wij voorbij lopen schieten ze achterin hun stal. Dat heeft een poosje nodig. De eerste dag was het paniek, nu stappen ze iets verschrikt naar achteren en als je blijft staan komen ze weer naar je toe voor een aai.
Ik denk niet dat jij de veroorzaker van de stress bent in de gevallen die jij uitlegt. Ik denk wel dat je de stress verkeerd interpreteert en erger maakt dan het is. Waardoor je dingen uit de weg gaat, die je juist niet uit de weg moet gaan. Hoewel ik denk dat het op dit moment niet verkeerd is om het niet op te zoeken, met dat is omdat ik denk dat jij nog meer aan jezelf moet werken voordat jij een leider voor hem kan zijn op een vreemde locatie.
Ik heb zelf de afgelopen jaren heel vaak gezien hoeveel verschil het maakt als je niet zelf paniekt wanneer een paard flipt. Vroeger was ik bij mensen die meteen in paniek schoten wanneer een paard iets geks deed. Aan het halster scheuren, schreeuwen dat het paard rustig moest zijn etc. Terwijl hij gewoon ergens van schrok. Al die paniek maakte het paard nog gekker dan het al was. Met als gevolg schrammen op het paard of weer een kapot halster/touw.
Toevallig hadden we gisteren nog een leuke op stal. Bij ons is altijd alles relaxed eigenlijk. Stond een paard met een hoef in een emmer warm water en soda. Hij schrok, merkte ineens dat hij iets om zijn benen had en begon te flippen. We waren met 3 personen daar en keken rustig toe hoe hij de emmer alle kanten op schopte en het water over de vloer ging 
Een soort van verbaasd "Gast, waar maak je je druk om?" Het duurde daardoor heel kort, paard is niet gaan hangen en heeft niets gemold. Zelfs de emmer is heel gebleven.
Als je dergelijke situaties nog niet weet in te schatten, is het inderdaad niet verstandig om ze op te zoeken.
Geplaatst: 30-12-17 12:38 
