Setteli schreef:Met tranen in m'n ogen besloten dat het rijden verleden tijd was. Ik had misschien nog wel heel veel meer kunnen doen, behandelingen, trainingen e.d., maar voor mijn gevoel was het nu klaar. Ik had geen zin om met haar te verongelukken. (ze is al een jaar of 4 niet echt fijn meer te rijden, daardoor vaak osteopaat, fysio, speciaal dekje (Korrektor Pad). Dus ik heb niet zomaar opgegeven.
Wat een moedig besluit. Het spookt ook steeds in mijn hoofd rond, dat dit punt voor mij ook gaat komen. Ik heb nog niet het gevoel dat ik echt alles heb gedaan voor mijn 8-jarige paard. Maar ik heb momenteel het geld er niet voor om verschillende dingen 'maar even te proberen', zonder dat ik weet of het wel iets op gaat leveren. Ik zou nog naar andere behandelaars kunnen gaan, maar ik heb geen zekerheden, behalve dat ik weer minstens 150 euro armer ben. Amber Koppen en Fenella Doesburg hoor ik goede verhalen over, iemand ervaring mee? Maargoed, ik heb eigenlijk al een fysio/chiropractor waar ik heel tevreden over ben, maar waar ik na de laatste 2 behandelingen even niet echt progressie zie. We blijven hangen en ik zit nog steeds met een zuur paard. Dan heb ik er geen plezier in. Verder zou ik haar spieren eens goed kunnen laten masseren. Laila van Dijk zit bij mij in de buurt en heb meerdere tevreden stalgenootjes. (Ook hier is de investering rond de 150 euro, wel voor 3 behandelingen achter elkaar.) Maar wie zegt dat dat iets uit gaat maken voor haar...
Vanmiddag heb ik met een stalgenootje afgesproken (Kirian in dit topic) die ook een paard heeft met KS. Ik ga eens even kijken hoe zij haar paard nu longeert na een les academische rijkunst. En ze heeft een rugwarmer
Het is in ieder geval fijn om iemand in de omgeving te hebben die het probleem snapt. En ik kijk er vandaag ook wel weer een keer naar uit om even aan de slag te gaan
Iets wat ik momenteel verder wel een beetje mis. 

:D:D Kan het nog bijna niet geloven dus hopelijk kan ik het snel met eigen ogen zien!
, ik lees al sinds het begin van dit topic stilletjes mee en zodoende volgde ik ook het Eagle verhaal. Eagle was mijn trainingspaard.
dat was zo gek. Het was altijd alleen het stukje net na het opstappen en dan ook eigenlijk maar heel kort. Dat is een dag of 4 geweest. Na een minuut of 5 ging hij keurig aan het werk en was hij eigenlijk heel stabiel voor een zo n jong paard. Hij heeft zelfs dienst gedaan als 'leidpaard' om zijn weidemaatje verkeersmak te maken (die liep dan als handpaard naast Eagle mee). Juist omdat Eagle zo braaf was, kon dat heel erg goed