Dyonne schreef:Hier voer ik normaal tweemaal op een dag een strookje lang uitgebloeid gras, dat gaat prima.
Als ik ze op een groter stuk kort gras heb komen ze er na een uur al opgeblazen uit.
Straks komt de veearts, dus ze staan nu geweekt hooi uit driedubbele netten te eten.
Kort gras en dan zonder graasmasker gaat hier ook niet goed. Vooral niet 24/7, zo is ze vorig jaar tegen het bevangene aan geraakt (zag ik toen niet aankomen) en toen met een nacht in de normale wei was het ineens helemaal mis.
Blijkbaar zat er zoveel suikers in dat korte gestreste gras dat ze daar heel sterk op reageerde. Met graasmasker zijn we nu het opgeblazene eigenlijk helemaal kwijt.
@Ellepel, dan was dat stuk wei eerst gewoon te groot.
De staleigenaar had het eventueel ook eerst wat kunnen maaien of ze achter andere paarden aan kunnen weiden. Er is op zich best wat mee te doen, maar dan moet je wel een beetje creatief willen zijn.
Ik maai nu het lange gras op de paden en volle stukken met de bosmaaier zodat ik dat gedoseerd bij kan geven 's nachts (en overdag in de tijd dat ze last hebben van de dazen) want ik durf ze niet de hele nacht op de wei te laten ivm die IR en obesitas van die pony (die pony is niet van mij maar van vriendin in pension) en nu kan ik kijken hoeveel gras goed gaat en wat te veel is.
Dat scheelt ook weer met het gras op de paden, dus als ik ze dat er straks bij geef, is dat ook minder in 1 keer.
Ik vind het al super dat mijn merrie zoveel uren op het gras kan blijven zonder zichtbare problemen want vorig jaar leek het er op dat ze nooit meer echt op de wei zou kunnen staan. De laatste 2 jaar voor haar hoefbevangenheid was ze al enorm opgeblazen na 4 tot 6 uur op een normale graswei. En daar had ze toen ook wel last van met winderigheid, en eerst uit moeten buiken voor aan het werk te kunnen.