Bokt.nl

**Geplaatst**: 07-12-24 02:00

Geplaatst: 07-12-24 02:00

rinka schreef:
roosxanna schreef:

Bedankt voor je verhaal.
De bioresonantie is mij ookal eens aangedragen maar omdat ik er niet in geloof heb ik het niet gedaan
Zal ernog eens over nadenken
En indd er is erg weinig info te vinden over ibd
Op Engelse sites wel wat meer

Ja klopt, op de Engelse sites is er wat meer over te vinden, maar toch ontbreekt er nog zoveel cruciale informatie voor mijn gevoel. Wat betreft de bioresonantie; heel begrijpelijk, ik zou het zelf ook niet snel hebben gedaan. Het is echt dat we al een halfjaar + 7000,- kliniekkosten verder waren en er nog niks was verbeterd, maar de dierenarts hem klinisch te goed vond om op te geven. Als de dierenarts mij had verteld dat het niet meer paardwaardig was, zou ik het nooit een kans hebben gegeven überhaupt. Maarja; hij was vrolijk en gaf zelf aan nog door te willen, dus besloot ik dan voor hem maar een andere weg in te slaan. Hoewel ik over natuurgeneeskunde niet snel denk "baadt het niet, dan schaadt het niet" had ik dat nu wel, omdat alle wel wetenschappelijk bewezen behandelingen, toch niet aansloegen. We hadden praktisch niks te verliezen. Overigens zijn wij er ook echt nog lang niet, dus ik vind het nog steeds extreem spannend hoe de situatie zich verder ontwikkeld. Echter is het begin er in ieder geval eindelijk en dat kon ik niet zeggen met de andere behandelmethoden bij hem. Ik denk alleen wel dat het ook ontzettend per paard en situatie verschilt. Je moet altijd je gevoel volgen en doen wat goed voelt.

**Geplaatst**: 07-12-24 02:27

Geplaatst: 07-12-24 02:27

Phonix schreef:
Roos is herken me echt in wat je schrijft.

Toen mijn merrie dit jaar naar de rusthuis/merriebergeleiding ging was ik op. Doodsmoe. Elke dag in en uit, drie jaar lang. Het management moest echt tot de punt gedaan worden anders werd ze ziek.

Toen ik een nieuwe paard kocht duurden het meer dan een maand dat ik niet dacht “zal ze koliek vandaag hebben”. Elke keer dat ik om de hoek kwam en haar niet meteen zag dacht ik oliebol, hier gaan we. Uiteindelijk heb ik zelf ook maagzweer van gekregen.. gelukkig is het voor mensen veel goedkoper om op te lossen. Haha

Dus ja, het is echt een slopende ziekte en niet voor mensen die makkelijk denken. Dat werkt niet.

Aaah

( Ja je moet er echt bovenop zitten, want die ene scheut water meer of minder bij het eten kan al het verschil maken bij wijze van spreken. Dat in combinatie met de onzekerheid, fysieke stress, financiële stress (want mannn wat is dit duur) en onbegrip vanuit de omgeving ("achjoh ga gewoon een dagje niet, dat overleeft hij vast wel") maakt het zó pittig. Het is ook eng om uit te spreken dat je eigenlijk opgebrand bent, want als je dat erkend moet je het gaan voelen en als dat betekent dat je het niet meer kunt opbrengen, hebben ze gewoon geen kans meer. Vreselijk voor je dat het ook zo lang heeft geduurd voor je het vertrouwen terugwon met je nieuwe paardje. Hoe gaat alles nu? Heftig ook dat je zelf een maagzweer hebt gekregen

Is dat nu wel verholpen en gaat het goed met jouw gezondheid? De grap is ook dat mensen dan zeggen dat je rustig aan moet doen en ook aan jezelf moet denken, maar die keuze héb je niet. Vorige week heb ik een epileptische aanval op werk gekregen door stress en slaaptekort (heb geen epilepsie) en toen accepteerde mijn werk het niet dat ik deze week zou werken. Ik moest rust nemen van ze. Tja, ga jij de rekeningen betalen? Allemaal leuk en aardig; het idee van rust nemen, maar het is niet alsof je het leven van je paard even kan pauzeren of zijn problemen kan vragen een weekje op vakantie te gaan. Los van dat je dus per definitie al geen rust kan nemen, is het daarnaast niet bepaald minder stressvol als je dan ook niet weet of je de rekeningen kan betalen die je maandelijks te wachten staan. Dus inderdaad, aan het eind van de rit geloof ik dat je helemaal bent opgebrand en ik heb diep respect voor jou en je inzet voor jouw paardje. 3 jaar lang. Echt een strijder. Ik hoop en gun je van harte dat het nu allemaal wat soepeler verloopt. Dit wens je echt niemand en geen enkel paard toe.

**Geplaatst**: 07-12-24 07:46

Geplaatst: 07-12-24 07:46

roosxanna schreef:
Rizette schreef:
Wat een verhaal en zorgen. Nu heb je jouw paard ws als rijpaard gekocht en al die tijd nog niet kunnen rijden? Hoe oud is jouw paard? Heb je nog contact gehad met de vorige eigenaar wat ze daar voerden en hoe daar het (voer)management was?

Mijn paard is nu 16 jaar en heb ik gekocht als 15-jarige! Ik heb inderdaad erg weinig met hem gereden; op 1 hand te tellen, maar ik vind dit niet zo erg. Ik zou liegen als ik zou zeggen dat ik het helemaal niet jammer vind, maar toen ik hem kocht wist ik wel dat ik een maatje voor het leven wilde en dat rijden voor mij bijzaak was. Heb hem overigens wel helemaal gezond gekocht natuurlijk haha. Ik heb nog veel contact met de vorige eigenaar en heb in het begin ook sowieso haar hele management overgenomen. Ik ben van mening dat er iets is gebeurd op de eerste stal waar ik hem naartoe heb verhuisd, maar wat dat precies is zal ik nooit achterkomen ben ik bang. Denk dat er daarna een soort domino-effect is ontstaan. Het is het allerkutste voor hem en wat mij betreft; tja, oliebol happens. Heb er uiteindelijk zelf voor gekozen. En ook al hebben we veel pech gehad, mag ik echt van geluk spreken met zó een bijzonder paard. Ga met liefde voor en met hem door het vuur. Zolang hij dat ook nog wil

Kan het zijn dat het voerbeleid op de eerste stal niet goed was? Plus dat het paard lang bij 1 eigenaar is geweest misschien? Dan hebben ze vaak sowieso moeite met verhuizen en eten ze slechter dan moet je er bovenop zitten. Ik geloof ook niet in bioresonantie Ik vind het mooi dat jouw paard beter gaat daar gaat het om. Vwb de eigen maagzweer. Je weet dat je ook een maagzweer van een bacterie kunt krijgen? Maar daar ben je ws wel op getest?

**Geplaatst**: 09-12-24 01:33

Geplaatst: 09-12-24 01:33

Rizette schreef:
Kan het zijn dat het voerbeleid op de eerste stal niet goed was? Plus dat het paard lang bij 1 eigenaar is geweest misschien? Dan hebben ze vaak sowieso moeite met verhuizen en eten ze slechter dan moet je er bovenop zitten. Ik geloof ook niet in bioresonantie Ik vind het mooi dat jouw paard beter gaat daar gaat het om. Vwb de eigen maagzweer. Je weet dat je ook een maagzweer van een bacterie kunt krijgen? Maar daar ben je ws wel op getest?

Ja en nee. Het kan natuurlijk allemaal, maar ik heb er in het begin echt bovenop gezeten, omdat ik het zelf allemaal heel spannend vond (eerste eigen paard). Vandaar dat ik het complete management van de vorige eigenaar heb overgenomen en ik heb haar sowieso om veel advies gevraagd als ik iets niet wist of ergens over twijfelde. Tevens heeft hij nooit echt een afname in eetlust vertoond. Hij was elke dag opnieuw erruggg blij met zijn voer haha. Hij verhuisde naar mij in het weideseizoen en ik had niet het idee dat er te weinig gras oid was. Hij stond ook altijd gewoon lekker te eten.

Zelf geloofde ik dus ook niet in bioresonantie, maar bij hem kan ik gewoon niet om de resultaten heen. Het is geen toeval dat hij nu pas begint aan te komen en vooral niet dat zijn leverwaarden (voor het eerst) goed zijn sinds ik hiermee begonnen ben. De reden dat ik dit wilde delen is niet om mensen te overtuigen, uiteindelijk moet iedereen doen wat goed voelt, want dat is altijd de beste keuze. Ik wilde alleen gewoon graag mijn ervaring ermee delen, omdat ik zelf deze informatie erg miste toen ik moest kiezen welke weg ik wilde inslaan.

Wat betreft de maagzweer; ik denk dat je niet mij bedoelde, want ik reageerde op de persoon die op mij had gereageerd met haar verhaal. Zij heeft helaas een maagzweer opgelopen door alle stress. Ik heb dit zelf (gelukkig) niet meegemaakt.

**Geplaatst**: 09-12-24 07:50

Geplaatst: 09-12-24 07:50

roosxanna schreef:
Rizette schreef:
Kan het zijn dat het voerbeleid op de eerste stal niet goed was? Plus dat het paard lang bij 1 eigenaar is geweest misschien? Dan hebben ze vaak sowieso moeite met verhuizen en eten ze slechter dan moet je er bovenop zitten. Ik geloof ook niet in bioresonantie Ik vind het mooi dat jouw paard beter gaat daar gaat het om. Vwb de eigen maagzweer. Je weet dat je ook een maagzweer van een bacterie kunt krijgen? Maar daar ben je ws wel op getest?

Ja en nee. Het kan natuurlijk allemaal, maar ik heb er in het begin echt bovenop gezeten, omdat ik het zelf allemaal heel spannend vond (eerste eigen paard). Vandaar dat ik het complete management van de vorige eigenaar heb overgenomen en ik heb haar sowieso om veel advies gevraagd als ik iets niet wist of ergens over twijfelde. Tevens heeft hij nooit echt een afname in eetlust vertoond. Hij was elke dag opnieuw erruggg blij met zijn voer haha. Hij verhuisde naar mij in het weideseizoen en ik had niet het idee dat er te weinig gras oid was. Hij stond ook altijd gewoon lekker te eten.

Zelf geloofde ik dus ook niet in bioresonantie, maar bij hem kan ik gewoon niet om de resultaten heen. Het is geen toeval dat hij nu pas begint aan te komen en vooral niet dat zijn leverwaarden (voor het eerst) goed zijn sinds ik hiermee begonnen ben. De reden dat ik dit wilde delen is niet om mensen te overtuigen, uiteindelijk moet iedereen doen wat goed voelt, want dat is altijd de beste keuze. Ik wilde alleen gewoon graag mijn ervaring ermee delen, omdat ik zelf deze informatie erg miste toen ik moest kiezen welke weg ik wilde inslaan.

Wat betreft de maagzweer; ik denk dat je niet mij bedoelde, want ik reageerde op de persoon die op mij had gereageerd met haar verhaal. Zij heeft helaas een maagzweer opgelopen door alle stress. Ik heb dit zelf (gelukkig) niet meegemaakt.

Sorry voor de verwarring met de maagzweer.
Zelf denk ik dat het juiste voer en geen triggerend voer ook veel uit kan maken. Maar druppels uit een zoveelste verdunning of dergelijke dingen niet. Maar hoe dan ook gaat het er om dat jouw paard verbeterd. Heb je wat langer paarden dan kun je ook meer voor jezelf beslissen of je een bepaald onderzoek of behandeling van een dierenarts , wel of niet wil/zinvol vindt. Alhoewel je dan ook sterk in de schoenen moet staan tov een dierenarts. Je hebt ook wel een hele hoge rekening gehad.

**Geplaatst**: 22-10-25 15:33

Geplaatst: 22-10-25 15:33

We zijn bijna een jaar verder, hoe gaat het met jullie paarden?

Hier gaat het best redelijk! We hebben eindelijk de knoop doorgehakt en zijn naar een andere stal gegaan waar het management en het ruwvoer beter aansluit bij mijn paard. Ze heeft sinds onze verhuizing in mei maar 1 dag zichtbaar last van haar buik gehad (vorige stal bijna dagelijks), en dat was zo minimaal dat het op onze vorige stal een goede dag zou zijn geweest.

Ze blijft wel een hele schommelende eetlust houden, zeker nu ze van het gras af is. Er gaat nog een beste hoeveelheid speedibeet in op dagelijkse basis om haar op gewicht te houden. Ze is laatst op de kliniek op 519 kilo gewogen, dus dat is top. Is zelfs tov 10 maand geleden zichtbaar in spier bijgetrokken. Al met al blijft het een zorgen paardje waar bizar veel extra werk en zorgen in zit, maar op het moment is alles rustig en stabiel.

Ik hoop dat het bij jullie ook allemaal goed gaat!

**Geplaatst**: 22-10-25 16:18

Re: IBD, ervaringen?

Geplaatst: 22-10-25 16:18

Ben het bijna bang om te zeggen, maar mijne gaat top. Staat nu in een inloop stal met alleen gras en hooi en dat gaat super. Ze glimt helemaal. Wou dat ik de knoop had doorgehakt om dat te doen eerder dan drie jaar lang tobben.

**Geplaatst**: 23-10-25 06:47

Re: IBD, ervaringen?

Geplaatst: 23-10-25 06:47

fijn om te horen allemaal zeg!! echt fijn als de paardjes het zo goed doen.
Mijn paard bleef terug vallen, maar niet ziek ziek, maar wel opgeblazen, gas, gapen, gewoon niet zich zelf, uiteindelijk op azathioprine gezet, ging weer even goed maar of dat van die pillen was achteraf niet, viel weer terug, nu ander halve maand geleden 3 dagen aan infuus gestaan wat ze na een operatie krijgen lidocaine, metoclopamide, en mijn paard is er weer helemaal op daagjes na met iets verandering hooi/ weer ik weet het niet blijft idd ook een zorgenkindje, maar voor nu wetem we wel de motiliteit van zn darmen het grootste probleem is en niet de ibd/ontstekingen die heeft hij ook niet elke keer met terugval, al met al is hij nu oke en ik hoop dat een terugval nog wel even duurt, maar dan weet ik wel wat werkt en dat is een infuus. hij is nu ook van alle andere medicatie waarschijnlijk heeft dat nooit wat gedaan voor hem.

**Geplaatst**: 22-11-25 14:39

Geplaatst: 22-11-25 14:39

Hoi, ik schop even dit topic omhoog... Zijn er hier ook mensen waarvan hun paard lever problemen/schade/ontsteking heeft in relatie tot de IBD? Door bijvoorbeeld de ontstekingen in de darm of door eventueel het 'lekken' van de darm waardoor de lever (over)belast/ontstoken raakt?

**Geplaatst**: 11-12-25 01:03

Geplaatst: 11-12-25 01:03

Yinthee schreef:
Hoi, ik schop even dit topic omhoog... Zijn er hier ook mensen waarvan hun paard lever problemen/schade/ontsteking heeft in relatie tot de IBD? Door bijvoorbeeld de ontstekingen in de darm of door eventueel het 'lekken' van de darm waardoor de lever (over)belast/ontstoken raakt?

Ja, mijn paard! 1 pagina terug kun je een heel verbaal lezen, maar het is wel een mega lang verhaal haha.

**Geplaatst**: 11-12-25 01:04

Geplaatst: 11-12-25 01:04

Chinas schreef:
We zijn bijna een jaar verder, hoe gaat het met jullie paarden?

Hier gaat het best redelijk! We hebben eindelijk de knoop doorgehakt en zijn naar een andere stal gegaan waar het management en het ruwvoer beter aansluit bij mijn paard. Ze heeft sinds onze verhuizing in mei maar 1 dag zichtbaar last van haar buik gehad (vorige stal bijna dagelijks), en dat was zo minimaal dat het op onze vorige stal een goede dag zou zijn geweest.

Ze blijft wel een hele schommelende eetlust houden, zeker nu ze van het gras af is. Er gaat nog een beste hoeveelheid speedibeet in op dagelijkse basis om haar op gewicht te houden. Ze is laatst op de kliniek op 519 kilo gewogen, dus dat is top. Is zelfs tov 10 maand geleden zichtbaar in spier bijgetrokken. Al met al blijft het een zorgen paardje waar bizar veel extra werk en zorgen in zit, maar op het moment is alles rustig en stabiel.

Ik hoop dat het bij jullie ook allemaal goed gaat!

Jeetje wat fijn zeg! We zijn inmiddels alweer bijna 2 maanden verder, oepsie haha, maar hoe gaat het nu??

**Geplaatst**: 11-12-25 01:05

Geplaatst: 11-12-25 01:05

Phonix schreef:
Ben het bijna bang om te zeggen, maar mijne gaat top. Staat nu in een inloop stal met alleen gras en hooi en dat gaat super. Ze glimt helemaal. Wou dat ik de knoop had doorgehakt om dat te doen eerder dan drie jaar lang tobben.

Aaahhhh wat goed om te horen

Gaat het nog steeds allemaal zo goed?

**Geplaatst**: 11-12-25 01:08

Geplaatst: 11-12-25 01:08

Majestic1 schreef:
fijn om te horen allemaal zeg!! echt fijn als de paardjes het zo goed doen.
Mijn paard bleef terug vallen, maar niet ziek ziek, maar wel opgeblazen, gas, gapen, gewoon niet zich zelf, uiteindelijk op azathioprine gezet, ging weer even goed maar of dat van die pillen was achteraf niet, viel weer terug, nu ander halve maand geleden 3 dagen aan infuus gestaan wat ze na een operatie krijgen lidocaine, metoclopamide, en mijn paard is er weer helemaal op daagjes na met iets verandering hooi/ weer ik weet het niet blijft idd ook een zorgenkindje, maar voor nu wetem we wel de motiliteit van zn darmen het grootste probleem is en niet de ibd/ontstekingen die heeft hij ook niet elke keer met terugval, al met al is hij nu oke en ik hoop dat een terugval nog wel even duurt, maar dan weet ik wel wat werkt en dat is een infuus. hij is nu ook van alle andere medicatie waarschijnlijk heeft dat nooit wat gedaan voor hem.

Oef, klinkt wel weer even heftig! Wel fijn dat die 3 dagen infuus zo goed hebben geholpen. Hoe gaat het nu met je paardje?

**Geplaatst**: 11-12-25 01:38

Geplaatst: 11-12-25 01:38

Ik was even vergeten dat dit topic bestond, maar kan met heel veel trots zeggen dat mijn paard eigenlijk super goed gaat. Ik kan het bijna niet geloven, maar we kunnen in principe alles weer. Zelfs rijden zijn we weer aan het oppakken, wie had dat gedacht?! Hij is na het starten van de bioresonantie zo snel zo goed opgeknapt, bi-zar. Zijn leverwaarden zijn nooit meer afwijkend geweest (mind you; deze zijn +/- een jaar lang compleet uit balans geweest). Daarnaast is hij op goed gewicht sinds ongeveer maart dit jaar? Hij is van 460kg, waar hij al zeker 6 maanden op bleef hangen (graatmager, al zijn botten staken uit) naar 530kg gegaan. Even traantje wegpinken :')

Toevallig (of naja, niet zó toevallig want dat is de reden dat ik me het bestaan van dit topic weer realiseerde) heb ik vorige week weer manen etc opgestuurd voor de 2e bioresonantie meting. Ik heb hem namelijk eigenlijk maar 1x een periode behandeld met druppels vorig jaar, omdat zij daarna ging emigreren en niet meer beschikbaar was. Een ander zoeken durfde ik absoluut niet, want Bowie was eindelijk net een beetje opgeknapt. Heb in de tussentijd gewoon braaf haar schema en tips opgevolgd en hem -nu het weer kan- opnieuw laten uitmeten. Hij is er een heel stuk beter aan toe, maar we zijn er nog niet. Ik ben heel benieuwd wat de volgende behandeling ons gaat brengen, want voor mijn gevoel hebben we de loterij al gewonnen. Ik zal als ik eraan denk binnenkort wel even foto's delen van Bo zijn proces, maar vind het best moeilijk om die terug te zien. Ik heb in de zomer trouwens zijn tanden laten trekken, want die EOTRH zat me echt niet lekker. Ik vond het heel spannend met de medicatie, maar het is helemaal goed gekomen en hij had geen terugval oid wat betreft zijn IBD. Met mij daarentegen gaat het echt wel wat minder helaas, maar op zich was dat te verwachten. Nu ik me niet meer elke seconde van de dag zorgen hoef te maken om Bo (waar ik echt enorm dankbaar voor ben, don't get me wrong), merk ik dat mijn lichaam/geest het een beetje gaat begeven haha. Het meest beperkend in mijn dagelijks functioneren vind ik voornamelijk de enorme angst/paniekklachten die zich op alles projecteren. Ook merk ik dat het heel pijnlijk is om terug te denken aan de afgelopen 2 jaar.. Kan er eigenlijk niet over nadenken zonder emotioneel te worden en hartkloppingen te krijgen. Herkennen anderen dit? Merk dat de stress 24/7 in mijn lichaam zit, maar denk dat dat ook een stukje "gebrek aan pauze" is, omdat de zorg natuurlijk dagelijks nodig blijft en ik ook moet blijven werken en sinds september begonnen ben met mijn VWO diploma halen (volwassenenonderwijs) en daarnaast nog de zorg voor een hond heb met ook een vrij lastige gezondheid. Mochten jullie dit herkennen; hoe vinden jullie ontspanning in/rond de dagelijkse verplichtingen en hoe verwerken jullie de lastige, enge en/of onzekere periodes met je paard? Ik ben naar de huisarts geweest en ga binnenkort beginnen met therapie, waarschijnlijk onder andere EMDR. Echter zou ik toch liever even gebruik maken van een quick fix

Maar ik gok dat dat geen optie is haha. Mocht iemand toch een idee hebben, laat het voooral weten

Hoop dat het met jullie en jullie paardjes allemaal goed gaat

Liefs!

**Geplaatst**: 11-12-25 01:39

Geplaatst: 11-12-25 01:39

roosxanna schreef:
Ik was even vergeten dat dit topic bestond, maar kan met heel veel trots zeggen dat mijn paard eigenlijk super goed gaat. Ik kan het bijna niet geloven, maar we kunnen in principe alles weer. Zelfs rijden zijn we weer aan het oppakken, wie had dat gedacht?! Hij is na het starten van de bioresonantie zo snel zo goed opgeknapt, bi-zar. Zijn leverwaarden zijn nooit meer afwijkend geweest (mind you; deze zijn +/- een jaar lang compleet uit balans geweest). Daarnaast is hij op goed gewicht sinds ongeveer maart dit jaar? Hij is van 460kg, waar hij al zeker 6 maanden op bleef hangen (graatmager, al zijn botten staken uit) naar 530kg gegaan. Even traantje wegpinken Toevallig (of naja, niet zó toevallig want dat is de reden dat ik me het bestaan van dit topic weer realiseerde) heb ik vorige week weer manen etc opgestuurd voor de 2e bioresonantie meting. Ik heb hem namelijk eigenlijk maar 1x een periode behandeld met druppels vorig jaar, omdat zij daarna ging emigreren en niet meer beschikbaar was. Een ander zoeken durfde ik absoluut niet, want Bowie was eindelijk net een beetje opgeknapt. Heb in de tussentijd gewoon braaf haar schema en tips opgevolgd en hem -nu het weer kan- opnieuw laten uitmeten. Hij is er een heel stuk beter aan toe, maar we zijn er nog niet. Ik ben heel benieuwd wat de volgende behandeling ons gaat brengen, want voor mijn gevoel hebben we de loterij al gewonnen. Ik zal als ik eraan denk binnenkort wel even foto's delen van Bo zijn proces, maar vind het best moeilijk om die terug te zien. Ik heb in de zomer trouwens zijn tanden laten trekken, want die EOTRH zat me echt niet lekker. Ik vond het heel spannend met de medicatie, maar het is helemaal goed gekomen en hij had geen terugval oid wat betreft zijn IBD. Met mij daarentegen gaat het echt wel wat minder helaas, maar op zich was dat te verwachten. Nu ik me niet meer elke seconde van de dag zorgen hoef te maken om Bo (waar ik echt enorm dankbaar voor ben, don't get me wrong), merk ik dat mijn lichaam/geest het een beetje gaat begeven haha. Het meest beperkend in mijn dagelijks functioneren vind ik voornamelijk de enorme angst/paniekklachten die zich op alles projecteren. Ook merk ik dat het heel pijnlijk is om terug te denken aan de afgelopen 2 jaar.. Kan er eigenlijk niet over nadenken zonder emotioneel te worden en hartkloppingen te krijgen. Herkennen anderen dit? Merk dat de stress 24/7 in mijn lichaam zit, maar denk dat dat ook een stukje "gebrek aan pauze" is, omdat de zorg natuurlijk dagelijks nodig blijft en ik ook moet blijven werken en sinds september begonnen ben met mijn VWO diploma halen (volwassenenonderwijs) en daarnaast nog de zorg voor een hond heb met ook een vrij lastige gezondheid. Mochten jullie dit herkennen; hoe vinden jullie ontspanning in/rond de dagelijkse verplichtingen en hoe verwerken jullie de lastige, enge en/of onzekere periodes met je paard? Ik ben naar de huisarts geweest en ga binnenkort beginnen met therapie, waarschijnlijk onder andere EMDR. Echter zou ik toch liever even gebruik maken van een quick fix Maar ik gok dat dat geen optie is haha. Mocht iemand toch een idee hebben, laat het voooral weten

Hoop dat het met jullie en jullie paardjes allemaal goed gaat

Liefs!

Ohja! Ik zal niet langer gatekeepen haha. Bo is/wordt behandeld door FH-bioresonantie. Ik zweer bij haar met heel mijn leven!!!!!!

**Geplaatst**: 11-12-25 21:35

Re: IBD, ervaringen?

Geplaatst: 11-12-25 21:35

Ik herken dat stress gevoel helemaal.

Het duurde echt lang en zit er nog wel nog steeds een beetje in mijn lichaam. Drie jaar lang elke dag zorgen, stress, zoeken naar wat kon werken, belletjes met dat ze weer ziek was en voraal het geld. Ik leefde 6 maanden op 200 euro voor mijzelf nadat ik alle medicijnen had betaald. Erg pittig.

Ze gaat nogsteeds goed “knock on wood”. Ze staat nu in een vrije uitloop stal met een heleboel andere paarden en dat gaat goed. Helaas is het wel 1.5 uur van mij vandaan dus ik zie haar niet heel vaak. Maar moet eerlijk zijn dat ik het niet aandurft om haar te verplaaatsen. Omdat het stress kan ik echt niet weer aan.

**Geplaatst**: 11-12-25 21:52

Geplaatst: 11-12-25 21:52

Phonix schreef:
Ik herken dat stress gevoel helemaal.

Het duurde echt lang en zit er nog wel nog steeds een beetje in mijn lichaam. Drie jaar lang elke dag zorgen, stress, zoeken naar wat kon werken, belletjes met dat ze weer ziek was en voraal het geld. Ik leefde 6 maanden op 200 euro voor mijzelf nadat ik alle medicijnen had betaald. Erg pittig.

Ze gaat nogsteeds goed “knock on wood”. Ze staat nu in een vrije uitloop stal met een heleboel andere paarden en dat gaat goed. Helaas is het wel 1.5 uur van mij vandaan dus ik zie haar niet heel vaak. Maar moet eerlijk zijn dat ik het niet aandurft om haar te verplaaatsen. Omdat het stress kan ik echt niet weer aan.

Klinkt enorm pittig idd! Financieel is het idd ook zo een grote zorgen

Vooral omdat je in de slechte periodes juist de hoge rekening te betalen hebt, maar met de dagtaak die je dan ook aan je paard hebt, is er bijna geen tijd over om (meer) te werken. Ben wel trots op je hoor, dat je nog overeind staat

Wat fijn dat ze nogsteeds goed gaat, daar doe je het voor! Klinkt alsof ze nu op een heel fijn plekje staat, maar wel erg dubbel met de afstand voor jou

Lastig is dat he, dat er ook zo weinig aanbod is wat betreft "goede" stallen en dat je dan toch snel geforceerd bent om een plek te kiezen die zo verweg is.. Hoe vaak ga jij nu naar stal ongeveer? Merk je dat je er nog wel plezier in hebt, of is dat een beetje weggevaagd met alle stress en zorgen? In ieder geval doe je het super goed en is het wel te zien dat je alles voor haar overhebt

**Geplaatst**: 13-12-25 12:39

Geplaatst: 13-12-25 12:39

Ik herken dat stress gevoel ook heel goed!
Ik weet ook niet zo heel goed hoe ik die periode eigenlijk ben doorgekomen. Ik was toen ook nog aan het afstuderen en mijn relatie ging uit. Ik ben echt een wrak geweest. Het scheelt dat ik mijn paard deel met mijn zusje en een hele betrokken omgeving heb, dus ik kon het er wel veel over hebben met anderen. Met de maanden is de angst wel minder geworden. Angst dat het weer fout kan gaan heb ik nog steeds wel, maar het beïnvloed me niet meer. Zeker niet meer sinds we van stal zijn verhuist.

Ik hoop dat je wat rust kan vinden en alles een plekje kan geven. En dat je paard natuurlijk de stijgende lijn blijft doorzetten! :knuffel:

**Geplaatst**: 13-12-25 21:54

Geplaatst: 13-12-25 21:54

Chinas schreef:
Ik herken dat stress gevoel ook heel goed!
Ik weet ook niet zo heel goed hoe ik die periode eigenlijk ben doorgekomen. Ik was toen ook nog aan het afstuderen en mijn relatie ging uit. Ik ben echt een wrak geweest. Het scheelt dat ik mijn paard deel met mijn zusje en een hele betrokken omgeving heb, dus ik kon het er wel veel over hebben met anderen. Met de maanden is de angst wel minder geworden. Angst dat het weer fout kan gaan heb ik nog steeds wel, maar het beïnvloed me niet meer. Zeker niet meer sinds we van stal zijn verhuist.

Ik hoop dat je wat rust kan vinden en alles een plekje kan geven. En dat je paard natuurlijk de stijgende lijn blijft doorzetten!

Soms vraag je je echt af hoeveel pech een mens kan hebben hè

Vreselijk die timing dat je relatie ook nog uit ging en je daarnaast nog moest afstuderen. Even off topic, maar wat heb je gestudeerd? Ben nieuwsgierig haha! Herken ook wel echt dat je je soms afvraagt hoe je die periode hebt overleefd. Denk dat het gewoon is dat je geen keuze hebt en op de automatische piloot door moet gaan. Dat ook daarom alles er juist achteraf uitkomt op het moment dat je het extreme "zorgen voor" even niet meer hebt. Gelukkig gaat het beter met je en is de angst minder geworden. In ieder geval dat de angst je nu niet meer beïnvloedt in je functioneren is fijn. Hoe verweg van jou staat je paardje nu?

Dankjewel voor je lieve woorden :')

**Geplaatst**: 14-12-25 07:51

Re: IBD, ervaringen?

Geplaatst: 14-12-25 07:51

Ik ervaar hetzelfde, een van mijn paarden is helaas ook recent met IBD gediagnosticeerd. Hij heeft daarnaast maagzweren graad 4 en mildere maagzweren in het onderste deel van de maag. Ik heb heb hem helaas naar verschillende dierenartsen moeten brengen voor ze het in Utrecht eindelijk vonden. (Hij gedroeg zich vreemd en sloeg veel naar zijn buik, maar hij is goed op gewicht) ik heb hem met koliek naar een vrij grote kliniek gebracht maar die vonden niks en zeiden misschien uitstralingspijn.. een paar dagen later vonden ze in een andere kliniek dus de maagzweren & de IBD (aan de hand van biopt).
Hij krijgt nu volop medicatie en wordt eind volgende week weer gecontroleerd voor de maag. Ik merk vooral dat ik nu het eindelijk gevonden is gewoon zo moe ben van de afgelopen periode vooral omdat het bijna 6(!) weken duurde voor ik hem kon gaan helpen en ik telkens terug kreeg we hebben niks gevonden. Daarnaast is de intensieve zorg voor hem ook wel gewoon pittig, doe het met liefde maar afstuderen, nieuwe baan zoeken, werken, en de mega hoge rekeningen betalen, het is veel.
En ik merk dat ik het lastig vindt wat de toekomst ons nu gaat brengen de arts gaf aan dat we echt moeten afwachten hoe hij op medicatie gaat reageren ook voor de prognose maar dat vind ik gewoon heel lastig net als het stukje geen hele duidelijke oorzaak hebben dan maak ik mij toch zorgen of ik dit in de toekomst voldoende kan voorkomen.

**Geplaatst**: 14-12-25 09:14

Re: IBD, ervaringen?

Geplaatst: 14-12-25 09:14

Ik meld me ook graag in dit topic, daar ik met een paar vragen zit.

Afgelopen mei kreeg mijn paard steeds koliekaanvallen. Krampen, liggen, voorbeen strekken en een pain face.
Darmonstspanner sloeg niet aan, pijnstiller wel. Volgende dag begonnen met een omeprazol kuur.
Ze knapte wel iets op, bleef met opgetrokken buik staan af en toe.
Daarna ging het beter dus ook weer wezen rijden op haar tempo, bij terugkomst van de rit weer koliek (oh wat voelde ik me schuldig)
. Colosan erin en afgesproken haar rust te geven.

Lang verhaal korter, andere DA heeft na bloedonderzoek IBD vastgesteld. We zijn niet naar de kliniek gegaan vanwege vervoersproblemen (paard heeft veel stress..)

Na positieve uitslag begonnen met halve dosis predison (200 mg pd), helaas pas ongeveer 5 weken na de eerste koliekaanval..! Arm paard.
Probeer sinds eind augustus wat af te bouwen met de prednison maar bij 150 mg begint ze alweer te krampen helaas. Dus we gaan er vanuit dat ze nooit meer zonder kan.

Nu gaat het opzich goed, we volgen een gluten-, luzerne- en graanvrij dieet voor de zekerheid. Ze staat wel op gras en daarover ook de volgende vraag:

Elk voorjaar sinds ze op gras staat heeft ze koliek. We hebben kruidenrijk grasland, bouwen heeeel voorzichtig op maar alsnog koliek.. nu met de IBD ben ik bang dat dat volgend voorjaar helemaal mis gaat. Is dit herkenbaar voor jullie? Ik lees hier toch wel dat meer paarden op gras staan.

Andere vraag. Ik voer probiotica bij (levende gisten) maar sindsdien heeft ze mestwater en wat uit elkaar vallende gelige mest. Heeft ze nog nooit gehad. Zou dat hiervan kunnen komen of toch van het najaarsgras? Bij opvoelen van de zomer was DA juist te spreken over haar goede mest.

Mijn paard heeft geen afwijkende eetlust en valt ook niet af trouwens.

Ik zit nu al met samengeknepen billetjes te wachten op het voorjaar, ben zo bang voor wéér koliek.

Iemand die iets kan zeggen hier over..?