Bokt.nl

**Geplaatst**: 17-12-04 21:39

Geplaatst: 17-12-04 21:39

Wil toch nog even iets zeggen over die artrose, ik heb het zelf ook en kan daardoor een beetje indenken wat mijn paard voelde, de ene dag gaat het heel goed, de volgende dag heb ik nog niets gedaan en verga ik van de pijn als ik uit bed kom, ik loop er door heen en na een tijdje voel ik het amper meer, kom ik weer tot rust in een stoel komt het dubbel zo erg terug, beweging is dus goed maar daarna voel ik het des te meer, ik vind het dus heel moeilijk inschatten wat een paard voelt en vond niet dat hij verdiend had om met dezelfde pijn te lopen die ik heb en op pijnstillers of iets dergelijks zetten is voor mij geen oplossing, ik gebruik ze zelf ook niet meer want mijn enkel ging harder als ooit achteruit in de tijd dat ik ze gebruikte

**Geplaatst**: 18-12-04 18:08

Geplaatst: 18-12-04 18:08

Het is natuurlijk logisch dat je enkel pijnlijker werd met de pijnstillers: je forceerde jezelf meer zonder dat de pijnreflex je kon waarschuwen dat je fysiek te ver ging.

Inib, werkt warmhouden ook goed tegen je artrose?

**Geplaatst**: 18-12-04 19:01

Geplaatst: 18-12-04 19:01

Prisca schreef:
Kreupel is voor mij een teken van pijn en ik wil geen dier die met pijn moet leven of onder dure medicijnen op de benen gehouden moet worden. Het klinkt hard maar er gaan per jaar duizenden jonge goede gezonde paarden naar de slacht. DIE paarden verdien die kans een goed leven te hebben dus waarom zou ik een paard houden met pijn en dure medicijnen terwijl ik van dat geld een goed en gezond paard kan redden.

De keuze is en blijft moeilijk maar probeer altijd in belang van het dier te handelen.

Houden van een dier betekent ook op tijd afscheid nemen.

Dat argument klopt natuurlijk wel, maar als je nou vreselijk veel van dat ene paard houdt? Dat paard dat je jaren plezier heeft bezorgd, heel voorzichtig je kinderen heeft rondgestapt, voor de geit als schuilhok heeft gediend, nooit heeft gebeten of geschopt, alleen maar even gevloekt (dat doet ze wel!)? Kortom, gewoon een wereldpaard is met hele rare, grappige karaktertrekjes? Ik kan dit niet alleen verstandelijk redeneren ...... ik word helemaal misselijk bij de gedachte al.

Bij mijn paard is enkele maanden geleden artrose in de knie geconstateerd.
Prognose ; recreatief gebruik - ongunstig...... 10 % kans op genezing.... te weinig maar toch, je zal er maar bij horen!!!
Ik heb wel ruimte, tijd e.d. voor revalidatie. Ze is ook duidelijk aan het verbeteren en krijgt glucosamine als ondersteuning. Ik vind ook dat ze die kans verdiend. Zeker tot aan het voorjaar bekijken we het van dag tot dag. Daarna wil ik weer langzamerhand kunnen gaan stappen naar het bos. Mocht dit niet mogelijk zijn, het zal dan gaan verslechteren, moet ik ook beslissen. Dan wordt het dus nooit meer beter.....
Ik mis het rijden vreselijk maar ik mag en wil niet egoistisch zijn en aan mezelf denken.
Verkopen zal ik nooit doen, ik wil zelf de beslissingen nemen.
Ook niet als fokmerrie, dat zou altijd nog kunnen want bij haar is het aantoonbaar door een trauma veroorzaakt. Je weet toch niet wat een ander met je paard gaat doen als het achteruit gaat? Die laat haar misschien wel doorgaan ondanks dat het niet meer verantwoord is. Het is nml een Quarter (met een leuke bloedlijn) en aan het veulentje zou geld verdient kunnen worden en er zullen best wel mensen zijn die blij met haar zouden zijn op die manier.
Dat soort dingen spookt me dagelijks en nachtelijk door het hoofd.
Het lijkt wel of we allemaal in hetzelfde schuitje zitten.
Te jonge paarden met een dergelijk gebrek, eeuwig zonde en zeker niet verdient...... Ach gut

**Geplaatst**: 19-12-04 10:56

Geplaatst: 19-12-04 10:56

Ik ga een heel eind met Margee mee... maar wanneer het niet meer dragelijk is voor mijn paard houdt het op...
Mijn merrie waarbij artose is geconstateerd is mijn lieveling!
Ik mis alles met haar, maar vind het fijn dat zij nog bij mij is...
Ik hou van dat paard zoals ik van geen enkel paard hou bij mij op stal, ik kan met haar lezen en schrijven en het is een superpaard, maar op het moment dat de pijn niet meer dragelijk is, hoe ziek ik ook bij die gedachte word zet ik er een streep onder....
Geloof me als ik zeg dat zij wel 30 bij mij wordt met haar artrose maar op een eerlijke manier... en hoe kan je nog aan jezelf denken als de pijn niet dragelijk is voor je dier...???
Geld speelt bij mij geen rol om haar in te laten slapen, een bijzonder negatieve en kromme manier waarop Prisca dit omschrijft (Want Prisca hoe zou jij het vinden als de artsen in het ziekenhuis jou niet meer willen helpen omdat van dat geld andere kinderen/mensen gered kunnen worden van bijv. hongersnood????) maar goed je zal het maar niet op kunnen brengen..., daar gaat het bij mij niet om, de pijn is het ergste wat er is.. ga maar eens na dat jezelf zoveel pijn hebt dat het niet meer dragelijk is voor je, dat je een bezige bij bent net als een paard en dat je altijd graag in beweging bent maar dat je dat niet meer op kan brengen omdat de pijn je tegen houdt......

En de aanleg voor artrose, bij ons in de vorm van spat, word wel degelijk doorgefokt, dus fokken is absoluut geen optie, tenzij je anderen aan wilt doen wat jij ook met je paard doorstaat... Ik heb er overigens ook nog nooit van gehoord dat artrose door een trauma kan ontstaan??? Kan iemand mij vertellen hoe dat zit, want wij hebben lang getwijfeld tussen artrose en een acuut trauma (onze merrie had namelijk de dag voordat zij kreupel werd gevochten met haar weide-maatje en aanvankelijk dachten wij dat zij daaraan kreupel was... en op de foto was nog niet veel duidelijk toendertijd..)

**Geplaatst**: 19-12-04 14:43

Geplaatst: 19-12-04 14:43

Tyrza, je zegt dat wel mooi van die pijnstillers maar als de topics over artrose lees geeft bijna iedereen middelen waar een pijnstiller inzit, dus je doet het je paard wel aan zodat hij door de pijn heenloopt, ik maak geen gebruik van warmte omdat ik bij mijzelf ontdekt heb dat het niet echt helpt, wat wel helpt is rustig beginnen met bewegen, als de pijn te erg is maak ik juist gebruik van een ijsspray omdat dit de pijn wat maskeert zodat ik beter op gang kan komen, an een poosje lopen gaat het wel beter maar in principe voel ik het de hele dag, ik heb hierdoor ook het paardrijden op moeten geven, ik rijd nog wel maar dan alleen wat buitenritjes op een makkelijk paard zodat ik mijn voet uit de beugel kan halen als het te gek wordt, gelukkig heb ik veel plezier aan het lesgeven en mijn countrylinedancing heb ik op een laag pitje gezet, ik dans nog wel, geef ook les maar geen vier avonden in de week meer zoals eerder.

**Geplaatst**: 19-12-04 18:19

Geplaatst: 19-12-04 18:19

Mensen en paarden kun je niet op deze manier vergelijken. Paarden zijn erop gebouwd om heel de dag rond te lopen en in beweging te zijn, bij ons "mensen" is dat er al helemaal uitgefokt Knipoog

Ik zit nu ruim 2 jaar op bokt, vooral op medisch omdat daar mijn interesse nu eenmaal ligt. Zover ik weet is mijn paard op bokt de ergste arthrose patient als je afgaat op de rontgenfoto's. De arthrose is zelfs te zien en te voelen van de buitenkant ! Toch is mijn paard nooit kreupel of onregelmatig of zelfs stijf. En nee, ze heeft NOG NOOIT pijnstillers gehad voor de arthrose of iets anders, en daar ga ik ook niet mee beginnen, want ergens houdt het op. Ik ben wel een grote voorstander van speciaal beslag bij dit soort paarden omdat, en dit kan ik bewijzen a.d.h. van rontgenfoto's, de arthrose dan niet verder gaat (tussentijd van 4 jaar !).

Wat jullie allemaal wel of niet met je paard doen, prima, het zijn jullie paarden en daar heb ik niets over te zeggen. Weet alleen wel dat alle paarden die ik doorverwezen heb naar mijn hoefsmid of een hoefsmid die door die van mij opgeleid of bijgeschoold is, nu weer pijnvrij en bruikbaar zijn. Er zal heus wel eens een paard komen, waarbij dit beslag niet werkt, maar voor de meeste paarden is arthrose GEEN einde verhaal. je moet dan echter wel bereid zijn bepaalde dingen zoals springen, en overdag op stal laten staan, op te geven.

Het paard waar ik het over heb was destijds ook mijn "toekomstige" springpaard..........jammer dan, we hebben nog nooit gesprongen ! omdat ik het al wist voordat ik ze inreed (mijn hoefsmid kon het afleiden aan de hoefvorm- heb toen foto's laten maken)
Kan alleen maar zeggen dat ik na 18 jaar nog steeds geen spijt heb dat ik dit paard NIET heb in laten slapen, zoals de diverse DA's destijds adviseerden.

**Geplaatst**: 20-12-04 09:14

Geplaatst: 20-12-04 09:14

Mijn paard, Mirk, heeft ook artrose (hoge overhoef). Hij is momenteel 17 jaar oud al en zijn artrose is vorig jaar na een springconcour geconstateerd. Hij werd de volgende dag kreupel de die volgende dagen werd het alleen maar erger. Alles op de foto gezet en ja... artrose...

Mijn droom viel in duigen. Eindelijk had ik een eigen paardje gekocht. Eindelijk kon ik leuk mee doen met de wedstrijden, eindelijk had ik alles voor elkaar en nu? Nu had ik een paard met een afweiking! Een onzekere periode kwam aan en plotseling werd hij weer rad. Ik begon hem voorzichtig weer op te pakken en hij werd als sterker. Zo sterk dat we nu op M1 niveau met de wedstrijden mee doen en zo sterk dat we regelmatig de dure paarden eruit rijden, zonder artrose. Ik zie de toekomst wel zitten met hem, ik denk dat wij de M2 straks ook wel aankunnen en wie weet ooit een keer een leuk proefje rijden in de Z?

Dit wil niet zeggen dat ik geen rekening hou met hem. De ene dag wil het gewoon beter met hem dan de andere dag. Wat ik merk aan hem is dat beweging belangrijk is, een goed bedekte bodem zodat de kou van de grond niet op zijn benen slaat. Ik kan hem wel voor de recreatie gebruiken maar ten eerste ik heb er geen plezier aan en ten tweede denk ik dat ik hem er ook geen plezier mee doe. Nu het nog kan met mijn Mirk geniet ik er dubbel van, al weet ik dat er ooit een tijd kom dat het niet meer wil...

Je moet wanneer jouw paard gerevalideert is kijken wat he tpaard aan kan. Ik mag met mijn paard wel springen volgens de DA maar ik wil die risico niet nemen, want hij springt geheid door die pijn heen.
Mirk is voor mij mijn maatje. Mocht er ooit een goed tehuis op het pad komen wanneer de tijd er voor rijp is, neem ik het aan, maar voorlopig nog niet. Wanneer dat niet gebeurt blijft hij bij mij, totdat het echt niet meer wil.

**Geplaatst**: 20-12-04 11:41

Geplaatst: 20-12-04 11:41

@mist: volgens mij hebben wij dezelfde hoefsmid Haha!

(VanNassau), waardoor ik ook nog steeds een paard heb die weliswaar artrose heeft in drie benen ( knie rechtsvoor, bolspat in/op beide spronggewrichten achter) maar ook NOG NOOIT medicatie heeft gehad en als een kieviet loopt, en ik het advies heb gekregen, dat ik niet zelf moet gaan dokteren maar pas als mijn paard het aangeeft dat hij pijn krijgt, we gaan kijken voor aangepast beslag ( hopelijk duurt dat nog even

).

**Geplaatst**: 20-12-04 19:44

Geplaatst: 20-12-04 19:44

Kobus17 schreef:
@mist: volgens mij hebben wij dezelfde hoefsmid (VanNassau), waardoor ik ook nog steeds een paard heb die weliswaar artrose heeft in drie benen ( knie rechtsvoor, bolspat in/op beide spronggewrichten achter) maar ook NOG NOOIT medicatie heeft gehad en als een kieviet loopt, en ik het advies heb gekregen, dat ik niet zelf moet gaan dokteren maar pas als mijn paard het aangeeft dat hij pijn krijgt, we gaan kijken voor aangepast beslag ( hopelijk duurt dat nog even ).

Yep, we hebben idd dezelfde smid Knipoog

die van mij heeft trouwens pas op 14jarige leeftijd speciaal beslag gekregen, 10 jaar na de diagnose dus.

**Geplaatst**: 20-12-04 20:33

Geplaatst: 20-12-04 20:33

Kaja"]
Ik ga een heel eind met Margee mee... maar wanneer het niet meer dragelijk is voor mijn paard houdt het op...
Mijn merrie waarbij artose is geconstateerd is mijn lieveling!
Ik mis alles met haar, maar vind het fijn dat zij nog bij mij is...
Ik hou van dat paard zoals ik van geen enkel paard hou bij mij op stal, ik kan met haar lezen en schrijven en het is een superpaard, maar op het moment dat de pijn niet meer dragelijk is, hoe ziek ik ook bij die gedachte word zet ik er een streep onder....
Geloof me als ik zeg dat zij wel 30 bij mij wordt met haar artrose maar op een eerlijke manier... en hoe kan je nog aan jezelf denken als de pijn niet dragelijk is voor je dier...???
[/quote]

Dan heb je me niet goed begrepen.
Ik bedoelde niet dat ik haar onnodig zou laten lijden maar dat ze juist een kans verdient. In Utrecht werd me duidelijk gemaakt dat veel mensen hier gestopt zouden zijn. Ik vind dat ze nog een kans moet krijgen, ze heeft 10% dus daar kunnen we tussen zitten. Ik begrijp dat veel mensen gewoon willen blijven rijden en niet een paard op een half jaar rust kunnen zetten. Ik gelukkig wel. We laten haar een half jaar lopen en bekijken het daarna weer. Tenzij ze gewoon slechter wordt.....

[quote="Kaja schreef:
En de aanleg voor artrose, bij ons in de vorm van spat, word wel degelijk doorgefokt, dus fokken is absoluut geen optie, tenzij je anderen aan wilt doen wat jij ook met je paard doorstaat... Ik heb er overigens ook nog nooit van gehoord dat artrose door een trauma kan ontstaan??? Kan iemand mij vertellen hoe dat zit, want wij hebben lang getwijfeld tussen artrose en een acuut trauma (onze merrie had namelijk de dag voordat zij kreupel werd gevochten met haar weide-maatje en aanvankelijk dachten wij dat zij daaraan kreupel was... en op de foto was nog niet veel duidelijk toendertijd..)

Mijn paard heeft een klap gehad of een val gemaakt, zeker een flink aantal jaar geleden. Dat werd me verteld door de artsen, dus ik heb geen reden daaraan te twijfelen. Dit geval kon niet zomaar zijn ontstaan, daarvoor zaten er blijkbaar te vreemde dingen in haar knie.
Ik heb diverse malen gevraagd of dit iets erfelijks kon zijn en dat is met klem ontkend.

**Geplaatst**: 20-12-04 22:27

Geplaatst: 20-12-04 22:27

Ik vind dat er van mijn kant genoeg is gezegd over artrose, het blijft slijtage en alles wat je er ook mee doet, het blijven lapmiddelen, dit word bevestigd door professoren in Utrecht maar als iemand zijn paard met speciaal beslag en andere dingen wil laten rondlopen prima, maar het wil er bij mij niet in dat een paard geen pijn heeft, ze lopen er ook doorheen en volgens de foto,s mocht mijn paard niet eens meer lopen en je zag er niets aan als hij losliep, ik heb dus de beslissing genomen om hem af te laten maken.

**Geplaatst**: 20-12-04 22:39

Geplaatst: 20-12-04 22:39

inib schreef:
Ik vind dat er van mijn kant genoeg is gezegd over artrose, het blijft slijtage en alles wat je er ook mee doet, het blijven lapmiddelen, dit word bevestigd door professoren in Utrecht maar als iemand zijn paard met speciaal beslag en andere dingen wil laten rondlopen prima, maar het wil er bij mij niet in dat een paard geen pijn heeft, ze lopen er ook doorheen en volgens de foto,s mocht mijn paard niet eens meer lopen en je zag er niets aan als hij losliep, ik heb dus de beslissing genomen om hem af te laten maken.

Ik heb het idee dat je het als een persoonlijke aanval ziet maar dat is beslist niet zo bedoelt. Iedere situatie is anders en ieders mogelijkheden zijn ook anders.

**Geplaatst**: 21-12-04 10:17

Geplaatst: 21-12-04 10:17

Ik geloof niet dat Inib dit als een persoonlijke aanval ziet, zij heeft er gewoon ontzettend veel moeite mee dat zij haar paard in heeft moeten laten slapen... Zij heeft een juiste beslissing genomen en hoeft zich helemaal niet te verdedigen tegenover een ander....
Zij heeft de allermoeilijkste beslissing genomen om haar paard een waardig einde te geven en zij heeft het er volgens mij gewoon moeilijk mee dat er hier een aantal mensen er bijzonder gemakkelijk over praten... (Tenminste dat vermoedt ik..)

Bolspat is namelijk heel wat anders dan spat in de sprong, om maar even een voorbeeld te noemen... Bolspat geeft over het algemeen geen kreupelheid... Ik heb hier een pensionpaard wat al ruim tien jaar bolspat heeft en nog nooit geen dag kreupel is geweest.
Spat in de sprong is veel pijnlijker omdat het synovia tussen de gewrichte verdwijnt en dus een bot op bot situatie geeft....
Iets waar je als paard niet vrolijk van wordt.... en vreselijk kreupel, wat op den duur KAN slijten. Maar dat is zeer gering...

Nogmaals ik heb mij er niet dusdanig in verdiept, maar er zijn heel veel verschillende soorten en dat heeft als algemen verzamelnaam artrose.
Elke situatie is anders en eigenlijk kunnen we maar tot op een zekere hoogte vergelijken met elkaar...

Mijn paard is echt stokkreupel en dan vind ik dat ik en anderen dat niet kunnen vergelijken met een aantal beschreven situaties van sommige paarden hier... en dat kan ook niet want we praten over verschillende soorten spat.

**Geplaatst**: 22-12-04 17:16

Geplaatst: 22-12-04 17:16

Toch nog een reactie van mijn kant, ik vat de verhalen niet op als een aanval maar artrose als gevolg van spat is wel iets anders als de artrose waar ik het over heb en ik heb het niet echt moeilijk gehad met het feit dat ik mijn paard in heb laten slapen, ik heb altijd over mijn paarden gezegd, als ze iets chronisch krijgen laat ik ze afmaken, het blijft tenslotte een dier dat niet tegen je kan zeggen, sorry baas ik heb pijn vandaag laat me maar met rust, ik bedoel daarmee te zeggen dat veel paarden er doorheen lopen zeker als ze de hele dag vrij kunnen bewegen en Mist, je zegt wel dat je mensen en paarden n iet kunt vergelijken, nee zeker niet want je paard kan je niet vertellen dat hij pijn heeft en ik ken er genoeg die ondanks de pijn doorlopen om hun baas een plezier te doen, dat deed die van mij ook en op dat moment is het voor mij dierenmishandeling, denk er goed over na of je de behandelingen voor je paard doet of omdat je zelf je paard niet wilt missen en dat is voor mij de doorslag geweest om hem af te laten maken.

**Geplaatst**: 22-12-04 17:19

Geplaatst: 22-12-04 17:19

vat dit a.u.b ook niet op als een aanval op diegenen die met hun paard wel van alles proberen, dat moet ieder voor zichzelf weten

**Geplaatst**: 22-12-04 17:29

Geplaatst: 22-12-04 17:29

inib schreef:
en Mist, je zegt wel dat je mensen en paarden n iet kunt vergelijken, nee zeker niet want je paard kan je niet vertellen dat hij pijn heeft en ik ken er genoeg die ondanks de pijn doorlopen om hun baas een plezier te doen, dat deed die van mij ook en op dat moment is het voor mij dierenmishandeling, denk er goed over na of je de behandelingen voor je paard doet of omdat je zelf je paard niet wilt missen en dat is voor mij de doorslag geweest om hem af te laten maken.

volgens mij wordt ik toch beschuldigd van dierenmishandeling Haha!

best hoor, ik weet wel beter, net zoals mijn da's en hoefsmid en alle andere mensen die het paard kennen.
Mocht je een keer in de buurt zijn, dan nodig ik je bij deze uit om zelf te komen kijken.

**Geplaatst**: 23-12-04 10:04

Geplaatst: 23-12-04 10:04

Juist ja... Nou zo zie je maar dat je op sommige mensen echt geen touw aan vast kunt knopen....

Sorry hoor Inib, maar het ene moment ben je vreselijk verdrietig en het andere moment heb je totaal geen berouw dat je je paard hebt afgeschreven..???? Verward

Het ene moment heb je een nieuw jong paard gekocht en het andere moment val je over hetgeen wat Tyrza zegt en kan je ineens niet meer paardrijden... Ligt het aan mij of ben je een beetje in de war...?!

Ik dacht namelijk echt dat je er vreselijk veel moeite mee had maar dat valt op zich wel mee, toch? Dat zeg je immers zelf....?????

Ik snap er de ballen niet meer van en je kan er dan wel onder zetten dat je het niet als een aanval bedoeld maar als ik Mist zou zijn dan zou ik ook denken dat ik beschuldigd word van dierenmishandeling....
En als ik haar was dan zou ik dat niet zo gemakkelijk opnemen als zij....!!!
Mist haar paard is niet kreupel en zij houd volledig rekening met hem en dit is echt een steek onder water Inib!!!!
Wees blij dat haar paard niet kreupel is, zoals ik al zei niet alle gevallen zijn hetzelfde en dat betekent dus ook niet dat jij alle paarden met elkaar moet vergelijken.... Je legt haar bijna de woorden in de mond om haar paard af te laten maken... ONZIN!!!!

**Geplaatst**: 23-12-04 13:37

Geplaatst: 23-12-04 13:37

Kaja schreef:
Ik heb er overigens ook nog nooit van gehoord dat artrose door een trauma kan ontstaan??? Kan iemand mij vertellen hoe dat zit, want wij hebben lang getwijfeld tussen artrose en een acuut trauma (onze merrie had namelijk de dag voordat zij kreupel werd gevochten met haar weide-maatje en aanvankelijk dachten wij dat zij daaraan kreupel was... en op de foto was nog niet veel duidelijk toendertijd..)

Het is denk ik niet zo dat je na een klap o.i.d direct artrose kan hebben.
Maar bijv. mijn paard heeft een ongeluk gehad, daardoor is een botsplinter afgebroken en is er kraakbeen beschadigd en verdwenen. Dit gewricht loopt dus een behoorlijk groot risico. Grote kans dat daar ooit artrose in ontstaat....
In dat geval is het dus niet erfelijk.

**Geplaatst**: 23-12-04 18:49

Geplaatst: 23-12-04 18:49

Mijn oude bijrijdpaardje had ook artrose...als er nix aan gedaan kon worden moest ze binnen een jaar afgemaakt worden... Huilen

Gelukkig hadden wij een fantastische veearts die haar graag wou helpen...ELKE dag MINSTENS een uur wandelen...veel injecties gehad...ze is nu gelukkig genezen...en is nu drachtig van een prachtig arabiertje... Haha!

**Geplaatst**: 23-12-04 19:10

Geplaatst: 23-12-04 19:10

Ik heb geen moment gezegd of geschreven dat ik vreselijk verdrietig ben, ik vind het jammer dat ik mijn beste vriend af heb laten maken, maar de d.a en de hoefsmid bij ons zagen geen heil in de behandeling van de artrose die hij had en jullie kunnen dit als een aanval beschouwen maar zo is het niet bedoeld en iedereen weet ook dat er hoefsmeden en dierenartsen zijn die doorgaan tot het uiterste en dit heb ik vroeger met een pony meegemaakt, was ik toen maar eerder naar een goede kliniek gegaan dan had ik geen 2,5 jaar ellende gehad voor mijn pony en mezelf.Mist, het is beslist niet zo dat ik je beschuldig van dierenmishandeling maar ik heb een tijdje stage gelopen op een paardenkliniek bij een Belgische dierenarts die vreselijk goed was, hij zag er geen heil in om een paard te behandelen en de eigenaren wilden maar doorgaan. Op zo,n moment zeg ik, zo is het genoeg geweest maar als je D.A. en hoefsmid er heil in ziet, waarom zou je het dan niet proberen, ik heb voor mijn gevoel voor mijn paard het beste gedaan.

**Geplaatst**: 23-12-04 19:18

Geplaatst: 23-12-04 19:18

En oja, Kaja, ik mag dan zelf niet zoveel meer rijden maar ik heb een pennymeisje ( die ondertussen bijna afgestudeerd veearts is) wat altijd met mijn paard wedstrijden heeft gereden en ik wil haar nu de kans geven om met een jong paard opnieuw te beginnen, vandaar mijn keuze om weer een jong paard te kopen waar ik trouwens per ongeluk tegenaan gelopen ben want ik was niet van plan zo snel een nieuwe te kopen en ik hoef geen berouw te hebben omdat ik mijn paard heb afgeschreven

**Geplaatst**: 24-12-04 12:32

Geplaatst: 24-12-04 12:32

Joyful_amaro schreef:
Mijn oude bijrijdpaardje had ook artrose...als er nix aan gedaan kon worden moest ze binnen een jaar afgemaakt worden...
Gelukkig hadden wij een fantastische veearts die haar graag wou helpen...ELKE dag MINSTENS een uur wandelen...veel injecties gehad...ze is nu gelukkig genezen...en is nu drachtig van een prachtig arabiertje...

Hoe kan een paard genezen van artrose

**Geplaatst**: 25-12-04 15:26

Geplaatst: 25-12-04 15:26

Artrose hoeft inderdaad niet het einde van het leven van je paard te zijn.
en de opmerking dat een artrosepaard geen recreatiepaard kan zijn vind ik niet terecht. Ons paard heeft ook artrose, voorheen kreeg zij via de DA flexijoint, tot een westernlerares ons vertelde dat een hele oude remedie is om door het voer smaakloze gewelde gelantine te geven. Dit smeert de gewrichten. Ik moet zeggen HET WERKT PERFECT. De flexijoint is niet meer nodig. Ze krijgt iedere dag 1 velletje( in water opgeloste) gelantine.
Wel is het zo dat ze langer warm moet lopen dan normaal en dat je met alles wat je doet niet te veel moet doen. Dus de aandacht bij de reacties van je paard houden. Het weer speelt natuurlijk ook mee, in de winter (nat weer) heeft ze meer last. In de zomer loopt ze heel erg goed.

**Geplaatst**: 26-12-04 09:09

Geplaatst: 26-12-04 09:09

Wat zit er dan precies in gelatine dat werkt? (Ik zou zo naar de winkel rennen.....)

**Geplaatst**: 26-12-04 11:34

Geplaatst: 26-12-04 11:34

een paard op de stal waar ik rij had ook atrose die hebben ze af moeten laten maken omdat ze er niks meer mee konden Huilen