Voor de mensen die mijn paardje niet kennen hij is meerdere keren door Harry Hoevers behandeld en hij kraakt ook.
Ook de Fysio is erbij geweest maar is gelukkig eerlijk geweest dat ze niet heel veel meer voor me kan betekenen dan zijn spieren wat soepeler te maken maar hij is prima los.
Hij wordt dus om de 2 a 3 maanden behandeld maar hij gaat nu niet verder vooruit omdat hij nu op een punt is dat het allemaal redelijk goed gaat en het nu om spieren te gaan kweken en hem dus sterker te maken.
Maar goed hij is 2 1/2 en echt veel met hem doen wil en kan ik nu nog niet.
Hij staat lekker iedere dag buiten, nu tussen de ruinen, en is daar echt de hele dag aan het zieken.
Hoop dat de castratie straks zijn vruchten gaat afwerpen.
Wat ik wel heel frappant vond is dat hij staand gecastreerd is en dus ook verdoofd is maar prima bleef staan.
Ik was zelf erg bang dat hij zou omvallen en dat we beter liggend hadden castreren maar het ging geweldig goed.
Ja Margee ik besef heel goed dat ik erg van geluk mag spreken en mijn paardje helemaal.
Maar door zijn enorme moeilijke karakter heeft hij toch zoveel vechtlust opgebracht door door te gaan en hij is vaak gevallen hoor.
Voor het eerst weer buiten heb ik echt mijn handen voor mijn ogen gehad want bij elke draai lag ie weer onderuit.
Maar ik kon hem niet langer binnenhouden omdat hij zich verwonde en hij had zijn voortanden tussen de tralies gewrommeld en dus zijn kaak ontzet waardoor hij dus weer naar de kliniek moest.
Daar hadden we overlegd dat ik het risico maar moest nemen door hem weer op het land te zetten omdat hij zo ook niet beter werd en dus alleen maar meer ongelukken maakte.
Wonder boven wonder ging het ondanks het vallen steeds beter met hem.
En toen hij na 4 maanden terug kwam in zijn hengstenkoppel , liep hij al waggelend het land in met geheven hoofd en alles was onderdanig aan hem.
Was net of er niets veranderd was en dat terwijl ze normaal meteen merken dat een paard minder sterk is en dus niet sterk genoeg.