Moderators: C_arola, Essie73, Coby, balance, Firelight, Dyonne, Neonlight, Sica, NadjaNadja
pien_2010 schreef:Mijn dierenarts heeft ook een fout gemaakt,nl veel te laat gekomen, en ik had een zeer dure rekening en een dood paard.
Mijn advies is, pak je verlies, ben dankbaar dat je paard leeft en die dierenarts zie je toch nooit meer.
Is allemaal verloren energie!
Kidde schreef:Ik zou hier persoonlijk geen energie meer insteken en gewoon betalen. Het zal altijd een welles niettes verhaal blijven en de baas staat vierkant achter de dierenarts zo te lezen.
Met betrekking tot het telefonisch consult zijn we eigenlijk ook gewoon verwend dat dit vaak niet wordt doorgerekend. In de humane geneeskunde brengen ze elk belletje in rekening en dan ben je een stuk meer kwijt. Je merkt het natuurlijk alleen niet omdat het vergoed wordt.
Als je naar een eventuele commissie gaat (geen idee of dat in Duitsland bestaat?) zal je ook mogelijk weer tijd en geld kwijt zijn. Daarbij is ook nog de vraag of je kan bewijzen dat het nog niet over was toen ze op stal bij je weg ging. Ik zou het zelf dus loslaten en betalen
pien_2010 schreef:Oef wat erg die ezel. Ik ben er nooit achteraan gegaan. Het heeft jaren geduurd voordat ik het gewoon kon benoemen zo ziek was ik ervan. Maar ik kan die dierenarts praktijk nu passeren zonder braak gevoel. Het is wat het is.
Ik geef je een knuffel. Die ezel is echt poedersuiker! Net als onze Chico.
IHN schreef:pien_2010 schreef:Oef wat erg die ezel. Ik ben er nooit achteraan gegaan. Het heeft jaren geduurd voordat ik het gewoon kon benoemen zo ziek was ik ervan. Maar ik kan die dierenarts praktijk nu passeren zonder braak gevoel. Het is wat het is.
Ik geef je een knuffel. Die ezel is echt poedersuiker! Net als onze Chico.
Ja klopt. En ik kan me jouw gevoel ook goed voorstellen.
Heeft jouw dierenarts erkent dat ie fout zat of ook niet?
Het is zo jammer dat gewoon excuses vaak zo moeilijk lijken. We zijn mensen en fouten maken we allemaal. Die fouten zeggen niks over wie je bent, de manier waarop je met fouten omgaat maken wie je bent. Neem je er verantwoordelijkheid voor, of schuif je het af.
Het helpt al zo als je gewoon erkent wordt. Als er gewoon gezegd wordt: Ik heb een fout gemaakt, en dat spijt me.
hagelslag schreef:Bij de tierärtzekammer iets melden heeft weinig nut is mijn ervaring.
Toen layka kreupel stond begin 2020 wouden we graag fotos aan huis laten maken.
Onze dierenarts kon dat nog niet. Dus de dierenarts hier uit het dorp geprobeerd t bereiken.
Bellen-appen- mailen..
0.0 reactie (toen ik hem nodig was voor mijn Shetlander in 2013 was hij ook al niet te bereiken).....
Helaas staat die dierenarts er om bekend.
Dus ik dacht, ik mail de ärtzenkammer.
En wat denk je dat ik terug kreeg.
T is zoals t is, hij is niet verplicht je telefoontjes mailtjes of wat dan ook te beantwoorden.
Dus uiteindelijk met layka naar de kliniek gegaan. Diagnose gekregen en klaar.
Helaas is het echt goed duur geworden in duitsland qua dierenarts.
Door de GOT verhoging is het niet grappig meer.
Al snap ik wel dat de GOT omhoog "moest".
Die was namelijk al jaren niet veranderd....
hagelslag schreef:Toen voor mijn Shetlander was het onze vaste dierenarts.
En toen was hij dus al onbereikbaar.
Het is inderdaad niet onze vaste dierenarts.
Gelukkig maar, want ik zou echt niet kunnen slapen.
Bang dat als we de dierenarts echt nodig zijn.
Hij/zij niet opneemt en je dier moet lijden.
En goed dat je het los hebt gelaten.
pinto_1 schreef:Ik heb ook een shetlander met regelmatige slokdarmverstopping (en ik woon in Duitsland), maar ik snap het niet. Bij een slokdarmverstopping gaan ze bij mijn shet gelijk met een neussonde en water proberen om de slokdarm weer open te krijgen. Nooit van gehoord om buscopan te proberen.
Een keer niet gelukt, en ja, toen werden we doorverwezen naar de kliniek. Gelukkig ging het toen wel goed, en daarna geen problemen meer gehad.
Overigens gaat de sonde inderdaad vaak gepaard met een neusbloeding, maar ben allang blij als het opgelost is.