Moderators: Essie73, Coby, balance, Firelight, Dyonne, NadjaNadja, Neonlight, Sica, C_arola
pien_2010 schreef:Mijn dierenarts heeft ook een fout gemaakt,nl veel te laat gekomen, en ik had een zeer dure rekening en een dood paard.
Mijn advies is, pak je verlies, ben dankbaar dat je paard leeft en die dierenarts zie je toch nooit meer.
Is allemaal verloren energie!
Kidde schreef:Ik zou hier persoonlijk geen energie meer insteken en gewoon betalen. Het zal altijd een welles niettes verhaal blijven en de baas staat vierkant achter de dierenarts zo te lezen.
Met betrekking tot het telefonisch consult zijn we eigenlijk ook gewoon verwend dat dit vaak niet wordt doorgerekend. In de humane geneeskunde brengen ze elk belletje in rekening en dan ben je een stuk meer kwijt. Je merkt het natuurlijk alleen niet omdat het vergoed wordt.
Als je naar een eventuele commissie gaat (geen idee of dat in Duitsland bestaat?) zal je ook mogelijk weer tijd en geld kwijt zijn. Daarbij is ook nog de vraag of je kan bewijzen dat het nog niet over was toen ze op stal bij je weg ging. Ik zou het zelf dus loslaten en betalen
pien_2010 schreef:Oef wat erg die ezel. Ik ben er nooit achteraan gegaan. Het heeft jaren geduurd voordat ik het gewoon kon benoemen zo ziek was ik ervan. Maar ik kan die dierenarts praktijk nu passeren zonder braak gevoel. Het is wat het is.
Ik geef je een knuffel. Die ezel is echt poedersuiker! Net als onze Chico.
IHN schreef:pien_2010 schreef:Oef wat erg die ezel. Ik ben er nooit achteraan gegaan. Het heeft jaren geduurd voordat ik het gewoon kon benoemen zo ziek was ik ervan. Maar ik kan die dierenarts praktijk nu passeren zonder braak gevoel. Het is wat het is.
Ik geef je een knuffel. Die ezel is echt poedersuiker! Net als onze Chico.
Ja klopt. En ik kan me jouw gevoel ook goed voorstellen.
Heeft jouw dierenarts erkent dat ie fout zat of ook niet?
Het is zo jammer dat gewoon excuses vaak zo moeilijk lijken. We zijn mensen en fouten maken we allemaal. Die fouten zeggen niks over wie je bent, de manier waarop je met fouten omgaat maken wie je bent. Neem je er verantwoordelijkheid voor, of schuif je het af.
Het helpt al zo als je gewoon erkent wordt. Als er gewoon gezegd wordt: Ik heb een fout gemaakt, en dat spijt me.
hagelslag schreef:Bij de tierärtzekammer iets melden heeft weinig nut is mijn ervaring.
Toen layka kreupel stond begin 2020 wouden we graag fotos aan huis laten maken.
Onze dierenarts kon dat nog niet. Dus de dierenarts hier uit het dorp geprobeerd t bereiken.
Bellen-appen- mailen..
0.0 reactie (toen ik hem nodig was voor mijn Shetlander in 2013 was hij ook al niet te bereiken).....
Helaas staat die dierenarts er om bekend.
Dus ik dacht, ik mail de ärtzenkammer.
En wat denk je dat ik terug kreeg.
T is zoals t is, hij is niet verplicht je telefoontjes mailtjes of wat dan ook te beantwoorden.
Dus uiteindelijk met layka naar de kliniek gegaan. Diagnose gekregen en klaar.
Helaas is het echt goed duur geworden in duitsland qua dierenarts.
Door de GOT verhoging is het niet grappig meer.
Al snap ik wel dat de GOT omhoog "moest".
Die was namelijk al jaren niet veranderd....
hagelslag schreef:Toen voor mijn Shetlander was het onze vaste dierenarts.
En toen was hij dus al onbereikbaar.
Het is inderdaad niet onze vaste dierenarts.
Gelukkig maar, want ik zou echt niet kunnen slapen.
Bang dat als we de dierenarts echt nodig zijn.
Hij/zij niet opneemt en je dier moet lijden.
En goed dat je het los hebt gelaten.
pinto_1 schreef:Ik heb ook een shetlander met regelmatige slokdarmverstopping (en ik woon in Duitsland), maar ik snap het niet. Bij een slokdarmverstopping gaan ze bij mijn shet gelijk met een neussonde en water proberen om de slokdarm weer open te krijgen. Nooit van gehoord om buscopan te proberen.
Een keer niet gelukt, en ja, toen werden we doorverwezen naar de kliniek. Gelukkig ging het toen wel goed, en daarna geen problemen meer gehad.
Overigens gaat de sonde inderdaad vaak gepaard met een neusbloeding, maar ben allang blij als het opgelost is.
Karina schreef:Zoals al eerder genoemd heeft de DA inderdaad een inspanningsverplichting en geen prestatieverplichting, het is gewoon niet zo dat je niet hoeft te betalen als hetgeen waarvoor je gebeld hebt niet over is na hun bezoek.
Wij hebben paar weken geleden 3 dagen achter elkaar 2x per dag met de DA geprobeerd met buscopan en sonderen om een slokdarmverstopping bij een mini op te lossen en het lukte gewoon niet, het zat muurvast en de pony slikte gewoon met geen mogelijkheid de sonde in. Ze hebben werkelijk alles uit de kast getrokken maar het lukte niet, en de DA heeft uiteindelijk met tranen in haar ogen de pony (32 jaar) in laten slapen want het was niet reeel haar nog door te sturen voor een operatie die heel gevaarlijk is door alle zenuwen en aderen in het gebied. Het heeft een klein vermogen gekost maar het zou echt niet bij me opkomen om te denken: Nou het is niet opgelost dus ik ga de rekening niet betalen. Ik vond het haast nog ellendiger voor haar dan voor ons.
Dat gezegd hebbende vind ik wel dat telefonisch overleg over een paard die op dat moment al in behandeling is nou niet bepaald iets is wat als "irritant" bestempeld zou mogen worden. We zijn inderdaad niet gewend in de veterinaire zorg dat dit gerekend wordt al is dat eigenlijk best gek, maar hoe het gezegd is tegen je is echt raar. Dus ik vind zeker dat je daar wat van mag zeggen, niet van de kosten zo zeer maar wel vanwege de genoemde reden.
Ik denk wel dat de communicatie niet als okee is ervaren door zowel de DA als door jou. Je hebt blijkbaar zelf buscopan in huis en er ook voor gekozen om niet meteen de DA te laten komen, maar gevraagd of je dat als eerste zou kunnen spuiten. Het zou zo kunnen zijn dat ze dat niet verstandig heeft gevonden om het alleen met buscopan te proberen, normaal gesproken doe je de combinatie dus spuiten, en na wat inwerktijd proberen het met de sonde op te lossen. Misschien is het daar al misgegaan.
Ik ga mee in het meest genoemde advies: neem je verlies want het is redelijk kansloos om het aan te vechten, en op zich hebben ze zo ik begrijp dat telefonisch consult er al afgetrokken.
Ik hoop dat je het los kunt laten, inderdaad dankbaar zijn dat je beessie er nog is, en hopen op een betere relatie met een nieuwe praktijk. Want het is zo belangrijk dat je vertrouwen hebt in dit soort situaties. Wellicht daar van te voren een gesprekje over wat je zelf kunt en wil doen in bepaalde gevallen, en over hun beleid qua telefonisch advies in dat soort gevallen.
pateeke schreef:Ik denk dat je een juiste keuze maakt door het los te laten. Je kan die factuur wel gaan betwisten, maar wellicht gaat dat je enkel meer kosten (tijd, energie en mogelij kook geld). En als er niet te praten valt met de dierenarts zal deze ook niet gaan veranderen.
Wel zou ik me inderdaad een andere dierenarts zoeken.
Ik heb het zelf ook al een aantal keer meegemaakt met één van mijn dieren dat een dierenarts fouten maakte, weigerde onderzoek te doen, zaken verzweeg of gewoon de grootste onzin uitkraamde. Ik heb daar mijn conclusies uit getrokken en in bepaalde praktijken zet ik geen voet meer binnen, en andere dierenartsen blijven zo ver mogelijk van mijn dieren vandaan. Uiteindelijk heb ik andere dierenartsen gevonden. En nee, die weten het ook niet altijd, maar zeggen dat dan ook. Of ze maken "fouten" of schatten de situatie anders in, maar geven dat ook gewoon toe. En zoals je zegt: dat is echt een verschil. Op die manier kan je tenminste op een goede basis met elkaar werken en vertrouwen hebben in de kennis en kundigheid van de dierenarts in kwestie.