Moderators: Essie73, Coby, balance, Firelight, Dyonne, NadjaNadja, Neonlight, Sica, C_arola

Alleen een paard die door verlatingsangst door kan slaan. We hebben eraan gewerkt en 99 procent verbeterd, maar dit stukje gaat gewoon niet meer over. En dan merk je dat als ze topfit is en vol in het werk staat dat het veel minder heftig is. Als ze of hengstig is of dus niet fit hangt ze veel erger aan de rest. 

We hebben echt een flinke dierenartsenpot altijd, maar die gaat enorm hard zo.
ook al ziet ze er slecht uit qua vacht en alles, het blijft mijn knappe meisje
zo naar als je paard opeens zo in de lappenmand ligt MyWishMax schreef:Babootje; Supplementen hebben echt geen nut, dat helpt haar niet om rustig te blijven. Ze knalt letterlijk door sedatie heen op zo'n moment en ze krijgt altijd al een supplement wat enkel het scherpe randje eraf haalt als ze volledig in het werk staat. Zodra ze dus stil staan/zich niet goed voelt hebben ze geen nut meer. We hebben ooit al een gedragstherapeut erbij gehad voor de verlatingsangst en het is echt veel beter als wat het was, maar dit is echt 10 stappen verder als waar supplementen voor werken.
Gelukkig is ze braaf genoeg met behandelen dat ze dus ook alles toelaat met weinig haha. Dat omkieperen is geen leuke ervaring MyWishMax schreef:Ik schaar het wel onder supplementen voor het gemak. Werkt hier echt 0 helaas, hierbij iig. Het probleem is ook dat het een heel braaf en chill paard lijkt, maar bij deze dingen echt van 0 naar 100 gaat. De hulp die we erbij gehad hebben vond haar ook wrl 1 van de ergste ooit. Had ze altijd al iets maar die tumor heeft het echt extreem gemaakt en na de operatie js het wel stuk minder maar erger als het was helaas. Ze is vooral gevaar voor zichzelf.
Staat ze al jaren 24/7 onder haha. Maar dan omdat het van zichzelf een wat stijver paard is en helemaal met hengstigheid en met die deken is dat beter. Maar helaas werkt het niet rustgevend op dit vlak haha. Het beste werkt nog om er zelf bij te zitten, dat is alleen niet zo lekker deze tijd van het jaar met een lijf dat het sowieso al niet goed doet.
Maar we doen het maar. Het lukt zo ook allemaal wel, maar het is vrij pittig en zou fijner zijn als het iets minder spastisch zou hoeven te zijn.
Wij hebben juist heel weinig hommeles, maar wel altijd genoeg ruimte gehad. Zowel op vorige stal als deze. Op de paddock worden ook geen nieuwe paarden gekoppeld. Je gaat altijd met paarden de paddock in waarmee je ook in het land stond. De enige opties zijn dan of alleen of als de groep te groot is splitsen in 2 groepen. En paddocks zijn nou eenmaal kleiner als weiland helaas, maar doordat ze al heel seizoen samen hebben gelopen is er geen gedoe.
