Moderators: Coby, balance, Dyonne, Sica, C_arola, Neonlight, Firelight
Vanillia schreef:Als het mijn paard was, zou ik toch nog een onderzoek bij SMDC overwegen. Dat is ook niet goedkoop, maar dan is de kans wel heel groot dat je weet waar je aan toe bent.
MarjanB schreef:Is er al een echo van de hals gemaakt? Zijn veel paarden die door een ontsteking vage klachten laten zien.
Verder heb ik een paard gehad die een scintigrafie heeft gehad en waar het eea uit kwam. Echter had dit ook met echo gekund. (Hals en SI) heb haar vorig jaar in laten slapen omdat ze te veel pijn had. Si was volledig vergroeid.
Bowo schreef:De vraag is, wat verwacht je te vinden?
Ook een scintigrafie is geen heilig middel. Voor zover ik weet wordt er bij een scintigrafie eigenlijk altijd gebruikt gemaakt van 18F-FDG. Dit is een marker voor glucose uptake en wordt humaan ook erg veel gebruikt. Daar ken je hem voornamelijk als een PET scan, eigenlijk een 3D scintigrafie. Humaan wordt een PET scan voornamelijk gebruikt om kanker op te sporen, want kanker heeft veel energie nodig om te groeien en gebruikt dus veel glucose.
Ontstekingsprocessen gebruiken ook veel glucose en zijn dus ook goed te herkennen.
Beschadigd weefsel gebruikt ook veel glucose om te herstellen.
Dat zijn dus dingen die je kunt zien op een scintigrafie, dingen die energie kosten. Maar heeft je paard bijvoorbeeld last van 'stijf' littekenweefsel, dan ga je dat niet zien. Elke oude blessure die is 'genezen', ga je niet vinden. Je ziet enkel de actieve processen.
Verwacht je een dergelijk probleem bij je paard of niet?
En verder wilde ik ook de vraag stellen van FCSA. Het is een vrij harde vraag, maar hoe goed wordt het paard gereden? Ik wil absoluut niet zeggen dat dit bij jou paard het geval is, maar ik ken legio aan paarden met lichamelijke problemen doordat hun ruiters er een potje van maken, maar dat helaas zelf niet in zien. Wat ik er vooral mee wil zeggen, het kan de moeite waard zijn om je training eens goed onder de loep te nemen.
Hannanas schreef:Wat ontzettend lastig en knap dat je je onderbuikgevoel blijft volgen ts.
Ik ga een paar dingen opperen, gewoon out of the box. Je hebt vast al een hoop gecheckt.
- hoe staat ze gehuisvest en krijgt ze voldoende rust en slaap? Er zijn meer paarden dan je denkt met een tekort aan slaap. Ligt ze iedere dag echt plat voor een REM slaap fase?
- staat ze blootvoets of met ijzers en als ze zonder ijzer staat heb je al eens gekeken hoe ze loopt met hoefschoenen (desnoods zachte pads er in)?
- verder evt met ze hoeven geen lichte afwijkingen in witte lijn of straal of zool, afwijkende geur etc wat evt toch een lichte gevoeligheid kan geven?
- osteopaat of bindweefseltherapeut erbij geweest met kennis van inwendige structuren zoals diep bij de blaas, eierstokken etc? Desnoods inwendige behandeling?
- xray buik gemaakt voor zand (had ik dat nou ergens gelezen?) en voor de zekerheid maximale dosis psyllium geprobeerd?
- hoe plast ze en kreunt ze misschien?
- mest hard of zacht? Veel kreunen?
- hals bekeken op afwijkingen?
- als eens een behandeling tegen maagzweren geprobeerd? Maand omeprazol en sucralfaat? Stel dat ze daar last van heeft, dan doet bute niks.
- antibiotica kuur geprobeerd (denk daar vooral aan ivm datje schrijft overdat plassend draven wat ze gedaan heeft).
- staat ze nu in het werk of helemaal niet
Popstra schreef:Da moet je echt een kuur omeprazole geven want met een supplementje geneest het niet. Ik zou het zeker doen. Maagzweren kunnen je paard volledig doen veranderen.
Je kan ook een kuur geven zonder een scopie te laten doen.
Helemaal omdat er vanalles al is uitgesloten dmv onderzoek zou het geen slecht idee zijn
BigOne schreef:Je geeft zelf aan dat ze na de bevalling 10 keer stijver is gaan lopen dus ergens in het lichaam ( hormonaal/spieren/bekken) zit er dan toch iets verkeerd. Ik zou vandaar uit gaan zoeken/kijken.
Bekken wat verschoven/scheef ? Past niet echt in het verhaal want dan stapt ze niet over van achteren. Kan ze de keertwendingen nog goed uitvoeren?
Xritt schreef:Bowo schreef:De vraag is, wat verwacht je te vinden?
Ook een scintigrafie is geen heilig middel. Voor zover ik weet wordt er bij een scintigrafie eigenlijk altijd gebruikt gemaakt van 18F-FDG. Dit is een marker voor glucose uptake en wordt humaan ook erg veel gebruikt. Daar ken je hem voornamelijk als een PET scan, eigenlijk een 3D scintigrafie. Humaan wordt een PET scan voornamelijk gebruikt om kanker op te sporen, want kanker heeft veel energie nodig om te groeien en gebruikt dus veel glucose.
Ontstekingsprocessen gebruiken ook veel glucose en zijn dus ook goed te herkennen.
Beschadigd weefsel gebruikt ook veel glucose om te herstellen.
Dat zijn dus dingen die je kunt zien op een scintigrafie, dingen die energie kosten. Maar heeft je paard bijvoorbeeld last van 'stijf' littekenweefsel, dan ga je dat niet zien. Elke oude blessure die is 'genezen', ga je niet vinden. Je ziet enkel de actieve processen.
Verwacht je een dergelijk probleem bij je paard of niet?
En verder wilde ik ook de vraag stellen van FCSA. Het is een vrij harde vraag, maar hoe goed wordt het paard gereden? Ik wil absoluut niet zeggen dat dit bij jou paard het geval is, maar ik ken legio aan paarden met lichamelijke problemen doordat hun ruiters er een potje van maken, maar dat helaas zelf niet in zien. Wat ik er vooral mee wil zeggen, het kan de moeite waard zijn om je training eens goed onder de loep te nemen.
Uiteraard snap ik dat ook over een Scintigrafie wel iets te zeggen is. Dat geldt natuurlijk voor heel veel onderzoeken. Maar uiteindelijk moet je wat. Kan ook niks doen. Maar dat voelt voor mij niet goed. Dan kom ik er sowieso niet achter hoe ik haar kan helpen.
Mijn doel is, er proberen achter te komen wat er is en hoe ik haar kan helpen.
Ik vind zelf dat als je paard niet goed loopt. Dat je jezelf als ruiter ook altijd op het lijstje moet zetten met mogelijke oorzaken. Ik ben absoluut geen top ruiter, maak vast en zeker fouten. Maar heb toch best een rugzak met rij ervaring. Ook al heb je best wat ervaring, dan nog kan ik zelf de oorzaak zijn. Ik heb haar in de zomer 3 maanden laten doorrijden door een professionele ruiter (K de Vries). Ik vind haar echt top en super vriendelijk.
Helaas blijven de klachten ontstaan.
Suzanne F. schreef:Bekken is vaker na een bevalling een aandachtspunt of probleem. Zeker als ze misschien al wat lichte klachten had daar, kan dat na een bevalling zijn verergerd natuurlijk.
Mijn ervaring is dat je merries beter pas kan laten veulenen nadat je er mee uitgereden bent. Het is gewoon een heel stuk moeilijker na een bevalling. Kan wel, maar moeilijker.