Bokt.nl

pol013 schreef:

Goede vragen.
Hond en paard vergelijken heeft niet zo veel zin. Want een paard zal nooit op diezelfde manier reageren als je hond. Hoe leuk hij een activiteit ook vind. Maar ik snap wel dat het je aan het denken zet.

Mijn vraag is: is een leven beter zonder 'moeten'?

Het klinkt zo vriendelijke om niets meer te moeten.
Maar wordt een leven daar echt beter van?

Ik moet mijn tanden poesten, gezond koken, naar mijn werk. Die dingen kan ik allemaal wel achterwege laten en de is op korte termijn best een lekker relaxed gevoel. Maar het komt mijn lange termijn welzijn niet ten goede. Daarbij is relaxen ook eigenlijk alleen lekker als je ook periodes van 'werken' hebt.

Zo met mijn paarden ook. Is het beter om volledig stress vrij en moeten vrij te leven?
Het zit niet in de natuur van een paard om niets te moeten in ieder geval. In de natuur moeten ze op pad voor hun eten en drinken, moeten ze met de kudde mee ook al zouden ze best nog even willen blijven luieren en moeten ze rennen bij onraad.
Veel van die dingen hebben we voor onze paarden 'opgelost'. Maar is dat alleen maar vooruitgang?

Kort gezegd: ik geloof niet in een 'moeten vrij' leven.

Als het dan gaat over hoeveel moeten toelaatbaar is vind het principe van de emotionele bankrekening dan een mooie om te gebruiken. https://happyholics.com/happyholics-ken ... e%20waarde.

Voor mij is een bepaalde mate van dwang geen no-go. Voor mezelf niet en voor mijn paarden niet. Maar het is wel een opname van onze bankrekening. Je kunt wel geld opnemen van een rekening maar dat is niet oneindig. Er moeten genoeg stortingen zijn op een rekening om de balans goed te houden en niet in het rood te gaan.

Wat opnames en stortingen zijn zal per paard verschillen.

Als de balans opgemaakt wordt wil ik dat mijn paarden mij gewoon positief benaderen. Hun neus bereidwillig in het halster steken. Niet zuur reageren als ik ga poesten of zadelen en veel momenten van tevreden zijn kennen bij mij. In de omgang en in het werk. Bang zijn voor mij is uiteraard echt niet de bedoeling.
Ik wil graag een positief saldo houden op onze rekening.

Bij een gemotiveerd paard is dat vaak veel simpeler dan bij een flegmatieke.
Dus bij een flegmatiek paard blijft het een uitdaging om de hoeveelheid moeten niet te hoog te laten worden. Dus kun je nog consequenter zijn? en nog eerder belonen? En andere manieren vinden om je paard te motiveren?

fransje23 schreef:

Voor iedereen die doorschiet is er waarschijnlijk ook wel iemand die wars van alles is en totaal aan de andere kant van het spectrum zit.
Kom je per saldo in het midden uit!


Ik zeg weleens als mensen aan het mopperen zijn over hun paard, die in hun ogen bijvoorbeeld irritant is: dat vindt hij misschien ook wel van jou.
Dan zie je mensen denken

JudithGigi schreef:

SjonnieZ schreef:

Maar wat is doorschieten? Die grens leggen we steeds lager.

Gisteren een jongedame geobserveerd die het in de ogen van vele perfect doet. Paard van rond de 1,80 moest haar personel space respecteren. Zij bleef kalm… het paard liep steeds harder over haar heen, tot aan gevaarlijk aan toe.

Datzelfde paard staat in de kudde bij mijn paard. Daar wil hij ook nog wel eens lomp zijn tegen de anderen… dan krijgt ie van z’n soortgenoten af en toe een klap die echt wel wat heftiger is dan een tik van een eigenaar.

Ik mis even wat onkunde te maken heeft met de discussie?

Celebi schreef:

Die onderbuik gevoelens kreeg ik ook, mijn paard leek de bak steeds mindere leuk te vinden en hij ging steeds vaker stilstaan. Moest hem echt meer 'dwingen om te lopen'. Buiten niet, dan gingen zijn oortjes naar voren en liep ie als een trein.

Achteraf gezien was dat het begin van zijn blessure. Hij liet het nog niet duidelijk zien in zijn manier van lopen, maar het speelde denk ik zeker al mee. Voorheen was hij namelijk juist super werkwillig in de bak. Hij vond alles leuk. Zeker als ik erop zat. Vanaf de grond soms wat minder, maar al rijdend was hij heel enthousiast. Nam een sprintje richting een sprong, ging helemaal aan van balkjes en dacht zelf mee aan de dressuur oefeningen. Maar dat ging dus langzaam over in balkjes ontwijken, stil willen staan.

Als dit gedrag er steeds meer insluipt zou ik zeker wat verder kijken dan niet willen. Misschien is er een vorm van ongemak aanwezig. Tuig wat net niet lekker zit, ergens een pijntje in het lichaam en ik las hierboven al iets over minder looplust bij overgewicht.

Tuurlijk zijn er minder werkwillige paarden, maar als je 'opeens' steeds meer het gevoel hebt gekregen dat dit niet klopt zou ik daar ook naar gaan kijken. Je weet nooit!

En voor de rest is het met paarden zoeken naar iets wat ze heel leuk vinden om te doen. Zodat ze het echt leuk vinden om aan de slag te gaan. Dan is er opeens weinig dwang maar meer sturing richting je paard.

BoYo schreef:

Dat maakt mij dan heel onzeker. Heeft ze pijn? Wil ze de kudde niet verlaten? Is ze gewoon liever lui dan moe? Hoe los ik dit op? Zet ik nu beloning in bij positief gedrag of moet ik gewoon even goed streng zijn? Zelfde bij mijn andere paard. Die gaat op buitenrit staan eten en wat ik ook doe, voorwaarts gaat ie niet meer. Ook niet als de rest van de groep gewoon doorgaat. Ik wil alles zo vriendelijk mogelijk oplossen. Maar is dat wel altijd de oplossing? En wie doe ik nou een plezier met wandelingen en ritten? Mijzelf, het paard of beiden? Of is het gewoon belangrijk om ze aan de gang te houden want rust roest? Dus ja, ook een boel vragen waar ik regelmatig mee worstel.

Happy16 schreef:

Ik herken dit ook heel erg.
Wat ik zelf lastig vind is dat je als je een paard aan het werk zet en daar wat meer voor moet pushen met been/stem/zweep (zowel tijdens het rijden als bij grondwerk)je eigenlijk gelijk vluchtgedrag aanspreekt. De hele 'normale' manier van met paarden werken is voor mijn gevoel toch gebaseerd op angst. Vergeleken met de hondenwereld lopen we daarin toch flink achter als je het mij vraagt