Moderators: Coby, balance, Dyonne, Sica, C_arola, Neonlight, Firelight
Gini schreef:Inslapen vind ik te vroeg. Ik vind een paard dat in haar 21-jarige leven 6 keer koliek heeft gehad en 3 keer hoefbevangen is geweest, nou geen teken van een overmatig slechte gezondheid. Wel een teken van bepaalde gevoeligheden en waarschijnlijk een strikter management nodig.
Ik zou de met de dierenarts overleggen welke zorg noodzakelijk is voor de verbetering van de pees en welke zorg een nice to have is, maar niet noodzakelijk is. Zo kun je voor jezelf een planning opmaken van dit is noodzakelijk en moet ik doen en als ik nog de tijd en fut heb kan ik de nice to have ook doen.
Kan je de zorg ook niet gedeeltelijk overlaten aan iemand anders in ruil voor een kleine financiële vergoeding? Stalhouder of stalgenoot?
SjonnieZ schreef:Gini schreef:Inslapen vind ik te vroeg. Ik vind een paard dat in haar 21-jarige leven 6 keer koliek heeft gehad en 3 keer hoefbevangen is geweest, nou geen teken van een overmatig slechte gezondheid. Wel een teken van bepaalde gevoeligheden en waarschijnlijk een strikter management nodig.
Ik zou de met de dierenarts overleggen welke zorg noodzakelijk is voor de verbetering van de pees en welke zorg een nice to have is, maar niet noodzakelijk is. Zo kun je voor jezelf een planning opmaken van dit is noodzakelijk en moet ik doen en als ik nog de tijd en fut heb kan ik de nice to have ook doen.
Kan je de zorg ook niet gedeeltelijk overlaten aan iemand anders in ruil voor een kleine financiële vergoeding? Stalhouder of stalgenoot?
Poeh ik schrok echt toen ik dit las..
ben benieuwd wat jij dan zonder navraag over de Ernst van deze aandoeningen bij dit paard, wel onder een overmatig slechte gezondheid verstaat…
Een paard dat 6x koliek heeft gehad en 3x hoefbevangen is geweest heeft namelijk behoorlijk geleden. En de peesblessure zou wel eens het gevolg van die hoefbevangenheid kunnen zijn…als is het maar door een verkeerde belasting.
Gini schreef:In het kader van wel of niet laten inslapen vind ik 6 keer koliek en 3 keer hoefbevangenheid inderdaad geen bepalende factor dat het paard toe is aan inslapen omdat het leven lijden geworden is. Dat hangt heel erg af van het management waarin het dier gehouden wordt. Het kan soms even zoeken zijn om dat goed te krijgen, maar als je het dan eenmaal hebt, kan een dier nog een goed leven hebben.
Jij schrikt dat ik zeg dat het paard niet ingeslapen hoeft te worden? Ik zou eerder schrikken dat mensen het inslapen aanraden zonder navraag te doen over de ernst van de aandoeningen.
Gini schreef:Nadat ik gezegd had dat ik inslapen te vroeg vind. Context is natuurlijk wel belangrijk. Dat kan je niet zomaar weglaten. Anders had ik wel heel stellig 1 zin getypt. Maar dat heb ik niet gedaan.
Maar oké, ik ga je niet verbieden te schrikken. Ik heb al wel wat zorgenkindjes gekend en onder mijn hoede gehad. Ik schrik zo snel niet meer.
Gini schreef:Ik minimaliseer de problemen uiteraard niet. Ik vind een paard van 21 jaar dat op zijn medische formulier 6x koliek en 3x hoefbevangenheid heeft staan nu eenmaal niet meteen van zodanig slechte gezondheid dat de keuze euthanaseren zich opdringt. Nergens zeg ik echter dat het dier in uitstekende gezondheid verkeert.
oji schreef:Gini schreef:Ik minimaliseer de problemen uiteraard niet. Ik vind een paard van 21 jaar dat op zijn medische formulier 6x koliek en 3x hoefbevangenheid heeft staan nu eenmaal niet meteen van zodanig slechte gezondheid dat de keuze euthanaseren zich opdringt. Nergens zeg ik echter dat het dier in uitstekende gezondheid verkeert.
+ 2 keer een peesblessure aan hetzelfde been, waarbij bij de huidige peesblessure de pees vrijwel helemaal door, het paard overduidelijk veel pijn heeft en er al weer pulsatie te voelen is in het been wat eerder hoefbevangen is geweest.
Ik weet niet wat jouw criteria zijn, maar ik ga heel ver voor mijn paarden, maar ik zou hier ook zonder depressie voor mijzelf wel een streep trekken. Voor mij geldt sowieso dat een paard dat met (vervroegd) pensioen is, het leven vooral genieten moet zijn. Mijn vervroegde pensionado staat heerlijk hele dagen op het land in een kudde met andere pensionado's te genieten. Maar langdurige pijn, om wat voor reden dan ook, en belemmering van het lekkere leventje wat zij nu heeft, zou voor mij, hoezeer ik haar ook helemaal niet kan missen, betekenen dat ik afscheid zou nemen, in haar belang. Voor dit dier is in het meest gunstige geval, dat het over pak hem beet een half jaar (hoewel mijn DA altijd zegt dat je voor een oppervlakkige buiger zeker wel een jaar moet uittrekken, omdat dat motherfuckers zijn), dat heerlijke leventje in een kudde pensionado's op de wei al helemaal niet haalbaar.
Ik zeg daarmee niet dat TS moet besluiten het dier in te laten slapen, maar ik vind eerlijk gezegd wel dat insinueren dat ze dat niet mag doen omdat het te vroeg zou zijn, niet eerlijk naar TS. Inslapen is onder de gegeven omstandigheden echt een hele reële en ook eerlijke optie.
TS, het is jouw paard, jij kent het dier het beste, jij bent de enige die in kan schatten wat voor jouw paard ÈN voor jouzelf het beste en het eerlijkste is. Je hoeft niet aan Bokt toestemming vragen, je moet gewoon naar je hart luisteren en doen wat het beste voelt.
flavlip schreef:Zo moeilijk en zo herkenbaar...
Jij kent jezelf en jouw paard het beste. En ja, eigenlijk geen beslissingen nemen tijdens een depressie. Je gaat er misschien nu bijna aan onderdoor, maar hoe zul je je voelen als je nu door jouw gevoel besluit je paard in te slapen...? Op dit moment kun jij niet objectief naar de situatie kijken. Wat al moeilijk is met je eigen paard, want emoties spelen dan mee, maar met depressie.. Poeh. Dan overheerst 't negatieve. En na de depressie kun je er weer heel anders naar kijken...straks heb je spijt en 't is onomkeerbaar.
Dus, geef 't tijd zou mijn advies zijn en kijk hoe je zelf iets meer rust kunt krijgen (hulptroepen inroepen?).
Ook was ik zo dat als ik al begonnen was ik doorging, met er doorheen trekken. Anders was de voorafgaande pijn voor niks. Op een gegeven moment wel besloten dat 't de laatste keer was, omdat het een zwaar jaar was en hij van 't 1 naar 't ander ging. En veel overeenkomende klachten met jouw paard, 1x koliek, terugkerende flinke hoefzweer die niet goed uit te snijden was, in het verleden hoefbevangen geweest en later White line disease, pees ook. Allemaal zelfde pootje en daar ook artrose. Na 8 weken stappen voor z'n pees liep ie eindelijk beter, 2 dagen... Toen 't volgende, achter en toen ook weer kreupel voor, zichtbaar in stap. Dit en de start van de herfst, dus meer last artrose wilde ik 'm niet aandoen.
Hier moet je 100% achter staan en ik heb ook heel vaak op 't punt gestaan 'm te laten inslapen, maar ik was zo emotioneel en zelf ook overbelast door 't zorgen dat ik dit niet kon beslissen, dat zou mij juist in een depressie storten.
Toen ik die beslissing wel had genomen was 't eigenlijk "in alle rust". Was na die 8 weken dat ie eindelijk "beter" liep. Dat z'n upje zo kort was kwam echt als een domper, maar ik kon 't accepteren en eigenlijk bevestigde dit m'n keuze.
Op papier kan iedereen heel makkelijk zeggen ik zou inslapen. Nou, ik zou het op dit moment niet doen, juist niet, ik denk dat je dan nog dieper gaat... Depressie en rouw. Ik moet er niet aan denken. Je denkt misschien dat je opgelucht zal zijn, dat hoopte ik ook, maar was even. Het is niet aan ons, het is aan jou. Heel veel sterkte.
oji schreef:+ 2 keer een peesblessure aan hetzelfde been, waarbij bij de huidige peesblessure de pees vrijwel helemaal door, het paard overduidelijk veel pijn heeft en er al weer pulsatie te voelen is in het been wat eerder hoefbevangen is geweest.
Earth schreef:Het kan ook dat ze het been probeerde te ontlasten waardoor de hoefzweer ontstond. Meestal houdt het wel een verband met elkaar.
hwn schreef:Heb je het nu over een paard van jou of van mij? Is haar eerste peesblessure hoor.
Pulsatie in het ander been blijft stabiel, ik merk zelfs dat de andere hoef nog koeler is dan anders, en de ontstekingsremmer zal daar ook wel iets doen hoop/vermoed ik?