Bokt.nl

DDDara schreef:

Ik denk dat ik een hele kundige dierenarts had gekozen. Hij heeft meerder jaren op de universiteit in Utrecht gewerkt en nu een eigen kliniek.

Voorafgaand aan de castratie werd mijn paard gesedeert. De dierenarts stak zonder aankondiging iets tussen zijn benen waardoor mijn jaarling (15 maanden) schrok hier van en sloeg. Vervolgens hadden we een scheldende dierenarts die mijn paard een trap verkocht en nogal gefrustreerd raakte.
Uiteindelijk wou ik naar de wei gaan voor de castratie maar besloot de dierenarts het op stal te doen (ik wist niet eens dat dat bestond "ik heb altijd merrie's" maar had nog het volste vertrouwen) dus ging mee in zijn advies.
Maar bij de plaatselijke verdoving ging de dierenarts in mijn ogen nogal roekeloos te werk hij dook er een soort van onder en prikte en sprong weer weg..... ik begrijp dat hij geen schop wil (maar doe het dan onder narcose) Hierbij prikte hij in een bloedvat en liep de balzak helemaal vol met bloed.
Ik denk dat dit het begin was van dit hele drama. En dan ook nog de pech van ineens onverwacht heel warm weer.

kyrkelover schreef:

Elisa2 schreef:

Heftig zeg, ik heb er heel veel staand gecastreerd zien worden en die waren allemaal na 2 weken weer helemaal oke. (3 dagen nadruppen, beetje afspuiten en stappen tegen de zwelling) Op eentje na die hetzelfde had als die van jou, paard is nooit echt meer dezelfde geworden na de castratie wat echt heel erg sneu was want hij was al verkocht.

Probleem is alleen dat je er niet in kan kijken.
Veel staand gecastereerde paarden (zo niet alle) hebben bindweefsel/litteken vorming rondom de achtergebleven zaadstreng. Wat we ook heel vaak zien zijn zaadstrengen die buiten de wond genezen zijn etc.
Eigenlijk is het heel gek dat we het normaal vinden dat de ballen er uit gehaald worden en de wond open blijft. Het is een goedkope manier, maar paardvriendelijk, nee daar geloof ik niet in.

Dat het litteken bindweefsel vorming heeft is normaal. Onderdeel van het helingsproces. Maar of het paard er last van heeft/ krijgt dat is wat anders natuurlijk. Het kan natuurlijk ook steeds meer gaan verkleven waardoor ze er last van krijgen op langer termijn. Maar wie zegt dat dat niet gebeurd met bindweefsel vorming van een operatie wond? Zou er ook niet veel verschil in zitten in wie iets doet en hoe?

Het is NIET normaal. Echter bij een staande casteratie blijft er veel te veel van de zaadstreng en vlies en bloedvat etc in de buik zitten. Wij hebben zelfs onderzoek gedaan waarbij we nietjes gebruikten om nog sneller en met minder "contact" te kunnen werken zodat het nog beter was.
Een staande casteratie waarbij de boel open gelaten wordt staat bij mij echt mijlenver van dierwaardig.
Het zijn nou eenmaal geen mini balletjes die ze hebben.
Zelfs bij een jaarling praat je al over een hand vol.
In principe moet het amper te zien zijn dat het dier gecastereerd is al direct na de ingreep.
Het steriel maken en netjes hechten duurt dan ook langer dan het castereren zelf.