Mijn ruin bleek na lang zoeken en vage klachten aan beide achterbenen een peesblessure te hebben en artrose. Het zat elkaar ook in de weg voor behandeling en eigenlijk gaf dat ook niet veel hoop.
We hebben hem 24/7 buiten gezet en ben stappen op harde gaan opbouwen. Ups and downs gehad, ook door aankomen en hb, maar ook daar is hij bovenop gekomen en hij heeft tot zijn dood goed gelopen. Maar we hebben hem niet meer zwaar belast. Hij kon wel alles aan op de track zoals hoge, steile heuvel, lage poel, bochten etc. Hij is 23 geworden en had ong 7jr artrose waarvan we het wisten.

Mijn merrie van 28 kreeg diagnose artrose toen ze 20 was. Ze liep niet kreupel, maar was verwaarloosd geweest.
Zij kwam stijf uit stal en had ook bijna altijd dikke benen. Zij is destijds gelijk met de ruin (en de shet ) 24/7 naar buiten gegaan en die loopt nu nog als een speer.
Ze loopt haar zoon van 22 en haar dochter van 14 er nog uit. Kan nog gek doen waar je U tegen zegt en toont ook 0,0 ongemak.

Maar alles valt of staat wel met waar de artrose zit, hoever het al gevorderd is etc.

Als je de foto's ziet, zou je kunnen zeggen; Ik ga het bewegen opbouwen en dan zien wat er gebeurt. Wordt het paard slechter, blijft het stabiel of toont het zelfs beter.
Het geneest niet, maar bewegen kan een hoop goed doen.

Ik heb ze een tijd glucosamine gegeven en ook curcuma, maar geef al even niks meer.